Wanneer het definitieve besluit nemen....?

Bij onze 1e hond hadden we achteraf spijt dat we de knoop niet eerder hadden kunnen doorhakken. We vroegen notabene nog aan de DA, en wat denkt u ervan..........nou die had geen twijfels dat het maar beter meteen kon gebeuren. Kortom onnodig leed voor de hond.
Bij onze laatste hond zei mijn man eerst ook zullen we het nog een weekje aankijken...........en toen heb ik de knoop maar doorgehakt en meteen afspraak met DA gemaakt. Het zou egoistisch zijn om haar bij ons te willen houden, ze had pijn in haar poten, hoeste veel en was benauwd bij minst geringste. Ze kwispelde en kroelde nog wel maar was wel geregeld aan het heen en weer lopen en draaien eer ze eens ging liggen. Ook stond ze vaak heel raar op haar poten, net of ze er doorheen zou zakken. Ze is 15,5 jaar geworden en was een middelgrote hond, we hebben haar toch lang mogen hebben en denken maar aan de mooie tijden en dat ze nu rust en geen pijn meer heeft. Het klinkt misschien hard maar uiteindelijk is het even flink huilen met zijn allen en het gemis thuis............stilte..........maar we hebben er vrede mee, het was voor onze hond het beste besluit. Ik wilde haar verder lijden besparen, daar waren we met onze 1e hond al de fout mee ingegaan.................De DA was overigens wederom van mening dat het voor de hond inderdaad beter zou zijn. Ik zei tegen hem, voor ons is het niet goed maar voor de hond denk ik wel....... Het is wel een gemis maar je moet het besluit wel tijdig nemen zodat je achteraf geen spijt krijgt. Ik ben dat na 16 jaar na inslapen 1e hond dan ook nooit meer vergeten.

Dat is zeker waar, daardoor ben ik er in eerste instantie ook achtergekomen dat hij die tumor in zijn milt had.
Het begon met urine verlies, ik dacht door zijn leeftijd dat ie wat incontinent werd.
maar toen hij niet meer wilde eten, lopen en niet reageerde op de deurbel werd ik toch wat wantrouwend en ben ik naar de DA gegaan, die voelde een verdikking in zijn maag en dmv een echo kwamen we er achter dat hij een tumor had.
Ik dacht dat die tumor wel eens op zijn blaas zou drukken en hij daardoor urine verlies had, de DA zei dat het niet mogelijk was...
Maar na de operatie had hij geen last meer van urineverlies!

De afgelopen 2 weken had Chaya een opleving, hij leek nergens last van te hebben en ik zou bijna vergeten dat hij uitzaaiingen heeft.
Echter dit weekeind ging hij weer erg achteruit, overgeven, niet eten en naar niet buiten willen en ging hij onder het bed liggen (wat hij anders nooit doet) alsof hij een rustig plekje zocht om zich er aan toe te geven.
Vanochtend bij het uitlaten deed hij een grote plas en na 5 stappen zakte hij in elkaar en kon niet meer op zijn benen staan...
Het is voor mij nu wel duidelijk dat het niet meer gaat en het moment daar is, ik heb de DA gebeld en ze komen woensdag ochtend naar mn huis om hem te laten inslapen.
Ik heb nu pijnstillers gekregen (Rimadyl) wat in principe goed werkt, alleen ligt hij er wel echt een soort van drugged achtig / moedeloos op de bank en denk ik dat als hij morgen nog zo is ik toch maar naar de DA ga om het daar te laten doen.
Ik zou hem graag nog een dag extra bij me hebben, maar ook niet op zo'n manier.

Beste Esther, Ik wil je heel veel sterkte wensen voor of morgen of woensdag. dit is een heel moedige besluit van je. 

nogmaals super veel sterkte gewenst.

Veel sterkte Esther...
moedig en ontzettend moeilijk...

Mijn gedachten gaan uit naar jullie Esther. Het is een zeer zwaar proces waar je nu in zit. Jij zult verantwoording nemen dat te doen waar je bij voelt en weet dat het de juiste keuze is. Maar help, wat is dat zwaar. Ik wens je dan ook alle liefde, moed, kracht en wijsheid.

Esther heel veel sterkte met je moedige besluit en het verdriet wat erna komt.
Vr gr

Een moedig besluit, ik wens je heel veel sterkte.

Knuffels voor jou en Chaya.

Lieve Esther,

Wil je ontzettend veel sterkte toewensen!

Helaas weet ik hoe het voelt, m'n hondje had ook overal uitzaaiingen. Het nemen van die beslissing, doet zoveel pijn en tegelijk doe je het pure liefde voor je hondje om je hondje van de pijn te verlossen. Want je hondje pijn zien lijden, wetend dat het niet beter zal worden, is zo heftig om te zien. Dat gaat door merg en been.

Hoop dat het inslapen zowel voor Chaya als jou vredig zal verlopen, precies zoals jij hoopt dat het gaat en Chaya verdient.

Nogmaals heel veel sterkte...

Heel veel sterkte gewenst!!!

Mocht hij morgen nog zo moedeloos zijn: dat kan ook van die Rimadyl komen. Die werkt bloedverdunnend en geef je beter niet bij dit soort kanker (omdat de kanker op zichzelf al inwendige bloedingen veroorzaakt, en de Rimadyl dit nu erger maakt). Hij kan dus moedeloos zijn vanwege bloedarmoede door inwendige bloedingen.
Caedlih kreeg cortisone: dit werkt pijnstillend én bloedverdikkend. Het vertraagt ook de groei van de kanker.
Vanwege de bijwerkingen, is het echter geen wondermiddel en alleen maar te overwegen als je hondje geen andere klachten heeft.

Bedankt voor jullie lieve steunbetuigingen!

@ Floortje Faun, gister had ik dat idee echt ja dat hij door die Rimadyl wat druggie was.
Vannacht kwam hij gelukkig wat bij en was hij weer wat levendiger, vandaag ook, wat erg fijn is om zo de laatste dag met hem door te brengen.
Alleen krijgt hij er wel flinke diarree van... 
Ik heb hem vandaag maar 2x een halve gegeven en dat werkt goed. Het is ook alleen voor gister en vandaag, dat hij er nog even goed doorheen komt tot het moment daar is...

Gisteravond had ik nog even het gevoel dat ik maar acuut naar de spoedkliniek moest gaan om hem te laten inslapen omdat ie er zo verslagen bij lag, maar ben blij dat ik het niet gedaan heb en ik vandaag een fijne laatste dag met hem heb en hem dan herinner zoals hij ook altijd was.
Het lastige is, doordat hij vandaag weer in zijn goede doen is, om het dan toch morgen door te laten gaan, maar ik weet dat het alleen maar door de pijnstillers komt en het anders uitstel van executie zou zijn.
Morgen ochtend geef ik hem lekker nog een portie kippenlevertjes met rijst, daarna het slaapmiddel en rond 12 komt de dierenarts bij me thuis om hem te laten inslapen.
Het is heel vreemd om te weten dat ik morgen rond deze tijd alleen zonder mn vriendje zal zijn...

Blijf op je eigen gevoel vertrouwen.

Nogmaals, heel, heel veel sterkte.

Sterkte!!! Heftig allemaal. Je wereld vergaat op het moment zelf maar er is gelukkig licht achter de horizon. Niet dat je dat nu wilt horen maar ik weet helaas hoe hard de klap kan aankomen ondanks het afscheid nemen. Ik weet niet waar je vandaan komt maar ik heb mijn hond laten cremeren in stompwijk. We mochten de volgende dag na het inslapen komen kijken en ze lag heel netjes opgebaard tussen de bloemen en met een fijn muziekje op de achtergrond. Was heel vredig. (had ik al verteld volgens mij) maar in iedere geval heeft het mij wel rust gegeven .. nog even dat moment ... samen ....

Nogmaals heel veel sterkte de komende tijd!!

Moeilijke beslissing die je moet nemen, maar als de tijd daar is, zal je zien dat je het aan je hond merkt.
Wens je bij deze hèèl vèèl sterkte, zoals zovelen hier weet ik wat het is!

Wat vreselijk voor je!
Heel veel sterkte voor jou, het is vreselijk z'n dier te moeten missen..

Serkte

Heel veel sterkte met deze moeilijke beslissing.

Heel veel sterkte vandaag. Dit is de allerlaatste dienst die je je vriendje bewijst.

Mijn gedachten zijn bij jullie. Wens jullie nog een paar waardevolle uren samen en de rust om hem in liefde te mogen laten gaan.

Esther, heel veel sterkte toegewenst op deze zo zware en moeilijke dag. Sluit me aan bij de mooie woorden van Petra hierboven!

Veel sterkte...en mooi dat je je hondje op deze manier nog een mooie dag kan geven om dan rustig te laten gaan.Getuigt van veel medeleven en liefde voor jouw hondje

Veel sterkte. Ik lees dit met tranen in de ogen. Woorden schieten me te kort.

Veel sterkte en moed