Hoe moet ik mijn hond de baas zijn?

topicopener....terecht verwijzing, ja het is jouw topic...maar je vraagt advies .

probeer toch een andere instelling wat je hond betreft. vind het zo erg dat je schrijft, ik ben het soms zo zat. de hond is nog jong, vraagt aandacht, en wat LANDSEER schrijft, wanneer het je uitkomt dat is 2013, en ik leef in 1990....misschien waar, maar mijn hond is super aandacht gericht.

een hond waar je op kan bouwen voor je verdere leven, daar heb je veel tijd in gestoken, daar hoort ook de minder leuke dingen bij, zoals als de hond wat extra aandacht vraagt, omdat je hond het niet zo leuk vind dat je computert, maak er tijd voor, een half uurtje een leuk spel, daarna kan je heerlijk zonder zorgen computeren of wat je graag doet.

hoewel ik er stapel op ben veel met mijn hond bezig te zijn denk ik er toch echt niet over om in te gaan op drammerig gedrag, dat lijkt me toch echt de verkeerde insteek

wel is het natuurlijk goed heel veel met deze slimme, energievolle sterke hond aan de slag te gaan, en dat kan met van alles zijn, dat hoeven geen kilometers wandelen te zijn, er zijn in en om het huis ook tal van leuke spelletjes te bedenken.

en ik zou er ook zelf mee gaan trainen
honden hebben vrijwel altijd een heel andere verhouding met de man des huizen als met de vrouw
om de doodgewone reden dat honden heel goed het veschil weten en dus beiden anders benaderen.
De hond is misschien zelfs wel meer met jou bezig te "praten" als met je vriend, oefeningen die in een gstructureerde omgeving (lees trainingsveld) zo goed gaan, zegt mij persoonlijk heel weinig over de werkelijke verhouding tussen baas  en hond. Die kan hartstikke goed zijn, maar het kan ook zijn dat de hond zich op dat moment gewoon aanpast, omdat dat het beste werkt.

ga dus lekker zelf op pad met de hond en probeer interactief te zijn, je kan bv de hond leren over dingen heen te springen (op commando), rare route's nemen, een stukje (kort) training in bouwen, hou hem bij de les en blij.

maar als tie dramt........ dan is het een ferme "nee'  en daarna negereren.
de nee is verder zonder lading (niet boos, geen oogcontact) je constateert gewoon dat je het niet wilt.
soms moet je dat lang volhouden, maar de hond moet (wat mij betreft) wel degelijk leren dat er een tijd is van aandacht en van niet, je hebt een jonge hond, dus wees zelf ook flexibel.

prachtig trouwens een jonge Dober, geniet er ook van.

Ik ben het wel eens met Willemijn!
Een hond is een sociaal dier, houdt van gezelschap, aandacht en samen iets met en voor baasje doen!

Een hond moet bepaalde uitdaging hebben om niet verveeld te raken maar ook om geestelijk moe en voldaan te raken!
Enkel wandelen is voor een jonge Dober niet voldoende, denk ik..

Wat doe je zoal met Guus?
Doe je ook zoekspelletjes bv of aandachtsoefeningen?
Ik denk dat het niet verkeerd is als ook jij met Guus gaat trainen, en dan op een positieve manier, dus geen slipketting maar een gewone halsband of liever zelfs nog een tuig, met een lange lijn, een slappe lijn, geef hem de ruimte en gelegenheid om te snuffelen, dit is voor honden erg belangrijk, het is een sociaal gebeuren voor een hond en hier word een hond ook geestelijk wat moe van, en geen rukken meer geven aan de lijn!
Als hij trekt, stil gaan staan, als hij gaat stilstaan, gaat zitten of komt naar jou toe, fiks en positief belonen!!

Hoe zit het verder met de rust?
Het is de kunst om een balans te vinden tussen gewone wandelingen, echte beweging, geestelijke uitdaging en de nodige rust!

En als je echt druk bent met andere dingen kun je eens proberen Guus dan bv een Kong of voetbal te geven of iets te kluiven, zodat hij zelf even bezig is en ook lekker geestelijk bezig is!

ik denk dat het probleem is dat jij onzeker bent, en niet precies weet hoe je het aan moet pakken.dit voelt guus aan, en gaat daarom zijn eigen gang.
jij bent voor hem op dit moment geen roedelleider, maar een maatje.
ik zou zeker zelf ook met hem naar training gaan, daar wordt je zelfverzekerder, omdat je daar leert hoe je het het beste kunt doen.
die slipketting zou ik achterwege laten. zeker bij een ras die zo'n lange smalle nek heeft als een dobermann, veroorzaak je al snel een nekhernia.ik heb dat zelf, en dat doet erg veel pijn, dat gun je je hond niet.
wordt die ketting aangeraden op de training?
dan zit je niet op de juiste plek, want een slipketting is overbodig.

dat je een maatje bent, maak ik op uit het feit dat hij zo dwingend om aandacht blijft vragen.max doet dit ook bij faith, tot ze goed over de zeik gaat.
bij mij doet hij dat niet.
hij springt op mijn schoot(oef, die 50 kilo), en ik duw hem 1x weg, dan is de boodschap voor hem duidelijk.
de roedelleider wordt je niet zo maar, dat moet je verdienen met hard werken.

We kennen de hond niet, je weet niet of het drammerig gedrag is, whatever dat bij een hond is. Door zomaar iets aan te nemen kan je het ook weleens helemaal mis hebben met de interpretatie en de hond te kort doen.

Ik neem aan dat een hond gewoon doet waar hij op dat moment behoefte aan heeft? Ik zou dan gaan proberen uit te vinden waarom hij dit doet. Zit ik al te lang achter de computer, geef ik hem wel genoeg het gevoel dat hij ok is. Doe ik ook  genoeg denkwerk met hem etc. etc.

Hier was het aandacht vragen in het begin enorm veel en ze kreeg het ook altijd, het kost nog geen minuutje vaak, even een klein oefeningetje, of gewoon even een vriendelijk woordje en dan klaar. Na verloop van tijd ga je dan de hond steeds beter kennen, en andersom ook. Je weet de behoeftes en wanneer die te geven. Het aandacht vragen wordt dan vanzelf ook veel minder. De hond wordt rustiger, krijgt meer zelfvertrouwen, en dat zal ook buiten doorwerken. Het is een totaalplaatje van hoe met elkaar omgaan.

hier is sprake van een 6maanden oude doberreu, niet een volwassen herplaatser
en kan je er vanuit gaan dat de hond (gezien de context waarin TS schrijft) aan het aandacht eisen is, wat ik versta onder "drammen".

en hoewel je zeker heel interactief met zo'n hond bezig moet zijn, is dat niet op zijn voorwaarden en eisen, dat lijkt me pas bijzonder negatief werken op de onderlinge verhoudingen.

TS doet er goed aan, gezien ook de kracht van dit ras, zowel mentaal als fysiek, een goede hondenschool te zoeken (zonder slipketting want dat ding brengt alleen maar verzet en negatieve emoties bij de hond) en zo de zaken weer in evenwicht te brengen.

maar persoonlijk zal ik echt NOOIT ingaan op aandacht eisend gedrag van mn hond
ik wacht dat rustig tot de hond zelf weer rustig is, tenzij ik heel zeker weet (en daar moet je elkaar voor kennen) dat hij bv hoge nood heeft.

initiatieven liggen per definitie bij mij, en het lijkt me dat bij zo'n jonge doberreu het alleen maar verstandig is, zeker in de opvoedingsfase/volwassen worden, hele heldere leiding te geven.
Nuances volgen vanzelf als de hond volwassen is en tot rust is gekomen en de verstandhouding"verinnerlijkt".  Nu zou dat alleen maar verwarren.

Ik heb zelf honden uit die rasgroep ..... die zijn, zeker als ze jong zijn, gebaat bij heel veel duidelijkheid, en natuurlijk actief werken aan de baas/hond verstandhouding.

Ben ik het helemaal mee eens. Ik heb ook een scherp, sterk ras en deze honden hebben zeker baat bij duidelijke regels en heldere leiding. Daar krijg je een fijnere, rustigere hond van die weet wat er van hem/haar verwacht wordt.

Nou nou nou, aandacht eisen, drammen, trekken aan de riem.....we hebben het hier wel over een pupje van 6 maanden. Die doet gewoon wat een pupje moet doen. Niets meer, niets minder. Om daar nou gelijk een rasgroep bij te halen gaat echt veel te ver. Alle pups doen dat! Begin eerst maar eens bij een andere hondenschool, die niet met een slipketting werkt en dus ook nog de laatste 25 jaar bijgeschoold is. Met een andere aanpak zullen jij en je hond veel meer rust krijgen.

Elke hond vraagt om aandacht. Dat is normaal gedrag. Het is helemaal aan jou om daar wel of niet op in te gaan. Soms kan het en soms niet. Kan het wel dan geef je hem aandacht. Kan het niet, dan niet. Door daar heel rustig bij te blijven hebben ze dat zo door. En aandacht is soms ook alleen maar een kriebeltje, een rustig woordje, het hoeft niet altijd uren te duren. Een hond is een sociaal dier en heeft ook gewoon net als wij behoefte aan aandacht en contact. Soms vraag jij er om en soms je hond. Het initiatief ligt dus soms bij je hond en soms bij jou. Honden onderling doen dat precies hetzelfde. Soms wordt er wel op ingegaan en soms niet. Als de oudere hond even geen zin heeft om te spelen, dan wordt er niet gespeeld. Zowel, dan wordt er wel gespeeld.

Ik zou me trouwens pas echt zorgen gaan maken als een hond van die leeftijd geen aandacht zou vragen.

Niet dat ik 100% voor de slipketting ben, integendeel, maar..

Ze trainen vaak met slipketting bij dobers.. en zo'n lange smalle nek.. hij is hartstikke zwaar en gespierd.. Als je hem gebruikt moet je hem niet VERKEERD gebruiken. Dan is er wel een verhoogde kans op Wobbler e.d.
Daarbij weegt een doberreu al snel 45 kg dus ze kunnen heus wel tegen een stootje hoor.

TS, ik wil je aanraden eens te kijken op het dolle dober forum.

Daar zitten mensen met verstand van het ras, en mensen die al jaren dobers hebben.

Denk dat je daar goede oplossingen voor de eventuele problemen kan vinden!

Veel succes

Euhm misschien ben ik de enige, maar mijn honden zeuren vrijwel nooit om aandacht. Ook niet toen ze jong waren.

Weet je waarom? Omdat ik iets onderneem met mijn honden. We gaan wandelen, zoeken, spelen, donderen en als we thuiskomen is het "me-time".

Na de wandeling zijn ze een uur of 4 in totale gelukzalige coma en als ze wakker worden gaan we weer.

Ik corrigeer nooit, en de enige manier waarop hier fysiek wordt gedaan met de honden is op een vriendelijke manier, dwz knuffels en aaitjes.

Ga wat doen met je hond voordat je achter de pc neerploft. Je bent het verplicht aan je dier, en als de hond blijft drammen is hij/zij niet voldaan.
Het zit hem niet in uren lopen of wild spelen, de kunst zit hem in je hond een taak geven, aan het werk zetten.
Maak van een nood een deugd, leer hem de wasmachine uit te pakken, artikelen op te halen, terug te leggen.
Er zijn zo ontzettend veel mogelijkheden maar het gaat niet vanzelf. Jullie moeten er samen op een positieve manier aan werken.
Zie het trainen als een spel, niet teveel druk uitoefenen op de hond, het is een spelletje en het moet leuk zijn.

Goede reden om er zelf ook een te gebruiken.......NOT!


Hoe groot acht jij de kans dat ts hem goed gebruikt? Ik denk dat die kans nihil is. Dat blijkt namelijk uit het feit dat het probleem niet opgelost is.


Nog een goede reden om een slipketting te gebruiken.........

als je een dober-nek vergelijkt met de nek van een bull, is die dus wel erg smal.
de nek van een bulldog is voor mij pas zwaar en gespierd,en zelfs dan gebruik ik geen slipketting.
deze hond is nog een pup, en dan doet een slip meer kwaad dan goed.

beter dan een borrel pakken..

Vraag aan TS, waarom gebruiken jullie een slipketting? Wat is de reden?

Zo te lezen in het de openings post omdat hij trekt aan de lijn..want de slipketting word dan hoger gedaan met af en toe een flinke ruk..



wat overigens niet helpt.

Wat voor ras het ook is. Het is een pupje van 6 maanden die nog niet snapt hoe hij aan de lijn moet lopen en dan ook nog eens af en toe een flinke ruk te verduren krijgt.

waardoor zijn nekwervels ook nog eens kunnen verschuiven.
omdat ze trainen bij een dobermann-club neem ik aan dat het daar aangeraden wordt.
daarom zei ik dat ze dan op de verkeerde plek zitten om te trainen.
een slipketting mag volgens mij zelfs pas gebruikt worden bij honden die ouder zijn dan een jaar.

Ook zo 1990.

Weet je wat mij altijd schokt? Hoe kan je je hond pijn doen? Hoe???
Hoe kan je voor jezelf goedpraten dat zo'n ketting om zijn nek helemaal niet vervelend aanvoelt en een ruk eraan geven kan een hond van 45 kilo wel hebben?
Hoe kan iemand zichzelf zoiets wijs maken?

Ik begrijp het werkelijk niet? Het maakt me zo verdrietig.

Het allerbelangrijkste: Hoe kan een hond op een baas die hem pijn doet vertrouwen? Ik zou ook niet graag iets voor iemand doen als ik hardhandig gecorrigeerd wordt door diezelfde persoon.

Alles bij het opvoeden van een hond valt of staat met vertrouwen en het fijn hebben met elkaar. Een hond die zijn baas voor de volle 100% vertrouwd zal veel makkelijker iets aanleren. Leren is immers leuk, fijn met de baas werken.
Een hond die dwang het een en ander is bijgebracht zal in zijn schulp kruipen, en veel minder opnemen.

Geheel eens met Lo & So...
Je kunt onmogelijk een hond opvoeden als de basis ( de vertrouwensband) niet goed zit....

tja, en wat doet een slipketting precies?
in mijn ogen daag je de hond uit met die ruk in zijn nek
en als de hond dan reageert (en ik heb heel wat fellere honden hun "geleider" aan zien vliegen na een zware slipketting "correctie") is het helemaal bal...... hoe durft tie, en gaat het van kwaad naar erger.
(en dan zijn er ook nog dwazen die dat wel mooi vinden)

weggooien die dingen
wat voor hond je ook hebt, de maat van de hond mag nooit een reden zijn voor een slipketting

Omdat TS zo omschrijft hoe ze de slipketting gebruikt, lijkt het mij dat het heel goed mogelijk is, dat de hond dus de uitdaging van de rukken in zijn nek, omzet in gedrag (binnen) wat duidt op een onevenwichtige relatie, en zn baas uitdaagt, of, als je het zo wilt omschrijven, probeert duidelijk te krijgen wat de baas nu eigenlijk wil.

want ik wil wel duidelijk stellen:
het is natuurlijk niet zo dat een hond geen aandacht nodig heeft, uiteraard wel, daar leeft het roedeldier hond voor en van, van interactie met zijn/haar roedel.
en dus is het voor mij zo, dat je je goed moet realiseren wat je hond in 1e instantie nodig heeft om het juiste gedrag te tonen, en dat is beweging, interactie, denkwerk, spel, kortom het samen optrekken met de baas, een band smenden, vertrouwen laten groeien.

maar als aan die voorwaarden is voldaan, ga ik niet in op dram/aandacht eisend gedrag, een korte rustige "nee" en dan wacht ik in alle rust tot de rust is weergekeerd, en ook bij jonge honden valt dat "kwartje" heel snel, en ik zie er niets kouds of onvriendelijks in, het is dan gewoon "rusttijd".

een bench heb ik nog nooit gebruikt, de hond(en) mag gaan liggen waar hij/zij wil, maar dan is er wel rust, nieuwe actie tijd wordt door ons bepaald.

Willemijn, ik heb wel eens filmpjes van Bamse gezien en ik kan zeggen dat jij een hele andere hond hebt dan jij. Ik heb een hond die vraagt niet om een spel, die eist en dwingt een spel af. En dat gaat niet zachtaardig. Geef je hem 1 vinger, dan neemt hij je hele hand. Hij jumpt bovenop je, of neemt een aanloop en ramt zijn voorpoten in je maag, zet zijn poten met een hoop gemaai op mijn schouder, of soms in het gezicht. Liefst hapt en gromt hij er gevaarlijk bij. Hij doet dit vooral bij mijn man, omdat hij hem dus die vinger geeft. Ik negeer zijn gedrag, omdat hij moet leren normaal om aandacht te vragen. Lomp gedrag doet pijn!

Ik herken het verhaal van de topicschrijver maar al te goed, negeren was hier het toverwoord. Bruce is nu een stuk rustiger, met 2,5 maar tot 1,5 jaar was het een dolle stier! Het is een lieverd, maar boxers staan nou niet echt bekend om hun onberispelijke gedrag

Ja, als de TS nou eens zou reageren zouden we kunnen vragen hoe erg het nou eigenlijk is..
Of dat de TS gewoon vergeten is dat een jonge dobber nogal wild kan zijn.?
Zit voor mij nogal een ...euhm...heel continent tussen de werkelijkheid, en hoe iemand honden gedrag ervaart.
Opzich heerlijk om met z'n alle in een glazenbol te gaan zitten turen hoe en waarom de TS dit of dat doet.
Maar tot nu toe weten we niks.
"ja hij maakt hap bewegingen"," valt me dan lastig".
Waarom, hoe vaak, wanneer, hoe lang, wanneer begint het presies, hoe voelt de eigenaar zich, hoe voelt de hond zich op dat moment, is het na het eten, net voor het eten, heeft hij net gespeelt, komt de eigenaar net thuis.????

Vragen, vragen, vragen..

Ik herken het gedrag maar al te goed. Bruce was ook zo'n lomperd. Troost je, het gaat over dit gedrag.

Wat wij deden, zijn lompe gedrag negeren, of we gingen wandelen zodat hij energie kwijt kon. Het met de poten maaien ken ik ook. Dat doet bruce ook. Ik waarschuw 2x daarna stuur ik hem naar zijn plek. Hij hoeft niet met zijn nagels mijn bankstel te beschadigen. Hij kan ook op een andere manier aandacht vragen, het hoeft niet met geweld

Kan je hond zich genoeg uitleven? Hier rent hij elke dag met andere honden door de polder. Daarna heb je geen kind meer aan hem. Hij moet wel zijn energie goed kwijtkunnen, anders kliert hij ook.

Naarmate hij ouder werd, werd hij ook rustiger.

Het trekken aan de riem ken ik. Ik heb het opgelost door hem kort bij me te houden, dus niet 2 mtr. Voor me, maar naast me. Zodra hij trekt, stil staan en zeg ik, " niet trekken" dan lopen we weer verder. Tot vervelens toe herhalen, eens gaat hij het snappen. Omdraaien had geen zin, dan trok hij verder, de andere kant op. Ook iets lekkers werkte niet, dat vrat hij snel op en trok vrolijk verder. Slipketting werkte hier tijdelijk, daarna trok hij er doorheen, weinig zin dus.

Nog een tip, probeer niet boos te worden en rustig te blijven. Je hebt er alleen jezelf mee, de hond wordt klieriger, en jij wordt steeds kwaaier. Ook ik werd wel eens boos oor, maar het leverde me weinig op.
Houd moed, als hij een half jaar verder is, gaat het vast beter allemaal.

Ik heb veel gehad aan het boek van Cesar Millan(honden fluiseraar) Ik bekijk ook vaak zijn afleveringen.
http://www.google.be/imgres?q=cesar+millan+puppy+boek&um=1&hl=nl&sa=N&biw=1191&bih=542&tbm=isch&tbnid=MqNIWfyjLWSqPM:&imgrefurl=http://www.bol.com/nl/p/cesars-aanpak-voor-puppy-s/1001004011830207/&docid=7ZBgAiuv3CN7HM&imgurl=http://s.s-bol.com/imgbase0/imagebase/regular/FC/7/0/2/0/1001004011830207.jpg&w=140&h=210&ei=OYpYUIiCFdCwhAe89oCACw&zoom=1&iact=hc&vpx=108&vpy=178&dur=348&hovh=168&hovw=112&tx=84&ty=75&sig=107506361997802780325&page=1&tbnh=168&tbnw=112&start=0&ndsp=13&ved=1t:429,r:0,s:0,i:72

Het gaat hier helemaal niet om jouw bullen, maar om een dobermann. Daarbij zeg ik toch ook dat ik er niet voor ben, maar dat het minder schadelijk voor de nek is wanneer de ketting correct gebruikt wordt. Ze raden bij de vereniging eerder een prikband aan ivm wobbler, iets wat mij helemaal niet zint