Kent iemand het werk van Norbert Riksman (hondenfluisteraar)?

Wat een onzin, Norbert ken ik al vele vele jaren. Heeft mij met meerdere asielhonden al heel goed kunnen helpen. En als er nu een persoon in deze wereld is die met rust, bekwaamheid en compassie te werk gaat is het Norbert wel.

Door alle jaren heen, en dat zijn er geloof ik nu 6, heeft Norbert het nog nooit gehad over slipkettingen, dominantie (in de oude zin) of de hond hard op de zij leggen.

Als je niet weet waar en over wie je spreekt zou ik je adviseren om je mond te houden. Dit is misleidend en staat pal tegenover de vele mooie en goede resultaten die Norbert weet te bereiken!

Om uw vraag overigens gewoon wel even netjes te beantwoorden door iemand die al 3x Norbert heeft ingeschakeld, bij 3 verschillende honden.

Ik kwam jaren geleden bij Norbert uit, toen ik overigens nog nooit van Cesar Millan gehoord had. En heeft mij toen met mijn kruising boxer labrador heel goed kunnen helpen. Sterker dit is uiteindelijk een hele fijne hond geworden voor mij, vreemden en andere honden: En dat was wel even anders.

De andere die door de jaren heen volgenden hebben samen met mij heel veel baat gehad bij de manier waarop Norbert werkt. Ik weet niet of ik dat goed kan verwoorden. Maar het heeft met sturing te maken en met teamwerk. Dus je hond is geen beestje dat je moet onderdrukken, maar is een onderdeel van je huishouden waar je mee moet samenwerken. Sociale verhoudingen noemt hij dat. Dus ik was altijd al verbaast dat van hem een bank wel mag, dat voorop lopen wel mag etc etc. Maar dat er voorwaarden zijn die we zonder straf en zonder boos worden prima aan de hond kunnen vragen. Mij heeft hij door de jaren heen heel veel geleerd en ik heb nu totaal 30 jaar ervaring. Waarbij ikzelf van de slipketting vandaan kom (wie niet) en nu met voornamelijk een goede vertrouwensrelatie met al mijn honden (heb er nu 4) goed, of eigenlijk heel goed overweg kan.

Wat ik Norbert ook al eens gezegd heb, waarom schrijf je je manier van werken niet op. Daar kreeg ik ongeveer zo'n antwoord: Er is geen manier van werken, elke baas - hond relatie vraagt om iets anders. De een is training, positief en met veel aandacht de beste vorm. Bij andere is het veel meer de combinatie tussen mens en hond die veranderen moet. Ik voel mij prettiger om met een open vizier elke situatie opnieuw te beoordelen.

Hij heeft mij boeken van Shaw, Horrowitz en Donaldson aangeraden, collegas die onderzoek doen en informatie die hij veelvuldig gebruikt.

En ja, als bekende van Norbert weet ik dat hij echt onmogelijke gevallen niet uit de weg gaat. Daar is soms meer voor nodig dan training en koekjes. Iedereen met een echte probleemhond kan dat beamen.
Ik ben eenmaal gewisseld van GT omdat ik dacht dat ik het nu met een beetje mindere hulp nu wel zou kunnen. Maar niets is minder waar, ik heb deze meneer bijna de deur verwezen. Wat een onzin kraamde die man uit. Dezelde dag heb ik Norbert maar weer gemaild.

Norbert is een hondenmens met een mensenhart en dat maakt hem tot een prachtig mens, ik ben absoluut een fan. En kan me zelfs een beetje boos maken door alle domme reacties die je hoort van mensen die nooit echt zijn geconfronteerd met een probleem of iedereen over een kam proberen te gooien. Hij werkt al veel langer dan Cesar bekend is, en heeft (tov andere) zijn bekendheid en kwaliteit ook niet aan hem te danken.

Ik lees niks misleidend op dit forum. Alles wat onderling besproken wordt is ook zo...l je haalt niets uit de website van uw goede kennis.

Ik zie dat ik niet zo handig ben met internet. De reactie van mij op 16 mei 23,59 is dus ook van mij.

Met een lieve groet en een poot van mijn 4 honden.

BABETTE

Nou, ik heb wél ervaring met meneer Riksman, toen mijn meissie bij ons kwam wonen, leefde mijn bolle nog, maar hij was al behoorlijk oud, doof en zag slecht, en mijn meissie had het helemaal op hem voorzien, echt elke aanleiding greep ze aan, om hem aan te vallen, het ging van kwaad tot erger, we moesten haar er soms met 2 man afpellen, zo beet ze zich vast, de situatie was onhoudbaar, ze konden zelfs niet in een vertrek zijn samen, ik liep op mijn tandvlees van de stress, en toen ik helemaal op was, heb ik om hulp gesmeekt, ja echt, ik had geen geld, althans, niet genoeg om én hem én mijn energierekening te betalen, dat heb ik 'm verteld, en hem ook gevraagd om bij de minste twijfel, over een oplossing, mijn zaak niet te nemen, maar hij was ervan overtuigd dat hij kon helpen, en de prijs kon ook wel wat van af.
Hij is ca 2 uur hier geweest, idd net cesar, zodra de honden, fout, naar elkaar keken,
een por in de zij en psstt, en zowaar, ze gedroegen zich voorbeeldig toen hij hier was, hij kon zelfs even weg om zijn eigen hond, die in de auto zat, uit te laten en weer aanbellen, zonder dat die twee elkaar opvraten, ik kreeg een lijstje met tips voor op de koelkast, en ik moest vooral mailen als ik vragen had.
De eerste mail kreeg ik geen antwoord op, en bij het tweede mailtje was ik weer ten einde raad, nadat ik tijdens de wandeling met de honden niks anders had gedaan als bufferen, krijg ik een mailtje van een typemiep, zijn secretaresse, waar of mijn overwicht was,ik moest zus en zo, toen ik knap verbolgen terugmailde dat ik geen overwicht had op de situatie en daarom hulp nodig had, maar die hulp van meneer Riksman had toegezegd gekregen, en hij was immers ook op de hoogte van de situatie, en niet door haar wou afgekat worden, kreeg ik een mailtje terug dat men mij zo niet kon/wou helpen, wég geld, ik heb nog enkele malen gemailed en gevraagd of meneer Riksman mij dit zelf wou zeggen, omdat het onfatsoenlijk was, in mijn ogen, om mijn geld te nemen, en dan afgeschreven te worden door de secretaresse, ik had met hem afspraken gemaakt, en als hij die niet na kon/wou komen, dan kon hij me dat zelf zeggen, maar ik heb natuurlijk niks meer vernomen van meneer!
Uiteindelijk ben ik geholpen door een schat van een GT, zij deed het ook nog eens, bijna, voor niks, en het was niet makkelijk, maar ik kon bij haar, evt. dag en nacht, advies vragen, en ze nam ook nog speeltjes en lekkertjes mee voor de hondjes, HULDE!!!
Meneer Riksman zijn naam te horen zelfs maar, geeft mij een vieze smaak in de mond, later vernam ik ook nog dat meneer in het geheel geen papieren heeft, en zich daarom ook fluisteraar noemt, want hij is geen GT, alleen maar overtuigd van zijn eigen kunnen.
Bah, vieze smaak in mijn mond......

Nou Babette, nu jij weer!

Goh, ik zag ineens dat er weer op mijn topic gereageerd is. Wat een verschillende antwoorden
Ben wel benieuwd wat hier verder uit gaat rollen; de een zo positief en de ander precies tegenovergesteld. Ik blijf uiteraard de menigen volgen

Ach is dat niet met alle gt zo? De 1 vind het geweldig en de ander vind het niets.Ieder zijn eigen mening erin.
Wel is het zo dat je altijd 1 kant van het verhaal hoort.Dus neem ik altijd alles met een korreltje zout totdat ik het zelf ondervonden heb.
Want ja vooroordelen hebben over iemand die je niet kent is altijd makkelijk he

Beste allemaal,

Graag zou ik ook even willen reageren. Mijn naam is Andrea en ik heb een tijd met Norbert samengewerkt, na vele omzwervingen: Cursussen bij MG en Q en noem ze maar op. Het samenwerken met Norbert dat was een hele leuke plezierige tijd. Helaas kan ik dat niet meer vanwege mijn eigen gezondheid.

Norbert heeft mij veel verteld, geleerd en geloof mij. Wat betreft mensen en honden zit zijn hart op de enige juiste plek!

Een van de dingen die hij me vertelde is een vergelijking met kinderen en honden. Mensen weten dat kinderen niet hetzelfde zijn. Mensen denken vaak dat honden wel hetzelfde denken, kunnen en moeten doen. Echter, sommige kinderen gaan naar de vrijeschool, sommige naar het Montessori, sommige naar een katholieke of een protestante, sommige hebben speciaal onderwijs nodig en soms moeten ze via een instelling of internaat. Al deze verschillen hebben een verschillende leraar-student verhouding nodig.

Honden kennen deze verschillen net zo goed. Daarom is een jezelf, en als persoon die honden helpt (welke naam je daar ook aanplakt) tekort doen door je op een manier te focussen. Tuurlijk prima als je dat doet als GT of wat dan ook, maar je moet als vrijeschool docent niet de speciaal onderwijs docenten aanspreken dat jij het anders wilt doen. Want in Norbert zijn geval doet hij, zo goed als hij dat kan, alle vormen van "onderwijs".

Ik heb hem op 1 dag bij mensen met koekjes, hoge stemmetjes en veel belonen negeren zien werken, en ook bij een hond die al meerdere bijtincidenten op zijn naam had staan meer als CM te werk gaat. Dat is juist zo'n sterke combinatie bij hem!

Zijn -Hond, mens en omstandigheden- inzicht zorgen er overigens wel voor dat hij sommige mensen niet kan helpen. Als je niet wilt inzien dat jij als persoon ook moet veranderen om een goede (honden)ouder te zijn is het heel lastig. Zeker omdat Norbert door het hele land komt en gewoon simpelweg niet 10x kan komen bij iemand die in Groningen woont.
Wat dus geen probleem is, als je de manier die voor jouw hond het beste is, het beste past bij jou en de omstandigheden. Dan is de werkwijze van Norbert juist een hele hele goede.

Dat is eigenlijk wat ik erover te zeggen heb. Norbert werkt hard, doet veel, leert bij en weet van de hoed en de rand. Probeert juist doorbrekend te zijn in de "hondenwereld" door zich niet krampachtig of "dogmatisch" aan een methode vast te klampen. Want dan doe je vele honden en baasjes echt te kort, dat heb ik met eigen ogen vele malen gezien.

een groet van mij en mijn kleine roedel van 4

Andrea

Lees dit artikel maar eens, zeer verhelderend over zijn methode.

http://www.honden-fluisteraar.nl/Vraag_het_de_hondenexpert/code/Interview.html

Komt inderdaad erg CM over.

Maar juist op zijn website stelt hij dat hij niet veel op heeft met de "koekjesmethode", dat vind ik dus weer apart.

Van zijn blog:

Positief is 'in'. Bijna elke hondenschool adverteert hier tegenwoordig mee. Positief is de lekkere brok, de clicker en véél praten tegen de hond met een hoge stem. De baas moet interessanter zijn dan de hele wereld om de hond heen. Met springen, hoog kirren, handen klappen en zelfs de clown uithangen wordt alles uit de kast gehaald. Resultaat: alle aandacht en respect bij de hond verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Goed gedrag wordt beloond en voor het gemak wordt er van uitgegaan dat door fout gedrag te negeren, ongewenst gedrag verdwijnt. Elke hondeneigenaar die mij consulteert met een of ander opvoedingsprobleem heeft al één of meer gehoorzaamheidscursussen met goed resultaat gevolgd. Hoe kan dit?

Honden opvoeden is iets heel anders dan honden trainen. Als je een groep honden observeert zul je niet meemaken dat de ene hond de andere beloont voor gewenst gedrag. Waarom niet? Omdat honden geen onnatuurlijk gedrag van elkaar verwachten, want dat is op commando zitten, liggen, blijven. Honden trainen elkaar niet. Ze laten elkaar hun gang gaan tot er één te ver gaat. Hij gaat liggen waar hij volgens de op dat moment geldende verhoudingen in de groep geen recht op heeft, gaat te ver weg van de groep, komt te dichtbij een slaapplek van een hond met een hogere status, gedraagt zich te druk, rent te wild, kijkt brutaal, weigert op zijn rug te gaan liggen. Dan volgt er een correctie, die volgt lang niet altijd, maar heel willekeurig - over consequente opvoeding gesproken! De andere hond moet er toevallig zin in hebben om te corrigeren en net even niets belangrijkers te doen hebben. Opgroeiende honden worden regelmatig op hun plek gezet, ogenschijnlijk zonder reden. Nog voor er een probleem kan ontstaan worden ze in het gareel gehouden. Ze verkennen, net als kinderen hun grenzen en krijgen duidelijke antwoorden op hun vragen. Dat geeft prettige huisgenoten. Dat is opvoeden!

Als je een dier iets wil aanleren ben je aan het trainen. Door de hond op het juiste moment (als hij doet wat je zegt) te belonen en het toevoegen van stem of lichaamstaal leer je de hond wat je commando betekent. Succesvol trainen kan je alleen met een hond die al is opgevoed. Trainen met een hond die nog maar weinig regels en grenzen kent resulteert in bazen die hulpeloos voor hun hond staan die niet doet wat zij willen en wél doet wat zij niet willen.

Wat blijkt? Positief opvoeden remt ons in ons handelen en komt bovendien tegemoet aan irreëele verwachtingen. Honden hebben geen positieve opvoeding nodig. Het gaat bij honden gewoon om sociale verhoudingen. Het gaat tussen mens en hond om sociale verhoudingen. Precies deze verhoudingen bepalen hoe de hond zich buiten gedraagt. Deze verhoudingen beïnvloed ik niet door 'rangorderegels' op te stellen maar door flexibel in te spelen op de sociale verhouding tussen hond en baas.

Inderdaad, heb ik ook gelezen en dit is het eeuwige misverstand tussen opvoeden, training en gedrag. Lees het interview, het blog en alle andere items zonder vooroordeel en je zal zien dat er een groot verschil bestaat in wat training is en wat het helpen bij probleemgedrag is.

Iedereen die automatisch een hekel heeft aan CM heeft eigenlijk geen goed begrip van het verschil tussen een hond trainen, wat op elke passende manier kan. En tussen intervenieren bij gedragsproblemen. Deze gedragsproblemen ontstaan daar waar men enkel aan het trainen is. En er ontstaan ook problemen als je alleen maar met gedrag bezig bent en niet traint.

Eigenlijk zo ingewikkeld niet, maar om een of andere reden zijn we allemaal zo dogmatisch bezig.
Trainen oefenen en werken met beloning, uiteraard prima. Norbert doet dat met zijn honden en vele andere ook. Maar bij probleemgedrag (zonder, met of juist door koekjes) moet je het begrip (de sociale verhoudingen) tussen baas en hond wel duidelijk maken naar de mens.

Dat is niet zoals CM dat doet met (enkel) het dominantie model, want dat is niet perse "sociaal" en dat bedoelde ik met de brede, humane en prettige aanpak die Norbert hanteert.

Maar ik wou eigenlijk enkel mijn mening geven omdat ik echt een tijd een blik in de keuken heb kunnen hebben. Ook met andere mensen gewerkt heb, niet ben van een harde aanpak voor mijn honden en dit bij Norbert, eerst als klant, daarna als deelnemer heel goed gezien heb.

Vorm je eigen mening, maar doe dat met je ogen open. Niet met je ogen dicht.

Groetjes

A

Ik ben het vaak met CM eens, gisteren ook weer in zijn programma. Maar sommige dingen vind ik ook weer te ver gaan. Ik pik er dus uit wat voor mij okee is, de rest vergeet ik.

Wat mij op de borst stuit aan de GT die hier genoemd wordt, is dat hij zichzelf DE Nederlandse hondenfluisteraar expert, noemt.
En dat doe je niet, dat zeg je niet van jezelf.
Ik vind dat eng, want dan heb je wel een heel groot ego, zoals ik al eerder schreef.

Zo iemand zou ik dus nooit contracteren.

Vind ik niet zo leuk eigenlijk, maar veel uit het interview ben ik het volmondig mee eens

Neemt niet weg dat ik pertinent tegen praktijken ben die eerder op zijn website stonden. De zogenaamde "interventie", zo kun je het noemen ja, maar ook dat kan anders.

Spreekt zichzelf veel tegen. Zo staat er dat het een belediging is een hond met mensen te vergelijken maar vervolgens wel zelf honden met"kinderen vergelijken. Een type die erop uit is zichzelf de beste te noemen en concrete zaken als prijzen oid lekker achterwege te laten. Ik heb het vermoeden dat de reacties pro deze man van hem zelf af komen.

Spreekt zichzelf veel tegen. Zo staat er dat het een belediging is een hond met mensen te vergelijken maar vervolgens wel zelf honden met"kinderen vergelijken. Een type die erop uit is zichzelf de beste te noemen en concrete zaken als prijzen oid lekker achterwege te laten. Ik heb het vermoeden dat de reacties pro deze man van hem zelf af komen.

Dat idee kreeg ik ook, maar dat weet ik niet.

Wil wel even opmerken dat jouw punt van kritiek (over de vergelijkingen) niet opgaat. Zo kun je zeggen dat je honden niet als kinderen moet behandelen, maar wel bepaalde overeenkomsten qua gedrag (of de dynamica binnen gedrag) vergelijken. Kijk, bijen en vogels vliegen beide, maar een bij is geen vogel. Zo kun je dus wel vergelijkingen doen, maar tevens tot de conclusie komen dat je twee niet gelijk mag stellen (qua benadering bijvoorbeeld)

ik vind het interview nogal kortzichtig. En nogal heftig om te zeggen dat honden geen positieve opvoeding nodig hebben. Dus het is nu gerechtvaardigd om honden te straffen en te corrigeren?

Of hij dit nu zegt of niet, dat is wat ik er uit haal, en met mij vele andere.

Ik vind het ook slechte observatie van een honden roedel, een hond corrigeert nooit zonder reden, en ook niet random.

Maar wij zijn geen honden, wij zijn mensen. Wij kunnen enkel dromen over het volledig begrijpen van honden. En tot die tijd kunnen dingen zoals straffen en corrigeren alleen maar schade aanbrengen bij de hond, omdat wij nu eenmaal geen honden zijn en daarvoor nooit goed kunnen corrigeren.

Belonen is ook ontzettend moeilijk om de goeie timing te vinden, dit moet je leren! Je kan niet zomaar in het wilde weg je hond belonen, want voor je het weet heb je iets aangeleerd wat je niet wou.

En niet 10 keer in Groningen komen voor die ene klant omdat het te ver is? Misschien moet hij het dan ook aan een collega overlaten.
Wij geven iets door als iemand anders er dichter in de buurt zit, waarom zou ik naar limburg gaan als daar 4 collega's zitten die het net zo goed kunnen als ik.
Ik vind het nogal arrogant, net als je zelf de expert in honden gedrag noemen, alsof de rest van ons er niets van kan.
Ik vind deze instelling en uitspraken ronduit beledigend!

Heeft hij ook clicker training gedaan? Echt gedaan, en les in gehad? Want hoe kan hij er anders over oordelen?!
Kent hij überhaupt kalmerende signalen? Lijkt me niet, anders zou hij deze uitspraken al niet meer doen..

sorry, ik ken alleen bert smallenbroek

hondenfluisteraar........ach als het maar een intresante naam heeft, lopen de mensen er warm voor.

Ik vind juist dat Riksman gelijk heeft op het moment dat hij zegt dat honden geen positieve opvoeding nodig hebben in de klassieke zin van het woord (het belonen van wenselijk gedrag) Honden hebben wel, in mijn optiek, een positieve training nodig, voor zover je de hond wil trainen.

Als mijn hond er in het bos tussenuit schiet, om vervolgens 5 minuten later pas weer weder te keren, moet ie dan een snoepje krijgen, of een aai, of een "goedzo" omdat ie er weer is? Want dat is positief opvoeden, het belonen van wenselijk gedrag. Van mij krijgt de hond dan helemaal niks, want ik vind het niet meer dan normaal dat ie gewoon met me meeloopt. En zo zijn er tal van voorbeelden waar de positieve opvoeding de plank, in mijn optiek, royaal mis slaat.

Je schrijft dat verkeerd corrigeren schadelijk kan zijn voor de hond, en daar ben ik het mee eens, maar verkeerd belonen kan dat ook zijn. En als wij de hond zijn negatieve instellingen niet altijd kunnen doorgronden, waarom dan wel zijn positieve?

En dat niet positief opvoeden gelijk staat aan straffen...dat kan ik niet met je eens zijn. Ik voed dus niet "positief" op, nooit gedaan ook. Maar ik heb mijn hond nog nooit met een boze vinger aangeraakt, en mocht ik dat wel doen zou het resultaat waarschijnlijk averechts zijn geweest aan wat ik wilde bereiken. Er zit een hele wereld van opvattingen en methodieken tussen KS en CM, en daarin zul je toch zelf de weg moeten vinden denk ik. En hoewel ik dus persoonlijk groot respect heb voor bijvoorbeeld Turid, en totaal niet voor CM, ga ik daar niet zo dogmatisch mee om als vaak gebeurd op dit forum.

Ik denk dat je mijn reactie ook verkeerd leest, zoals ik al zei is belonen ook een kunst apart, iets wat je goed moet leren.

En positief, ja dan gaan we weer in over wat dat woord precies betekend.
Want jij zegt dat jij je hond niet positief opvoed, maar als jij je hond opvoed zoals je doet omdat jij denk dat dat het beste is voor jou hond, dan voed je je hond positief op.. Het is in jou opzicht toch het positiefst voor de hond, niet waar?

En dat je een hond een koekje moet geven als hij weg is gelopen, ben ik het niet mee eens. Ik denk dat een hoop ook uit zijn context word getrokken.

Alsof mensen die positief opvoeden hun hond alleen maar vetmesten en de hond alles mag doen wat hij wilt. Nee zo werkt het niet. En negeren van slecht gedrag heb ik nog nooit gedaan, ik geef altijd een reactie. Altijd, maar het ligt aan de reactie of je je hond beloont of juist laat zien dat het ongewenst gedrag is.

Ik weet echt wel dat er tussen CM en KS een wereld zit die anders is, en ik zit echt niet vast geroest aan KS, want er zijn ook dingen daarin waar ik het echt niet mee eens ben. Maar dit waren maar 2 voorbeelden die ik gaf..

Ja, maar je schrijft ook dat je de hond nooit volledig kunt doorgronden. Hoe kun je dan zeker weten dat je juist aan het belonen bent?

En tja, positief opvoeden, daar bedoel ik (en anderen met mij) gewoon de methodiek mee die propageert het gewenste gedrag te belonen en ongewenst gedrag te negeren en/of te voorkomen. Dus dan kun je gaan morrelen over wat positief nou precies wil zeggen, maar we weten allemaal dat we het dan gewoon over die methode hebben.

Ik schrijf ook niet dat je de hond een koekje geeft als hij wegloopt...maar wel dat je hem moet belonen wanneer hij terugkomt...dat wil je namelijk toch? En aangezien je gewenst gedrag moet belonen, hoppa, snoepje in het bekkie. En dan kun jij het misschien wel anders doen, maar er zijn veel mensen die onder de noemer van positief opvoeden dit zonder enig verder nadenken gewoon doen.

Maar wel leuk dat jij, van de "positieve opvoeding" gedrag nooit negeert...terwijl ik (niet van de positieve opvoeding) dat dan weer wel doe.

Ik ben niet van positieve opvoeding, ik ben van hond geörienteerd opvoeding.

En ja over het belonen, dat zeg ik toch.. Belonen vergt oefening, wel echter kan je minder verpesten met belonen dan straffen. Oke misschien leer je het verkeerde aan, maar dat is altijd beter dan dat je je hond/baas relatie schaad.

En ik ben het ook niet eens dat iedereen hetzelfde denkt met positieve opvoeding.. En wat jij als voorbeeld geeft is geen methode opzich..

Ik vind het heel goed dat er tegenwoordig methodes zijn om de honden een zo goed mogelijk leven te bieden, maar soms heb ik het gevoel dat het steeds meer naar één richting gaat, dat wij als mens naar de hond moeten kijken, de hond moeten kunnen lezen.
Andersom, de honden kijken ook naar ons en als wij een manier van doen hebben die niet des honds is, maar iets menselijk of van jezelf, leren zij ons ook "lezen" en accepteren onze houding. Zo ontstaat een natuurlijke band met elkaar. Zo niet en dan is het tijd om verder te kijken.
Zoals het nu is, gaat men er al bij voorbaat van uit dat.....als....., daardoor heb ik het gevoel dat een natuurlijke band ontwikkelen met de hond er niet in zit.
Ondanks al die opvoed methodes, zijn er ook steeds meer honden waar opvoed methodes nodig zijn. Gaan we hiermee niet naar een omgekeerde of gekunstelde wereld?

Het lijkt er op dat ik anders denk over positief opvoeden dan meneer Riksman, positief opvoeden betekend voor mij niet rondkirren met een hoog stemmetje, al koekjes gooiend, dat is natuurlijk onzin.

Positief betekend voor mij, gewoon op een normale manier, zonder correcties of straffen met je hond omgaan, door te kijken naar de hond zelf, wat kan hij aan, wat niet, in welk geval kan ik even doorzetten, in welk geval beter niet...

Ik denk niet in belonen, maar meer in ontspannen, daar gebruik ik dus wel lekkertjes voor of doe een spelletje.
Als er iets misgaat in de communicatie hoeft mijn hond daar niet voor gestraft, als ik haar roep en ze komt niet meteen aanrennen, maar gaat eerst nog even ergens aan snuffelen en komt uiteinelijk toch, krijgt ze zeker geen snoepje, dat zie ik niet in, maar ik zie dit ook niet als een "uitdaging of uiting van ongehoorzaamheid of geen respect" er kunnen vele oorzaken zijn waarom ze niet meteen kwam, misschien riep ik op het verkeerde moment, misschien was mijn stem te streng en wilde ze me even kalmeren door te gaan snuffelen, of het luchtje was TE intressant om er aan voorbij te lopen.

Geen spectaculaire handelingen of theorieen, maar proberen door veel te kijken naar je hond en te letten op de signalen die hij afgeeft, inzicht te krijgen in je hond, je leert dan precies de stemming/spanning aanvoelen en kan voorspellen wat er zou kunnen gebeuren in een speciale situatie, en je daar dan aan aanpassen. Dat vereist af en toe veel creativiteit en ja soms worden er snoepjes gestrooid, het ontspant, en dat is mijn doel: zo goed mogelijk als ik kan een ontspannen hond te creeeren die lekker in haar hondenvel zit, die zoveel als mogelijk hond mag wezen in onze mensenmaatschappij, of dat een irreeele gedachte is of niet.

Dorby, ik had het niet beter kunnen verwoorden.
Vooral dit gedeelte: "Positief betekend voor mij, gewoon op een normale manier, zonder correcties of straffen met je hond omgaan, door te kijken naar de hond zelf, wat kan hij aan, wat niet, in welk geval kan ik even doorzetten, in welk geval beter niet..."

Elke hond is anders en elke hond heeft een andere aanpak nodig. Ik zie dat hier met onze hondjes. DJ kan veel hebben, Sophietje daar en tegen weinig. Ik zal dus voor DJ een andere aanpak moeten zien te vinden en Sohietje heeft ook een andere aanpak nodig. Elke dag probeer ik zo goed mogelijk die 2 aanpakken te scheiden.
Waar DJ nogal van in de stress raakt (zoals gisteren met de glazenwasser) moet ik hem kalmeren door hem naar zijn plaats te sturen en naast hem te gaan zitten. Ik vertel hem dat het okee is. Na een tijdje ontspant hij. Sta ik op, is het weer mis, dus blijf ik zitten. Verder niets geen koekjes of wat dan ook.
Sohietje heeft van de glazenwasser gelukkig geen last.

Elke dag let ik op de signalen van DJ, en zeker als we buiten lopen aangezien hij nog weleens raar kan doen tegen andere honden. Ik moet dan echt op tijd handelen en hem voor zijn voordat hij in die situatie komt. Dat vergt concentratie van mijn kant.

Sophie is een ander geval. Bij haar moet ik wel de negatieve dingen negeren, anders werkt het niet. Het werpt wel zijn vruchten af op deze manier. En zo kan ik wel doorgaan.

En daarom is het zo moeilijk om hulp te vragen hier op het forum als ik ergens mee zit; iedereen weet het beter of zal dingen roepen die ik juist niet bij de hond kan doen. Maar juist (bijna) iedereen bedoelt het goed, zonder dat ze weten dat juist die aanpak van hun niet gaat werken. Want zij zien mijn hond niet en ik wel.

Mijn honden mogen hond zijn, op de manier zoals ze zijn; net zoals dat vrouwtje mag zijn wie ze is.

Oh maar op het verkeerde moment belonen, of consequent verkeerd belonen, doet in mijn ogen wel degelijk afbreuk aan de mens/hond relatie, en gaat sowieso veel verder dan het aanleren van ongewenst gedrag.

Als jij steevast beloond op een moment dat de hond de proverbiale middelvinger tegen je opsteekt, en dat hoeft er ook heus niet ongehoorzaam uit zien...dat kan namelijk ook via geur, al dan met stem, snoepje of aai...dan leer je de hond maar een ding, en dat is dat jij als persoon niet zo veel voorstelt. Sterker nog, je stelt zijn nare mindset wel op prijs. En als jij niet zoveel voorstelt, dan heeft dat vergaande gevolgen voor de mens/hond relatie, waarin je juist de hond onder druk zet...want nu staat hij er dus alleen voor in deze menselijke maatschappij, heeft misschien zelfs het idee jou nog te moeten "dragen" ook.

En dat bedoel ik als zeg dat, wanneer honden niet geheel te doorgronden zijn, we dan misschien ook niet moeten belonen, alsmede ook niet straffen.

Ben ik met je eens. En dat is ook vaak het probleem met belonen en straffen: als je niet weet wat je hond doet, zou je wel eens het verkeerde kunnen belonen of kunnen straffen op een moment dat het niet hoeft.

Ik denk niet dat een hond zo denkt, dus dan ik kan dat idee ook niet delen.

En als je niet mag belonen of straffen, hoe moet je dan je hond iets leren?

en honden kunnen dan wel voornamelijk met geur communiceren maar kan jij jou geur afscheiding bepalen op z'n level dat je er mee kunt communiceren zoals jij wilt? Ik niet namelijk..

En belonen is enorm lastig, ik heb het bewijs bij mijn hond. Die kan ik amper belonen omdat ze dan meteen hyper gedrag vertoont en volledig in de stress schiet. maar van straffen idem. En negeren ook.

Maar om mijn hond nu als standaard te nemen.. nee dat niet..