een lange wandeling

Ik heb mijn vrouwtje Edwine laten weten dat ik het wel erg fijn vind als ik met haar en haar vriendin mee mag wandelen. Ik kan haar dan de leukste plekjes aanwijzen waar je heerlijk kan snuffelen.
Dus gisteren maandag zijn we gezellig met zijn drieën wezen wandelen. Nu heb ik voor mezelf een mooie rode rugtas aangeschaft voor mijn vrouwtje zodat als zij het wil mij kan dragen. Nou ik heb het geweten hoor!
(wist ik veel dat ze twee lange uren ging wandelen)
Het was wel erg leuk en gezellig maar na een uur wilde ik toch wel even uitrusten, en ja hoe moet je dat nu duidelijk maken he? Ik had er wel wat op gevonden hoor langzamer lopen, mijn tong zo lang mogelijk naar buiten laten hangen (krijg je wel dorst van) en ja hoor ze reageerde gelukkig en ze liet mij mijn rugtas ingaan en zo kon ik lekker ophaar rug rond kijken. Tja ik had 1 probleem als ik een lekker ding voorbij zag lopen was ik te laat om nog even kennis te maken dus hmmm dat was eigenlijk geen optie ik heb even laten weten dat ik er weer uit wilde want al dat lekkers voorbij laten lopen dan kan natuurlijk niet. dus ik werd weer op de grond gezet en kon zo mijn wandeling voortzetten en mijn vrouwtje laten zien wat voor tempo ik eigenlijk wilde lopen, helaas vondt zij het te langzaam dus ik moest wel even een tandje bij zetten nou geen probleem ik was blij toen ik mijn huis weer zag en een lekker kluifje voor mij klaar lag. dat vrouwtje van mij weet precies wat ik wil dus helemaal toppie.

Door Edwine op 26 juni om 08:49