Ja, ze kan het!

(vervolg op dit topic)
11 maanden is ze nu, die 'puber die stiekem geen pup meer is ook al denkt ze van wel'. 3 tot 5 x per dag staan we langs de weg, niet langer dan 10 minuten en meestal zelfs maar 5 minuten. Ontzettend zwaar is het voor haar, ze slaapt veel meer dan voordien. Maar het effect dat het heeft op haar gedrag.. Jongens, wat een vooruitgang! Na wekenlang, wat zeg ik - maandenlang te trainen met wat tips van andere BC eigenaars met hetzelfde probleem kan ik nu met haar over (rustige) straten wandelen zonder dat er bij elk voorbijgaand verkeer een klein monster aan de lijn hangt. De reactie is nu: "Auto? Kijken naar baasje!"
We zijn er nog niet. Nog lang niet. De toekomst brengt nieuwe, drukkere straten, langere periodes, ingebouwd in wandelingen - ook weer opgebouwd vanaf 0 tot het gedrag gegeneraliseerd is. Maar we komen er wel, nog heel wat maanden doorzetten. Ik vind het trainen erg leuk en kijk er zelfs naar uit, dus dat komt wel goed. En het enthousiasme is wederzijds, haha. Elke dag gaat het beter, zie ik een subtiele verandering.

Waarom nu dit topic? Hierbij wil ik gewoon even zeggen dat ik ontzettend trots ben op mijn kleine meid haar vorderingen  En dat wilde ik even delen.

wat leuk dat het zo goed gaat!
ik snap dat je trots bent

Super! Als ik je vorige topic lees, heb je ook genoeg redenen om trots te zijn op je meisje! En vergeet je zelf niet, want engelen geduld is niet altijd even vanzelfsprekend, en ook een pluimpje waard hoor! Dus: Wees trots op wat jullie samen bereikt hebben  En vier dit!!! haha

Ja, geduld hebben heeft ze me wel geleerd
Wanneer er een auto op armlengte afstand passeert en ze gewoon ontspannen aan de lijn blijft, ben ik toch stiekem altijd een beetje verbaasd. Echt een wereld van verschil! Jammer dat ik het nooit heb gefilmd, maar ik was al die maanden geleden echt een beetje te druk met zorgen dat Beau bij me bleef haha.
Dank je!

Wat fijn ! Ik heb net je andere topic gelezen en dat is me inderdaad wat. Onze Tess heeft het een beetje met fietsers en joggers in het park waar ze achteraan wil gaan en ook dan ben ik ontzettend bang dat ze de weg op gaat en niet meer terugkomt. Door jouw vorige topic heb ik ook weer wat tips gelezen waardoor ik weer vertrouwen krijg dat het goed gaat komen want bij jullie lukte het ook !
En wat kan je soms trots zijn op je hond en op jezelf toch ?

Ik heb de tips uit het vorige topic uiteindelijk niet kunnen gebruiken, maar ik heb wel een andere (positieve) manier gevonden die beter bij ons past. Veel succes ook voor jullie, het is werk van lange adem!

Hard werk wordt beloond! Proficiat!
Lupi had er al tienerpup ook neigingen toe, na een paar kwartiertjes oefenen aan de fietserstunnel was hij het afgeleerd. Nu is de interesse er nog wel, maar hij gaat er nooit meer achter...

Wat heerlijk he als je hondje het zo goed doet?

Super fijn en goed dat je zo volhoudt!

Ja, best wel

Nog trotser - ze is zonet geslaagd voor haar sociabiliteitsproef. Dus die proef met verkeer (auto's, fietsers, joggers) en zonder beloning. Toppertje 

Ben benieuwd Sophie, met welke methode het zo goed gelukt is!

Echt kei goed Sophie! Ga zo door

Dank je