Tibo zijn eerste week

Wat een enerverende week. Nog geen uur na terugkomst uit Frankrijk, waren we al op weg naar Tibo. Het was liefde op het eerste gezicht, alhoewel ik nog wel even twijfelde of een ander hondje met een iets rustiger karakter. Maar nee Tibo was het en bleef het. Een rustig karakter is aan Tibo niet besteed. Wij hadden hem ook met gemak de naam storm kunnen geven, want het is 1 grote wervelwind. Hij is super ondeugend, maar ook super slim. Holt achter alles aan wat beweegt. Blaadjes die door de tuin waaien maar ook die nog gewoon aan de planten vast zitten, achter balletjes aan rennen. Afgelopen week had hij op een morgen een kikker in zijn bekje. Ik schrok mij kapot, dacht dat het een kat in de tuin was die zo gilde. Toen ik zijn naam riep keek hij mij verbaasd aan met een koppie van "wat doe ik verkeerd", arme kikker, die nu wel met een gaten in zijn lijf en een hartprobleem door het leven gaat. Tibo is ook al op de fiets geweest, dat vond hij nog wel wat ongemakkelijk. Eenmaal thuis, wilde hij steeds in zijn fietsmandje terug, dus heel erg naar vond hij het niet, het is wennen. Tibo houd van voeten. Hij wil ermee spelen maar ook op slapen. Ik vind het super van hem dat hij al zo snel gewend is aan ons. Hij kent zijn naam al en het commando zit. Voor een pup van nog geen 8 weken reuze knap. Gisteren hebben wij een beetje een fout gemaakt door Tibo na het fietsen te laten slapen, gevolg was dat hij de hele nacht in zijn bench heeft liggen piepen :-( dat was wat minder leuk. Vanavond gaat hij naar de dierenarts voor zijn tweede enting en dan hoop ik dat hij met de nieuwe pup van mijn zusje mag spelen, voor de socialisatie. Vandaag heeft hij ook al kennis gemaakt met zijn kapper. Als hij rond de 6 maanden is gaan we kijken of het nodig is. Nu mag hij heerlijk pup zijn, ravotten en schooieren. het zindelijk maken gaat een heel klein beetje. Hij doet alles al buiten en we staan hem helemaal suf belonen, maar er zijn nog vaak "ongelukjes" binnen. We genieten volop van hem, het is een guitig, vrolijk ding. Wij hopen dat hij zich net zo thuis gaat voelen als onze lieve bas heeft gedaan, ik heb zo het vermoeden dat, dat wel gaat lukken.
Warme groetjes Sandra,
tot het volgende hondenavontuur.

Door Sandra, Basje en Tibo op 13 augustus om 13:22