Kind gebeten door hond

Zitten je ouders met de hond op een cursus? Misschien is het een idee om ze dat cadeau te doen. Mijn hond was al een half jaar toen ik hem kreeg en we konden dus niet meer naar de puppencursus. Voor oudere honden hadden ze een basiscursus. Daar leerde je ook alles over hond en kind en waar je een grens zou moeten trekken. Misschien als ze zo'n cursus cadeau krijgen dat ze het leuk vinden. En dan wel een beetje leuk brengen. Aangeven dat ze dan ervaringen met anderen kunnen delen, gezellig een bakkie koffie achteraf en aan anderen laten zien wat voor vorderingen je maakt. Wie weet helpt het. En anders zou ik zeggen: veiligheid van de kinderen voorop. Niet meer langsgaan tot ze inzien dat het zo echt niet kan.

Ik zou gewoon tegen je ouders zeggen als jullie dat hondje niet in een andere ruimte willen zetten dan kom ik niet meer en als jullie mijn kant op komen vind ik dat prima maar dan zonder hond. Tis verdorie jouw kind. Jij mag eisen gaan stellen hoor en ik zou het ook bespreken met je schoonzusje. Jou ouders houden naar mijn mening meer van dat hondje dan van hun eigen dochter en kleinkind nou sorry maar dat gaat bij mij te ver. Jullie komen van ver dan kunnen ze ook rekening houden met jullie. En sorry dat ik het zeg ik vind het heel egoïstisch van je ouders dat ze geen rekening houden met jou en met je kind

Kijk, ik ben met mijn hond op cursus, eerste zes maand op puppycursus, gehoorzaamheid twee maal per week, nu eenmaal wekelijks gewoon de gehoorzaamheid vervolgcursus. Op dit moment is hij 10 maand en helaas...kleine kinderen wilt hij niet dulden : ( Ik heb zelf drie kinderen tussen de negen en veertien, hij is de liefste voor hen en nog nooit problemen gehad... Grote kinderen vormen geen probleem maar als er nog maar een kleintje in de buurt wil komen hapt hij meteen. Op dit moment trainen we door kleine kinderen een snoepje te laten geven als hij aangelijnd is en dat gaat goed, toch vertrouw ik het voor geen meter en zorg dat hij niet bij kleine ukjes kan, hij heeft een speciale halsdoek met NIET AANRAKEN op maar gisteren op een terras kwam er toch een kleintje aangelopen ,met uitgestrekte handjes, om de hond die onder tafel, tussen mijn benen zat, te gaan aaien... meteen schiet hij in de aanval, gelukkig had ik hem kort... Is echt vervelend, vooral als de volwassenen hun kinderen niet in de gaten houden... Hoop dat ik het er nog uit kan trainen... uit de hond dan hé en dat volwassenen hun kinderen eens beter in de gaten houden... Denk dat de ene hond gewoon beter kan omgaan met peutertjes dan de andere...

Ik wens je voor vanavond veel sterkte en rust toe. Reageer niet vanuit de emotie maar benader het zo zakelijk mogelijk. Hierdoor blijf je duidelijk. Vind je dat moeilijk schrijf dan steek woorden op zodat je alles wat voor jou belangrijk is behandeld. 
Ik zou het aanbod van Bert goed bewaren dat kon nog weleens heel belangrijk kunnen zijn. ( Goed aanbod Bert)

suc6 

Het bezoek is achter de rug en het is gelukkig heel goed gegaan.
Bij aankomst zat hondje al in de bench, ik was daar erg blij om. Ze bleken ook al contact gezocht te hebben met twee therapeuten, echt top! Het vervelende is alleen dat ze alles blijven goedpraten en afzwakken. Ze moeten wel actie ondernemen omdat ze weten dat wij anders niet meer komen (en dat is het laatste wat ze willen), maar ze zijn duidelijk zelf nog niet overtuigd dat het echt allemaal nodig is. Ik kan alleen maar hopen dat de therapeut het probleem wel serieus neemt, ook op basis van het afgezwakte verhaal wat opa en oma hem/haar vertellen (ze willen nog steeds niet geloven dat hondje echt heeft gebeten, het was een ongelukje in hun ogen).

Uiteindelijk nog de moeilijke discussie gevoerd over het al dan niet inlichten van de ouders van het neefje. Dat ligt erg gevoelig omdat zij ook wel weten dat neefje waarschijnlijk niet meer komt zodra de ouders het weten. Ik vind dat ontzettend rot voor ze en heb dat ook benadrukt. Maar ook nogmaals benadrukt hoe link de situatie is. Ook hier weer: ik denk niet dat ze me geloven maar weten nu dat ik de ouders inlicht als zij het zelf niet doen. Ik zet ze met de rug tegen de muur en dat voelt erg rot. Maar ik kan niet anders...

Het zijn geen slechte mensen, integendeel. Ze zijn te lief om een hond goed op te voeden. Ze zijn zo dol op het dier dat ze hem niets kunnen weigeren en steken hun kop in het zand voor de problemen die er zijn. Gelukkig zijn ze net zo verzot op hun kleinkinderen en beseft oma wel (onder tranen) dat wanneer het hondje nogmaals uitvalt of bijt, ze hem weg zouden moeten doen om de kleinkinderen te kunnen blijven zien.

Hoe dit verder gaat lopen moeten we afwachten, maar in elk geval is open discussie nu mogelijk (en die zal ongetwijfeld ook nog regelmatig terugkomen...). Ik hoop enorm dat de therapeut goede tips zal gaan geven én ze die ook op zullen volgen, ook wanneer ze compleet tegen hun eigen ideeën in gaan. Tot dat resultaat gaat geven zal het schipperen blijven met korte bezoekjes en hondje in de bench. Het is niet anders.

Enorm bedankt voor het meedenken allemaal. Ik had vooral de bevestiging dat we het risico goed zagen even nodig om me 'hard' genoeg te kunnen opstellen naar opa en oma.

O, nu vergeet ik nog de vragen te beantwoorden:
Eefje: ze zijn niet op cursus geweest, dat vonden ze niet nodig want ze vinden dat hij prima naar ze luistert. Ze beseffen alleen niet dat het voornamelijk andersom is
Angela: Ze hebben van iemand een mooi boek gekregen over hondenopvoeding. Dat heeft ze aan ons gegeven. 'Want dat soort dingen doen wij toch niet, dat past beter bij jullie'. Tja...

Hier een blogpost over een dergelijk probleem. Baby safe in daycare with dogs?
Ook over het probleem dat het je familie is etc.

Wat fijn voor jullie dat het een open gesprek heeft kunnen zijn. Knap van je dat je bij je standpunt bent gebleven ook over het neefje .

Blijf belangstellend naar de therapeut geef aan dat je zelf ook wel een gesprek met de therapeut wil om te kijken of jullie nog wat aan jullie gedrag kunnen veranderen. Op die manier leg je niet alles bij Opa en Oma neer maar neem je zelf ook verantwoordelijkheid. Ook al vind je het zelf niet nodig maar het laat wel goodwill zien naar hun en hun hondje zien. Het kunnen dingen zijn als samen gaan wandelen als jullie op bezoek zijn bij hun of als ze bij jullie op bezoek zijn kan het hondje in de bench en als jullie dan met zijn allen een lekker wandeling maken is het ook geen probleem als het hondje daarna weer in de bench gaat.

Laat je ons af en toe weten hoe het gaat?

suc6