Lymfklier kanker

Hallo,
Bij mijn hond is begin augustus lymfklier kanker ondekt.
We waren bij dierenarts voor de hondsdolheids prik en om te chippen ivm vakantie buitenland.
Het was een klap in m'n gezicht en we hebben weken nodig gehad om het te verwerken.
Omdat we eigenlijk niks bijzonders aan haar hadden gemerkt. Ik ging met een gezonde hond
( dacht ik ) naar de dierenarts en kwam met een zieke hond thuis. Ze hebben toen een aantal
onderzoeken gedaan. Ik dacht nog ze maken vast een vergissing want ze toont niet ziek.
Maar dat bleek valse hoop en volgens de dierenarts was ze erg ziek.
We zijn toen in gouda bij het kanker centrum voor dierengeweest . We hebben de behandelingen besproken
en hebben besloten voor moderin te gaan. Ze heeft ook nog  2x een injectie gekregen met paronal.
Dit om de zwellingen vd klieren te verminderen en dat ging erg goed. Het is de afgelopen weken
toch wel vrij goed gegaan. Ze is wel magerder geworden en eerder moe. Maar verder gaat alles goed.
Ze eet goed, plast en poept goed is nog blij en wil nog spelen. Nu merkte ik van het weekend dat de klieren in d'r hals weer groter worden. en nu een paar dagen later zijn ze alweer groter.
De arts in gouda raad het niet aan om nog eens paronal te geven ivm bijwerkingen. (Terwijl ze eerst hadden gezegd dat dat wel kon. )Volgens hun kan ze daar dan van in shock raken.
 Mijn vraag is nu eigenlijk of er iemand van jullie ervaring heeft met paronal injecties.
Ik wil dit erg graag weten. Want ik weet niet waar ik nu goed aan doe.
Het is al zo moeilijk allemaal. De verwachting was een week of 7. Ik loop haar maar te opserveren en in de gaten te houden. Weet ook niet wat ons te wachten staat.



 

Ik heb er geen ervaring mee maar wil jullie wel heel veel sterkte wensen.
Hopelijk komt ze er nog bovenop!

Maar wat raad de arts in Gouda dan wel aan?

je bent in behandeling bij het kankercentrum voor honden in Gouda ! Marja echt ze weten wat ze doen meis.

wat bedoel je met de verwachting is 7 weken ? 7 weken levensreddend ? wil niets op vooruitlopen hoor, maar als er nog 7 weken levensreddend zijn, denk dan na wat je het allerbeste kan doen voor je hond.

als ze in gouda je vertellen toch geen injecties meer, niet doen dan, en hou je hond heel goed in de gaten, lymfe kanker kan ontzettend snel gaan.

Marja, heel veels sterkte met een juiste beslissing.

Hartelijk dank voor jullie reactie.
De arts had haar idd nog een week of 7 gegeven. Dat is nu 11 weken geleden.
Ik ga toch nog even verder informeren over die paronal. Want het heeft toen wel erg goed geholpen.
De arts had idd nog een andere optie maar dat zie ik niet zitten. Ik weet dat ze toch niet meer beter kan worden.
Dit zijn dan injecties met oncaspar iedere 2 weken. 200 euro per keer.
Volgens de arts is het niet aan te raden om de injecties paronal te herhalen.
Dit is omdat de werking vermindert en je daardoor dus vrijwel geen tijd wint.
Maar ik denk dat elke week een week winst is! Ik weet heus wel dat het uitstel is.
En ik wil voor haar echt geen lijdens weg. Als het niet meer kan dan is dat zo dan moeten we ons
er bij neer leggen. Dan voelt het alsof  het aftellen is begonnen.
Ik weet het niet hoor ik vind dit zo moeilijk. En als het ineens snel kan gaan wat moet ik dan verwachten?
Lieve groetjes Marja

Ik vergeet er nog bij te zeggen dat ze al die weken ook moderin krijgt
om de dag 2x 4mg.

Marja, het is een enorme klap....en ik leef met je mee.

Als jij je goedvoelt bij de Paronal en de verwachting is toch zo...kort, dan zou ik er ook om vragen.

Wat het middel precies doet heb ik nog niet nagekeken, maar als het voor jou een hulp is, waarom niet. De prognose is nu ook niet goed.

Je weet waar je voor staat en wil het beste.

Als de arts echt Paronal afraadt, dan zou ik wel doorvragen over pijnmedicatie.

Pijn mag je schat niet hebben...

sterkte

Hier is in het verleden ook een topic over geweest....helaas geen goed afloop. 
Vind het zo erg voor jullie en zeker voor haar. Sterkte voor de tijd die er aankomt.

Marja, mijn hond had ook lymfklierkanker.
Ook bij mij kwam het als een klap...
Ik ging met hem naar de dierenarts vanwege een hoestje en kwam thuis met een terminale hond.
Op het moment van de diagnose zat mijn hond al in een vergevorderd stadium.
Bij hem was er geen sprake meer van behandelen, er kon enkel nog wat tijd gerekt worden door het geven van prednison.
Hierdoor namen de zwellingen in zijn hals snel af waardoor hij weer vrij adem kon halen.
Helaas van korte duur...
Ik heb hem na 2 weken in moeten laten slapen omdat de zwellingen weer net zo snel terug kwamen als dat ze waren verdwenen.
Hoe moeilijk het ook is, en ik weet hoe moeilijk dat is, probeer het niet te lang te 'rekken'.
Hoe hard het ook is, er is geen remedie tegen deze vreselijke ziekte.
Ik wens je heel veel sterkte!!

Geen ervaring met het centrum of met de injecties wel met de ziekte.

Onze vorige hond Ziko is er helaas aan overleden, bij hem was de ziekte al ver gevorderd. Toch heeft hij tegen verwachtingen het nog 2 maanden vol gehouden terwijl ze hem maar 3 weken gaven.

Bij ons werd verteld dat we ook voor de injecties konden gaan, maar er waren ook risico's aan verbonden en het was niet eens zeker dat het Ziko enige kans kon bieden. Wij hebben het afgeslagen, omdat Ziko al te ver gevorderd was in de ziekte.

Wij hebben Ziko wel 1x een injectie gegeven met Prednison, daar klaarde hij helemaal van op en de injectie heeft bij hem 2 weken geholpen. Daarbij kreeg hij pijnmedicatie om de dag, omdat door uitzaaiing zijn maag heel erg was opgezet.

Omdat Ziko niks meer at is het bij hem een stuk sneller gegaan, met de vermagering. Jouwn hond eet wel, maar zal ook langzaam vermageren. Waar trek je dan de grens? Bij ons werd verteld dat de hond niet echt zou sterven door de ziekte zelf maar wel van de vermagering en die weg gun ik geen enkele hond.

Wij hadden de grens getrokken op 7 kilo, Ziko was een stevige 12 kilo, maar toen hij de 7 kilo reikte en niks meer at hebben wij besloten om het te laten gaan. Hoe veel we ook van hem hielden en hoe graag we hem ook bij ons wilde houden.

Jij ziet en voelt zelf aan wanneer voor jouwn hondje het genoeg is geweest. Ik wens je daarom ook veel sterkte toe, geniet van je hondje en doe nog leuke dingen met haar nu ze nog de energie er voor heeft.

Sterkte

Hallo Pien
Het gaat nu nog goed met haar, maar sinds het weekend nemen de zwellingen weer toe.
Ik heb echt geen idee wat ons te wachten staat met deze ziekte.
Waar moet ik op letten.......  Ik hou haar natuurlijk heel goed in de gaten
want ik wil apsoluut niet dat ze pijn gaat lijden.

Marja,
Wat een ellendige ernstige ziekte is dit toch.
Kijk goed naar je hond, houding m.n. van staart en oren. Als baasje zie je ook veel aan de ogen.
Een hond geeft in een zeer laat stadium pijnen aan en als je dat ziet, dan zijn het ernstige pijnen.
Ga op je gevoel af en pluk elke dag, die jou met haar gegeven wordt.
Zorg dat zij niet lijdt.
Heel veel wijsheid en kracht om deze laatste levensperiode van je hond waardig af te sluiten.

Dank je wel Laura
Ik heb nu een klein beetje een idee.
Ben je ook regelmatig bij de DA langs gegaan om te onderzoeken
hoe het met ziko ging. Hoe ben je er van d'r maag achtergekomen.
Had ze er last van als je haar optilde.
Ik zal haar gewicht goed in de gaten houden.

Het is heel moeilijk te vertellen of voorspellen wat de tekenen zijn waar je op moet letten.
Deze rotziekte kan zich op zoveel manieren uiten.
Zo werd mijn hond juist niet mager maar ontzettend 'opgeblazen',
Wij dachten dat dat een bijwerking van de prednison was, later bleek dat de kanker zich door heel zijn lichaam had uitgezaaid en hierdoor was o.a zijn milt extreem vergroot.
Hij had ook nog een goede eetlust en wilde zo graag nog mee wandelen en spelen.
Door de zwellingen in zijn hals ging hij steeds moeizamer ademen.
Toen de zwellingen weer toenamen en het moeizame ademen weer terugkwam heb ik de moeilijke en zware beslissing moeten nemen hem te laten gaan.
Voor zover ik weet had hij geen pijn...dat hoop ik met heel mijn hart.
Maar hij wilde wel maar kon niet meer, het was op...
Jij kent je hond het beste, je weet diep in je hart wanneer het tijd is.
Zolang jij denkt dat het goed met haar gaat, geniet van haar!
Maar laat haar gaan wanneer je denkt dat haar tijd is gekomen.
Nogmaals heel veel sterkte!!

Marja, blijf je hier om je wel en wee te delen?

zou ik appreciëren.

Het is zo moeilijk...je staat er niet alleen voor.

.

Wij zijn er achtergekomen, omdat Ziko heel weinig at en overgaf. Wij zijn toen naar de dierenarts gemaakt en lieten foto's/echo's maken en een punctie doen. Op de foto's en de echo zagen ze al dat zijn maag heel erg opgezet was, waardoor het voor hem pijnlijk was om wat te eten. De punctie gaf uiteindelijk het resultaat, wij zijn 1x naar de dierenarts gegaan voor de injectie.

Toen niet meer, Ziko had een hekel aan de dierenarts en werd er helemaal gestrest van, wat niet goed was. De dierenarts is nog 1x bij ons geweest om hem te checken en vroeg als we nog een keer een spuit wilde, maar ze zei toen al dat het weinig nog zou uithalen, hij zou dan weer een opleving kregen maar niet voor lang. Die check was bijna op het laats en toen at hij kort daarna helemaal niks meer en gaf alleen maar over en ook zijn drinken kwam er uit.

Kwa optillen/springen , merkte we niks van. Maar Ziko was een terriër en die staan er toch wel bekend om, dat ze niet zo snel pijn laten zien, dus misschien had hij wel pijn maar liet dat in geen enkele manier zien.

Dank jullie wel voor julie lieve en goede raad en alles.
Sorry ik ga vandaag niet meer reageren ik raak er nu helemaal van overstuur.
We gaan ons laatste rondje even lopen. 
Maar ik hou voorlopig iedereen op de hoogte en blijf het hier delen.

Het gaat nog steeds zo'n beetje het zelfde. Het is alleen een paar keer
gebeurd dat ze erg ging hijgen. Met d'r tong helemaal uit d'r bekkie.
Duurde gelukkig maar even. Waarom zou ze dit doen?
En ze toont dan wel magerder maar in gewicht is ze bijna niks kwijt.
Ook zoiets wat ik niet begrijp.  Verder is ze onzeker loopt buiten  steeds achterom
te kijken of ik er wel ben. Binnen wil ze ook steeds in m'n buurt zijn.
We hebben nu met elkaar wel afspraken gemaakt tot hoever we gaan.
Denk dat ik toch maar even naar de DA ga vd week om even naar d'r te laten kijken.
Want dat is m'n grootste angst dat ze pijn heeft. Ze laat het natuurlijk niet merken. De kanjer!
Groetjes Marja

Marja, fijn om te lezen dat het nog, relatief, goed met haar gaat.
Wat het hijgen betreft dat kan een heleboel oorzaken hebben, is moeilijk te beoordelen vanachter een beeldscherm.
Houdt het gewoon goed in de gaten, wat je ongetwijfeld zult doen, en als je toch naar de dierenarts gaat kun je er gelijk naar vragen wat zijn mening daarover is.
Misschien ook eens vragen of pijnmedicatie een optie is?
Zoals ik al eerder schreef werkte prednison bij mijn hond goed en ook Laura schreef dat het bij Ziko resultaat had, misschien kan je dat eens navragen of dat voor jouw hond wat zou zijn?
Heel veel sterkte!

Marja ,heftig om zo,n diagnose te krijgen.
Kan je alleen heel veel sterkte wensen en vragen goed naar je hond te kijken, en haar in de gaten te houden,al zal je dat zeker doen. Als het niet meer gaat of als ze pijn heeft laat haar dan gaan.Houden van is ook loslaten.
Geniet van de korte tijd die jullie nog samen hebben.

Ze heeft al 11 weken moderin (is prednison) om de dag 2x 4mg.
En dat gaat goed. Ze heeft eigenlijk geen bijwerkingen.
Zoals in huis plassen enzo.  Ik heb een afspraak gemaakt bij de DA.
We gaan vrijdag middag  langs.  Ik wil weten hoe het met haar gaat.
Ik kan zelf ook wel aan haar voelen enzo maar dan weet ik het nog niet.
Dan kunnen we gelijk even wat dingen bespreken over als het niet meer gaat.
Elke morgen als ik opsta of thuis kom van mijn werk en naar haar toe ga
ben ik bang voor wat ik zal aantreffen. Als ze me nodig heeft hoop ik wel dat ik bij haar zal zijn.

Inderdaan Helene.... loslaten is ook houden van.

Marja, het is moeilijk....dat weten we...

Leef van dag tot dag en zie wat je moet doen.(vrijdag controle)

sterkte

We zijn afgelopen vrijdag bij de da geweest.
In overleg hebben we besloten de medicatie weer elke dag te geven
en over een week terug te komen. Kijken of de zwellingen wat zijn veminderd.
Er kan verder weinig over gezegd worden. Maar ze blijft ons verbazen.
En voor hoelang het mag duren leven we met de dag.
En genieten we van en met elkaar van onze bikkel want dat is ze!

zo is het!
genieten moet!

Marja, we leven met jullie mee.  Gelukkig hebben jullie je hondje niet eerder moeten laten gaan dan voorspeld.

Integendeel, we zijn al bijna 3 weken verder.  Toch kan ik me voorstellen hoe zwaar dit voor je is.  Hoe ongerust je bent. 

Ik vind de raad van degenen hier die het zelf meegemaakt hebben heel goed.  Want wat we ook mogen plannen, beslissen, voorspellen... Je zult net zoals Pien en Laura op een bepaald moment zelf aanvoelen of het tijd is voor inslapen.  Tot het zover is mag je gerust nog van je hondje genieten en je hondje van jou.  En gelukkig kan ze nog genieten en helpt de prednison.

Ook ik wens je toe dat het nog een hele tijd goed blijft gaan.  Ik blijf dit ook volgen en duim voor je dat alles verder rustig verloopt voor jullie allebei.

Marja, goed dat je even overleg met je dierenarts hebt gehad.
Het was me even ontgaan dat moderin hetzelfde is als prednison.
Klinkt heel logisch dat je nu een dagelijkse dosis gaat geven.
Misschien bij weinig verandering qua zwellingen de dosering verhogen?, maar dat zal je dierenarts dan waarschijnlijk wel aangeven als die optie er is.
Wederom genieten van je bikkel en sterkte!