Help pupy maakt me gek

Heb een pup van 12 weken, de eerste twee weken waren slopend Hij lag naast mijn bed in een mandje en elke twee uur piepte hij voor een plasje. Terug in bed moest ik mijn hand op zijn hoofdje houden en dan sliep hij rustig in. De eerste vier weken is er constant iemand bij de pup gebleven en alle uren naar buiten en belonen als hij wat deed, het vraagt inderdaad tijd en geduld en een hoop inspanning maar het is zo broodnodig om een goede vertrouwensband te krijgen met je hondje. In die vier weken is hij er enorm op vooruitgegaan, hij slaapt netjes in mandje in de keuken en als ik overdag werken ga blijft hij drie uur rustig slapen. Hoe kan je dit bereiken ? POSITIEVE opvoeding, ik heb me kapot gelezen voor de pup er was en ben meteen op cursus gegaan met hem. Het is mijn derde hond en deze keer ging ik het doen vanuit mijn buikgevoel, niet roepen, niet sleuren en kijk, de hond is op zijn gemak en dat kan jij ook bereiken ! Begin helemaal opnieuw, blijf rustig en als je voelt dat het je teveel aan het worden is ga dan even wat tijd maken voor jezelf, blaas even stoom af...Je pupje is nog klein, behandel hem daar ook naar, je zal zien dat een positieve benadering hem gemakkelijker zal maken in de omgang. Kom hier gerust eens steen en been klagen, het wordt beter, hou dat voor ogen. Succes

Herkenbaar al die verhalen! Ik zat ook geregeld jankend op de bank omdat ik het niet meer aankon...
Slechte nachten, een drukke vervelende en niet luisterende pup die je de hele dag door alleen maar bijt en constant pis en poep opruimen... Leuk he een puppie??

De sleutel voor succes is wat iedereen hierboven al zegt; leer tot 10 tellen, nee, leer tot 100 tellen.
Geduld, geduld, geduld, geduld en nog eens geduld om vervolgens nog een keer tot 100 te tellen.

Laat hem voorlopig naast je bed slapen, werkte bij ons perfect. Je kan vanaf het moment dat het goed gaat zijn bench of mandje steeds verder weg schuiven om hem uiteindelijk op plaats van bestemming te laten slapen.

Wij moesten er s'nachts ook heel veel uit, totdat de puppy trainer zei dat we de drinkbak na 8 uur s'avonds moesten weghalen; in 1 keer zindelijk en onze lange nachten weer terug!

En wat betreft het vertrouwen; doe leuke spelletjes met de pup, beloon hem bij goed gedrag met een brokje, neem tijdens het uitlaten zijn favoriete speeltje en veel snoepjes mee. Het komt allemaal wel goed, kom hier lekker klagen en je vragen stellen, dat neemt een hoop zorgen bij je weg.

Succes en vergeet niet te genieten van je kleine drolletje, voor je het weet zijn ze volwassen!!

Ga genieten van je pup!! Voor het weet is ze groot en kijken die puppyoogjes je niet meer zo schattig aan!!!

en dan vragen mensen waarom ik geen puppy wil........

Ik kan het niet opbrengen om nu alle reactie's te lezen. (pijn) Maar je verhaal is zó ontzettend herkenbaar voor mij. Onze pup is nu ruim 17 weken en de eerste weken waren erg zwaar en soms zelfs een hel. Ik heb op sommige momenten gehuild v frustratie én vermoeidheid.

Na hier heel veel gelezen te hebben, tips gekregen, ben ik het anders gaan aanpakken en het werkt!

Idd. heel veel rust en regelmaat. ik kwam erachter dat onze pup heel erg overprikkeld was en daardoor heel dwars (lees: veel piepen, bijten etc) Ik speel nu veel korter met hem, gaat hij bijten, dan weet ik het al: moe. Ook ben ik erachter gekomen dat hij zo snel overprikkelt is als hij in de woonkamer in de bench slaapt, dus terug de slaapkamer in en dan slaapt hij met gemak 4 uur aaneen. in het begin gaf ik hem steeds was lekkers in zijn bench, nu springt hij zelf zo de bench in en de ene keer krijgt hij wel wat, andere keer niet. Soms piept hij even, maar negeer ik, dan gaat ie slopen (z'n dekentje) negeer hem nog en meestal valt hij binnen 15 min in slaap.

Echt, het komt goed. Met plasjes buiten doen: grasveldje dichtbij huis en gewoon blijven wachten tot hij wat doet en dan belonen. Soms na 10 min deed hij niks, ging ik naar binnen, hield hem in de gaten en dan 10 min later weer naar buiten.

Ik ben nu 43 en mijn vriend is nog wat ouder en dit is mijn laatste pup hoor :-p Tom leek een stuk rustiger maar ik was toen ook 11 jaar jonger! Ik hoop dat Casper minimaal 16 wordt en daarna wil ik noooooooit meer een puppy

Vandaag/vannacht heb ik ziggy in een soort bakje met kleedje naast me op de grond gelegd en ze was nu wel stil, ze wil voor geen bot in de bench slapen zonder mij ernaast.
voor mijn gevoel moet ik hierom ergens een soort van opnieuw of anders beginnen met bench training.
Dat vind ik wel jammer...
Maar ze heeft maar een plasje binnen gedaan en wel te verstaan in haar bench, ze was er speciaal naar toe gelopen om het daar te doen.
dit kwam doordat een kennis op visite was in ik zei nog van laat ziggy maar slapen want grote kans dat hij moet plassen als hij wakker wordt. toch niet luisteren want ooee en aaah wat een schatje, grrrr  en ik nog zo stom om niet direct met ziggy naar buiten te lopen, was heeel even koffie aan het inschenken.
Maar het lijkt wel of in nu in dat ene plasje blijf hangen maar nee dat is niet zo, ben erg blij maar soms dan ben ik helemaal euforisch om dat plasje en poepje buiten en dan gaat het zo ff binnen hoppa
verder heb ik mezelf tot orde weten te roepen al loop ik er als een slappe vaatdoek bij en mijn buren mij vreemd aankijken waarom hun normaal altijd vriendelijke buurvrouw ineenns zo wazig is..
ik ben in ieder geval blij met jullie hier en ergens was nog de vraag hier of ik het alleen doe en dat is zo ja ivm lat relatie (nu nog langer wss ivm ziggy

Hey Sonja,

Fijn dat je nu wel wat hebt kunnen slapen, ik deed dat ook met onze Kyana, een kistje met lekkere handdoeken/ kleedjes en (ja ik heb dr wel een beetje verwend toen) een warm kruikje, ze vond het heerlijk en sliep bijna de gehele nacht door.
Na 3 nachten heb ik haar met het kistje in de bench gezet (ook overdag) en eigenlijk geen problemen meer gehad.
Nogmaals succes hoor!!

Alle advies heb je al gekregen. Je bent ook moe en dan kan je minder hebben.
Ik heb mijn hele leven al honden en twee tegelijk dus best wel wat gewend, maar.......vandaag had ik een smoushondje van 7 maanden te logeren......ik ben gesloopt!
Mijn smous is 13,5 en pip de york is rond 2 jaar (asielhondje). Echt, mijn hele huis stond op z'n kop totdat het 12 uur was en toen was ik het zat. Smousje even in de bench met een dekentje erover en hij heeft echt heerlijk liggen slapen en daarna was ik duidelijk: lekker gespeeld, lange wandeling en toen even op zijn plaatsje op het kussen met een botje.
Geen geschreeuw maar rechtop staan, schouders naar achteren en de plaats wijzen. Daar hoef je alleen maar "plaats" bij te zeggen. Ze is nog wel jong maar over een paar weken kan je het wel zo doen.

Houd er rekening mee dat je een jaar flink bezig bent voordat de rust er iets meer in komt.
Vergelijk het met een moeder die het eerste jaar erg met de verzorging van haar baby bezig is, althans zo voelt het.
En verder lucht je je hart maar en dat zal je ook rustiger maken.

Veel succes en knuffelplezier met je schat.

He Sonja, je klinkt al even wat anders dan in je OP!!
Je leert je pup ook kennen, weet dadelijk precies wat wat betekent.
Dan zal het ook makkelijker worden.
En blijf hier schrijven, vragen stellen, dit is een heel leuk en fijn forum, echt, ik zit hier volgens mij al bijna 2 jaar, zoveel geleerd en soms ook weer een ander van dienst zijn, alleen maar leuk!!

Tsja ik kan me wel vinden in je verhaal hoor.
Toen Merry klein was, was ze zo lastig buiten. En oh wat een engelengeduld moest ik opeens hebben.

En toen de pup van mijn huisgenoot kwam was het helemaal een feest. Deze wilde niet in de bench niks..

Ik snap je frustratie. Gelukkig zijn er hier heel veel Honden liefhebbers die je de nodige tips kunnen geven. Succes!!!

Heb nu je topic even helemaal gelezen. Was gisteren op werk.

Alles wat je zegt herken ik! Ik werd dus ook krankzinnig van me pup toen hij hier net was.
Deed alles wat ik niet moest doen, me geduld verliezen en ja nekvel pakken uit pure frustratie!
Heb de eerste week alleen maar gehuild en gescholden! Pieeeep beest was het voor mij! Haha
Hoe ik dit zelf opgelost heb is door alles even van me af te zetten en het komt wel goed houding aan te nemen. Op dit moment lijkt dat voor jou onmogelijk haha! Maar doe het gewoon en kijk naar de leuke momenten met je pupje
Dat wandelen heeft serieus iedere pup wel! Ga eens met hem op je arm het rondje lopen zodat hij de omgeving leert kennen enzo. En doe gewoon je best met wandelen door zetten en hem niet over de grond sleuren. Wil hij echt niet meer prima ga je terug en zo kom je steeds een stapje verder wat ook wel werkt is de riem laten vallen en door lopen. Wedden dat hij achter je aan komt (wel blijven roepen.. Wij zeggen altijd 'daaaag Banshee!').
Dat piepen in de bench kan je misschien ook voorkomen door een deken voor de bench te hangen, hem echt helemaal een eigen holletje geven. Bij ons hangt die ook aan de voorkant omdat hij heel snel afgeleid is en dan ook gaat piepen, nu is hij 4 maanden en zijn we bezig met langzaam het dekentje aan de voorkant op de schuiven.

Belangrijkste is dat je gaat genieten!
Het komt allemaal goed geloof me! Zoals je al leest aan de reacties iedereen herkent je verhaal en iedereen hier heeft zijn hondje nog steeds

Ik heb de eerste weken ook wel met mijn handen in mijn haar gezeten, puppy's zijn vooral leuk bij een ander :p
Ik zou hem ook lekker naast je bed laten slapen, hebben jullie beide rust. Gaat hij piepen, even mee naar buiten en dan zonder woorden weer terug in zijn maand en weer lekker slapen.
Het niet willen lopen buiten kun je oplossen door hem de heenweg te dragen en terug te laten lopen, terug naar huis lopen ze vaak wat makkelijker mee. Probeer hem wat kleine simpele trucjes te leren, dat maakt dat je trots bent op hem en ook zijn leuke kanten ziet. En zoals iedereen al zegt, probeer niet je geduld te verliezen, hoe moeilijk het ook is. Waar woon je ergens? Misschien is er hier iemand bij jou in de buurt die hen wel een paar uurtjes van je over wil nemen op de momenten dat je er even doorheen zit?

Oooh, wat herkenbaar. Ik wilde altijd al een hond en toen ze er eindelijk was vroeg ik mezelf af waar ik aan was begonnen....Achteraf was ze de bekende "druppel". Na 1 week had ik het helemaal gehad en wilde ik nog maar 1 ding.En dat was dat ze terug naar de fokker ging. Ze hing in mijn kleren, beet mijn handen en armen open.Ik had het gevoel dat ik haar continu in de gaten moest houden. Ik zag eruit als ma Flodder. Gelukkig heeft mijn partner dit tegen weten te houden.Hij heeft de verzorging van de pup op zich genomen zodat ik een beetje mezelf weer kon worden.Nu is ze 7 maanden en ik moet er niet aan denken dat ze geen deel meer van ons gezinnetje uitmaakt. Wát kun je veel van zo'n beestje houden. Dus het komt allemaal goed. Het heeft zijn tijd nodig. Ga lekker op cursus, dat versterkt de band ook.En probeer ondanks alles te genieten want de tijd vliegt en ik heb helaas niet kunnen genieten van de eerste weken. Succes!!

Jeetje wat een gedoe voor een pup, mijn pup is nu 3 maanden oud en ik geniet  en lach de hele dag om haar en zowat de tandjes. oude trui of vest, danmaar een paar weken ma flodder...kijk of er een leuke hond in de omgeving woond en vraag of je een stukje mee mag lopen..de pup vind het namelijk prachtig met nog een hond te wandelen, mijn huis is haar huis..geen kooi in de kamer., zindelijk was ze de 2e dag.. de handdoek waarmee ik het plastje opruimde, in de tuin voor de deur...Gebruik je fantasie en geniet vooral.. vrolijk mens..vrolijk hondje...

Hoi,
Wij hebben ook een Golden retriever nu bijna 4. Wat betreft het wandelen, mijn man zegt maak het leuk. Wil hij niet meelopen, ga in je handen klappen praat met een hoge stem, wanneer hij dan meeloopt uitbundig belonen dmv een koekje of met je stem. Ik herken redelijk wat in je verhaal, maar wij hebben bij Bo ook gemerkt dat hij vervelender werd als we bijv. Erg gestressed zijn. Nu gaat het goed en is hij veel rustiger en braver, hij is dus erg gevoelig voor wat wij uitstralen. Maar vermoeiend is het zeker wel.
Veel succes en pezier met je hondje.

Hoi Sonja ik begrijp het helemaal onze tara was ook een ramp maar nu bijna een jaar en een super hond een echte knuffel zeer aanhankelijk. Maar als pup heel anders als mijn vorige hond heidewachtel totaal andere aanpak nodig...Tara was heel snel afgeleid wilde ook niet mee wandelen was niet baasgericht en hapte alleen maar kon er niet mee knuffelen. Het beste werk positiviteit hoog stemmetje piep speeltje belonings brokjes enzv. veel geduld en desnoods een klein stukje optillen op rustige manier zodat mogelijk de omgeving wat prikkelt. Hondje lokken/afleiden  nieuwsgierig maken niet dwingen.
Wat betreft de rust vinden in de bench rustig praten even naast blijven zitten  en desnoods deurtje open  later dicht doen als het slaapt, eerste 2 weken zodat hij zich veilig voelt werkte voor tara en later ook negeren wat betreft het onnodig blaffen  Wat betreft  het plassen naar het spelen slapen hondje rustig  oppakken en buiten zetten voor een plasje na het slapen grootste kans dat hij wat moet doen er natuurlijk bij blijven en flink belonen. Het beste in het begin op een vaste plek buiten waar niet teveel afleiding.
Ik weet niet waar je woont wij in tilburg mocht je hulp nodig hebben kun je mailen. Heb geduld en word niet boos op de pup  hoe moeilijk dat soms ook is... ik had ook een erge dip het viel zo tegen de eerste weken ook omdat ze niet rustig te krijgen was en alleen maar hapte iedere keer maar een speeltje in dat bekkie..gedaan zodat ik haar kon aaien. Maar nu is ze super golden retriever zijn zeer gevoelige honden en  kan de hond door het in het nekvel pakken juist wilder worden ziet dit als spelen.  Lees maar eens op internet meer  over de opvoeding van dit ras Ik heb dit bij tara ooit twee keer gedaan toen ze door het dolle was en ik het even niet meer wist toen ze achter katten aan bleef gaan  maar het werd er alleen erger van ze zag het als spelen. Ik snap dat je het zwaar hebt maar het wordt beter hou vol ... en als ik kan helpen ...
groet sandra

Positief denken! Toen zoe zo'n kleine frutsel was wilde ze in het begin ook niet lopen, ze wilde amper de straat uit ze plaste meteen voor de deur en niet verder. Ik heb vast voor gek gelopen elke keer als ik haar mee lokte met een brokje/kaasje. Maar die bosjes hebben we uiteindelijk gehaalt. De straat, die is van ons (zodra we binnen lopen gaat Zoe al in de uitkijkmode omdat we een kat hebben lopen die haar altijd kopjes geeft).
Ik wil er maar mee zeggen dat het allemaal wel bijtrekt. Ik heb (Zoe is mijn eerste hond) ook genoeg fouten gemaakt in het begin en door vooral veel lezen hier heb ik een hoop opgestoken en gaat het nu super goed.
Ik voel me goed, Zoe voelt zich goed en daar hebben we allebei baat bij. Dus dat komt bij jou ook wel goed hoor!

Het lijkt niet beter te gaan.
Het lijkt alsof ziggy alsmaar banger wordt buiten.
Hij kijkt heel angstig om zich heen en belonen met worst enz helpt even en dan gaat hij weer zitten bang te wezen,
Ik til hem naar het veldje en soms een toevalsplas of poepje lijkt nu.
Eerder wachtte hij wel een beejte op zijn beloning na een plas maar nu...
Hij heeft zijn hele bench afgelopen 2 dagen ondergepoept en geplast net na het uitlaten.
Ik heb de bench kleiner gemaakt met een plank maar dat maakt niet uit.
Hij blaft en piept en laat alles lopen.
Overdag vanmiddag met een speeltje buiten ging het heel leuk,
Afgelopen week zijn wel wel een hele wilde jonge maar speelse labrador tegen gekomen met wandelen en deze liep ziggy helemaal ondersteboven waarabij hij ook piepte en mij zocht terwijl ik probeerde hem die ander hond tegen te houden en op het moment dat ik de halsband van die hond te pakken had had die vrouw mijn hondje opgetild en getroost.
Terwijl ik bezig was haar hond in bedwang te houden omdat zij dit niet deed.
Ik weet niet of het uitlaten hierdoor erger is geworden.
Ik vind ziggy een snelle leerling als het over zitten gaat, dat kan hij heel goed.
Maar ik heb het gevoel dat ziggy mij niet vertrouwd buiten dat ik hem kan beschermen als het moet.
Ik vind het allemaal erg moeilijk, kan mijn hondje vaak na het ruimen van pies en poep, het uitlaten voor niks vaak, en dat bange buiten maar moeilijk geduldig negeren.
iK doe echt van alles, 2 uur rust en uur spelen en ff eruit, belonen, even een oefening zoals : zit , kom hier, of zijn naam en dan oogcontact maken (doe niet alles tegelijk maar 1 oefening per x voor n paar minuutjes of korter)
Ik ben compleet machteloos mijn hond vertrouwd me niet denk ik en is wel bang lijkt t als ik wegloop van de bench.

En ik ga minimaal elke 2 uur eruit en s´nachts 2 keer.

Een pup van nu bijna 10 weken, is echt nog een baby en kan voor vanalles bang zijn, ik ging om de dag naar het centrum om mij pup aan drukte te laten wennen, mee lopen aan de riem, alleen als ze een andere hond zag, anders liep ze echt niet mee. 
Heb je misschien een tikkende wekker voor in de bench, ik had een soort van holletje voor Tosca gemaakt en had er een wekker bijgelegd, Tosca lag trouwens in een krat, ze kon er in liggen, maar ruimte om te poepen had ze er niet in.

Het gaat dus wat moeilijk, heb je een hondenschool in de buurt ? Ga daar eens langs en vraag hulp, ze zullen je graag te woord staan. Zo te lezen is hij nogal angstig en dat moet je op een goede manier aanpakken. Als je buitengaat, ben je dan zelf ook vrolijk en enthousiast ? Praat op een monotone en zachte stem tegen hem als je buitenstaat, ook tijdens het wandelen kan je zo tegen hem praten, het zal hem gerust stellen. Duim dat je snel dé oplossing mag vinden, veel geluk

Een hondenschool zoeken is in dit geval inderdaad een goed idee. In welke omgeving woon je? Misschien kan iemand van het forum je tips in real-life geven, twee zien immers meer dan één?

Kom op nou Sonja, pak jezelf bij elkaar! Wat is dit nou!!!! Je pup is sinds anderhalve week bij jou??!!
Het is prima als je het even niet meer ziet zitten, maar nu jezelf even bij de lurven pakken! 
Als jij zo doorgaat, vertrouwt jouw pup je straks helemaal niet meer. Nu is het zo dat je na zo'n korte tijd nog geen vertrouwensband kunt hebben, dat is logisch. De pup vertrouwd jouw vanzelfsprekend nog niet, dat moet groeien. En met de methode die jij nu toe hebt gepast, heb je inderdaad nog niets aan vertrouwen opgebouwd met je beestje.  
Wat verwachtte jij na anderhalve week? Kijk eens om je heen naar andere baasjes met -goed opgevoede- honden. Die hebben in het in begin ook moeilijk gehad. Heel vervelend en je mag hier ook zeker klagen maar nu is het de hoogste tijd om je eigen 'state of mind' even te veranderen ten behoeve van je puppy. Kom op! Stop met schade aanrichten aan je pup.
Jouw pup is HELEMAAL afhankelijk van jou,! Pak je verantwoordelijkheid.! Niet meer klagen maar kijken wat je kunt doen om de situatie te verbeteren. Schakel een privetrainer in, heb ik ook gedaan en een echte aanrader, maar doe IETS, niet zo doorsukkelen....te zielig voor je beestje. (die snapt er niets van, die voelt alleen de (jouw) negativiteit)

zelf ook rustig en kalm blijven, je pup voelt ook alles bij jouw en daar kan ze ook heel onzeker van worden als je dat zelf ook uitstraalt.met uitlaten, ga dan alleen naar buiten puur voor alleen wat doen en blijf op de plek staan net zo lang dat ze wat doet, en dan flink belonen en weer naar binnen.
en een bench werkt niet voor elke hond is mijn ervaring, mn vorige hond( labrador kruizing) vond vanaf de eerste nacht de bench helemaal niks maar ik dacht volhouden negeren, maar dat werkte niet toen heb ik hem in de hal gelegd en heeft sinds nooit meer een piep gegeven.
en een cursus zal voor jullie beiden heel goed zijn

Ook ik vind je verhaal heel herkenbaar. Hier ook 1 die als pup niet alleen wilde en niet wilde lopen. Vandaag de dag is ze helemaal niet bang en vind juist alles leuk. Hoe ik dat gedaan heb? Ik heb nooit geschreeuwd. Onder het lopen ging ze ook aldoor zitten. Ze keek dan om zich heen, nam de wereld in haar op en ik liet haar. Een wandeling van 10 minuten kon gerust 45 minuten duren, maar ik liet haar. Al moest ik 25 minuten stil staan op 1 plek, ik bleef net zo lang stil staan tot zij er klaar voor was.

Dat belonen met die worst zal ik niet doen. Als je hondje bang is, zal die de worst als bevestiging van zijn angst gaan zien. Dat moet je niet hebben. Laat hem gewoon lekker de wereld om zich heen ontdekken en laat je hondje nooit los wanneer deze bang is. Zodra jij je hondje los doet als hij bang is, geef je hem het gevoel dat hij er alleen voor staat..

Voor de onrust zou je bach kunnen gebruiken en/of DAP (halsband of stopcontact ding, halsband werkt ook buiten).

Laat hem eens in de bench liggen met een kong die gevuld is met Renske vers zodat hij die bench kan koppelen aan leuke dingen.

Een goede hondenschool is ook wel aan te raden. Kies bijvoorkeur een hondenschool die landelijk erkend is, lid van de raad van beheer bijvoorbeeld.

En vooral.. heb heel veel geduld en geniet van je puppy.. Die puppy tijd is voorbij voor je het weet..

Nog wat dingen om je pup gerust te stellen in de bench:
- Zet een tikkende klok in de buurt
- Een veilige (!) warme kruik (niet te warm ivm verbranden)
- Iets met de geur uit het ouderlijk nest
- Een knuffel zonder ogen ed.
- Eventueel iets met jouw geur erop
- Bij veel pups helpt het om een donkere deken over de bench te doen zodat het een holletje wordt (bij mijn pup hielp het niet, die scheurde de deken aan flarden).

Die dingen zouden je hond al meer gerust moeten stellen. Daarnaast moet je hem volledig negeren als hij piept in de bench. Niets zeggen, niet kijken, helemaal niets.. Ga pas naar hem toe als hij stil is en laat hem er pas uit als hij stil is.

Hou rekening dat alles wat je in de bench legt of in het bereik van de bench, gesloopt en/of opgegeten kan worden door de hond. Leg dus geen gevaarlijke dingen neer..

Ga je naar een puppy cursus? Ben even vergeten of ik het al had gevraagd?!
Daar krijg je input, en steun.