HondenPage baasje Caroline & Atlas

Wat schreven de vrienden van Caroline & Atlas op het forum

T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world .
 
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world .
"      Helaas er was niemand, ik heb ze even dr gang mooi laten gaan….    En na een poos kwam ze zelf weer naar mij.  " Willemijn - baasje van Vika . Bams en Ogin ¥ . Mooie foto's !
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world .
"      Helaas er was niemand, ik heb ze even dr gang mooi laten gaan….    En na een poos kwam ze zelf weer naar mij.  " Willemijn - baasje van Vika . Bams en Ogin ¥ .  
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world .
Mooi hoor Willemijn, dit topic. Zo hou je er een prachtig dagboek met data en foto's aan over ! Mooie foto's trouwens.  Ook van Vika haar broer(tje).  Leuk van die fokkers om zo'n foto naar je door te sturen :)  Vika zal ook wel in Spanje bewonderd worden ;)
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world .
" In een tissue met plakband de kliko in.  " Willemijn - baasje van Vika . Bams en Ogin ¥ . Ik kan moeilijk een vlieg kwaad doen.  Maar een teek moet eraan van mij. Dus, nee, geen tissue, dadelijk tussen het plaklint en nog eens schoen erop.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world .
Pppfff... Hier nooit last van teken.  Met het warme weer naar bos en riviertjes geweest... Mijn man heeft al 5 teken bij Tara weggehaald.  Gggrrr... Het lijkt me geen goed tekenjaar... tenzij voor die vieze teken waarschijnlijk.  
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Wellicht was dit onze laatste reis...
Genieten van dromen over dingen die je meegemaakt hebt... :)
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Wellicht was dit onze laatste reis...
De laatste jaren omzeggens niet op HP geweest.  Maar voordien ook altijd genoten van jullie reizen en foto's.  En wat zijn deze ook weer mooi.  Aan dat kapelletje, ook prachtig! Ik weet hoe het is, als je van je huisdieren houdt dan pas je je eigen leven ook aan aan hun behoeften.  Een oude hond of poes voor wie dergelijke uitstappen te zwaar zijn geniet van rust en lekker liggen.  Zeker als pijnkwaaltjes onder controle gehouden kunnen worden.  Zo hadden wij een kat die altijd vlug getriggerd werd door felle of vervelende geluiden.  Ze kon zelfs niet tegen het geritsel van een broodzak of het samendrukken van een plastic fles... Na haar 15de was ze nog goed gezond en fit... maar ze werd bijna doof en ja... die kon toen echt heerlijk liggen slapen... op haar rug, pootjes omhoog... onverstoorbaar, nergens last van.  Ze genoot echt van die rust ! Als het voor Nukka moeilijk is om tochten te maken dan zal zij ze niet missen.  Dan zal lekker rustig leven kunnen liggen ideaal voor haar zijn.  En jullie, lieve mensen, jullie passen je aan ;) Ik wens je nog een mooie tijd samen en wat je aan Nanu en Nukka gegeven hebt en wat zij jullie gaven... neemt niemand van je weg.  Dat is voor altijd.  
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Wellicht was dit onze laatste reis...
De laatste jaren omzeggens niet op HP geweest.  Maar voordien ook altijd genoten van jullie reizen en foto's.  En wat zijn deze ook weer mooi.  Aan dat kapelletje, ook prachtig! Ik weet hoe het is, als je van je huisdieren houdt dan pas je je eigen leven ook aan aan hun behoeften.  Een oude hond of poes voor wie dergelijke uitstappen te zwaar zijn geniet van rust en lekker liggen.  Zeker als pijnkwaaltjes onder controle gehouden kunnen worden.  Zo hadden wij een kat die altijd vlug getriggerd werd door felle of vervelende geluiden.  Ze kon zelfs niet tegen het geritsel van een broodzak of het samendrukken van een plastic fles... Na haar 15de was ze nog goed gezond en fit... maar ze werd bijna doof en ja... die kon toen echt heerlijk liggen slapen... op haar rug, pootjes omhoog... onverstoorbaar, nergens last van.  Ze genoot echt van die rust ! Als het voor Nukka moeilijk is om tochten te maken dan zal zij ze niet missen.  Dan zal lekker rustig leven kunnen liggen ideaal voor haar zijn.  En jullie, lieve mensen, jullie passen je aan ;) Ik wens je nog een mooie tijd samen en wat je aan Nanu en Nukka gegeven hebt en wat zij jullie gaven... neemt niemand van je weg.  Dat is voor altijd.  
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze PEPIJN
Nog heel veel sterkte.  Missen... kan niet anders he... x
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Tot ziens lieverd
Ik begrijp je verdriet, je mooie schat moeten missen... al is 14 jaar al heel wat, het blijft moeilijk.  Heel veel sterkte.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Mijn allerliefste meisje….Ogin.
Zo is het Willemijn.  Bams was geweldig... En dan kijk je er zelf van op hoe Ogin ook zo geweldig en belangrijk wordt.  En ook weer een leegte achterlaat die lijkt alsof ze nooit opgevuld kan worden.  En eigenlijk kan dat ook niet en hoeft het niet.  Maar als je de mogelijkheid hebt en je kunt het aan dan zijn er nieuwe uitdagingen, die net zo belangrijk zullen worden... Die evenveel plezier en geluk kunnen brengen en die mogelijk weer een even groot verdriet kunnen bezorgen.  Is het hebben van zo'n schat het verdriet waard ?  Is het mogelijk verdriet het "niet hebben" waard ?  Onze Mac is ook maar 8,5 jaar geworden.  Dat was ik niet gewend... 15 jaar... 16 jaar... werden onze vorige honden.  En dat zijn redelijk lange perioden in een mensenleven.  Maar ook weer niet want die jaren lijken achteraf gezien gevlogen. Ik begrijp hoe moeilijk het is als je alleen leeft, of beter gezegd, als je samenleeft met zo'n fijne hond die alles voor je betekent en je moet er nu in huis alleen doorheen.  Maar alles heeft voor- en nadelen.  Wij zijn met 2 personen, houden van elkaar en van onze huisdieren..  En ja je hoeft het verdriet dan niet alleen te dragen... gedeeld door 2 dus.  Of toch niet ?  Soms is het dubbel verdriet.  Je bent met iets bezig dat je aandacht opeist of je hebt een bui van "En toch ben ik gelukkig en dankbaar dat ik Mac/Bams mocht hebben. Die zou me niet zo ongelukkig willen zien".  En net dan zie je je partner die zich op dat moment kapot voelt en het verdriet is dubbel. Laat je gevoelens spreken en je verstand mogelijkheden of onmogelijkheden bijstellen.  Of je op dit ogenblik denkt dat je niet meer aan een hond begint of dat je het wel mogelijk acht.  Er komen altijd dingen op een mens zijn pad en dan weet je plots zeker "dit doe ik of dit doe ik niet".  Als kind heb ik thuis honden gehad.  En nestjes.  En puppies.  Later ging ik voor asielhonden en voor katten die vanzelf bij ons beland zijn.  Maar ik weet dat jij voor goede kwekers gaat en er zijn er die altijd bereid zijn je hond weer op te vangen als dat nodig is.  Ik wens je hoe dan ook nog veel liefde van een wereldhond.    
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Mijn allerliefste meisje….Ogin.
Ach Willemijn, Ik lees dit nu pas.  Wat een verdriet en inderdaad... ongeloof.  Dat begrijp ik maar al te goed. Jullie konden niet anders dan deze beslissing nemen. Ogin had een mooi leven.  Wat nu aan het licht kwam zou enkel ellende brengen.  Voor jou en zeker ook voor haar. Maar wat is het spijtig, wat is het weer zo'n onwerkelijk tragisch en onverdiend gebeuren.  Een dikke knuffel van mij voor jou en Ogin. x
esther schreef in Mijn allerliefste meisje….Ogin.
Jeetje Willemijn, wat vind ik dit erg voor je...ze zal een grote leegte achter laten. Gewoon niet te bevatten. Gecondoleerd en ik wil je heel erg veel sterkte toe wensen.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Vaarwel lieve Tessel
Sterkte.  Wat lief dat je het gemis van Tessel, de hond van vrienden hier meldt.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Loeken afscheid
Heel veel sterkte met het gemis van je knuffelaar Loeken.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
Bedankt iedereen.  Reacties van mensen die weten hoe het voelt zijn belangrijk om het verdriet te verwerken. x
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Nieuwe pup in huis!
Wat een leuk topic !  Mooie vragen van Katie, goeie lieve antwoorden.  Katie reageert er dan ook positief op en komt met een update.  Hondenforum op zijn best :)  Veel geluk nog met de pup !
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
" Wat verdrietig dat je afscheid moest nemen van MAC; voor jou de perfecte hond. Het gemis zal intens zijn. Veel sterkte met het verlies van MAC.     " Loesje Oei Loesje, ik was te vlug,  ook 3 doggies natuurlijk :(    x  
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
Dankjewel voor de lieve woorden allemaal. 
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
Afscheid van Mac Mac werd de perfecte hond voor ons. Hij was de makkelijkste hond die je in huis kon hebben. Vrolijk spelen met de bal als wij konden meespelen... Rustig als we moesten werken en geen tijd hadden. Hij was echter altijd paraat om een bal of speeltje te gaan zoeken. Een top-ballenvanger die het ook nog klaarspeelde om zijn balletjes vlug in de koelkast, wasmachine of vuilbak te gooien wanneer die open gingen. De bal of een speeltje van de trap of van een verhoging (een berm bij voorbeeld) laten vallen vond hij heerlijk. Hij was onze life coach. Want weer of geen weer, om te wandelen/lopen/buiten met de bal spelen, was hij altijd paraat. En wij deden mee. Je kon geen dag overslaan om een flinke wandeling te maken en dat deed ons ook steeds goed. Ik spreek in de verleden tijd... want enige tijd geleden voelden we dat Mac's lymfeklieren gezwollen waren. Onderzoek bij de dierenarts bracht lymfeklierkanker aan het licht. Tot en met vandaag heeft Mac zijn wandeling, met onderweg spelen met de bal, gedaan. Met moeite kreeg hij de laatste dagen nog eten binnen want de gezwollen klier aan zijn keel verhinderde het normale eten en deed hem kuchen. Mac werd iets minder actief, hijgde iets vlugger, dwaalde 's nachts wat meer door het huis... Kortom, elke dag werd wat moeilijker. Iets wat Mac zo min mogelijk liet merken. Maar wij kennen hem en wachten tot hij totaal zou aftakelen, veel pijn zou hebben, veel medicatie zou moeten krijgen, in huis zou doen (wat hij nog nooit gedaan heeft), niet meer zou kunnen gaan wandelen of spelen met de bal, ... ??? ... was geen optie. Vandaag, 10 december om 13u30 hebben we onze MacGyver laten gaan. Hij voelde zich zoals altijd nog gelukkig in de auto, wandelde bij de dierenarts binnen en was rustig tot het einde. Niet te geloven hoe mooi hij op zijn buik lag zoals hij vaak lag, met zijn pootjes voor zich uit en zijn snuitje op één ervan. Hoe droevig en ontredderd we ons de laatste dagen ook gevoeld hebben en hoe moeilijk het ook is om afscheid te nemen van onze lieve mooie flinke Mac... We hebben er vrede mee hoe dit verlopen is. Rust zacht lieve Mac, al hoop ik dat je verder kunt rennen en spelen met een balletje...
Lizzy schreef in Urine opvangen teefje
Het is gelukt hoor! Soeplepel werkte niet, ze vertrouwde dit niet en sprong er steeds voor weg. Vanmorgen met een klein bakje eindelijk gelukt, idd achterlangs. Urine is nu bij de da. Bedankt allemaal. 
Lizzy schreef in Urine opvangen teefje
Misschien een stomme vraag hoor; Hoe vang ik het beste urine op bij een teefje? Voorlangs of achterlangs?  
Lizzy schreef in euthanasie thuis
Heel veel sterkte! Ik vond die laatste dagen ook heftig. Alles was voor de laatste keer. 
Lizzy schreef in euthanasie thuis
Heel veel sterkte! Ik vond die laatste dagen ook heftig. Alles was voor de laatste keer. 
Lizzy schreef in euthanasie thuis
Bij ons kwam de dierenarts thuis, we mochten zelf kiezen en hij snapte heel goed dat we het thuis wilden, in zijn eigen vertrouwde omgeving.  Ondanks alle verdriet was het een bijzonder mooi afscheid, we zouden het nooit anders gewild hebben dan op deze manier.  Onze hond was heel rustig (in de dierenkliniek altijd angstig), we waren zo dankbaar dat hij thuis kon sterven, en niet op de plek waar hij zo'n hekel aan had. Ik zou echt vragen om het thuis te mogen doen hoor! 
team Shadow schreef in Wennen aan hond
Hi Tim, Heel herkenbaar verhaal. Ik kon daar in het begin ook helemaal gek van worden. Iedere hond is anders natuurlijk en jullie pup is nog jong. Dan vragen pups ook meer aandacht. Wat voor ons goed geholpen heeft: - is niet meer binnen spelen, maar alleen nog buiten. - kauwmateriaal - s’ ochtends gelijk een flinke wandeling (volwassen hond) of hersenwerk - benoemen als de aandacht voor de hond even geweest is, door bijvoorbeeld “klaar” - in een andere ruimte werken als de hond (indien dit natuurlijk al kan). Voorkomt een heleboel afleiding. Succes
Witte Draak schreef in Netjes leren drinken
Ik zou inderdaad een anti-lek drinkbak halen. Onze witte herder was ook enorm slordig met drinken, die maakte er een zwembad van. We hadden voor hem een anti-lek drinkbak van het merk Buddy Bowl. Dat is een drinkbak waar een hond gedwongen wordt netjes met de tong te drinken, want ze moeten met hun bek in een soort trechter met daarin een klein poeltje water. Met elke slok wordt dat poeltje telkens aangevuld vanuit het reservoir. Deze drinkbak is ook ideaal voor als je onderweg bent of ergens heen gaat waar je gewoon beslist geen natte bende wil hebben, zoals in de auto of in een hotel of op visite. Ook ideaal als je hond met de drinkbak speelt, want hoe wild je er ook mee doet, deze drinkbak lekt niet, ook niet ondersteboven.   
Wichita en haar roedel - Eevee, Glacee, Grant, Bloom & Mizuki schreef in Enige pup
Kleine update... De puppy playdate was een succes hoor en de kleine meid was super dapper!  
Nala schreef in Tweede hond in opvang met optie tot adopteren: Gaat dit goed?
Dank voor jullie reacties! Uiteraard beseffen we ons dat de hele reis en alles wat hij al heeft meegemaakt meespeelt en dat hij simpelweg moet wennen en daarvoor tijd en ruimte moet krijgen. Dat hebben we met ons huidige hondje immers ook meegemaakt. Fijn om in ieder geval nog wat extra input te ontvangen. Ik heb mijn hele leven honden gehad, maar nog nooit twee tegelijk. Dat is dus weer even een nieuw fenomeen en ook leerzaam.