Rust zacht, lieve Winnie..

Pauline, wat verschrikkelijk dat het zo is gelopen. Jullie hebben het beste gedaan voor Winnie en er is niets waar jij je schuldig over moet voelen. Dat je zoveel emotie hebt om het verlies van Winnie laat zien hoeveel liefde je aan haar hebt gegeven en dat zal zij ook echt gemerkt en gevoeld hebben. Ze heeft een top tijd bij jou gehad en niemand heeft haar dat kunnen afpakken. Omringd door mensen die van haar hielden is ze gegaan, naar een plek waar ze geen pijn meer voelt. Mooier kan niet.

Je zeker niet schuldig voelen Pauline!!!
Je bent verder gegaan en hebt meer gedaan dan menig baasje zou doen!
Laat er wat tijd over gaan want het is nu nog te kort geleden.
De gedachten van de mooie momenten dat je samen beleefd hebt zullen later wel de bovenhand halen.
Maar forceer niets. Het vele verdriet is meer dan normaal.
Veel sterkte en we leven allemaal mee met u!

Normaal krijg de tranen in mijn ogen bij z'on bericht, maar nu, nu stromen de tranen uit mijn ogen... Je mag je absoluut niet schuldig voelen, je hebt gedaan wat je kon, en haar een mooie tijd bezorgt. Ook al had je misschien meer geld, ruimt of tijd, je zou haar nooit 100procent kunnen genezen...Ookal kocht al het beste voor haar, haar pijn zou niet weggaan, alleen op de manier die je nu hebt gedaan...Dit klinkt misschien erg maar ik wil je laten weten dat je de juiste keuze hebt gemaakt. Ze was niet meer gelukkig zei je zelf, je hebt haar verlost van alles wat ze niet leuk vond, ze is nu vrij en leeft verder in je hart en ooit zal je haar weer ontmoeten. Geniet van alle mooie herinneringen en voel je a.u.b niet schuldig!! Heel erg veel sterkte!!!

Ach wat verdrietig, veel sterke pauline, wat zal dit zwaar zijn.

Net gebeld door een collega die ook zei dat Winnie niet beter had kunnen worden, dat dit ook gebeurd was als ze wél een baasje had.. Dat ze de laatste tijd pijn had, dat toen mijn collega haar vanmiddag wilde knuffelen, Winnie haar lip op trok, en piepte toen ze haar wilde aaien. Ze had pijn, ze voelde zich niet meer prettig. Een schrale troost, maar ik voel me na dit gesprek ietsje beter. 
Ook wist zij meer van Winnie's verleden. Van voor ze zo broodmager bij het asiel terecht kwam. Ze had toen absoluut geen fijn leven. De afgelopen ruim twee jaar, bij haar nieuwe baas en de laatste paar weken bij ons, heeft ze wel liefde gekend. Ik ben blij dat ze haar destijds de kans gegeven hebben op een beter leven. 

Het leven is niet eerlijk. Het is niet eerlijk dat Winnie ziek was, dat ze tot twee keer toe in het asiel belandde, ze heeft dit niet verdiend..

Mooi tafeltje zo. Mooie foto, zo eenvoudig, maar heel bijzonder. Haar riem en dat kaarsje erbij maakt het wel heel definitief. 

Fijn dat je je na dat gesprek weer wat beter voelt.

Het is de enige foto die ik van haar heb, de rest is allemaal digitaal. Mijn beste vriendin uit Zweden stuurde me dit fotolijstje, inclusief de foto, voor mijn verjaardag Mijn beste vriendin heeft, toevallig, ook suikerziekte.

ohh wat erg.. en toch zo onverwachts!
Heel veel sterkte Pauline, je hebt haar de liefde gegeven die ze eigenlijk haar hele leven al had moeten krijgen..

Oh wat erg  heel veel sterkte!!!!

Pffffff jeetje sterkte

Och jeetje Pauline wat erg, ik had al zo'n voorgevoel na je vorige berichtje.
Ik heb ontzettend veel bewondering voor jou en je collega, voor hoe jullie je voor Winnie hebben ingezet, ondanks dat je het zelf ook niet makkelijk had met Punk der kwaaltjes en Cosmics streken. Jullie hebben er alles aan gedaan om haar laatste weken zo mooi mogelijk te maken. Ze heeft heerlijk hond kunnen zijn bij jou, en daarvoor zal ze je altijd dankbaar zijn.

Heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies. Dikke knuffel voor jou.

Sterkte!! Mijn zoontje zou zeggen" weer een sterretje in hemel die zorgt dat het nooit helemaal donker wordt".

Soms.... voelt het niet eerlijk en gaat het sneller dan je lief is.
Ik schok me een rot van je bericht, heel jammer dat ze het niet langer heeft mogen beleven.
Maar kijk terug op een mooie tijd met haar, zij heeft zeker weten een enorm fijne tijd bij je had.
Heel veel sterkte met het verlies.

Wat erg ik wens jullie heel veel sterkte toe met het verlies van Winnie

Lieve Pauline, . 

Sterkte, maar weet ook dat Winnie ook heel veel geluk had, voor de laatste mooie dagme die jij haar gegeven hebt,
Rust zacht lieve Winnie.

Nee, dit is zo erg :( :(Ik wil je heel veel sterkte wensen, de tekst alleen al bewijst hoe hard jou hart gebroken is. 
Rust zacht Winnie, je was een BHPH, bekende HP hond !

Uit je, mooi geschreven, verhaal blijkt hoeveel je van Winnie houdt, dat hield niet op toen ze stierf. Wat fijn dat jij/jullie en het tijdelijke baasje haar toch nog een paar prettige jaren hebben gezorgd.
Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd.

Rust zacht lieve Winnie.

Och jee Pauline...
Vreselijk moeilijk zo'n definitief afscheid.
Ik dacht al wel dat je haar zou moeten laten gaan na het bericht
dat haar alvleesklier gestopt was en ze zich echt niet goed voelde.
Fijn dat ik jullie onlangs heb ontmoet, maakt wel dat ik tranen heb omdat het dichterbij komt.
Heel veel sterkte toegewenst voor jouw en allen voor wie Winnie zo dierbaar is. Gelukkig hoeft ze nu niet meer te lijden...

Ik vind het fijn dat jullie Winnie hebben mogen ontmoeten, en dat wij jullie hebben mogen ontmoeten. Ik ben blij om alle leuke dingen die ik met Winnie heb gedaan, de boswandelingen, Podencodag. Ik hoop dat ze er stilletjes van genoten heeft. Ik in ieder geval wel. Wat was ik trots, als ik met mijn 3-stuks-roedeltje rond liep!

ooh Pauline.. Zo jammer!
Ik heb je topics ook proberen te volgen en leefde echt met jullie mee.
Je hebt haar echt een mooie laatste tijd gegeven en ik denk dat Winnie daar met volle teugen van genoten heeft!
Nu mag ze lekker nijntjes gaan vangen!
Rust zacht lieve Winnie

Super bedankt voor jullie lieve berichtjes. Het doet me ontzettend goed te weten dat Winnie zo geliefd was, zelfs bij jullie, die haar niet persoonlijk kende. Winnie was ontzettend bijzonder, ze was niet zomaar een hond. Ze heeft echt een pootafdrukje achter gelaten in mijn hart. Ik vind het vreselijk dat ze er niet meer is. Steeds als ik er aan denk, me bedenk dat ze niet meer terug komt, komen de tranen weer. Het is zo definitief.. Steeds zie ik haar voor me, het moment waarop ze inzakte, haar lange neus rustend in mijn handpalm tijdens haar laatste zucht.
Ik weet dat ik niets meer kon doen, maar toch, ik heb nog steeds zo'n ontzettend spijt gevoel. Ik voel me zo schuldig dat ik niet meer voor haar kon doen dan dit. Ik had me voorgenomen haar te "redden", en ik voel me alsof ik haar teleurgesteld heb. Steeds denk ik, zou ze boos zijn, omdat ze hier niet mocht blijven? Was het anders geweest als ze drie maanden eerder in mijn leven was gekomen, toen Cosmic er nog niet was? Ik voel me alsof ik heb gefaald, alsof ik een slecht mens ben omdat ik haar niet heb kunnen redden, omdat ik kwaad over haar gedacht heb als ze me wakker blafte omdat ze moest plassen, terwijl ze daar niets aan kon doen.. Of als ze Punk pakte, terwijl ze dat deed omdat ze niet lekker in haar vel zat.. Of als ze niet wilde eten.. 

Ik wou dat ik haar nog één keer kon aaien. Nog één keer vast kon houden. Nog één keer kon vertellen hoe een fijne hond ze was, want dat heeft ze niet vaak genoeg gehoord..

Misschien niet gehoord maar zeker wel gevoeld ....

Sterkte

Wat verdrietig :( sterkte!

Pauline, ik wil je veel sterkte wensen.
Winnie, je wordt gemist...

Pauline, jeetje ik schrok me een ongeluk van de titel van dit topic... Wat vreselijk dat winnie er niet meer is,
maar meid wat fijn dat jij haar nog een poosje hebt opgevangen en zoveel liefde en zorg hebt gegeven. jullie allemaal je zo hebben ingezet voor haar. 

Dat ze een mooi plekje achter de regenboogbrug mag hebben waar ze zonder pijn kan genieten en konijntjes mag jagen op de jachtvelden. 

Winnie rust zacht 

pauline voor jou en alle mensen die dichtbij stonden heel veel sterkte met het verlies van Winnie

Pauline, wat denk je toch foute dingen. Iedereen is het hier eens dat jij wel degelijk degene bent die Winnie heeft gered. Bedenk eens wat er met haar gebeurd zou zijn als jij er niet was geweest. Ze heeft een fijne thuis gehad die laatste maanden, en dat is het beste wat je haar kon geven. Ook al had je liever een vaste eigenaar voor haar gezien, voor Winnie was jij haar baasje, haar thuis.
Ik vind het eigenlijk beter zo, dat ze bij jou is mogen heengaan, en niet de stress van een nieuwe verhuizing heeft moeten meemaken, een nieuw baasje had op dit moment misschien een foute keuze gemaakt wat haar veel lijden had opgeleverd. Daar heb jij haar van gespaard.

Het enige waar je boos om mag zijn is dat zo'n lieve hond te vroeg is moeten sterven, en 2x in een asiel is terechtgekomen. Maar voel je aub niet schuldig, ik ken weinig mensen met zo'n groot hart voor dieren, je verdriet toont dat maar weer.

Je hoeft een hond niet te zeggen hoeveel je van hem houdt, zoiets voelen ze gewoon.
Probeer het niet te veel van een menselijk standpunt te bekijken, ook al is dat begrijpelijk omdat je nu zo emotioneel bent. Voor Winnie maakt het helemaal niet uit dat je niet een keertje extra gezegd hebt hoe leuk ze was, of dat je maar een tussenopvangadres was. Je hebt haar alle liefde gegeven die ze nodig had, ik ben zeker dat ze je ontzettend dankbaar is.

En om het van een andere kant te bekijken, misschien is ze nu al heengegaan omdat er nooit meer een baasje zou zijn die zoveel van haar zou houden dan jij nu deed.

Ik lig al een tijdje in bed maar kan niet slapen.. Ik krijg het beeld niet uit mijn hoofd..

winnie is nog bij je, dat weet ik zeker. als je heel goed oplet, zul je haar voelen als je haar het hardste nodig hebt.

Arme Winnie...
Ook voor jou heel veel sterkte met het verlies van Winnie.
Maar ze heeft in ieder geval bij jou nog een mooie tijd gehad.
Rust zacht Winnie