mijn twee kanjers

zijn er voor mij.en voor en tegenspoed,bij verdriet,bij vreugde,bij boosheid en bij tranen.nijn jazzy was ik bijna kwijt.toen werd de band tussen jazz en mij nog veel hechter.ze staan me bij nu ook met deze voor mij verdrietig dagen en troosten me dan ook zo lief.ik ga altijd graag met ze naar het park omdat ze gewoon zo lief zijn en zo goed luisteren.ze zijn mijn rots in de branding.zonder hun zou ik niet weten wat ik moets doen,hoe mijn leven zou zijn.als ik pijn heb lopen ze naast me.en gaan ze ook langzamer lopen.het zijn kanjers,en ze zijn speciaal.zij geven mij kracht als ik weer die helse pijnen heb.het lijkt wel of ze het begrijpen.als ik zeg,mama heeft pijn gaan ze lekker op de bank liggen.ze zeuren niet dat ze naar buiten willen,en waxchten geduldig.ik ben blj dat ik deze ozo lieve geweldige frummels in mijn leven heb en dat zij me de kracht geven om door te gaan.mijn lieve lieve hondjes jazzy en poppy.

jou jacky s zij voor jou goud waar

Vrienden voor het leven...
Mooi hoor Nora

@simone dat zeker.

@dewi dat zeker.dank je wel

Mooi dat Jazzy en Poppy jou zo tot steun kunnen zijn en jou aanvoelen en zich aanpassen aan jouw kunnen op ieder moment. Zij staan ook zo aandoenlijk op je profielfoto; echt schatjes. Jouw band met Jazz en Popp is geweldig.
Ik begrijp heel goed wat je bedoelt.

Mijn Kooiker heeft mij destijds bijna 15 jaar lang super geholpen. Daarom was het een hele bittere pil dat mijn volgende hondje Cavaliertje, nadat ik haar als herplaatser had overgenomen binnen 1 jaar ernstige ziekteverschijnselen begon te vertonen, ik alleen nog een behoorlijke wandeling kon maken als ik de hondenbuggy meenam. De vele behendigheidsoefeningen kon ik vergeten en gehoorzaamheidstraining op afstand ook. Zij was - ook tijdens haar ziekte - een heel dankbaar hondje wat veel liefde gaf.