In tranen en in diepe rouw.

Mijn lieve teckel Dirk Van Den Broek ( ja zo was je naam, na het kopen van de pup hebben we een mandje van de supermarkt gekregen zo is zijn naam ontstaan.)  je bent nu 14 jaar oud werd 1 week voor kerst  2012 van het ene op het andere moment zo vreselijk ziek ,hij kon niet meer lopen zijn voorpoten gleden uiteen.. Hij kotste de hele boel onder, met een noodgang zijn we naar de DA gereden..daar kreeg hij een middel tegen de misselijkheid en een pijnstillende injectie. Ik dacht die gaat de nacht niet halen, met een pipet heb ik hem 2 dagen van vocht voorzien en een wonder gebeurde hij knapte na een dag of 2 weer op.. Hij werd niet meer helemaal  de oude maar gezien zijn leeftijd was dat vrij normaal... Met kerst  steelden hij nog wat van tafel, en een week later gooide hij nog een prullenbak om, om een afgekloven kip er uit te stelen, ik dacht nog dit wordt nu echt zijn dood, maar nee hoor er gebeurden niets.. Alleen wilde hij niet meer uit..ook dat was geen probleem, hij mocht lekker in de tuin rommelen en zijn behoefte doen..oud en nieuw verstreek en mijn schat leefde weer helemaal op, wel zag ik zijn gedrag veranderen , een dierenarts heb ik niet meer bezocht, ik stelde zelf een diagnose dementie met misschien een lichte atack, Hij blafte in de tuin de heleboel bij elkaar iets wat hij nooit deed..ook kon hij uren voor de kast van zijn lekkernijen liggen staren al had ie net gehad.  hij vrat alles wat los en vast zat. hij ging een klein beetje lelijk tegen me doen...soms leek het wel als of hij me niet meer herkende..afgelopen maandag avondleek hij helemaal in zich zelf gekeerd hij deed iets wat hij nog nooit eerder heeft gedaan midden in de kamer waar iedereen bij zat plaste hij gewoon een plas die wel een minuut leek te duren ..we zaten erbij en keken ernaar..niemand die wat zei. Toen hij uitgeplast was, gelukkig is de vloer van steen zijn we gaan redderen, zo een grote plas had ik nog nooit gezien. tegen onze lieve teckel hebben we natuurlijk niets gezegd..na de plas liep de prins heerlijk naar zijn geliefde plek alsof er niets was gebeurd. Afgelopen woensdagochtend  6 februari ging het pas echt mis..ik vond hem om half 9 in de ochtend in de huiskamer in zijn eigen braaksel. Hij kon niet meer staan. Ik heb geen moment aan een dierenarts gedacht, ik voelde dat het over was.. Ik pakte hem op uit zijn braaksel en legde hem op een paar vuilniszakken op eettafel ik heb een heerlijke geurige bak warm water gemaakt en ben hem gaan schoonmaken zijn tong was helemaal van kleur vertrokken angstig was deze kleur..hij keek me alleen maar aan, maar zijn ogen waren anders alsof hij al was gegaan, maar gelukkig zijn hartje klopte nog. Na hem heerlijk afgesponsd te hebben en hij weer lekker rook heb ik een paar vuilniszakken op de  bank gelegd met daar over zijn plaid van Kunstbond. Met een pipet gaf ik hem water, maar het deed hem niet zo veel hij liet het gewoon maar lopen, hij kon niet meer. Ik heb een grote bak koffie gezet zijn wollen koningsmantel over hem heen gelegd, en ik ben naast hem op de grond gaan zitten ik heb lieve dingen tegen hem gezegd geaaid en geknuffeld en verteld hoeveel ik van hem hield..na 20 minuten waren zijn ogen nog leger dan voorheen, ik keek hem aan en zei je bent er niet meer he lieverd.. Hij is gestorven terwijl ik met hem sprak , heel raar geen zucht geen kreun , van zijn overlijden heb ik niets gezien en dat terwijl ik met hem sprak... Ik ging opzoek naar een hartslag, maar die was nu echt wel weg.. Je lieve ogen heb ik zelf gesloten dat was  me nog een hele klus. Toen kwamen pas mijn eigen tranen, die stromen net als nu heftig en heel veel, me aller grootste liefde , het was uit, hij was niet meer.. Zo heeft hij heerlijk uren daar gelegen, toen ben ik weggaan om bloemen voor hem te kopen, misschien vindt iemand dat heel raar, maar het was een stem diep in me die zei mij weg te gaan.. Ik kocht de mooiste rozen en legde ze op hem neer...daarna zijn alle ander familie leden thuis gekomen en hebben we met elkaar gehuild, en gelachen,verhalen opgehaald over jou mijn schat. ze hebben je allemaal gekust en geknuffeld iedereen zat om je heen, we hebben nog met elkaar gegeten, toen onze kleine meid woorden sprak vol met liefde, ze vertelde jou dat je nu een sterretje was geworden en zal stralen op ons voor altijd. Toen werd het tijd we moesten je gaan brengen naar de eeuwigheid..de avond was gevallen het dierencrematorium ze wisten dat je kwam... We wikkelde jou in je eigen kleed je kreeg je koningsmantel aan. want jij was onze kleine prins, jaren lang heb je er op gesabbeld, de gaten ja die zitten erin.. We kregen nog een bakkie koffie en toen terug naar huis, ja met tegenzin. We liepen het crematorium uit de hemel was bewolkt toen plots een piepklein plekje tussen de wolken het leek wel of de hemel open ging..iedereen die mee was zag het, daar was plotseling die ene hele grote ster we keken allemaal naar boven en hielden onze adem in. Daar stonden we met z'n 6en niemand die iets zei, we keken zo een paar minuten we gooide kushandjes naar boven we zwaaide allemaal de hemel werd weer door de wolken gesloten was dit een teken ??? Ik denk van wel.. Het was in ieder geval voor ons heel bijzonder.   De nacht was lang en koud ik kon de slaap niet vatten zonder mijn kleine spruit...ik kreeg het Spaans benauwd..mijn schatje in een koelcel..O dit doet zo zeer, nooit meer lekker bij ons..nooit meer een kus van jou...je was een hond die kon kussen nog nooit heb je ons gelikt je drukte altijd je dikke grote zwarte neus tegen onze lip... ik kan het maar niet bevatten de ochtend brak al aan...we moesten je gaan cremeren, we trokken onze mooiste kleren aan.. Om 12:00 werden we verwacht, we gingen weer naar binnen we kregen weer een bakkie koffie en gingen toen naar jou, daar lag je lief en vredig, je was ontspannen veel vrediger dan toen je werd gebracht, ik weet nu het is goed zo, je wandeld nu in de hondenhemel heerlijk een nieuw  mooi pad..ooit als mijn tijd is gekomen hoop ik zo dat jij daar staat aan de andere kant van de brug dan gaan we samen weer opstap... 
Gisteren mocht ik je halen je urn staat nu hier, vandaag 9 februari ben ik jarig.. Wat is dit voor cadeau denk ik telkens weer. Aanstaande maandag 11 februari was het jou beurt 15 zou je zijn geworden, helaas is dit op een paar dagen na niet helemaal gelukt...het geeft niet dat dat niet is gelukt, we hebben je gekregen toen je 6 wkn oud was en elke dag was met jou een feest je was een vreselijk lief huisdier we houden van jou tot de hemel en weer terug. Dag mijn lieve schatje ooit zien we jou terug...
Rust zacht mijn lieve engeltje, we houden veel van jou !!!  Tot de hemel en weer terug..

Wat kun je toch vreselijk veel van zo'n beestje houden he...
Dirk heeft vast een heerlijk leven bij jullie gehad...
Bijna 15 jaar lang!
Ik wens je heel veel sterkte...

Dank je wel ,, voor je lieve woorden...  Pffff nu jank ik weer...

Ik schiet vol van tranen als ik je verhaal lees, je gevoelens zo herkenbaar!
Het moment waar ik zo ontzettend bang voor ben en hopelijk nog héél lang gaat duren!
Heel veel sterkte vandaag en de komende periode!
Ik leef met jullie mee!

Tuurlijk gaat jou moment nog lang duren... Positief denken.... Bedankt voor je lieve woorden. Xx

Wat heb je dat geweldig geschreven, daar spreekt zoveel liefde en warmte uit.
Hij heeft een super leven gehad bij jullie en daar zal hij jullie heel dankbaar voor zijn.
Ik wil jullie heel veel sterkte wensen met dit grote verdriet, en hopenlijk kun je het tezijnertijd een plekje geven.
Denk aan de mooie dingen terug en houd die in herrinnering.

Lieve Dirk rust zacht.

Ik ben nog meer ontroerd door je lieve tekst. Wat lief zeg !!

Tranen liepen over mijn wangen bij het lezen.Ik wil jullie heel veel sterkte wensen.Ik weet ook wat het is als je lieveling er plots niet meer is.Ik leef met jullie mee

Dank je wel ..wat een troost dat onbekende mij zulke lieve woorden schenken... Hoe lief is dat...???  Top..xxx

Mijn tranen rollen ook over mijn wangen.wat een verhaal k.ik wens je heel veel sterkte toe met het grote verlies.

Bij het lezen van jou reactie pffff nu jank ik weer...zo lief !!! Dank je wel.

Wat heb je het mooi geschreven, krijg gewoon een brok in mijn keel. Een mooie leeftijd heeft Dirk gehaald en al die jaren een mooi warm nest gehad. ik wens jullie heel veel sterkte met dit verlies.

Bedankt voor je mede leven.. Wat fijn. Ik voel de kracht er mee om te kunnen gaan....i hope !!

Heel veel sterkte toegewenst

Zo mooi.   wat lief..

Heel veel sterkte Nancy en familie !
Rust zacht lieve Dirk!

Geweldig wat een lieve kaart. Xx

Wat ontzettend mooi geschreven Nancy...., zonder je te kennen lees ik de liefde voor Dirk uit je verhaal.


Dirk heeft een prachtig leven gehad bij jullie en een waardig afscheid, geniet van alle mooie herinneringen en  liefde die hij heeft gebracht.


Heel veel sterkte en kracht gewenst met dit verlies

Wat een mooi en lief stukkie,,, Dirk heeft idd liefde gebracht... Mijn hart is nu gebroken..  Ik hoop dat ik op een dag weer lach...xx dank je wel.

Heel, heel veel sterkte toegewenst. Wij baasjes van hondenpage begrijpen hoe je je voelt. Het doet pijn, veel pijn en veel verdriet. Het went nooit.

Nee dit went nooit.  Mijn oma zei altijd ; je bent pas echt dood als er niemand meer aan je denkt... Ik zal Dirk nooit vergeten.. Dank je voor je lieve tekst.

Heel veel sterkte en wat een mooi leven had de hond bij jullie!!!

Lief !!!   Dank je wel

Wat heb je dit prachtig beschreven.
Zo liefdevol en ontroerend.
Ook hier tranen.

Heel veel sterkte de komende tijd.

Nu ga ik weer janken, mijn tranen stoppen echt niet meer... Bedankt voor je troostende woorden.

Nu net lees ik alle lieve woorden, bedankt aan al deze mensen die ik niet ken... Wat een fantastische mensen zijn er op de wereld.. Ik wilde dat ik jullie persoonlijk kon bedanken dat jullie een onbekende zoals ik zulke lieve troostende woorden konden zenden,,, ik ben er stil van... Bedankt ... Alleen nu huil ik weer..pffffff xxxx toppers. Het doet me goed...wat een fijn gevoel..

M'n vorige hondje is ook heel kort voor haar 15e verjaardag 's ochtends ingeslapen, alsof ze 's nachts gewacht had. Na ook veel lieve woordjes en gezegd te hebben hoeveel we van haar hielden, maar dat ze nu mocht slapen heeft ze nog een keer gezucht en toen was ze weg...

Geloof me, hier heb je achteraf veel aan. Je zult Dirkje blijven missen, het gemis gaat nooit over. Maar meer en meer komt de dankbaarheid omdat je zo'n lief wezentje zo lang bij je mocht hebben en dat je afscheid kon nemen. Energie blijft bestaan... Laatst na DWDD werd nog door een wetenschapper (met andere woorden) gezegd dat er in een lichaam zoveel minuscule deeltjes zijn dat je het omzeggens over de hele wereld kon "uitstrooien". We hebben onze schatten om ons heen en ademen hen in. Niets verdwijnt.

Hier even de fantastische link :

http://www.delta.tudelft.nl/artikel/miljoen-kijkers-voor-kleine-deeltjes-bij-dwdd/25950

Sterkte gewenst en in gedachten een knuffel voor Dirk.

Ja idd dankbaar voor het feit dat Dirk in mijn leven is geweest ben ik zeker...en ooit zie ik hem weer..  Mijn verdriet is ie waard, deze hond was meer een mens dan een dier, lezen en schrijven kon ik met hem ,,die vervelende klier,, hahaha. Het was zo een boefie. Love him to Much xxx dankbaar voor zijn liefde en zijn trouw.. Ik zal hem nooit meer vergeten, beter verloren dan nooit gehad...

wat een triest maar tevens ook een heel mooi verhaal,ik huil nu ook weer,ik voel gewoon met je mee,je moet je allerbeste maatje laten gaan,dat is een vreselijk gevoel,maar ergens weet je ook dat het goed is geweest,hij had een mooi leven en je hebt hem alles gegeven wat hij wou ,je hebt hem verzorgd tot op het laatste zonder morren
denk dat hij nu terug gezond en wel is en .............ginder wacht hij op jou,samen met zijn vriendjes

veel sterkte

Ja je hebt gelijk, het is goed zo.. Nooit was hij ziek.. Zo een vrolijke lieve gezellige hond, door iedereen geliefd.. Kinderen kwamen vaak aan bellen hoe oud die ook was, met de vraag mogen we Dirk aaien, mag ie een koekie, mogen we hem uitlaten .. ( nee uitlaten  dat mocht nooit ) ik gaf me hond nooit mee... Een keer is ie met mijn broer en zijn gezin op vakantie geweest naar de bossen,, haha mijn broer heeft een hond en Dirk was verliefd op die Jack Rus. Hij was toen 12 dgn weg en dat vond ik verschrikkelijk.  Maar goed Dirk heeft  het toen leuk gehad.. Welk land wij ook gingen Dirk ging altijd met ons mee.. Maar op lange vliegreizen bleef hij bij mijn ouders.. Die dan gek van hem werden omdat ie alle dagen dat wij er niet waren uren piepend voor de deur lag...  Maar alle gekheid op een stokkie hij heeft een top leven gehad.. Maar morgen is die jarig. Zo jammer dat het allemaal voorbij is... Ik kan niet zonder teckel, maar ik weet niet of ik er ooit nog aan begin... Het verdriet is zo groot, nu denk ik steeds Jezus Christus hoe zal dat zijn als je een dierbaar mens van dichtbij verliest...  Ik wist niet dat ik zo een zeikerd kon zijn..