belang hondenshows/keuring

ik wou graag, naar aanleiding van dit topic: http://www.hondenpage.com/hondenforum/147113/rassen-weer-gezond-maken..php wat meer uitleg krijgen over hondenshows en het belang van die keuringen.
Is het zo dat elke fokker (met stamboom) verplicht naar zo'n keuringen moet gaan? En wat is dan eigenlijk het nut van zo'n keuring voor de fokker? Dat bepaald wordt of je hond voldoet aan de raseigenschappen?
Maar, door de twijfel in het andere topic over het aandeel van de keurmeesters/rasstandaarden in het ongezond maken/houden van sommige rassen, is het dan wel altijd goed om als fokker zo bezig te zijn met zorgen dat je honden goed halen op de shows?

Want zoals in het andere topic werd gezegd zijn die rasstandaarden niet altijd even goed voor de gezondheid van de hond, maar meer gericht op het uiterlijk. Zou er onder de fokkers met stamboom dan nog een groot verschil liggen tussen degene die echt goed willen halen op de shows, en dit soms ten koste van de gezondheid, en degene die puur op gezondheid fokken? Zou dit wel graag weten moest ik ooit een pup kopen, dat je naast het hebben van een stamboom nog goed moet opletten voor de gezondheid, naast het feit dat je nooit vrij bent van risico's natuurlijk.

Wat ik ervan weet (heb met Lo ook een paar shows gelopen) is het puur om inzicht te krijgen, of als je denkt een goede hond te hebben wat prijzen binnen te halen. Sommige mensen vinden het leuk.

Ik vond het leuk en wilde wat inzicht.
De rasstandaard, (je kan zelf wel uitmaken wat wel of niet gezond is binnen die standaard) wordt nagelopen en de keurmeesters geven aan waar en hoe jouw hond er aan voldoet.

Ik heb Lo haar keurrapport zo niet bij de hand maar kan me nog herinneren dat ze een goede stop had, een mooi gevormd hoofd en super gangwerk had. Ze werd ook res CACIB.
Nu kan me dat keurrapport op zich niet zoveel schelen maar stel dat ik met haar wil fokken, dan kan ik aan de hand van het keurrapport een passende reu zoeken.
Want de minpunten staan er ook op. Lola heeft iets een bolle rug.  Dat houdt in dat de dekreu een goede rug moet hebben.
Ze heeft ook niet hele open neusgaten, dus daar zou ik met de keuze van een dekreu ook op moeten letten.

Het keurrapport is niet zaligmakend, maar je kan er een boel van opsteken. Verder zou elke fokker van welk ras dan ook zelf het gezonde verstand moeten gebruiken.
Iedereen weet dat een tekorte snuit niet goed is, kies dus voor een teef of reu met een langere snuit, ook al vinden de keurmeesters dat niet zo mooi. Entropion honden mogen ze van mij ook meteen uitsluiten, net zoals kromme poten en ruggen.

Staar je nooit blind op een keurrapport maar gebruik het om inzicht te krijgen.

Dankje voor je antwoordt, nu is me al het een en ander duidelijk geworden. Als ik het goed begrijp is het dus helemaal niet verplicht om show te lopen met je hond, eigenlijk is het een extraatje, maar ook handig omdat je een rapport van je hond krijgt. En veel prijzen halen is niet meteen een goed iets bij sommige rassen.

Maar moet een hond niet genoeg voldoen aan de rasstandaard om een stamboom te krijgen? Ik bedoel er moet toch een reden zijn waarom fokkers zich daaraan houden terwijl het minder goed is voor de hond (kortere snuiten bv), of zijn dit dan puur de fokkers die graag shows doen?

Oef, hahaha ik zal het proberen uit te leggen.
Mag ik mijn ras als voorbeeld nemen? Daar weet ik het meeste van.

In de jaren 40 is de Bullmastiff opgenomen als rashond bij de FCI ( al heette dat toen nog anders geloof ik).
Rassen werden lang geleden nog geselecteerd op hun kwaliteiten als werkhond.
Voor een Bordercollie was dat drijven, voor een Bullmastiff was het stropers vloeren.

Je kan je voorstellen dat voor zo'n hond opgenomen wordt eerst gekeken wordt of de pups van honden die goed hun werk deden, deze eigenschap erfden.
Als dit het geval was, dan kon je al van een bloedlijn spreken.
Je kan je ook voorstellen dat bij bepaalde werkzaamheden die een hond moest uitvoeren een bepaalde lichaamsbouw, vacht, kleur (bij de BM bijv was brindle heel populair omdat de stropers zo de ogen van de hond in het donker niet konden zien en ze daar niet konden verwonden), meer baat hadden bij het uitoefenen van hun taak.
Al die punten bij elkaar werd een zogenaamde rasstandaard.

Dan komen we in het nu.

De meeste rasstandaarden van toen zijn uit hun verband getrokken.
De honden zijn er nu immers niet om ene taak uit te oefenen. We hebben ze om ons gezelschap te houden.
Of de taken zijn veranderd, denk aan hondensport etc.
Een boel rassen van nu zouden hun oorspronkelijke taak niet meer uit kunnen oefenen, omdat de rasstandaard zo uit zijn verband is getrokken.

Wat de stamboom betreft, die gaat dus ook tientallen jaren, soms deciennia terug.
Elke pup uit een bepaalde lijn van welk ras dan ook, kan vawege zijn of haar geschiedenis, gewoon een stamboom krijgen.
Ook al voldoet de hond niet meer aan de rasstandaard zoals die vroeger was.

Snap je het een beetje?

Ik weet alleen hoe het bij de Golden Retriever zit, dus kan ook alleen vanuit dit ras mijn verhaal schrijven. Er zullen hier en daar wat dingen overeen komen met Lo&So haar verhaal, dit komt omdat ik graag mijn volledige verhaal neer wil zetten. Het heeft dus niets te maken met hoe Lo&So dingen heeft getypt/verwoord.

Ik citeer uit het fokregelement van de GRCN (Golden Retriever Club Nederland) het volgende:
"C. Pupinformatiereglement
Duidelijk dient te worden gesteld dat dit aanvullende voorwaarden zijn om in aanmerking te komen voor plaatsing van het nest op de website van de GRCN.
a. Hebben minimaal 4 x de kwalificatie ZG (zeer goed) of hoger behaald op een CAC(IB)-tentoonstelling in Nederland, de Kampioenschapsclubmatch van de GRCN en/of de uitslagen van de gevraagde kwalificaties / eindbeoordeling van de fokdag."
Voor meer zie: Fokregelement GRCN

Dit is optie A, bij optie B - D zijn jachtproeven verplicht. Het is dus de keuze aan de fokker of die gebruik wil maken van de pupbemiddeling en als die daar gebruik van wil maken op welke manier. Showen is dus niet verplicht, maar wel sterk aan te raden en veel mensen doen dit ook.

Wat ik zelf het voordeel van showen vind, is dat je te horen krijgt wat de goede en de sterke kanten zijn. Wij showen Evy al vanaf dat ze pup is en ze heeft nu twee keurrapporten. Hieruit is gebleken dat ze een te kleine kop heeft en ze toen ze onder de 4 maanden was, nog achter bleef in ontwikkeling van de vacht. Als ik opzoek ga naar een reu, dan wil ik dus graag een reu met een goede kop en het liefst ook één met een goede vachtontwikkeling toen die onder de 4 maanden oud was.
Een show wordt ook gebruikt om te netwerken. Contact te maken met reu eigenaren en te kijken welke reu geschikt is voor jouw teef. Ook kun je tips op doen en als je vragen hebt kun je die aan andere fokkers stellen. Het is vaak ook een gelegenheid op de fokker van je eigen hond te ontmoeten of te oriënteren op honden waar jij graag een pup van wilt hebben. Natuurlijk zijn er veel meer dagen waar dat op kan, zoals de fokdag van de rasvereniging.
Ik wil ook nog even inhaken op het puntje gezondheid wat jij stelt. Het is inderdaad zo dat er op een show niet wordt gekeken naar de gezondheid van een hond, maar de enige reden die ik kan vinden bij de Golden Retriever om te showen, is om in aanmerking te komen voor pupbemiddeling. Er zijn nog veel meer eisen om in aanmerking te komen voor pupbemiddeling, waaronder HD (A, B of C), ED (enkel graag 0) en de oogafwijkingen op de EVCO lijst (enkel vrij en drager).

Mijn conclusie is dat het best zo kan zijn dat shows gezondheidsproblemen bij het ras in de hand werken, zoals bijvoorbeeld met de korte snuiten en de kleine hoofden, maar dat dit erg afhankelijk is van het ras en hoe de rasvereniging daar in staat. Ook is het afhankelijk van hoe een keurmeester nomineert. Je kunt als keurmeester horen als een hond kort ademig is en dan zou je daarover dus een aantekening kunnen maken op het keurrapport. Ook kan de keurmeester er voor kiezen om daarom de beoordeling aan te passen. Ik vind het erg jammer dat in deze discussie alle rashonden vaak over één kam worden geschoren.

Ik heb zelf een ras waar godzijdank niet heel streng op uiterlijk wordt gelet. Toen ik met Ivy wilde fokken las ik met interesse keurverslagen, niet omdat ik een kampioen wilde maar vanwege de omschrijving van het karakter, het gebit, de schedel, de hoeking en het gangwerk. Helaas letten niet alle keurmeester hier op. Dit vind ik onderdelen van het exterieur die effect hebben op welzijn. Helaas hebben we Ivy om medische redenen moet castreren.

Ik vind het niet verantwoord om met HD C te fokken! En dan wel honden met mogelijk HD A en een mooie Norbergwaarde op exterieur uitsluiten...