Bench: weg ermee?

dat ben ik het helemaal mee eens
bij sommige mensen en/of honden past de bench gewoon weg niet
en eerlijk is eerlijk, tot 25jaar geleden waren die dingen er niet of nauwelijks
en waren toen alle honden instabiel en slopers?
dat is niet wat ik me herinner, mensen waren wel meer thuis, daar zit denk ik wel een verschil.

ik ben zelf nogal claustrofobisch, dus dat ding jaagt mij per definitie afkeer aan.

Mijn lance huilde als een wolfke in de bench de eerste nachten. Om gek te worden .Tot ik bij hem in de buurt ging slapen, hij kon me zien en ruiken, dat was veel beter. Nu slaapt hij naast bed in zijn mandje, ik kan hem strelen  en soms even bij mij nemen. Mijn bench, die is bij een buurvrouw en daar doet de pup het uitstekend en weent niks snachts ? De ene tegen de andere.....Weg die bench en doos of nestje in je buurt, veel beter .
Trouwens mijn man vond het ook altijd een gevangenis zo zielig zat hij er in te kijken.

max sliep ook in een bench op mijn kamer, daarna kan je nog eventueel afbouwen en de bench telkens verder en verder zetten, voor de pup is het heel moeilijk plots zonder zijn moeder en broertjes/zusjes. sinds max zindelijk is laten we de bench open, zodat hij zelf kan kiezen waar hij slaapt, op de grond of op zijn kussen in de bench

Hier ook een bench gebruiker en ook hier een pup die het de eerste nachten vreselijk vond.
Zelfs al stond ze naast mijn bed.
We hebben ook een stoffen kleinere bench dus die gepakt.
Deze heb ik op een bankje naast het bed gezet zodat ze me kon zien.
Als ze huilde dan deed ik de rits iets open en stopte mijn hand bij haar.
Gewoon aaien en gerust stellen en dat bouwde ik af.
Op den duur niet meer aaien maar alleen contact.
Later mijn hand alleen voor het gaas en nog later geen contact meer.
Daarna de bench op de grond van het bankje af en steeds was er wel wat gemopper bij iedere stap maar het ging steeds vooruit.

Ok, het kost je wat nachtjes omdat je hierdoor licht slaapt maar dat had ik er voor over.
Op den duur heb ik haar beneden in de draad bench gedaan, dat was na drie weken denk ik en na drie blafjes was het stil en had ze zich er bij neer gelegd.
Dus inderdaad terug naar het begin en vooral mini stapjes nemen.

Natuurlijk kan het ook zonder bench, maar ik vind dat wel prettig omdat ze die bij het zindelijk worden niet zo snel bevuilen.

En is een bench zielig?
Ik denk dat het er aan ligt hoe je hem toepast.
Overdag gaat hij bij mij nooit dicht, ook als ik even weg ben.
Ze lopen dan et zijn drietjes ls in huis en dat gaat eigenlijk altijd goed.
Ook dat heb ik opgebouwd met stpjes. 5 minuten de hoek om, een boodschapje bij de supermarkt om de hoek, tot een paar uurtjes inkopen doen.

En mijn honden vinden een bench dus heerlijk, want nu is het al half twee en moet onze pup ( nu 17 weken)er dus nodig in, ik moet tenslotte ook een keer plat. Maar wat denk je!
Ik moet eerst die andere twee eruit vissen, want na het laatste rondje duiken die er altijd snel in.
Wie weet trapt ze er vandaag wel in, dat wij hier lekker mogen slapen.
Nou, mooi niet dus.

Overigens heb ik de bench bij crum na een maand of 8 weg gehaald en is choco eruit gegaan toen cookie kwam, dus ook rond die leeftijd.
Dus als cookie net als de andere twee ook zo braaf sloopvrij blijft, dan hoop ik de bench er over een x aantal maanden weer uit te gooien. Vond hun rieten hondenmand er toch gezelliger uitzien.

Ik heb er hier ook twee die absoluut niet in de bench willen slapen . Gillen krijsen blèren doettie . En hij is over twee maanden een jaar oud . en laat hem nou precies degene zijn die sloopte . inmiddels is dat een heeeeel stuk minder en doen ze dat niet meer snachts  . Ik heb ze bij ons in de slaap kamer slapen en de deur op een kiertje zodat ze zelf kunnen beslissen of ze bij ons slapen. meestal doen ze dat wel een enkele keer liggen ze op de gang .  Baylee wilt alleen in de bench slapen als ze loops is omdat ze dan even van goku's gedrang af is . gelukkig is daar nu geen sprake van . kijk gewoon waar je pupje zich prettig bij voelt. sommige zinderen zich liever af andere liggen het liefst op de benen van hun eigenaar . Als ze zich prettig voelen slapen ze meestal ook in 1 keer door .

Bij ons heeft Nena de eerste week in een doos naast mijn bed geslapen. Overdag de bench aantrekkelijk gemaakt met veel lekkers erin en af en toe voeren in de bench. Daarna heb ik zelf 3 nachten in de woonkamer geslapen, Nena in de bench (met een trui van mijzelf die ik die dag aanhad). Als ze wakker werd 's  nachts kon ik er direct op reageren door haar zonder iets te zeggen even een plasje kon laten doen. Daarna weer terug in de doos of bench en lekker verder slapen. 

De bench is een veilige plek voor haar geworden. Ook als ze een ondeugende bui heeft (als ze echt niet te remmen of af te leiden is) kan ik haar met iets lekkers even in de bench lokken. Dit is voor haar geen straf. Even tot rust komen en er weer als 'nieuw' uitkomen. 

Ook kan het voor de kinderen even een moment zijn om wel even alles te mogen laten slingeren in huis....Ik vind het een mooi idee dat mensen zonder bench kunnen, maar wij (lees Nena en baasjes) zijn erg blij met de bench.

Mijn blik is misschien een beetje vertroebeld. Ik zie natuurlijk met name mensen die een probleem hebben met hun hond. De mensen bij wie het allemaal heel goed gaat, die spreek ik zelden.
Wat ik vaak zie is honden die geen rust hebben binnen, altijd bezig zijn, altijd alert. Omdat ze niet geleerd hebben wat rust nemen is. Mensen vinden het dan zielig om een hond verplicht rust te geven. Als die mensen kinderen hebben en je vraagt ze of ze het ook zielig vinden om die op tijd op bed te leggen, ook al jammeren ze dan even, dan begrijpen ze vaak wel wat ik bedoel.
Uiteraard moet je hond zich te allen tijde veilig voelen, maar jij bent wel de 'ouder'. Een hond begrijpt niet altijd dat het beter voor hem is om even rustig aan te doen.
Veel honden zullen zelf uitgeteld in slaap vallen of op tijd ergens gaan liggen en lekker gaan slapen. Maar er zijn er dus ook genoeg die dat niet doen.
En dan kan een bench een ideale hulp zijn. En ook erg fijn bij het voorkomen van heel veel gedrag.
20 jaar geleden gebruikte veel mensen nog geen bench, toch waren die honden niet allemaal ontspoort. Maar 20 jaar geleden gebruikte menigeen ook nog een slipketting, veel van die honden waren ook niet agressief en luisterde redelijk. Toch willen we inmiddels anders opvoeden en trainen.

Ik ben een absolute voorstander van de bench.
Toen ik mijn pup kreeg heeft ze de 1e nachten in de bench naast mijn bed geslapen en toen gelijdelijk aan heb ik de bench steeds verder weg van mijn bed gezet totdat ie uiteindelijk op de plaats stond waar ik hem wilde hebben.

Waarom ik een bench wil? Ten eerste voor de zindelijkheid, ten tweede dat ze niet aan alles gaat knabbelen en ten derde zou ik graag hebben dat ze dat later als haar veilige plek zal zien. 

Ondertussen ben ik eruit dat ze de bench niet zo erg vindt maar wel het alleen zijn. 
Na 2 min is ze wel stil. Ik heb gewoon nog werk aan het aanpakken van de verlatingsangst. 

Bedankt allesinds voor het massaal antwoorden

Dit vind ik een hele vreemde vergelijking... het niet-gebruiken van een bench heeft toch absoluut niks te maken met fysieke correcties? Dus waarom ze naast elkaar zetten?

Met alle respect voor jouw keuze,dit is nu precies waarom ik zeg dat je uit moet kijken met het suggereren dat een bench noodzakelijk moet zijn.
Zelf toch echt een pup gehad die haar eigen plaats bevuilde en door een bench niet beter zindelijk zou zijn geworden.
Maar alleen omdat ik er de hele tijd oog voor had en haar naar buiten bracht als ik zag dat ze moest.

Dit gold tevens voor het knabbelen aan de spullen die niet van mijn pups waren,maar ook die wel van hun waren.
Ook hier was ik altijd aanwezig om hier op in te kunnen spelen.
En aan aan echte verlatings angst moet hard gewerkt worden en dit kost ook tijd en geduld.

Ik ben niet heiliger dan wie dan ook,maar ik investeer wel heel veel tijd en geduld aan het groot brengen van mijn pups.

En inderdaad Marga ook ik zou een bench gebruiken bij honden waarvoor dit bijna noodzakelijk is voor iedereen,maar dan spreken we over gedrag dat als een probleem ervaren wordt. En dat heb ik ook al eens gedaan.

Maar niet iedere pup heeft de potentie om een "probleem" hond te worden en de kans is heel goed aanwezig dat met tijd en geduld en zonder bench je hond een hele stabiele volwassene kan worden.

Maar dat is puur mijn mening en de ervaringen die ik heb

Ik denk dat iedereen het er over eens is dat een bench geen must is....maar dat het een heel handig hulpmiddel kan zijn.

Eens bij goed gebruik en niet misbruik. las hierboven verschillende met gelukkig goed gebruik

Daar ben ik het helemaal mee eens Ina. Alleen zie ik dan nog graag de toevoeging en die geldt voor elk hulpmiddel alleen als men weet hoe er mee om moet worden gegaan en voor mij om  de juiste reden en niet omdat het verkocht word.

Voorbeeld: er zijn tegenwoordig incontinentie broekjes en banden voor de hond.
Mooie uitvinding als je een hond hebt die incontinent is.
Maar als hij gebruikt gaat worden,omdat men niet met de hond naar buiten wil,of het geduld niet heeft om een hond zindelijk te maken dan schiet het wat mij betreft zijn doel voorbij.
Maar de bench kan een handig hulpmiddel zijn.

mooi gezegd eurasier jongen zo zie ik het ook.

Andere vraag in deze discussie..
Heeft een bench enkel voordelen.??

Kan, kan het zo zijn dat een hond zich niet weet te gedragen doormiddel van een bench.?
Dat de hond niet gewoon in de kamer kan liggen zonder iets te doen, omdat hij dat niet meer gewent is.

ja uiteraard bij goed gebruik ervan

Nou ik weet ook dat er nadelen aan een bench zijn. Heb wel 's verhalen gelezen van honden die zichzelf bezeerd hadden aan de bench bijvoorbeeld. Verder is het natuurlijk ook nadelig als de bench niet als een positieve plek wordt gebruikt voor de hond.

Ik heb zelf de bench gebruikt toen mijn honden nog puppies waren. Voor 's nachts en als ik even van huis moest. En soms gebruikte ik het als ik zag dat de pup zelf (naar mijn idee) niet genoeg rust nam. Na een aantal weken bleef het deurtje al open en kropen ze er zelf in omdat ze het een fijn plekje vonden. Heb de bench gehouden totdat de pubertijd voorbij was, voor het geval ze ongewenst gedrag gingen vertonen als ik niet thuis was bijvoorbeeld. Maar dat is nooit gebeurd.

ben ook niet voor een bench
heb voor Charlie in het begin één gekocht, waarom weet ik nog altijd niet eigenlijk
heb nooit de deur toegedaan, ik kreeg het niet over mijn hart, een hond achter tralies, ik kan het moeilijk aanzien en Charlie had er ook een bloedhekel aan (hoewel hij het van bij de fokker gewoon was)

Men zegt dat de hond jouw aversie aanvoelt jegens 'iets' als een bench.
Dan gaat het bij voorbaat w.s al niet werken.

Ik zelf bijvoorbeeld heb alleen al moeite met het uiterlijk van een Bench.. een mega grote ijzeren kooi, met tralies en deurtjes die vergrendelt worden.

Dat gevoel projecteer je onvermijdelijk op je hond.... en weg missie benchtraining! 

Ik geloof wel dat opvoeden zonder bench, inhoud dat je meer op je horloge en met een wakend oog, de boel in het begin in de gaten moet houden. Er moet nog wel eens een plasje opgedweild worden en een risico's als een hap uit een kussen of zitting, tja, dat is een beetje inbegrepen.

Maar ben je door die fase heen... dan kun je met een gerust hart enkele uren van huis met een kalme, gemanierde hond(en) in je woonkamer. 
Mijn honden hebben vrij spel als ik weg ben, ze zijn beide net 1 jaar geworden.. maar schade heb ik tot nog toe niet ontdekt.  

ik geloof dat een bench absoluut niet noodzakelijk is.

Voor wie het prettig werkt, prima dan!

Werkt het niet prettig.. doe lekker de deur uit.

De hond is al honderden jaren huisdier.... hoe lang bestaat de bench???

Het moet niet als verplichting voelen.

Lijkt me wel Landseer, immers ben je bezig met voorkomen en niet met leren.

Ik heb hier nog nooit een bench in huis gehad..
Maar ik snap wel dat sommige honden er wel bij varen..

Ik zou je pupje gewoon lekker met je mee laten hobbelen zoals Goja beschreef..
Gewoon weer opnieuw beginnen..
Dat kan gelukkig nog..

Vergeet niet te genieten van je pupseltje..

Nog even voor de duidelijkheid: ik probeer hier geen ati-bench beleid te promoten, zeker niet.
Ik zie genoeg huishoudens waarin de bench een geliefde, veilig plek is van de hond. Zijn eigen, kleine domein waar hij zich in kan terug trekken, prima!

Zeker in gezinnen met meerdere honden en kinderen, zie je dat de hond dit plekje opzoekt wanneer het even genoeg is geweest. valt toch niks verkeerds van te zeggen, denk ik zo.

Echter stuitte het me tegen de borst toen ik aan mijn allereerste cursus begon, en we hierbij theorie-les kregen over hondengedrag en dergelijk... het constante antwoord op ieder probleem ''de bench was''

Hond plast in huis: -in de bench

Hond blaft:- in de bench

Hond piept:- in de bench

Hond bijt:- in de bench

Hond is druk:- in de bench

Hond jankt:-  in de bench

Vul zo de hele waslijst maar in met huis,tuin en keuken issues waar iedere hondenbaas wel eens mee te maken krijgt... de bench lijkt de enige oplossing?!

Klinkt misschien onaardig maar dat komt op mij hetzelfde over als je eigen peuter de ganse dag in het ledikantje of in de box laten zitten. Tja, dan kan er weinig fout gaan.... maar of het gezond is???

Het gaat om de vergelijking dat er 20 jaar terug geen bench was en dat honden toen ook goed opgroeide.

ja dat zijn wel hele makkelijk antwoorden overal op.  Voor de zindelijkheid en als een hond druk is vind ik de bench een handig hulpmiddel maar niet voor de rest hoor.

Ja dat zou denk ik best kunnen.
Daarom is het toverwoord denk ik 'balans'.
Niet alleen maar in de bench, niet alleen maar zelf laten uitzoeken waar de hond slaapt. Maar bijsturen. Honden 'in de fout' laten gaan, daar leren ze van.
Net als met kinderen, je grijpt niet overal bij in, je laat ze ook weleens ervaren wat er gebeurt als je toch je hele arm in de waterbak van de hond steekt.. Want je kan zestig keer waarschuwen.. maar 1 ervaring leert vaak meer.
Maar je kiest wel je leermomenten uit. Je laat een kind niet een pot thee van tafel trekken omdat ie daar zo goed van leert.
Zo ook met honden. Ik denk dat je het beste resultaat krijgt als je zelf de leermomenten probeert te kiezen en op andere momenten dingen voorkomt.
Dus een combinatie van vrij laten en de bench gebruiken.

Dit vind ik nou een heel mooi voorbeeld.
Hoe een bench door een mens gezien wordt als gevangenis en daarna ook zo door de hond beleefd word.

Dat ik dat zie als een gevangenis dat klopt!
Maar anderen zijn vrij dat anders te zien.
Dat mijn hond dat zo beleeft DOOR mij dat is een interpretatie, vind ik. De pups stonden bij de fokker ook te springen om er uit te mogen, had niet het gevoel dat ze er daar zo graag in zaten ondanks het feit dat die mensen dat wellicht niet als gevangenis zagen. Iets gewoon zijn, betekent nog niet dat het leuk is.

Ik kan niet ontkennen dat ik dat gevoel van Kath helemaal herken.
En dan gaat het gewoon niet werken met een bench...

Ik heb het zelfs al als ik naar een parkietje in een kooitje kijk.
'och arm beestje' denk ik dan.

Konijntjes binnenshuis in zo'n plastic bak met een tralie dakje er op... 

En dan nog beweren dat ie het zo naar zijn zin heeft... geloof dat dan maar, ik denk toch echt van niet.

Ik dwaal nu af.. kortom, ik houd niet van opsluiten in zo'n beperkte ruimte.

Ik kan prima een hele tijd op de wc zitten, boekje erbij, even mijmeren...
Maar als van buitenaf de deur op slot gaat en ik er uren lang niet uit kan, brrrrr, vreselijk!

Zo lang ik die associatie blijf hebben, zullen de honden dat feilloos overnemen.

Met een konijn en een vogel, die altijd in hun kooi zitten heb ik het ook.
Mijn konijnen zaten altijd los in de tuin, maar die gingen 's nachts wel in hun hok, voor hun eigen veiligheid (katten e.d.) en tegen de kou. Daar had ik dan ook geen enkele moeite mee.
Zo zie ik het met een hond ook. Als hij zijn beweging krijgt, hij krijgt spel, aandacht een goede opvoeding, maar voor zijn eigen rust of veiligheid zet je hem in een bench, dan kan ik heel moeilijk begrijpen hoe je dat als gevangenis kunt zien.
Dan neem ik aan dat je een kind ook nooit in een box zet of traphekjes gebruikt of iets in die geest.
Natuurlijk beleefd iedereen dat op zijn eigen manier en dat mag ook gelukkig!