morgen 09-12-2011 is het alweer een jaar geleden.

lieve jordy
morgen is het alweer een jaar geleden. dat we jou moesten laten gaan.en nog steeds denk ik elke dag aan je.het ene moment kan ik nog lachen om de dingen die je deed.en het andere momend kan ik wel huilen omdat ik jou zo erg mis.

je was zo speciaal voor mij je was mijn vriend door dik en dun.
en lieverd ik hou nog steeds van je.






ik mis je

ja het blijft heel moeilijk. huil nog heel vaak.

lieve Diana
je weet dat ik je heel goed begrijp hé,een jaar ja en we blijven ze inderdaad missen!
weet dat jou vriendje altijd in je hart zal blijven en je gaf hem een prachtig leven
als je het even kwijt wil je weet me wel te vinden ,
sterkte

Hallo Diana

Ik wil je veel sterkte wensen dat het morgen een jaar geleden is, dat je je lieve Jordy, moest laten gaan.

Er zijn momenten dat je om Jordy,s capriolen kunt lachen, en het andere moment kun je huilen om je lieverd die je bent verloren, het is heel herkenbaar wat je beschrijft.

Jordy zal altijd in je hart blijven, er gaat geen dag voorbij, of we denken niet even aan onze overleden kanjers

Je hebt een hele mooie steen voor je lieve Jordy laten maken, echt heel mooi Diana

Diana ik wens je veel, heel veel sterkte, groetjes Chicka

Heel veel sterkte Diana! Dikke knuffel van ons!!

dank jullie wel voor de lieve woorden.

en bibiane ik weet je te vinden we zijn een goede steun voor elkaar.

dikke knuffel terug annika.

Heel veel sterkte gewenst Diana. Je weet dat de pijn blijft. Brand een kaarsje en vertel Jordy hoe het voelt. Maar beloof hem ook "flink" te zijn en te genieten van het leven waar en wanneer je ook maar kan. Laat hem niet alleen je tranen zien maar laat hem ook je vreugde proeven. Ook al omdat je het geluk mocht kennen zo'n lieve Jordy bij je te mogen hebben en te mogen bewaren in je hart.

Liefs en knuffels.

dankje kylie voor je lieve woorden. en ja ik weet dat ik ook wel moet lachen en zo maar dat kan ik nu niet echt.heb het er nog heel moeilijk mee. huil nog bijna elke avond als ik in bed lig.dan ga je heel veel aan ze denken.ook aan lady die ook pas in februarie 1 jaar dood is.
en ja je weet dat je verder moet maar dat gaat zo moeilijk.ik hoop dan ook echt dat ik het een plaatsje kan geven.

Wat is dat verwarrend, hé? Dat je 's morgens nog zo moet lachen om een leuke herinnering of een grappig iets wat ze altijd deden en 's morgens aan het huilen bent omdat je ze zo mist.

En wat voel je die pijn extra op die speciale dagen: de feestdagen die er zitten aankomen, de sterfdatum die nadert, hun verjaardag, je eigen verjaardag (de mijne is net achter de rug, ik spreek uit ervaring: het was zo'n prachtig weer en ik wilde niets liever dan een mooie boswandeling met haar maken). Voor ons beide zal het de eerste maal zijn dat we de feestdagen zonder onze lievelingen door brengen moeten. Ik weet niet hoe dat bij jullie was, maar mijn Caedlih was er altijd bij, deelde mee in de feestvreugde (ook letterlijk: cadeautjes, stukjes vlees, een chipje hier en daar) en lag/liep vrolijk in de weg. Dit jaar heb ik geen zin om te vieren. Helemaal geen zin.

Veel sterkte, Floortje.

hoi floortje.

ik weet precies wat je bedoelt. toen jordy net was overleden voor de feestdagen hadden wij ook geen zin meer in kerst.heb alleen maar zitten huilen.gelukkig hadden we lady nog en voor haar was het ook heel moeilijk dat haar maatje er niet meer was.dus we probeerde voor haar zo normaal mogenlijk te doen. maar dat was wel moeilijk maar we hebben het gered.we moesten er voor lady zijn.en wat had ze het moeilijk naar de dood van jordy.ze wou niet meer eten niks meer.nog geen twee maanden later hebben we lady ook moeten laten inslapen. zij heeft een herseninfarkt gehad.en was in een paar weken tijd erg afgevallen.ze heeft ook erg geleden naar de dood van haar vriendjes.

ik hoop floortje dat je de feestdagen toch nog een beetje goed door komt. ook al is het erg moeilijk.en ik snap heel goed dat je daar nu geen zin in hebt.ik heb dat ook niet meer zin,s de dood van me kanjers.en toch moeten wij verder maar hoe he.dat vraag ik mij elkedag nog af.

gr diana

Heel veel sterkte.

Het is ook een groot gemis en het moet een plaatsje krijgen.

Knuffel van mij.

veel sterkte ken het gevoel heb 2 jaar geleden ook mijn kleine samson moeten afgeven, blijf gewoon de mooie dingen koesteren

dikke knuffel van mij

dank jullie wel dikke knuffel terug.dat heb ik nu wel nodig.

nog een half uurtje en dan ben je een jaar uit mijn leven weg.

nog even heb ik je in mijn armen.
nog even met een diepe zucht.
nog even kan ik je ontarmen.
nog even dan neem je die laatste vlucht.

nog even voel ik je hartje kloppen.
nog even kijk je me aan.
nog even en je hartje zal zo stoppen.
nog even en je bent bij me weg gegaan.

lieve jordy ik kan je nooit vergeten.ik huil nog steeds om jou.jij was zo bijzonder in mijn leven.
Rust Zacht er brand een kaarsje voor jou.
liefs je vrouwtje.

Heel veel sterkte

Lieve Diana ik wens je heel veel sterkte met dit rouwproces en begrijp zo goed wat je voelt en meemaakt.
Niet dat ik je leed kan verzachten, wel wil ik graag mijn verhaal met je delen.

Afgelopen 2 december tijdens een prachtige volle maan is het alweer 2 jaar geleden dat mijn lieve Westie is heen gegaan.
We hebben hem begraven onder een rij vlier en els bomen, op een privé plekje waar tamme konijntjes iedere dag vrolijk los mogen rond rennen. Daarna is er een dreamflyer (vuurlampion) voor hem opgelaten met daaraan een klein takje van de vlier.

Ik voelde me erg verdrietig en alleen. Een bekend dierenmedium vertelde mij daarna: “Overleden honden zijn alleen maar blij als hun baasje weer een volgend hondje gaat liefhebben. Dan hoeven ze zich niet meer zo schuldig te voelen dat ze het baasje alleen gelaten hebben.”
Nu ben ik hier meestal heel sceptisch over geweest, alleen het zetten me wel aan het denken.
Een week later kregen we te horen dat er een thuis werd gezocht voor 2 verwaarloosde westie puppies.
Op 31 december was er voor de tweede keer in die maand een volle maan. En precies op deze dag kwamen Adal en Bara vanuit Wallonië naar Fryslân om ons gezelschap te komen houden.
Deze 2 volle manen van december 2009 zullen door ons nooit meer vergeten worden....

Een knuffel en veel sterkte!

hoi pack member

wat een mooie ervaring zeg.en ja ik geloof daar wel in.

gelukkig heb ik een hondje waar ik al mijn liefde aan kan geven. en dat doe ik ook wel.maar zoals vandaag is die heel veel bij mij ik denk dat die voelt dat ik verdrietig ben.dus hij komt veel knuffelen zelfs de kat geeft me telkens kopjes. nou en dat doet ze niet vaak hoor.

maar ik heb zelf ook een hele mooie ervaring mee gemaakt.over de hondjes die zijn overleden.ik heb ze terug mogen zien in mijn droom ben op de plek geweest waar ze nu zijn.ik heb daar zelfs een topic over gehad.dat was het mooiste wat ik ooit heb mee gemaakt over mijn maatjes.

dikke knuffel terug.

@Diana: dank je wel voor de bemoedigende woorden !
Ik dacht eigenlijk dat het minder zou worden naarmate de tijd verstrijkt. Bij mij is het nu bijna 3 maand geleden. Ik ben het ondertussen gewend, dat wel, voel me ook niet meer zo schuldig. Maar het gemis lijk ik nu net sterker te voelen.
Ik vind het nog steeds vreemd te lezen dat je één of meerdere jaren later nog steeds verdriet kunt hebben. Caedlih is voor mij de eerste (dier of mens) waar ik zo'n band mee had en die ik nu verloren heb. Dit is voor mij allemaal nogal nieuw.
Maar ergens is het wel een troost uit jullie verhalen te kunnen afleiden dat ze nooit zo goed vervangen zal worden dat ik haar niet meer missen zal. Want hoezeer ik haar ook mis, eigenlijk wil ik niet dat ze vervangen wordt.

En wat spijt het dat te moeten lezen van jullie Lady. Waren ze samen opgegroeid?

En zo'n mooi gedicht wat je geschreven hebt.

Sterkte en bedankt, Floortje.

hoi floortje bedankt dat je het gedicht mooi vondt.

lady was er eerst met twee andere honden van mij rick en sonja.omdat hun op leeftijd waren heb ik toen lady erbij genomen. toen lady 4 en een half jaar oud was zijn mijn andere hondjes overleden rick door oude dom.en sonja door een hersenbloeding waar niks meer aan gedaan kon worden.
dus toen was lady alleen en dat bleef ze een half jaar maar ze miste gewoon een maatje. toen kende ik jordy al die woonden toen nog bij een ander baasje.maar voor mij was het meteen liefde op het eerste gezicht.en dat zij ik ook altijd tegen die mensen dat ik echt gek op jordy was en hij op mij.maar een lang verhaal kort te maken hun deden jordy weg en dachten meteen aan mij.en zo doende kwam jordy bij mij.hij was toen net 2 jaar oud.lady vondt hem meteen helemaal geweldig en van af die dag zijn ze onafscheidelijk geweest.dus toen jordy overleden was heeft lady daar heel veel moeite mee gehad.dus naar 6 weken nam ik scotty erbij maar dat was niet haar maatje.ze vondt het goed maar dat was het.naar twee weken kreeg ze een herseninfarkt.en daar was niks meer aan te doen.

maar dat jij je maatje nog zo erg mis dat is normaal.hij was je grote liefde iets waar je voor moest zorgen.en dat heb je jaren gedaan.dan is het niet gek dat je hem zo mis.naar een tijdje kunje het een plekje geven.maar nooit zul je hem vergeten.hij blijft voor altijd in je hart.
en zelfs ik mis hem naar een jaar nog steeds en me lieve lady mis ik ook.maar we konden niet anders.
dikke knuffel

Sterkte Diana, helaas weten wij ook hoe het voelt om je lieve maatje te moeten missen.
Ik herken heel goed wat je beschrijft. Ook na een jaar.


Lieve groet,
Greta

dankje Greta.
ja zelfs naar een jaar is het moeilijk he.

lieve groet
diana

Diana,ik wens je veel sterkte toe.
Ik weet ook wat het is als je vriendje er niet meer is.
Volgend jaar in mei is mijn jongen er 2jaar niet meer.ik
heb nog steeds verdriet.
Ik weet goed hoe jij je voelt,ik leef met jou mee,hou je sterk.

dankje Ingrid.

ja het verdriet wat we hebben lijkt soms gewoon erger te worden.want hoe langer ze weg zijn hoe meer je ze gaat missen.

ben heel blij met scotty maar hij zal nooit mijn andere hondjes kunnen vervangen.
maar daarom hou ik ook van hem.
maar als ik savonds in bed lig gaan mijn gedachten altijd naar mijn andere hondjes.en dan valt er nog wel eens een traan.ik vraag me soms wel eens af of ik er wel over heen kom.

Hoi lieve Diana,

Ben je de dag een beetje doorgekomen?

Knuffel van ons!

lieve annika

ja het gaat nu weer een stukje beter.vanmorgen heb ik toch wel even gehuilt.ik keek naar de klok en wist nu is het zo gebeurt alles komt terug wat je toen hebt mee gemaakt.ik heb een kaarsje laten branden bij hun urntje en de foto van jordy en lady.en dat was tegen half 10.om iets over half 10 was hij een jaar geleden heen gegaan.en dat vergeet je niet dat komt gewoon weer terug.een paar uurtjes daarna ben ik met scotty een eindje wezen wandelen.want die heeft het ook gevoelt dat ik verdrietig was.hij was de heletijd niet bij me weg te slaan.hij heeft me veel geknuffeld. en we hebben samen wat gespeelt zo had ik een beetje afleiding. nou deze dag is bijna voorbij en daar ben ik wel blij om.

dikke knuffel meis en bedankt voor je reactie.
en een pootje van scotty.

lief en mooi ..

Nog veel sterkte gewenst, ben wel een beetje laat. Het blijft moeilijk dat gemis...