Pauline Punk en Cosmic - veel sterkte meid

Jeetje wat vreselijk zeg.. Rust zacht, lieve Punk. Héél erg veel sterkte, als je dit leest, Pauline..

Ik heb met tranen in me ogen je blog zitten lezen pauline ...
Lieve pauline ,wat moet dit vreselijke moeilijk zijn geweest en nu nog steeds natuurlijk ..
Jullie band was zo sterk en die band zal altijd blijven bestaan in jullie hart.
Punk heeft een geweldig mooi leven bij jou gehad en daar is ze jou natuurlijk enorm dankbaar voor.
Ik wens je enorm veel sterkte meid ! 
Dikke knuffel

Heb het niet drooggehouden.. Heel erg veel sterkte, je hebt het juiste gedaan Pauline..

Heel veel sterkte!!

Anny soms speelt de start van een hond ook mee in het besluit niet langer aan het dier te trekken en te sjorren maar verdere stress te besparen. Hoe je er bij je hond mee om gaat en de keus wel verder onderzoek te doen hangt niet alleen af van de persoon maar ook van de achtergrond van de hond. Ook wij hebben met Beauty gekozen om haar niet na haar achtergrond nog weer aan stress bloot te stellen maar te laten gaan zo gauw we merketen dat ze pijn kreeg. Dergelijke keuzes maak je vaak aan de hand van meedere factoren. En ja dat gaat helaas soms dan ineens *** vlug wat het nog moeilijker maakt je dier in liefde los te laten en te verlossen.
 Tof dat je toch hier een berichtje plaats sterkte wenst en aangeeft dat je niet de intentie hebt gehad om te kwetsen. 
Punk heeft rust nu geen pijn meer, geen hoge koorts meer en geen gestress.  en ik hoop uit de grond van mijn hart dat Pauline hier nog wel gaat terug komen. Ik heberg veel respect voor haar en zag haar reacties graag.

Ach nee.. ben gisteren niet op HP geweest dus zie het nu pas.. Goh vind het zo erg, had nog zo gehoopt dat het alleen maar ontlasting zou zijn. Arme Punk en Pauline.. 
Heel veel sterkte gewenst Pauline, ik weet hoe hard je gehecht was aan die knapperd van je. Met dat mooie grijze kopje van hem, het hondje dat altijd wist wanneer je het moeilijk had. Het worden moeilijke dagen voor je, maar je slaat je er wel doorheen! Nogmaals heel veel sterkte met je grote verlies.

O wat vreselijk zeg.... heel veel sterkte en succes Pauline.
Heb er echt geen woorden voor...

Heel veel sterkte met het verlies van Punk.
Ik hoop je hier snel weer te zien. Je hebt zoveel mooie dingen met ons gedeeld, nu mag je je pijn en verdriet delen.

Pauline en ik wandelen wekelijks in de duinen en de achtergrond van Punk heeft nog niet eens zozeer meegespeeld, ze werd gewoon echt oud (kon ook niet meer mee de grote wandelingen doen ). Punkie was gewoon op en dat merkt niemand beter dan de eigenaar zelf. Je kunt niet eindeloos opereren en onderzoeken, zeker niet aan een oude hond met al wat kwaaltjes. Helaas heb ik schrijnende gevallen gezien in de dierenkliniek van mensen die eindeloos aan hun oude hond bleven sleutelen zelfs tot het punt waar het bij mij onder dierenmishandeling valt, om te janken gewoon. Hoopjes botten zo mager, 3 operaties in de laatste maand van je leven op je oude dag, honden met ligplekken die al tijden niet meer konden lopen...nee.... Liefde betekend ook dat je weet wanneer er afscheid genomen moet worden. Hayzel, Kiara en ik zullen Punkie enorm missen tijdens onze wandelingen en ik ben blij dat Punk een waardig afscheid heeft gekregen. En ik ben Punkie eeuwig dankbaar voor het feit dat zij Kiara weer redelijk op de rails heeft gekregen met andere honden. Punk zal voor altijd in ons hart blijven.

Heel veel sterkte met het verlies van Punk!

Oh wat is de wereld toch hard soms he :( Maar ze heeft wel een prachtige leeftijd met een prachtig leven behaald he, daar mag Pauline uiterst trots op zijn!!!

Sterkte Pauline xxx

Ik heb heel wat gemist en schrok toen ik dit topic voorbij zag komen...

Pauline ik wens je erg veel sterkte met het verlies van Punk!

Pauline, ook ik wil je heel veel sterkte wensen met het verlies van je beste vriendin Punk.

Dat ze veel, zo niet alles, voor je betekende was wel duidelijk.
Je hebt voor haar je ultieme daad van liefde getoond en dat was haar laten gaan op het moment ze niet meer verder kon en daar is heel veel moed voor nodig.

Pauline,
Heel veel sterkte!
Punk is nu op een mooie plek.

Ondanks dat meerdere mensen jullie bedankt hebben namens mij in dit topic (bedankt hiervoor), wilde ik toch nog even jullie persoonlijk bedanken.. Angela, die Punk gisteren gecremeerd heeft, vertelde dat ik bij thuiskomst écht even op HP moest gaan kijken. Ik wist dat dit topic bestond, en had het al eens geopend, maar ik heb het pas vandaag grondig door zitten spitten. Wat ontzettend lief van jullie allemaal, ik heb hier momenteel ontzettend veel steun van.. Posten op het forum durf ik niet meer, en dit is dan ook mijn enige bericht hier, maar ik zou het fijn vinden om via PB misschien met mensen over Punk te kunnen praten..

Veel van jullie zijn verbaasd dat jullie niets meegekregen hebben van hoe ziek Punk was. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het ook niet wist. Zoals Sally al schreef, rende Punk afgelopen donderdag nog als een jonge hond achter Cosmic en Ruby aan door de duinen. Ik geloof dat we ons zelfs nog hebben staan verbazen over hoe happy en goed Punk gezien haar leeftijd nog was..



Vrijdag ochtend was er nog niets aan de hand. Vrijdag middag ging het ineens mis. Alsof iemand in z'n vingers knipte en besloot dat Punk hier niet meer mocht zijn.. Zondag had ze nog een opleving, maar maandag kon ze niet meer zelf lopen, niet meer zelf staan.. Ik heb geen dappere keuze gemaakt.. Ik kon niet anders meer.. Een leven zonder Punk is afgrijselijk, maar Punk pijn zien hebben was duizend maal erger. Het vreselijkste wat ik ooit gezien heb, en ik wilde dat dan ook geen minuut langer meer zien..

Punk heeft tot het eind gevochten. De dierenarts was te laat, ze was er rond 17.30, en pas om 18.30 gaf Punk zich uiteindelijk gewonnen.. Voor mij een teken dat Punk gewoon Punk was, zelfs toen nog. Ik heb haar acht jaar verteld dat ik niet zonder haar kon. En ik ben er van overtuigd dat Punk ook niet weg wílde.. Ik heb nagedacht of ik Punk iets mee wilde geven bij de crematie. Samen met mijn zus heb ik zitten bedenken wat Punk mee zou willen nemen. Niet haar halsband of tuig. Het liefst liep ze au naturel rond, ze had een hekel aan riemen. Niets van eten, eten deed haar niets. Punk had ook geen speeltjes of knuffels. Het enige wat Punk deed was mij buiten op de voet volgen, en binnen tegen mij aanliggen. Ik weet zeker dat Punk mij overal gevolgd zou hebben. Al was ik regelrecht de hel in gelopen. Maar ik mocht zelf niet met haar mee de oven in duiken.. Helaas..

Ik put troost uit het feit dat het "goed" is. Punk is tot aan het eind een vrolijke, blije hond geweest. Haar ziektebed heeft maar drie dagen geduurd, wat natuurlijk drie dagen te lang was, maar het is geen maanden lange sleep geweest.. Ik had al gepland hoe ik alles wilde doen, en alles is gegaan zoals ik wilde.

Vandaag is de eerste "normale" dag zonder Punk. Ik zit hier nu op de bank te huilen en foto's te kijken. Cosmic aan de ene kant naast me, Punk's asbus met een kaarsje voor me op tafel. D'r asbus gaat voorlopig overal mee naar toe, ik kan haar nog niet loslaten, en put enorm veel troost uit het feit dat ze bij me is.. veilig in mijn rugzak.. Eindelijk kunnen we weer met z'n drietjes genieten van de lange wandelingen die Punk niet meer kon volhouden..

Punk heeft acht jaar voor mij gezorgd. En voor Winnie gezorgd. En voor Cosmic gezorgd. En voor mijn zus gezorgd, en voor mijn moeder, en haar voor dementerende partner, en voor mijn blinde oma. Punk was voor iederéén een steun en toeverlaat, en veel van mijn vrienden kenden haar sinds de dag dat ik haar leerde kennen. Het is dus niet zo gek dat Punk uitgeput was.. Zoveel zorgen voor één hond.. Ik denk dat Punk en ik allebei een zucht van opluchting slaakten, toen ze haar laatste adem uitblies. Geen zorgen meer.. Voor ons beide niet..

Het is onwerkelijk.. Het kan niet.. Het mág niet.. Het voelt alsof iemand een ledemaat van me afgerukt heeft. Alsof ik ineens een zintuig mis. Het is.. moeilijk te omschrijven.

Nogmaals bedankt voor de steun en alle lieve reacties.. en ik zou het fijn vinden om met iemand over Punk te kunnen praten, en ik zal mijn berichtjes hier regelmatig bekijken.. Alvast bedankt..

Wat prachtig geschreven Pauline! En heel fijn dat je toch nog even in dit topic gekeken hebt en zelfs even reageert. Jammer dat je niet meer op het forum durft te schrijven. Ik kan het wel voorstellen hoor. Ik ben er zelf ook een paar maanden uit geweest omdat ik er even niet meer tegenkom, maar misschien dat je er na een paar maanden anders over denkt en dan ben je echt van harte welkom.
Hoewel ik jullie persoonlijk niet ken en helaas Punk ook nooit in het echt heb mogen bewonderen mag je me altijd een pb sturen als je even tegen iemand aan wilt kletsen.
Heel veel sterkte voor jou, Cosmic en voor iedereen die zo gek op Punk was. Het was een hele bijzondere, trouwe hond. Dat is 1 ding wat ik uit al jouw verhalen wel gehaald heb. En je hebt echt de beste beslissing genomen.

hey meid mijn gegevens heb je dus wat er is stuur maar door zal wel steeds antwoorden , sterkte x

pauline, 

Ik had al eens gereageerd om je veel sterkte te wensen. Ik heb alles zo een beetje gevolgd op de blog. Heb ook daarnet het filmpje van cosmic gezien in de mand van Punk. Daar kon ik het niet droog houden. Ik vind het heel moedig van je dat je bij Punk wou blijven in het crematorium. Toen mijn kleine meid overleden was kon ik dat niet. Misschien was ik te jong? Geen idee. Ik ben er zeker van dat Punk vanuit de hondenhemel op jou en Cosmic terugkijkt en jullie beschermengel zal worden. 
Pauline & Cosmic, nogmaals veel sterkte!

Ik ben blij dat we elkaar nog "sort off" ontmoet hebben bij de Drunense duinen...

Cosmic vertoond momenteel hartverscheurend gedrag.. Ze is niet uit Punk's mand te krijgen. Ze wil niet mee gaan wandelen. Soms zie ik haar stilletjes rillen. Ik probeer in stilte te huilen, maar soms kan ik me niet inhouden en worden het gierende uithalen. Cosmic springt dan meteen op, likt alle tranen van mijn gezicht, kwispelt naar me, en kruipt weer terug in Punk's mand.. Ik wilde de dekens in Punk's mand weggooien. Ze lagen er al te lang in en zijn vies. Maar ik denk dat ik daar nog even mee wacht, voor Cosmic, want blijkbaar haalt zij er steun uit..

.Misschien even samen lijden... Zelfs misschien even samen in de mand. Je erkent Cosmic's verdriet en voel je je eigen verdriet op een andere manier.

Jullie zitten allebei in het rouwproces. Ik kan me voorstellen dat het voor jouw heel zwaaar zal zijn om alle denkens en manden van punk weg te doen/wassen, maar persoonlijk denk ik dat het voor Cosmic misschien wel goed zou zijn. Aan de andere kant.. Als jij er nog niet klaar voor bent dan laat je ze nog maar even lekker liggen. Dat komt allemaal wel.

Rouwen is voor jullie beiden heel zwaar en Cosmic heeft heel veel steun en houvast gehad aan Punk die zal ook echt haar tijd nodig hebben.
Eet en drinkt ze wel goed?

Ja, ze eet en drinkt goed..

Gelukkig daar ben ik blij om.

het is hard zo'n maatje te verliezen
veel sterkte voor jou en Cosmic

Overigens..

Punk heeft meegedaan aan het Old and Wise project van een fotograaf uit Nijmegen. Morgenavond wordt het boek gepresenteerd in een boekhandel in Nijmegen, dus voor de mensen die het leuk vinden om een kijkje te komen nemen.. Ik vind het onwijs confronterend om te gaan, omdat we al zo lang plannen dat ik daar zal zijn, mét Punk, maar dat nu niet meer gaat.. Maar ik zal er zijn, als laatste eerbetuiging aan Punk, samen met mijn zus en Cosmic. Ook heeft deze fotograaf Punk genoemd, en een foto geleverd, aan de Gelderlander (krant), dus de kans is aanwezig dat ze daar ook in komt..

Moedig dat je het toch wilt doorzetten.
Ik wil je alvast heel veel sterkte wensen ook kan me goed voorstellen hoe confronterend het zal zijn.
Des te meer om het het Punk betreft en je daar met Punk had zullen zijn. Wel fijn dat je zus met jullie meegaat.
Nog iet gesproken over vreemde omgeving, wellicht druk wat ook zonder deze situatie al erg veel energie kost.

Lieve Pauline,

Wat dapper dat je toch even hebt willen reageren, en zo mooi geschreven ook!

Je hebt echt het beste voor Punk gedaan, hoe verschrikkelijk moeilijk dat ook is, vooral voor zo'n bijzondere hond als zij. Ze had het ook niet verdiend om langer te lijden, laat dat een heel klein beetje troost zijn..
Geef vooral toe aan je verdriet, dat geeft helemaal niets, laat Punk haar dekens gewoon nog even liggen, huil zo hard en zo veel je wil, doe waar jij je op dit moment goed (beetje beter..) bij voelt. Laat Cosmic ook haar eigen verdriet hebben, ook honden rouwen als er een gezinslid ineens weg valt, voor haar is dat ook niet makkelijk..
Ik kan het helaas niet mooier maken dan het is, jullie moeten daar doorheen en dat geeft niets, wat een ander ook zou mogen zeggen, niets om geven en alles op je eigen tijd doen. 
Geef het tijd, ik weet zeker dat Cosmic en jij er uiteindelijk echt wel weer bovenop komen. En nee, het verdriet gaat niet weg, maar de herinneringen aan Punk gelukkig ook niet, over een tijd(je) zul je merken dat je steeds vaker aan haar kan denken zonder meteen in tranen uit te barsten en zelfs kunt lachen om die kleine dingetjes die ze altijd deed en waar je altijd om moest lachen..

Pauline en Cosmic heel veel sterkte de komende tijd en wat mij betreft zijn jullie altijd welkom hier! Enneh, mocht je behoefte hebben aan een luisteren (lezend ) oor (oog), stuur gerust een pb!

Virtuele knuffel van Babs, Lotje en mijzelf

O, wat verdrietig! Veel sterkte Pauline, we denken aan jullie!