HondenPage baasje Inge, baasje van Gina, Flynn en Wobbe

Wat schreven de vrienden van Inge, baasje van Gina, Flynn en Wobbe op het forum

Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
" Even een andere insteek. Je zegt dat je de pup nu in de auto mee neemt omdat ze nog niet alleen thuis kan blijven. Later blijft ze dus wel thuis als je de kinderen weg brengt/op haalt? Dan zie ik het nut er niet zo van in eigenlijk. De socialisatie met kinderen zal vrijwel vanzelf gaan aangezien je zelf kinderen hebt en ook kinderen in je familiekring. Nodig regelmatig wat vriendjes uit bij jullie thuis (klein beginnen met één, wat rustiger kind en later meer en drukkere kindjes) en dan komt dat helemaal goed. Zolang je geen bomproof hond nodig hebt, zal dat heus wel genoeg zijn.   In mijn ervaring worden ook volwassen honden helemaal belaagd als je een schoolplein mee op gaat, met een pup zou ik dit zeker niet doen. Hooguit op de arm, als het echt even niet anders kan. "Vera en Ziva  Later kan ze thuis blijven als ze wil. Maar ze zou zeker ook mee mogen. Het is geen must, maar ook niet uitgesloten.
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
" Voor mij is dat vooral om kunnen gaan met het onvoorspelbare van kinderen. Qua beweging en geluid. Ik heb een veedrijver die graag regelt en dan moet je dus echt wel actief met socialiseren met kinderen aan de slag. Ze moeten leren dat het niet aan hen is om ervoor te zorgen dat kinderen niet rennen. Dat een kind dat gilt niet automatisch in nood is etc. Kortom dat de volwassenen alles wel regelen niet de hond. Uiteraard gaat dat in rust en in stapjes. Ze hoeven hier echt kinderen niet leuk te vinden of zich door iedereen te laten aaien. Maar ze moeten wel keren dat die onvoorspelbare drukke wezentjes ongevaarlijk zijn en ze er niets mee hoeven. En dat ze gewoon achter mijn benen kunnen gaan staan als het spannend is en ik ze wel op afstand  hou. Mijn ervaring is dat het super waardevol is om ze dat juist op jonge leeftijd te leren. Heb hier ook een corona hondje die die fase gemist heeft en kinderen zijn nog steeds spannend.  "Klara  Deze vind ik heel goed geformuleerd. Zo sta ik er net in. Onze vorige collie had erg bang voor vreemden. We hadden toen nog geen kinderen en ook geen kinderen in de familie. Maar ik denk niet dat het toen ideaal moest zijn, moesten er vriendjes langsgekomen zijn. Dit wil ik nu wel vermijden. Ik wil niet de hond moeten opsluiten omdat er vriendjes langskomen. Of dat er geen vriendjes kunnen langskomen. Uiteraard zou ik onze hond wel afzonderen als ze daar zelf nood aan heeft, maar niet omdat het moet of het niet veilig is. Zowiezo laat ik kinderen en honden niet samen alleen achter.
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
" Ik zou in jouw geval dus wel goed socialiseren met kinderen. Je hebt ze zelf en er komen regelmatig kindjes over de vloer dus het is iets wat ze veel tegen gaan komen. Daarbij heb je ook nog eens een gevoelig ras waarbij een goede socilisatie bekangrijk is. Had de fokker kleine kinderen? Want dan heb je waarschijnlijk al een goede basis. Een schoolplein zou ik persoonlijk wat heftig vinden maar ik nodig altijd wel een aantal kinderen thuis uit die dan onder begeleiding kennis maken met de pup. Maar bijvoorbeeld ook lekker gaan spelen (gillen en lachen) terwijl de pup toekijkt. Belangrijk is dat de pup niet gedwongen wordt tot contact en het prettig vindt. Juist op jonge leeftijd zijn ze nog vrij onbevangen en nieuwsgierig. Ik heb ook wel eens een pup de klas mee ingenomen. Goede afspraken gemaakt met de juf dat alle kindjes netjes bleven zitten en zachtjes deden. Was super leuk. Zowel voor de kleuters als voor de pup.  Maar dat kan natuurlijk niet overal. "Klara  De fokker had zelf geen jonge kinderen. Wel tieners. Vandaag zijn we even langs gegaan bij mn ouders en is ons neefje van 2jaar ook gekomen. Ze vond het allemaal prima. Bleef gewoon netjes zitten en slapen tussendoor ??
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
" Kijk vooral naar je pup. Voor sommige pups zal het inderdaad overweldigend zijn, andere zullen nieuwsgierig zijn.   Je kan beter 'klein' beginnen, dus een klein groepje kinderen en dat uitbreiden als het goed gaat, dan je pup in het diepe te gooien. Je pup geeft aan wat kan, en wat nog te veel is. "Odin & Tex  Bedankt voor je antwoord! Ik vind het nog wat moeilijk om te bepalen of het 'teveel' is voor haar. We hebben het tot nu toe rustig aan gedaan en veel tijd thuis doorgebracht.
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
" Eens met hier boven. Je kan een pup ook bang maken, tegenwoordig socialiseren mensen de puppen zo, dat ze er hyper van worden, doe rustig aan. Vandaag iets doen, dan een paar dagen rust. Rust is belangrijker dan alles in een paar weken willen stoppen en een totaal doorgedraaide pup te krijgen. Neem je je pup het schoolplein mee op, leuk, maar bescherm hem tegen alle kinderhandjes, houd je pup op je arm bv. Zodat hij  rustig rond kan kijken. Al die kinderen willen aan een pup zitten, niet fijn voor de pup. En zeker niet drie keer op een dag. Een keertje mee, en een dag of wat rust.  Je hebt zelf kinderen, dat is meer dan genoeg om daarmee te leren omgaan, van twee kanten.    Ik liep met mijn pupje soms langs het schoolplein, kwamen altijd wel een paar kindjes naar het hek. Mag ik hem aaien. Ja, maar een voor een, eerst laten snuffelen en zeker niet over zij  kop of rug aaien, maar een kriebeltje onder de kin. Dat heb ik een paar keer gedaan in het eerst half jaar. Mijn hond is nu super lief en rustig bij kinderen. Eerlijk gezegd zeg ik nu toch standaard nee tegen kinderen. Want leuk vindt mijn hondje het totaal niet, die handjes die aan haar haren trekken enzv.  "ientje  De kinderen van mn zoontje zn klas kennen me al goed en zouden dus inderdaad niet verlegen zijn om naar het hondje toe te komen. Daarom heb ik het in ieder geval deze week al wat afgehouden. Ze is wel 1keertje meegeweest om ons zoontje op te halen, maar dan staat iedereen gewoon buiten aan de schoolpoort, dus was het niet zo'n drukte als op de speelplaats. Onze vorige Schotse Collie had ik ook goed gesocialiseerd. Althans dat dacht ik. Achteraf had hij zo bang voor vreemden (ze hadden hem wel op de hondenschool hardhandig aangepakt als pup :'( , wat er dus ook wel mee te maken kan hebben). Bij ons pupje nu doen we het inderdaad veel rustiger aan.
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
" Socialiseren zal in jouw situatie vanzelf gaan, pup moet nu toch ook wennen aan jouw kinderen  Denk dat daar de grootste invloed zit.    Wel of niet naar de speelplaats is iets wat je zelf zal moeten gaan aanvoelen / ondervinden. Je kan het ook een keer proberen en kijken wat je pup er van vindt. Als het niks is dan weet je dat ook weer.    Als kinderen interesse tonen in mijn hond vraag ik altijd even of ze een brokje willen geven en doe ik voor hoe je dat het beste kan doen (vlakke hand). Mijn hond blij, kids blij. En dit gaat vrijwel altijd rustig, zolang je maar voordoet hoe het moet.   Ik denk zelf dat het ook een beetje in het karakter van de hond moet zitten. Socialisatie heeft natuurlijk invloed, maar een eenkennige hond wordt geen kinderknuffelaar (en andersom). En daar is niks mis mee. Sociaal gedrag kan ook gewoon betekenen dat de hond neutraal is en de kinderen met rust laat.  Succes!   "Iglo  Ik weet uit ervaring dat de kinderen op de speelplaats meteen naar ons toe zouden komen met de pup. Toen ons dochtertje pas geboren was, had ik altijd een hele achterban op de speelplaats :-D . De kindjes van mn zoontje zn klas kennen me dan ook goed en zouden dus ook niet verlegen zijn om ons te komen begroeten. Daarom heb ik het nu zowiezo nog afgehouden om haar mee te nemen naar de speelplaats. Heb schrik dat het teveel ineens gaat zijn voor haar.
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
" Ligt aan je pup, is die vrij of  voorzichtig….kijk het goed aan, ik woon naast een cres en ging daar een paar keer in de week een half uurtje naar toe, kindjes tot vier jaar….ze is lief voor ieder kind, maar nogmaals kijk het aan….hoe gaat je pup met jouw kinderen om.. "Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .  Ze is heel lief voor onze kinderen. Soms wil ze wel wat te wild spelen met haar scherpe tandjes . De fokker heeft echt op karakter gekozen welke pup het beste bij ons past. Ze heeft een heel rustig karakter. Gister lag ze in de auto naast mij. De kids vanachter. Ze ging tussen de zetels door naar achter om bij hen te liggen. Ook als we wandelen en onze jongste dochter volgt niet, zal ze ook wachten of terug gaan naar haar.
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
Wij hebben sinds een paar dagen een pupje in huis (Schotse Collie). Echter wil ik haar goed socialiseren. Ik las nu echter dat je je pupje ook kan traumatiseren ipv socialiseren. Dit wil ik uiteraard vermijden! Mijn vraag gaat voornamelijk over het socialiseren met kinderen. Wij hebben zelf 2 kinderen. Eentje van bijna 6jaar en eentje van 1,5jaar. We hebben ook nog een neefje van 2jaar en 2 babys in de dichte familie op komst. De oudste breng ik smorgens naar school en meestal ga ik ook met hem mee naar de speelplaats. Ons pupje pak ik smorgens mee de auto in, omdat er niemand anders meer thuis is en ik ze nog niet alleen wil laten. Maar mee de speelplaats op, heb ik haar nog niet genomen. Ik wil haar niet overweldigen. Hoe pak ik dit best aan? Pak ik haar wel of niet mee naar de speelplaats? Nu al of pas als ze wat ouder is? Vooral met het oog op vriendjes die ook komen spelen, vind ik het wel belangrijk dat ze sociaal is met andere kinderen.
sneeuwwitje en de dwerg schreef in Iemand bekend met Biothane honden halsbanden?
Ervaringen met de halsband en lijnen en ook ondertussen een hoofdstel voor mijn paard omdat ik er zo verzot op ben.  Fantastisch licht en superdegelijk materiaal, neemt geen vocht op, neemt geen vuil op en is oersterk. Ben alleszins de perfecte ambassadeur :-D. 
sneeuwwitje en de dwerg schreef in Heftig verhaal(terug van weggeweest)
" Jeetje, dit wil niemand meemaken.. Wat fijn dat jullie hondje zo goed terecht is gekomen en jullie nu een tweede kans krijgen met een hondje welke beter past!    " Marit Nee klopt...je hebt zo'n schuldgevoel, tegenover je kind dat je niet kon beschermen. En ook tegenover jouw hond die je blijkbaar niet kon beschermen voor zichzelf :-(. Moeilijke materie, hoop het alleszins nooit meer mee te maken.
sneeuwwitje en de dwerg schreef in Aanschaffen van een oudere hond
Hier ook een hondje van 8 jaar geadopteerd :-). Hij blijft zijn oude naam houden, is voor hem ook een veilig gevoel. Rust, regelmaat en begrip zijn vooral nodig. Mijn hond kent amper commando's, en dat hoeft ook nog niet, we leren langzaamaan van elkaar het nodige. Het is een uitdaging, maar met een gevoelige hond, daar kan je gewoon niet 'bazig' tegen doen en al zeker als hij niks begrijpt van wat je bedoelt :-).
sneeuwwitje en de dwerg schreef in Heftig verhaal(terug van weggeweest)
" Agh..wat een verhaal zeg.  Lijkt me een  moeilijke keuze maar ook zeker een moedige! Mooi om te horen hoe goed hij het nu naar zijn zin heeft,op zijn plek is de toch vertrouwd en jullie een nieuw vriendje hebben "gekregen" Wat goed van de kids dat ze geen schrik hebben en zo goed omgaan met alles!    Wil je de hondjes elkaar laten ontmoeten? Dat lijkt me heel bijzonder  " Silvia Vito&Beba Ik had enkel de kans om ze met Nieuwjaar aan elkaar voor te stellen bij ons in huis. In het begin waren ze heel onderzoekend en nieuwsgierig, maar dat mondde naar de avond vorderde uit naar wat kribbig over en weer gedoe. Ze vlogen elkaar een paar keer in de haren.  Ik vermoed dat de drukte en de plaats van kennismaking totaal niet ideaal was. En een 2e ontmoeting zal dan ook compleet anders verlopen :-).  Het was wel heel bijzonder om te zien hoe ze, ook al zijn ze dichte familie, toch ook zo anders zijn qua karakter.
sneeuwwitje en de dwerg schreef in Heftig verhaal(terug van weggeweest)
" Wat een eerlijk en open verhaal.   Ik ben positief verrast om te lezen dat de fokker ook zo goed op de hoogte is en mee wil denken en helpen. Dan kan zo'n nare ervaring toch een positieve draai krijgen.   Zowel Wilson als Theyo komen op een plek terecht die beter bij hen past. " CatnDog Jazeker, ze fokt niet alleen prachtige en gezonde hondjes, maar ze blijft ook heel erg betrokken. Ze wist in dit geval ook dat Wilson echt een super thuis had, maar dat het gewoon niet matchte met zijn karakter en stressniveau.  Het feit dat ze een week gewacht en nagedacht  heeft om ons te vertellen over Theyo, siert haar enorm. We hebben toen heel lang met elkaar gebeld en heb toen mijn twijfels op tafel gelegd, die ze uiteraard ten volle begreep. Het was met een klein bang hartje dat we deze stap aandurfden...we hebben ook onze twijfels nog gehad toen Theyo constant binnen plaste, toen hij over de stoelen en de tafels raasde, enz...maar dan was zij er altijd ter ondersteuning en met mogelijke oplossingen. Ik kan ieder zo'n lieve fokker aanraden.  
sneeuwwitje en de dwerg schreef in Heftig verhaal(terug van weggeweest)
" Wat een heftig en beangstigend verhaal. Dat een hond die de juiste opvoeding kreeg toch tot zoiets in staat is! Ik had het gisterenavond al gelezen en heb ervan wakker gelegen. Toch een beetje een wake-up call ook, en inderdaad, wat als dit een grotere hond was geweest...?   Gelukkig hebben beide kinderen er geen trauma aan overgehouden en hopelijk verdwijnt het (lichte) litteken van je zoontje. Ik wens jullie het allerbeste met de nieuwe poedel. " Marie Klopt, misschien waren we té enthousiast met socialiseren? Hebben we teveel met hem ondernomen en had hij meer rust nodig? Of hadden we pas een hondje moeten nemen als de kinderen er al waren wellicht?Als....als...als...
sneeuwwitje en de dwerg schreef in Heftig verhaal(terug van weggeweest)
" Wat een achtbaan aan emoties.   Jullie zullen enorm geschrokken zijn dat Wilson je kleine zoontje beet. Ik zou inderdaad de hond ook herplaatsen en gelukkig heb je een goed thuis voor hem gevonden.   Heeft je zoontje veel pijn gehad en heeft hij er littekens aan overgehouden? Is je zoontje niet bang geworden voor honden? Hoe gaat het met je dochtertje die waarschijnlijk bij het bijtincident was en al 2 x licht geschampt werd door Wilsons tanden langs haar wang.   Het heeft zo moeten zijn dat de fokker een andere dwergpoedel aanbood, die gewend is aan en lief voor kleine kinderen. Nog steeds van toepassing: kleine kinderen nooit alleen met een hond laten!   Ik wens jullie met Theyo veel geluk en plezier.   " Loesje Mijn dochtertje heeft het lange tijd herhaald wat er gebeurd is, ze was er erg van onder de indruk. Mijn zoontje en dochter hebben gelukkig helemaal geen schrik van dieren in het algemeen. Mijn zoontje heeft er wel lichte littekens aan overgehouden boven zijn lip. Hopelijk verdwijnt dit als hij groter wordt. Ik heb mijn kinderen nooit alleen gelaten met Wilson, ik was er telkens bij in dezelfde ruimte. Maar dan nog kan het gebeuren helaas... We zijn uiteraard heel blij met Theyo, de fokker is dan ook 1 uit de 1000! Wel blijft er altijd een gemis van Wilson, en waarom het bij ons niet lukte...
sneeuwwitje en de dwerg schreef in Heftig verhaal(terug van weggeweest)
" Wat een goed besluit om Wilson te herplaatsen, wat fijn dat het zo opgelost kon worden. Geen vertrouwen meer, dat is begrijpelijk, maar de enorme druk, het altijd opletten is voor niemand goed, niet voor de kinderen niet voor jullie en niet voor de hond.  Heeft je kind nog wel vertrouwen in honden?, Als ik je mag raden, laat ze niet naar de hond toegaan, maar pas aaien, onder de bek, als de hond naar hen toekomt. En vooral niet continue de hond bekijken, aan kijken, volgen met de ogen enzv. Dit hondje heeft nl zeker wel tijd nodig om te wennen " ientje Onze beide kinderen zijn enorme dierenliefhebbers. Ik moet ze echt wat intomen op sommige momenten. Mijn dochter wilt dat hij bij haar blijft slapen, terwijl ik dan aangeef dat hij dat zelf mag kiezen waar hij ligt.(zo'n zaken dus :-)) Dit hondje is wel heel wat rustiger en vooral niet zo nerveus als Wilson. Je ziet dat hij kinderen echt helemaal gewend is.
sneeuwwitje en de dwerg schreef in Heftig verhaal(terug van weggeweest)
Zoals sommige van jullie weten 'was' ik het trotse baasje van mijn 1ste hondje Wilson de dwergpoedel. Ik wil eerst duidelijk maken dat ik Wilson super opgevoed heb, en met hem ook tot de gehoorzaamheidscursus C ben geraakt.Hij was mijn maatje, mijn alles. Van bij het begin had Wilson, ondanks socialisatie vanaf pup, een hekel aan kinderen. Ze waren onvoorspelbaar voor hem van zodra ze begonnen te kruipen/rond te lopen. Met onze dochter ging het niet al te vlot, en Wilson had toen ook 2 x haar wang geschampt met zijn tanden. We letten met argusogen op, lieten ze nooit alleen tesamen. Hij deed dit terwijl ze aan het rondkruipen was, terwijl we in dezelfde ruimte stonden. Na de geboorte van ons zoontje, 2 jaar geleden, escaleerde dit gedrag. Van zodra de kinderen maar voorbij de zetel wandelden, ontblootte hij zijn tanden, gromde, enz... We hebben positief gedrag altijd beloond. Als er eten te rapen viel, was alles goed, wilden ze met hem spelen, was ook alles goed...maar je raadt het al... Een ramp geschiedde toen ik even met mijn dochter een oefening aan het uitleggen was... Mijn zoontje krijste het uit terwijl ik Wilson hoorde uithalen. Ik zag ze recht tegenover elkaar zitten(Wilson kon gewoon weg lopen). Ik rende naar mijn zoontje en zag dat er allemaal kleine gaatjes in zijn gezichtje zaten, het bloed stroomde er uit . Ik belde in paniek de dokter, maar die stuurde me direct naar spoed. Wilson had mijn zoontje 3x in het gezicht gebeten.2x in zijn mond en lip, 1x in zijn hals. Ik was volledig in paniek, maar op spoed lieten ze mij weten dat dit er erger uit zag dan het was. Gelukkig was het ook een klein hondje... Maar je kan je inbeelden dat ons vertrouwen in Wilson gekelderd was. Wilson wordt gewoon zenuwachtig van kinderen en was enorm gestressed. Na overleg en opties te bekijken, hebben we voor Wilson zijn bestwil, besloten dat hij voor altijd bij mijn schoonbroer mag blijven wonen(woont alleen, er komen geen kinderen over de vloer). Mijn hart bloedde, want deze situatie was uitzichtloos. Ik had geen hond opgevoed om dan weer te herplaatsen(Wilson is 7 jaar).Mijn hart brak in 1000 stukken, maar mijn verstand moest gewoon primeren . Wilson woont ondertussen al meer dan een jaar bij mijn schoonbroer. Hij is gelukkig en komt er volledig tot rust. We hebben nog geopperd om hem terug te laten komen en te laten wennen, maar dan beslist in het welzijn van Wilson om hem deze rust te blijven gunnen. Rond Kerst kreeg ik van de fokker van Wilson plots het bericht dat ze het oudere halfbroertje van Wilson in opvang kreeg.Ze kende onze situatie enorm goed en was dan ook heel voorzichtig om dit aan te brengen. Uiteraard waren we niet voorzien om een nieuw hondje in huis te nemen, aangezien ons hart nog steeds bij Wilson was. Na langdurige gesprekken thuis en met een paar familieleden, besloten we om toch kennis te maken met Theyo. Theyo werd herplaatst om heel andere redenen dan Wilson(ik ga hier uit respect niet verder op in).Hij groeide op met de jonge kindjes, en sliep zelf op hun kamer. De eerste kennismaking was dan ook een puzzel waarvan de stukjes op hun plaats vielen. Ook thuis kroop hij bij de kinderen op schoot, lag met ze in de zetel enz...we konden onze ogen amper geloven. We zijn enorm dankbaar voor deze kans, ook al is het 'heropvoeden' wel nog met babystapjes. We kunnen hem echt niet meer missen.
sneeuwwitje en de dwerg schreef in waar vind ik goede fokker voor toy poedel?
Lara en Bart, jullie kunnen zich aanmelden via bovenvermelde sites om op een wachtlijst te staan.  Hou er rekening mee dat een jaar wachten op een gezonde pup de standaard is. Veel succes!
Silla en Bo & Yunah schreef in Hond importeren vanuit USA
Ik ben zelf met mijn oudste hond naar Dublin en weer terug naar Nederland verhuisd. Ook een vlucht van ongeveer 1,5 uur. Beide keren heeft Bo er geen last van gehad en dat terwijl de vlucht terug naar nl echt hels was (ik heb er een tijd lang angst voor vliegen aan overgehouden, al is dat gelukkig weer goed gekomen ondertussen). Bo heeft er ook geen angst voor de bench etc aan overgehouden. Ligt echt aan je hond en de ervaring, denk ik. 
sneeuwwitje en de dwerg schreef in Dwergpoedel Fokker
Deepti, zie juist dat je me PB's gestuurd hebt. Ik vind het super dat je zoveel research doet :-). Ben er zelf 4 jaar mee bezig geweest en uiteindelijk een super leuke fokker ontmoet. Ik hoop dat ze jou, als ze zelf geen pups heeft, goed kan door verwijzen.  Een vriendin van mij heeft 2 pups van bij Treasure's Trove. Zij is wel tevreden met haar hondjes. Mijn gevoel was er, zoals ik al zei(enkel contact per mail) niet goed bij. Het is echt zoeken naar een goede fokker waarbij je je ook nog goed voelt. 
Silla en Bo & Yunah schreef in Hoe drinken jullie je koffie…
Ik drink geen koffie, maar wanneer we/de honden bij mijn ouders zijn en mijn moeder een cappuccino maakt krijgt ze altijd een vingertopje melkschuim en dat weten ze maar al te goed 
sneeuwwitje en de dwerg schreef in Een pup? Een herplaatser? Waarom wel, waarom niet?
Ik ben een puppenmens. Tot hier toe maar mijn allereerste hond en pup, maar vind het geweldig. Het opvoeden vind ik heel erg meevallen, was een goede voorbereiding op mijn kinderen :-).  Samen leren, je hond zien (op)groeien, de herinneringen...
sneeuwwitje en de dwerg schreef in The road to... Dialga in Nederland!
Oeh, Drako 
sneeuwwitje en de dwerg schreef in Pup bijt in alles en is constant in 'overdrive'
Redelijk wat gelezen in het topic, en toch heel wat herkenbare puntjes zoals de rust niet nemen ;-). Bij onze poedel(dwerg), heeft dit lang geduurd, denk 1,5 jaar vooraleer hij zijn rust begon te nemen. Het is een super slim ras, waar dus ook consequenties aan hangen :-). De meeste mensen zien inderdaad enkel het leuke er van in. Persoonlijk vind ik ze geweldig, maar je moet er heel wat tijd en moeite in investeren. Bij een poedel moet je echt de humor er van inzien, het ras is soms te slim voor zijn eigen goed :-). Het zijn honden die graag overal bij zijn en die dol zijn op spelen. Hopelijk kan je er al een pak beter van genieten.
Puck & Fenrir schreef in The road to... Dialga in Nederland!
Wat superleuk! Ik volg    Als ik puur op looks een hond had gekozen was ik ook zeker voor een Barsoi gegaan, prachtige honden! ik ben benieuwd naar al je verhalen 
Silla en Bo & Yunah schreef in Hieper de piep! Maylo 10 jaar!
Happy birthday Maylo!  wat een prachtige taart, heb je die zelf gemaakt of laten maken?   En inderdaad Loesje, goed bouwjaar. Ook mijn Bo komt uit 2012 
Binky & baasje schreef in Wij zijn in blijde verwachting
" Bah, wat kunnen mensen een mooi dier verzieken. Bah. " Saartje Triest ben je. Echt triest. Je hebt je zegje gedaan nu, toch? Welke meerwaarde heeft het om te blijven benoemen wat je al gezegd hebt? 
Puck & Fenrir schreef in Verdrietige en radeloze baas …
Ik denk dat de grootte van je huis niet zoveel hoeft uit te maken. Wat wél uitmaakt is of ieder die er woont z’n eigen plekje kan hebben in de ruimte die voor handen is. Kun je je hond en baby goed scheiden van elkaar? Kunnen je katten een rustig en veilige plek opzoeken?  Ik woon in een 72m2 apartment, zeker niet mini maar het is geen villa en we hebben geen tuin en een piepklein balkon. Ik woon hier met mijn Border Collie, 2 katten, 2 chinchilla’s, fret én mijn man    De chinchilla’s en fret hebben beide hun eigen ruimte want zijn gebaat bij rust. Mijn katten kunnen op plekken komen waar de hond niet kan komen en de hond heeft zijn eigen veilige plek. Een groter huis voor mijn hond is niet nodig, maar niet uit want hij is toch mijn schaduw. De activiteit heeft mijn hond buiten, binnen = rust. Kijk dus of zoiets mogelijk is in je situatie, dat je kindje, katten en hond niet elkaar in de weg gaan leven, dat kan problemen geven. 
Puck & Fenrir schreef in Mijn puppy is dol op poep.
Mijn hond heeft als pup zijnde ook een poosje poep willen eten (voornamelijk paarden of katten poep..) sowieso zou ik adviseren zolang je dit niet onder controle hebt niet los te laten lopen. Daarbij is heel hard BAH roepen niet slim. Je hond weet niet wat het betekend en schrikt alleen.. inderdaad daardoor zal hij proberen sneller de poep te verorberen.  Wat je beter kan doen is hem een commando aanleren wat hij wél snapt. Zoek eens op hoe je ‘laat het/leave it’ aanleert aan een hond. Leer dit eerst thuis aan en breidt dit uit naar buiten, maar ga er niet vanuit dat hij dit buiten direct goed oppakt, de poep is een enorme verleiding nu.  Ik snap dat het vervelend is, maar je hond wegdoen…? Heftige uitspraak wel.. dat je hem even niet laat likken etc zou ik meer snappen.
Silla en Bo & Yunah schreef in Verschil ManTerr en (dwerg)schnauzer
" Ze zijn echt heel leuk en verschillend zo te horen. Hoeveel beweging hebben ze nodig en doe je daarnaast ook nog wat aan mentale stimulatie of sport? En hoe zijn ze los en hoe is het jachtinstinkt?? " Ronica   Heel leuk zijn ze sowieso (wat mij betreft, hahah). Ik heb met Bo toen hij jonger was flyball gedaan, dat vond hij erg leuk maar daar is hij nu te oud voor. Jachtinstinct hebben ze niet, ze zijn gefokt om kleine beestjes te verdelgen op boerderijen enzo, niet om achter grote beesten aan te jagen. Dat gezegd hebbende.. We hebben (toen we nog met z'n allen bij mijn ouders woonde) muizen in de tuin gehad en daar waren ze erg op gefocust, maar hebben ze nooit gevangen. We zijn een paar dagen geleden begonnen met "talking pet buttons" dus daar halen ze nu wat mentale stimulatie uit. Het is nog werk in uitvoering, maar je kan ook niet verwachten dat ze dat binnen 2 dagen kennen    Qua beweging, dat verschilt heel erg. Toen het warmer was, merkte ik soms dat Bo al na een half uur moe was (hij is al tien, dat zal ook meespelen) maar met Yunah kon je dan rustig een uur gaan wandelen. Nu het wat is afgekoeld kunnen ze allebei weer zo'n eind lopen, dus had echt met de zomer te maken. Bij loslopen blijft Yunah eigenlijk altijd in de buurt, Bo is meer van het snuffelen en eens hier en eens daar kijken maar als je te ver weg bent, komt hij vanzelf. Weglopen doet hij niet, meer op een lang pad zeg maar dat hij je dan nog wel kan zien.   Nog even om toe te voegen; je merkt in het dagelijks leven sowieso dat Yunah meer op mij gefocust is, wat dan ook wel weer terugkomt in het loslopen. Zij zal nooit meer dan 10m bij mij vandaan lopen terwijl Bo rustig 100m bij mij vandaan is. Hij ligt meestal ook op mijn bed te slapen als ik overdag thuis aan het werk ben terwijl Yunah vaak in een mandje naast mijn bureau ligt. Yunah is heel erg gefocust op haar familie (ikzelf en mijn ouders).