het blijft lastig

Morgen is het juist 2 maanden dat onze Tosca is gestorven. Dit had ik in het begin van dit jaar nooit kunnen denken, dat we hem zouden moeten afstaan. Hoewel ik hem ontzettend mis, kan ik toch al met een glimlach aan hem terugdenken. Zijn herdenkingsplekje in de tuin heb ik samen met mijn dochtertje mooi gemaakt en 's avond speuren we de heme af naar het sterretje dat het mooist schitterd, want dat is onze Tosca, zegt mijn dochtertje dan.
We hebben een nieuwe pup op het oog, die hoogstwaarschijnlijk vandaag of morgen wordt geboren. Ik weet niet hoe ik zal reageren als ik het de eerste keer in mijn armen mag houden, het zullen waarschijnlijk tranen zijn van geluk en verdriet, want ik ben zeker dat Tosca door mijn hoofd zal spoken. Het lijkt wat ver gezocht, maar Tosca is overleden op 24 februari, morgen zijn we 24 april, is dat een voorteken? ik wet het niet, Tosca werd 12 jaar geleden geboren op 25 april. Al die data liggen dicht tegen elkaar, dit moet wel een betekenis hebben, denk ik dan. Onze Tosca zullen we nooit vergeten, zoals hem is er maar 1, ik hoop dat ik net zoveel van het nieuwe hondje zal kunnen houden als van mijn Tos!

Veronique, koester de mooie herinneringen! Veel geluk en veel liefde voor het nieuwe hondje. 

Veel sterkte, en vergeten zul je nooit. Het nieuwe hondje verdient natuurlijk ook
alle kans, en zou een totaal ander hondje zijn. Komt vast goed.

Heel veel sterkte. Ik zal je eerlijk zeggen dat ik het best erg moeilijk heb gehad met onze nieuwe pup. Onze vorige hond is gelukkig wel oud geworden en het was gewoon haar tijd, maar het was (is) een groot gemis. 
Toen onze nieuwe pup, Mikey, kwam miste ik haar nog meer. Ik ging vergelijken en miste alles waar ik zo aan was gehecht. Een vertrouwde band, een hond waar ik op kon rekenen en waar ik jaren lang alle liefde en steun van heb gehad. In plaats van al deze dingen had ik een drukke, eigenwijze pup waar ik totaal geen hoogte van kreeg. Hier was ik ook best onzeker over. Ik wilde Mikey wel heel graag hoor en ik heb ook nooit getwijfeld, maar het was toch heel anders dan ik me misschien had voorgesteld.
Gelukkig heb ik hier vanuit dit forum veel steun en herkenning gehad en ik heb zo goed als het ging Mikey alle liefde en aandacht gegeven, ook al was het soms gewoon heel moeilijk. En ik zeg je eerlijk dat het echt wel een paar maanden heeft geduurd voordat ik het gevoel had dat Mikey nu mijn hond was en dat het goed is zo. En echt waar, ik zal Kelly nooit vergeten, maar ik ben stapel gek op Mikey geworden en dat is nu OOK echt mijn kindje . En ik ben zo blij dat we toch weer voor een nieuwe hond zijn gegaan. 

Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van Tosca en je zal zeker weer nieuwe liefde kunnen geven én ontvangen van jullie nieuwe pup straks.

Gr. Alexandra

Véronique,
Je Tosca zal je nooit vergeten. Zij heeft een mooi leven bij jullie gehad en jullie hebben ook mooie herinneringen aan haar.

Stel je open voor je nieuwe pup en je zult zien dat een jong vrolijk hondje het allemaal wat lichter voor je maakt.

Ik wens je ontzettend veel plezier en succes met jullie nieuwe pup; geniet ervan.

het blijft moeilijk je maatje te moeten missen
je vraagt je af ,hoe het zal zijn met een nieuwe pup,wel ik had er ook heel gemengde gevoelens bij,enerzijds wilde ik dolgraag een nieuw vriendje maar dan kwam het schuldgevoel terug opzetten,uiteindelijk heb ik een nieuw vriendje in huis genomen,en ik ben er nog steeds heel blij mee,maar mijn sloebertje vergeet ik daarom niet
veel sterkte en ook succes met je puppy

Tosca zal je zeker nooit vergeten, zou ook niet goed zijn.
De echte scherpe randjes gaan er langzaam wel van af, en straks het nieuwe hondje nog.

Zal niet zeggen dat het makkelijk is een nieuw hondje maar jullie hebben het geluk dat je het hondje van geboorte af mee kunnen maken er in mee groeien zeg maar dat is heel anders dan ineens een andere hond in huis dat lijkt mij veel moeilijker.
En ja die data zou een voorteken kunnen zijn wie weet.
En wat leuk sávonds naar dat ene sterretje zoeken met je dochter is toch geweldig.

Heel veel sterkte nog met het verlies en hopelijk mag je vlug het hondje al in je armen nemen.

dank jullie allemaal voor jullie lieve woordjes.
tuurlijk zal onze Tosca nooit vergeten worden, daarom zit hij te diep in mijn hart. We krijgen dagelijks foto's van mijn schoonzus van het pupy'tje, en het is raar, maar ik zie trekjes van Tosca in het nieuwe hondje (of het is denk ik zoeken naar gelijkenissen) zoals het nu op zijn rugje ligt en met haar pootjes open, wel zo lag onze Tos ook altijd. Het is inderdaad wel fijn dat we het van de geboorte kunnen volgen, er zal terug leven in huis zijn. Nog 7 weken en dan kunnen we Mira (zo zal ze heten) welkom heten in haar huis.

Zo dat zullen 7 lange weken worden denk ik zo

Maar wat een leuke naam zeg.

Succes de komende weken.