Zyta en haar verhaal

Ik wou toch even vertellen hoe het met Zyta is en hoe het allemaal begonnen is, de ellende met haar poten.
Zyta wordt dus, 20 september, 3 jaar en ligt ondertussen 1 jaar stil, platte rust haast. Wat is er dus gebeurd. Het begon allemaal vorig jaar in oktober. Toen begon Zyta te manken op haar voorpoot. Zijn we naar de DA geweest (waar we nu gelukkig niet meer komen) en die gaf ons ineens het besluit (zonder scan of niks) dat het ED was. Ik in tranen naar huis natuurlijk en wou een 2 de opinie. Ben ik naar een DA gegaan waar ze van zowel Nederland als Duitsland naartoe komen omdat hij specialist is in de poten. Dus,ik daar naartoe met een bang hartje. Scan gemaakt, onderzoek gedaan. Zyta die vind het allemaal prima want op de scan-tafel hield ik haar vast, de DA en zijn assistent en het enige wat je hoorde was haar gekwispel. Vrolijke meid dat het is.
Aan haar ellebogen was niks te zien maar had ook een scan van haar schouders gevraagd en daar waren ontstekingen te zien en ook verkalking, in beide dan nog wel. Zyta liep dus eigenlijk al heel lang met pijn maar die arme schat liet geen pijn zien. Blijkbaar kon je het enkel maar zien aan de manier waarop ze haar voorpoten zette want ze draaide haar ellebogen naar buiten maar manken was er voorheen niet bij dus had ik wel een schuldgevoel maar kon het helaas niet echt gezien hebben. Wat nu? Een maand of 4 elke week een inspuiting gaan halen en voor de rest moest ze rusten. Pfff, niet simpel hoor. Oké, die periode door waren de ontstekingen onder controle en wisten we dat ze wel regelmatig een ontsteking terug zou krijgen doordat die verkalking er nog zat maar de DA wou niet opereren zolang ze van de verkalking niet echt last had. Dus, ze mocht terug beginnen trainen zonder de echte loopoefeningen te doen. 2 weken heeft het geduurd want toen heeft ze hier in de tuin iets gedaan waardoor ze haar kruisband van haar linkerachterpoot zogoed als doorgescheurd had. Hup, terug Da en wat nu? Geen operatie want hij was niet helemaal doorgescheurd en zou best op haar leeftijd vanzelf genezen. Oké, terug platte rust. Pfff, daar gingen we weer. Genas niet goed en toen begonnen we te twijfelen om titanium plaatjes te laten plaatsen maar toen kon ze op een paar dagen tijd ineens niet meer recht op haar ene voorpoot. Dus, terug DA gegaan. Wat was er nu gebeurd? Wel, de verkalking zat er hoe dan ook, door het feit dat ze haar achterpoot heeft willen ontlasten is ze teveel op haar voorpoten gaan steunen en dat heeft een veel te grote druk gegeven op haar voorpoten die al niet 100% waren en daar heeft ze toen op haar ene poot een barst in haar elleboog door gekregen. Dit kon enkel opgelost worden door een operatie. Deze heeft ze nu dus in juli gehad en ook dat geneest niet optimaal. We komen er wel hoor maar het duurt allemaal langer als normaal. Ze mankt al een week of 2 terug en dit komt dus door een hechting binnenin die niet goed wil verteren. Normaal zou ze nu al terug mogen doen wat ze zo graag zou doen, lopen springen alles. Want dit gaat ze met die poot terug kunnen want daar is heel wat uit die poot gehaald waaronder ook de verkalking uit haar schouder en het probleem uit haar elleboog. Haar ene voorpoot is dus zogoed als een nieuwe nu. Wel weten we dat haar andere voorpoot heel snel kan volgen maar het kan ook zijn dat het nog een tijd duurt. Afwachten dus, al hoop ik dat ze eerst een tijdje mag spelen en hond mag zijn want onze lieverd is nog niet veel in haar leven zonder pijn geweest en dat willen we nu graag anders zien. Alles is nu aan de leiband, wij slapen ook al al die weken in de woonkamer omdat ze niet mee naar boven kan om in haar zetel te slapen die op de kamer staat. Dus, allemaal samen in de woonkamer al zoveel weken. We snakken naar ons bedje, we snakken naar onze gekke Zyta die speelt, we snakken naar onze 2 gekke honden samen te zien spelen. Het is een moeilijk jaar geweest en hopelijk kan haar andere voorpoot er nog ff tegen want we willen haar eerst laten genieten. 20 september is ze jarig, wat zouden we ze zoooo graag verwennen want moet wel zeggen dat ze na een jaar haar kopje wat laat hangen en wat we ook doen, ze kan wel vrolijk worden maar het is van korte duur en dat is moeilijk, echt moeilijk. Nog ff en dan mag het weer, hopelijk is ze dan weer gelukkig en kan ze mij vergeven dat ik haar zo ongelukkig heb gemaakt al die tijd want zo voelt het aan en dat zie ik ook aan haar dat ze me anders bekijkt.
Hopelijk kan ze weer met me spelen als vroeger, mij omverduwen tijdens het stoeien en me dan kusjes komen geven dat ik haar ook omvergooi. Zo stoeien, zaaaaaaaalllllig.
Duimen jullie mee dat de laatste paar inspuitingen mogen werken om die vervelende hechting te doen oplossen en verteren zodat het achter de rug is? Dan mag ze terug mee naar de hondenschool en mogen we terug gaan spieren beginnen opbouwen want die zijn maar slapjes meer. Kijk er zo naar uit om met haar terug te werken, beetje bij beetje geraken we er wel weer.
Wou toch ff het hele verhaal kwijt.
Dikke knuffel van Zyta en Spike, vele groetjes van ons

Hoi Sarah,

Wat een naar verhaal....
Ach, die arme Zyta... :-(

Ik denk niet dat jij je schuldig moet voelen Sarah, aan honden kan je pas zien dat ze pijn hebben als ze ruim over grenzen heen zijn.
Het is onnatuurlijk voor een hond, om te laten zien, dat ze pijn hebben....

Maar het is voor zo'n jonge hond natuurlijk wel afzien, ook zo'n periode van rust....

Misschien kan je bij jouw in de buurt een dieren fysio. vinden die met hydrotherapie werkt...
Dat is zwemmen voor Zyta in een bad of een klein bassin...
Zo belast ze niet de botten maar traint ze wel haar spieren...

En natuurlijk ga ik duimen voor die brave Zyta...

Gaat vast ook helemaal goed komen...!!!

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Bedankt Ilja,
Ja, het is echt zwaar geweest. Voor Zyta zeker maar ook voor ons. Dan zit je daar met Spike die je moet rustig houden thuis en die snapt er dan ook weer niks van natuurlijk. Zyta wist ook niet goed hoe en wat en nu heeft ze zich er bij neergelegd, gaat aan de achterdeur staan en wil nog niet meer buiten zonder leiband, best zielig eigenlijk. Maar binnenkort dan jaag ik haar eruit zonder die lijn, dan zal ze moeten, hahaha. Balletje voor haar snuit op en vangen maar.
Het deed haar vooral veel pijn dat ze Spike telkens naar de hondenschool zag vertrekken of naar het bos en dat ze niet mee mocht. Mijn man ging dan en ik bleef thuis, bij haar, was ze niet alleen.
Dat zwemmen moeten we voorlopig ff mee wachten omdat het verteerder draadje eigenlijk net tegen haar spieren op ligt te schuren, voor de rest is er eigenlijk niks wat ze niet zou mogen doen want de operatie is voor de volle 100% geslaagd maar dat kleine rothechtingetje moet verteren want die geeft haar nu nog ff wat last omdat die bij bewegingen van haar poot tegen haar spieren schuurt. Dat is het enige waar ze nu nog last van heeft want heb voor alle zekerheid nog extra foto's laten nemen omdat ze toch flink is kon ik dat zonder roesje mooi laten doen en dan was ik zeker dat er met het bot niks verder aan de hand is en dat was al een geruststelling.
Ze verbijt inderdaad veel te lang haar pijn want Zyta kan echt gekke bekken trekken als ze pijn heeft maar janken gaat ze echt pas doen als het echt megaveel pijn doet. Bijten of grommen kent ze niet en gaat de DA nog likken in plaats om te zeggen:"ja, daar doet het auw."

Hoi Sarah,

Ik herken zoveel van jouw verhaal met Aidan. Vooral het verdriet:( dat je hebt als je een jonge hond hebt die niet alles kan doen.

Het enige dat ik je aan kan raden is: zoek een goede dierfysiothepeut op. Die zijn eerst opgeleid tot mensenfysiotherapeut en specialiseren zich daarna tot dierfysiotherapeut. Het zal bij de revalidatie een groot verschil maken.

Wat ik trouwens raar vond is dat toen ik met Aidan bij een orthopeed liep, deze me nauwelijks kon vertellen over dierfysiotherapeuten en wat die voor hem konden doen. Het is kennelijk voor sommigen nog te nieuw. Toch heb ik destijds met Aidan de spalk eraf laten halen en heb hem zo snel mogelijk onder begeleiding gezet bij een dierfysiotherapeut.

Aidan is nu goed bespierd waardoor hij het met zijn rotte knie toch prima red.

Ik hoop dat het snel weer beter gaat met Zyta - ik kan me het verdriet en de zorgen zo goed indenken!

Groetjes,

Linda.

Pffff, wat een verhaal zeg, die arme Zyta...
Wat een ellende voor zo'n jonge hond om zo te moeten afzien.

Maar nu komt er hopelijk snel verandering in en kan ze weer lekker dollen!

We duimen voor jullie!

Bedankt voor jullie steun, doet echt goed. Zyta heeft net haar eerste wandelingetje achter de kiezen en is er moe van, hoe kort het ook was. Maar ze was zo fier als iets dat ze mee mocht, oortjes mooi gezet, staart in de lucht en vooruit dacht ze voordat baasje zich bedenkt, hahaha.

Fysio heeft Zyta eerlijk gezegd niet meer echt nodig. Heb het er met de DA over gehad en hij werkt ook nauw samen met een goede therapeut maar in feite zou Zyta nu al mogen lopen, springen, gekken en alles doen als een gezonde honde ware het niet dat die ene vervelende hechting zo traag verteerd. Ze was trouwens na 4 dagen na haar operatie eigenlijk al beter op de poot al voor haar operatie en haar bot is ook nu 100% in orde maar het knobbeltje dat nog aan het verteren is is ook elke week kleiner en kleiner aan het worden en dat is net de boosdoener die het haar nog belet om alles te doen omdat die net tegen haar spieren schuurt en die zou een ontsteking veroorzaken als ze TE veel zou doen en dat is beter te vermijden.
Maar zwemmen mag ze ook terug nadat dat knobbeltje weg is natuurlijk, dan mag dat zonder problemen terug en is uiteraard beter om haar terug haar spieren op te laten bouwen, gaan we doen ook maar nu moeten we het nog op kleine wandelingetjes houden (meer om haar kopje in orde te maken) en een klein beetje beweging te hebben.

Een spalk of zo is er nooit aan geweest, daar is ze gelukkig van gespaard geweest want ik denk, Linda, dat dat een nog veel zwaardere operatie is dan wat Zyta heeft gehad. Bij haar hebben ze een snee van 12 cm gemaakt om bot weg te nemen van haar elleboog en verkalking van haar schouder weg te nemen. Het gewricht van haar elleboog had namelijk zo liggen schuren dat er uitsteeksels geschuurd waren en die uitsteeksels hebben ze weg genomen en het capsel terug mooi gemaakt (hoop dat het verstaanbaar is) maar spalken of zo is nooit nodig geweest. Was zo al zwaar genoeg voor haar maar denk dat het voor Aiden nog zwaarder is geweest eerlijk gezegd. Haar elleboog is nu in princiepe terug als het zou moeten en daar is niks meer minder aan als van een gezonde hond, dat is nu wel haar voordeel dat ze dat zover konden oplossen.

Bedankt voor jullie lieve bemoedigende woorden en dikke knuf van Zyta die nu ondertussen een leuke droom heeft denk ik zo.

Hoi Sarah,

Wat een narigheid. Voor Zyta en voor jullie.

Misschien dat dit eventueel een beetje kan helpen. Ik weet dat sommige fokkers dit inderdaad aan hun pupjes geven ter voorkoming van. Lieverd, ik geef je geen valse hoop. Vauit hier kan ik niet bekijken of dit iets voor je Zyta kan betekenen. Klik eens op de link en scrol naar: Een mogelijke oplossing.

Hoi Sarah,

Wat een narigheid. Voor Zyta en voor jullie.

Misschien dat dit eventueel een beetje kan helpen. Ik weet dat sommige fokkers dit inderdaad aan hun pupjes geven ter voorkoming van. Lieverd, ik geef je geen valse hoop. Vauit hier kan ik niet bekijken of dit iets voor je Zyta kan betekenen. Klik eens op de link en scrol naar beneden.

http://home.zonnet.nl/ijlstra/hd_info.htm

Het gaat dan over Ester-C PLUS

1000 mg Vitamin C van Solgar. Te verkrijgen bij De Tuinen.

Het is de Vitamine C, zuurvrij en gemaakt uit vegetatieve bronnen.

Ik hoop vooral dat jullie eerdaags weer gewoon van elkaar kunnen genieten. Zal echt voor je duimen!

Excuus, de Tuinen is begonnen met een eigen lijn en dit verkopen ze daar niet meer. Wel in een reform winkel.

AUB eerst even goed lezen wat er staat en welke ik bedoel. Ga nooit zomaar op eigen houtje iets in huis halen. Op de aangegeven website staat duidelijk wat er bedoelt wordt. Het laatste merk wat genoemd wordt is zeker in Nederland verkrijgbaar.

Heel vervelend voor jullie allemaal, ik kan me heel goed voorstellen hoe moeilijk het is je hond zoveel te moeten ontzeggen...al is het in haar voordeel. Heel veel sterkte met alles en natuurlijk duimen we hier voor Zyta!

Bedankt. Ja, ze heeft het moeilijk maar ze komt er vast wel, het moet gewoon. Heb haar net haar haartjes van haar zooltjes geknipt en dan doet ze niks liever dan mijn gezicht af te lebberen, ben ik weer gewassen voor vandaag, hahaha. Is ze weer mooi met haar mooie sokjes

Wilma, zal zeker eens opzoeken en alles goed nalezen. Mocht ik iets niet goed weten of zo dan zal ik je een mailtje sturen en misschien dat jij me dan ff kan helpen zoeken als je dat ziet zitten?
Alvast bedankt voor de link

Vele groetjes en tot binnenkort

Ben een beetje zenuwachtig. Morgen is Zyta jarig en morgen moet ze terug op controle. Het goede nieuws is dat ik het vermoeden heb dat het onverteerde hechtingbolletje zo goed als verteerd gaat zijn en dat ze wel eens op haar verjaardag leuk nieuws kan krijgen (wij ook, kunnen we eindelijk na iets meer dan 8 weken terug in ons bedje slapen, haha)
Deze week moest ik haar elke dag laten wandelen, 5 minuten, de dag erna 6 minuten en zo opbouwen de hele week, tenzij ze terug zou manken. Dan zou het een teken zijn dat het bolletje van de hechting nog teveel tegen haar spier schuurde en dan moest ik haar een dag laten rusten en dan terug beginnen met 5 minuten. Onze meid heeft de hele week gestapt zonder pijn, joepie. Morgen controle, hoop dat het goed is. Zou mooi zijn op haar verjaardag

Jéh wat een opgave om je hond zo lang rustig te houden! Ik heb het ooit meegemaakt met mijn vorig hond die als pup zijn achterpoot brak en daardoor geopereerd moest worden. Hem moesten we een week of 3 rustig houden. Dat was al niet te doen....Hij liep na 2 dagen alweer op zijn gebroken poot. Wat dus eigenlijk helemaal niet mocht! Ik hoop dat je morgen op Zyta's verjaardag goed nieuws krijgt. Dat er een einde mag komen aan deze vervelende tijd....Alvast een hiep hiep hoera voor Zyta haar verjaardag...

Groetjes Monique

Hahaha, dank je Monique. Simpel was het niet nee maar gelukkig is Zyta een hond die zich goed aanpast, al heeft ze momenten doorstaan dat het in haar kopje niet meer goedzat maar gelukkig is het een sterke dame die zich daar ook weer snel overzet, een weekje kleine wandelingetjes en ze niks meer down, super is dat. Zo'n lieverd krijg ik nooit meer, denk ik dan.
Groetjes van ons allemaal. straks gaan we shoppen voor onze lieve meid en van Spike krijgt ze vast iets lekkers voor haar verjaardag, als hij het nog niet zelf heeft opgegeten tenminste, hahaha

Hoi,

Ik ga voor jullie duimen dat alles goed is met Zyta. Spannend hoor...

Alvast een dikke knuffel voor haar voor d'r verjaardag..

Ook een knuffel voor Spike, want ik wil geen 'stiefkinderen' maken...

Maak er een hondwaardige dag van...!

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Zyta is terug. Goed nieuws en dat nog net vandaag. Het knobbeltje is bijna weg. De wandelingen mogen stilletjesaan langer worden maar voorzichtig aan natuurlijk. EN, deze avond slapen we in ons bedje, joepie, wat gaat het hier een snurkfestijn worden, whahahahahaa. Zyta mag 2 keer per dag terug vrij lopen in de tuin, ook als ze dan haar kuren moest uitleven en gekken, ff laten doen maar maximum 2 keer per dag voor 5 minuten. Beter dan niks zou ik denken, nu loopt ze al die weken aan de leiband. Als ze dan deze week niet mankt na die "zwaardere" inspanningen moet ik enkel bellen naar de DA en horen of hij volledig "groen licht" geeft. En dan zal hij zijn rekening wel sturen, wel een lieve DA hoor, heb nog niks moeten betalen in die voorbije weken en zelfs achteraf hoef ik het niet ineens te doen, eerst de hond, de rest zit geen haast bij zegt hij dan, ik weet dat ik het krijg. Dikke pluim voor mijn DA vind ik.
Enfin, Zyta ligt wat te slapen nu, heeft weer lekkere snoep gekregen van nonkel DA en gaat daar ook heel graag. Gaat ze achter de bureau zitten als hij haar diagnose ingeeft en gaat ze knuffelen ondertussen, gekkerd.

Bedankt voor jullie steun allemaal, als we nu deze week nog door zijn zal ze volgens mij terug de bossen in mogen, op een rustig en opbouwend tempo natuurlijk maar JOEPIE.
Ik hou jullie op de hoogte. Mag ze straks ook weer spelen met Spike, is goed voor Spike zijn conditie want die is er ook aan toe om terug met haar te spelen.

Groetjes, wij gaan shoppen voor haar verjaardag.

Ha Sarah,

Ik las je hele verhaal net, wat een gedoe zeg. Zwaar voor jullie allemaal.

Maar wat fijn dat het weer een stuk beter gaat! En van harte met Zyta's verjaardag, hoop dat ze vanaf nu meer geluk krijgt!

Fijn dag nog samen. En alvast welterusten, haha!

Ellen en de honden.

Hoi Sarah,

Echt leuk om te lezen! Fijn hè! Nu toch maar rustig aan doen, dan is Zyta er straks helemaal vanaf!

Groetjes,

Linda.

Bedankt allemaal. Het gaat heel erg goed met ons meisje. Gisteren boven geslapen en ja ze zag haar grote mand boven en het kon niet snel genoeg gaan of ze had zich er met een hele diepe zucht in gelegd, Spike ligt ook graag in die mand dus zijn ze maar met hun 2 daar gaan slapen. Zelf heb ik vreselijk slecht geslapen maar dat is terug ff aanpassen dus dat komt wel goed. We hebben voor Zyta nog niet gevonden wat we zochten. Zoeken een nieuwe mand die voldoen aan de Zyta-eisen en een prachtige halsband (heb er eentje gezien maar die is er niet in haar maat) is een ontwerp van Pheadra Hoste. Heb nu een mailtje gestuurd of die toch misschien kan gemaakt worden voor onze lieve schat. Ze verdiend die halsband dubbel en dik en wil er dan ook voor betalen. Heb er ondertussen gezien die er zo op lijken maar zijn dan toch weer niet dezelfde. Die wat ik bedoel zou haar beeldig staan en wie weet kan ik hem toch krijgen, we zien wel, anders koop ik die andere wat er goed op lijkt.
Dus, haar cadeau heeft ze tegoed, al heeft ze wel lekkere knabbels gekregen van FarmFood, was ze ook gelukkig mee en daar kan Spike natuurlijk van meegenieten.
Vandaag had ze het tijdens haar wandeling wat moeilijk op haar achterpoten, daar ging ze nu en dan een beetje door en na haar rust liep ze een klein beetje stijfjes maar we mogen niet vergeten dat haar spieren echt van ver terug moeten komen dus morgen een halve wandeling van vandaag om toch te bewegen maar zonder te overdrijven. Manken doet ze niet maar je ziet echt dat het lichte stijfheid is achter maar ben niet ongerust, pijn heeft ze niet, enkel wat stijfjes maar ze is gelukkig en dat laat ze duidelijk merken.
Pfff, deze flauwe zit met traantjes in de ogen, ben echt week geworden sinds al die toestanden maar het gaat goed en dat is het belangrijkste. Maar goed dat we geen kinderen hebben, zou elke dag janken denk ik, hahahaha.
Bedankt lieve schatten voor jullie steun. Ben er iets minder de laatste dagen maar het is vreselijk druk, ik hoop binnenkort terug meer tijd te hebben want ik mis het forum wel.

Dikke knuf van ons allemaal.

Hoi Sarah,

Fijn dat het zo goed gaat met Zyta. Je springt natuurlijk een gat in de lucht...!
En dat jij weer in je eigen bedjes kan slapen...

Doe rustig aan met de spiertjes hé... Ze moeten aardig wat achterstand inhalen...

Wat zoek je voor een mandje voor Zyta.
Kunnen we helpen zoeken...?
Ook met de halsband misschien??
Laat anders even weten waar we naar moeten uitkijken....

Hoop dat het zo goed blijft gaan met de pootjes van Zyta..
En dat ze straks weer uitgebreid met Spike kan rennen...

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Wat goed voor Zyta, en wat goed voor jullie, dat het terug goed gaat ! Wat zijn jullie moedig, ik zou niet zo sterk zijn om het zo lang vol te houden. Ik ben ook zo'n bezorgde hondenmama zonder mensenkinderen, ik zie waar het vandaan komt. En Zyta was gisteren ook nog jarig, wat een mooi cadeau !

Nathalie, jawel hoor. Aangezien je zelf zo'n hondenmama bent dan ben ik ervan overtuigd dat je ook net zo zou doen als wij, komt gewoon vanzelf hoor. Wij dachten ook dat we het niet zouden kunnen en keken er zo tegenop. Het is ook zwaar geweest maar die lieve blik van je honden koopt je telkens weer om hoor. Daarom, ook jij zou er net zo voor zorgen hoor, ben ik zeker van.

Ilja,
Pffff, welke mand??? Eigenlijk moet ik ze echt tegenkomen om het te zeggen, hahahahaha. Ze moet wel mals zijn, tussen onze foto's zie je het type wat ze nu hebben, ze hebben ze in het Spike-formaat tot het Deense Dog formaat gehad maar die slijten vreselijk. Ik denk dat ik maar ff doorspaar voor zo'n lederen ligbank voor honden denk ik, ook minder stof en haren die blijven kleven eraan. Deze manden wat ze nu hebben slijten ook razendsnel dat is niet te geloven.
Halsband: die wat ik bedoel is een zwarte, redelijk breed met echt mooie "nepdiamantjes", kan ik anders niet betalen, hihihihi. Maar het ging hem vooral om het soort leder, dat had ik nog nooit gezien, niet zo van dat gladde leder, zo precies malser, mooier als ik dat zo mag zeggen. Moeilijk uit te leggen eigenlijk als je niet zoveel van stofjes kent (bloos bloos)
Maar ze maken die maar net tot het maatje kleiner als wat Zyta nodig heeft, ja,jammer natuurlijk. Daarom ga ik een mailtje sturen naar onze Bekende Pheadra en eens zien of er een mogelijkheid inzit of niet.
Maar, mocht je ergens een leuke mand tegenkomen, geen riet dan mag je het altijd laten weten hoor, alvast bedankt voor het aanbod. O ja, wel nog ff zeggen. Misschien niet te ver in Nederland want we komen van België.

Vele groetjes van ons

Hai Sarah,

Wat een verhaal zeg, maar ze gaat de goede kant op gelukkig!

Je moet eens kijken bij mijn foto's, daar staat de "mand" van Lypo op.
Het is eerder een volledig meubel gemaakt van hout, en super mooi afgewerkt, met in franse letters : Le Chien erop.
Lupo voelt zich hier prinsesheerlijk in, vooral omdat de wanden zo hoog zijn en ze een "beschermd" gevoel heeft als ze erin ligt.

Het is een mand van Riviera Maison. Deze staan ook vaak 2e hands op marktplaats.nl

Een mooie mand voor een nog mooiere hond!

Groetjes,

Juliette

Inderdaad een mooie mand voor een nog mooiere hond, dat is mooi gevonden.
Het is iets in die aard dat ik zoek, met van die opstaande randen, alleen moet ik zien dat Spike met zijn korte pootjes er ook nog makkelijk inkan zonder dat hij telkens een mega sprong moet maken, die delen vaak hun slaapplaats, dat knuffelt makkelijk denk ik. Daarom was ik eens aan het denken aan van die zetels zo precies maar die zijn dan weer eerder open aan de voorkant denk ik of doe ik nu heel erg moeilijk???? Hahaha, vraag veel hé, een lekker dik kussen erin is ook noodzakelijk want als Zyta zich gaat neerleggen dan heb ik vaak de indruk dat ze nog wel eens in de kelder gaat belanden, zo'n plof telkens.
Is wel al een idee natuurlijk, misschien kunnen we zelf iets maken en hoeven we dan enkel een kussen te kopen voor erin, dat is ook een mogelijkheid.
Alvast bedankt.
Vele groetjes van ons

Hai Sarah,

Kijk eensd op onderstaande website:

http://www.marmod.nl/homepage/articles.php?lng=nl&pg=133

Kan er helaas geen link van maken.

Hier staat precies op hoe je de mand (groot en klein) zelf kunt maken, en dan kun je ook de hoogte ervan aanpassen.

Leuke bezigheid en stukken goedkoper, want die van mij kost 200 euro ( :S) ik moest en zou hem hebben, en ben zelf niet zo handig haha!

Succes,

Groetjes,
Juliette

O Juliette,

Bedankt, je hebt er een perfecte link van gemaakt hoor. Ziet er aardig uit die site. Dat doe ik juist zo graag dat knutselen. En het voordeel is, op mijn werk zit een onderdeel die mensen een opleiding geeft om kledij te maken, meubelen te stofferen en zo, dus als ik daar mijn stof breng en de vulling dan maken ze daar een opdracht van voor die mensen, handig toch.
Zal me daar eens in gaan verdiepen het komende weekend en als het een succes wordt, dan plaats ik absoluut foto's. Bedankt voor de link, is echt een mooie en interessante site.

Dikke knuf van de hondjes en groetjes van ons

Hey vrienden. Ben net terug van de DA en heb alweer een operatie voor de boeg. Zyta heeft vandaag haar kruisband van haar linkerachterpoot volledig gescheurd. Ik kan niet denken hoe want ze heeft niet gek gedaan of zo, ben er totaal kapot van en zit de hele dag al te janken. Is ze nog niet helemaal hersteld van haar elleboogoperatie van laatst en nu dit, het stopt niet meer. Normaal gaat de DA met titaniumplaatjes werken om haar herstel zo snel mogelijk te laten verlopen om zo te proberen te vermijden dat ze haar andere, te zwakke poten op het moment" nog meer zou belasten. Ik weet het ff niet meer.

Ooooohhh,... Wat lees ik nu??
Wat een pech...!!!
Wat een ontzettende pech...:(((

Och, die arme Zyta...
Is ze nog niet hersteld van het ene, dient het volgende geval zich alweer aan... Hoe is het mogelijk zeg... :(

Ik kan mij heel goed voorstellen dat je hier super verdrietig en radeloos van wordt...pfff..
Het leek zo goed te gaan met Zyta...

Ik hoop dat je DA Zyta snel kan helpen...
We leven met je mee....
Héééél veel sterkte, koppie op..

Dikke knuffel voor die arme Zyta... :(

Lieve groet, Ilja
Pootje van *Sterre*

Hoi Ilja,

Ik zit er inderdaad wel ff helemaal door op dit moment. Zyta had wel wat vocht op haar knieën sinds een week maar daar hadden we pillen voor en na een paar dagen was ze beter. Deze morgen doet ze eigenlijk niets wat er op zou lijken dat haar kruisband zou kunnen doen scheuren, raar allemaal. Pfff, kan gewoon niet snappen waarom ze dit allemaal moet meemaken. Waarom ze niet gewoon gelukkig mag zijn.

Hoi Sarah,

Wat gebeurde er...
Waaraan kon je zien dat het niet helemaal goed ging met Zyta...
Kon ze niet meer lopen??

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hoi Ilja,

Zyta hefte haar achterpoot helemaal op, daar wist ik genoeg mee. Zyta laat voor de rest niks weten dat ze pijn heeft, jankt niet of niets maar door het feit dat ze haar poot niet kon gebruiken en die daar maar hing te bengelen wist ik genoeg.
:(((