Woef Blaf Grrr Woef Blaf

Hallo Allemaal!

Ik zit momenteel even met een lastig probleem met onze 3 jarige jack russel mix Dusty. We zijn nu 2 maanden verhuist van een appartement naar een woonwijk met een grote tuin en veel honden in de buurt.

De kleine dusty blaft verschrikkelijk naar andere honden, bij de ene hond soms meer dan bij de ander. Dit heeft hij nooit gedaan tot we zijn verhuist, toen is hij er mee begonnen. Meestal blijft het bij blaffen en dan geneer ik me een beetje, mensen kijken dan ook vaak alsof je je hond niet op kan voeden. Soms echter, gaat hij he-le-maal uit zijn dak, zoals gister tegenover een witte herder, de rustheid zelve! De witte herder deed niets, hij keek niet eens naar Dusty! Waarom doet hij dat? Het leek wel alsof hij de andere hond wilde vermoorden, zo erg klonk het. Omdat er zoveel honden hier wonen dacht ik dat de kleine het leuk zou

Pardon, ik klikte iets te snel op de knop...

Ik dacht dat die kleine het wel leuk zou vinden om de ruimte te hebben. Vroeger blafte hij nooit naar andere honden in onze oude buurt. Rukjes (en harde rukken) en nee roepen/schreeuwen helpt niets... hij negeert je volkomen als hij een andere hond ziet. Wat kunnen we het beste doen om die kleine stil te houden want spelen vindt hij heerlijk, we willen hem zo graag laten gaan maar als ie al blaffen en grommend op een hond afkomt dan loopt de andere persoon vaak met een grote boog om Dusty en mij heen....

Ik heb iets gelezen dat je in het ergste geval de hond moet pakken en hem op zijn rug leggen en "Nee" roepen tot hij stil is en daarna, als hij gekalmeerd is, hem prijzen...klopt dit?
We weten eigenlijk niet meer wat we nog moeten doen!

Groet,

Danny

ja het is op het moment zijn terroterium.

je zal het moeten afleren, anders krijg je last met je buren, als tie zo te keer gaat. bij je roepen, en rustig zeggen dat tie stil moet zijn. en belonen. komt tie niet bij je, dan zorg je dat je in de buurt bent, als tie blaft. en weer belonen als tie zwijgt.
daar gaat een boel tijd inzitten, maar je moet toch proberen om het af te leren.

en niet in de tuin laten, als je er zelf niet bij bent, want dan kan je niet ingrijpen, kijk straffen heeft geen enkele zin, probeer het zo eens. rustig bij je roepen, en stil...... en dan belonen, binnen als je zelf niet buiten bent. net zolang tot hij het niet meer doet, een keer blaffen is niet erg, maar zomaar voor de lol.

willemijn

heb je tweede stukje niet kunnen lezen, dus hij doet het ook tijdens de wandel ? nee niet op zijn rug leggen, niet doen. als tie blaft tijdens de wandeling naar anderen honden, loop je de andere kant op. en beloon hem daarvoor met wat lekkers, een stukje kaas bijvoorbeeld, ja daar gaat tijd in zitten, maar als je af wilt leren zal je er tijd in moeten stoppen, zie je een hond aankomen, omdraaien, en belonen, net zolang dat jij bepaalt tot hoever je kan doorlopen, zonder dat tie te keer gaat tegen mede wandelaars.

en een niet te lange lijn, gewoon een korte, laat zien dat je de baas bent, hoef helemaal niet met straffen of dwang, jij moet rustig blijven. omdraaien, en als tie dan zijn kophoud, belonen.

Waarom doet hij dat. Wel, je weet hoe we tegenwoordig oefeningen aanleren, door middel van beloning. Werkt goed. Nu moet je weten dat voor een hond blaffen zelfbelonend werkt! Dus telkens hij het doet, versterkt hij zichzelf en gaat hij het nog meer doen.

Heeft hij vroeger op het appartement misschien weinig contact met andere honden gehad?

En dan voor het tweede deel hehe. De oplossing is niet zo evident. Je moet er in de eerste plaats inderdaad voor zorgen dat hij het niet meer kan doen, probeer het te vermijden.

Werk met iemand samen zodat je een gecontroleerde omgeving hebt.
Zoek de grens dat Dusty aanvaardbaarbaar vindt en dat hij de andere hond negeert.
De andere eigenaar komt met zijn hond wat dichter, rustig aan.
Beloon Dusty zolang hij rustig blijft. Zodra hij ook maar iets van "negatieve aandacht" aan de andere hond besteed, blijft de andere hond ter plaatse. Jij en iedereen negeert zijn negatieve gedrag zolang het bezig is. Zodra hij stopt wordt hij weer uitbundig beloond. Oefening gedaan, volgende keer probeer je opnieuw en hopelijk raak je telkens wat dichter bij.

Dit is een oefening van lange adem, wees geduldig.

Hi Danny,

Wat betreft het uitvallen aan de riem naar andere honden, ik copy & paste maar weer eens mijn reactie van een soortgelijke vraag:

Ik heb met mijn hond hetzelfde probleem gehad. Het is iets wat vrij veel voorkomt.
Er zijn meerdere redenen voor dit uitvalgedrag; frustratie (de andere hond niet kunnen onderzoeken), onzekerheid, een traumatische ervaring met andere hond... in tegenstelling tot wat er vaak gedacht wordt is het in ieder geval nooit een dominantieprobleem.

Honden die los zijn kunnen veel beter op een "hondse manier" met elkaar communiceren, elkaar gerust stellen dat ze niet uit zijn op een conflict.
Je schrijft bijvoorbeeld dat de Witte herder jouw hond compleet negeerde en hem niet eens aankeek. Dit is daar een prachtig voorbeeld van; via deze weg (negeren en wegkijken) probeerde de herder aan jouw JR te laten weten niets kwaads in de zin te hebben.

Eén van de hondse regels is bijvoorbeeld ook dat je elkaar nooit in een rechte lijn benaderd. Kijk maar eens om je heen, een goed op andere honden gesocialiseerde hond die losloopt zal de ander altijd via een boogje benaderen. Direct op de ander aflopen is een regelrechte provocatie in hondentaal. Doordat wij onze hond aan de riem hebben en ons van geen kwaad bewust zijn, lopen we wel recht op elkaar af. De honden dus ook. Onbedoeld worden beide honden dan geprovoceerd door elkaar. De ene hond gaat hier beter mee om dan de andere. Maar daardoor zie je dus best vaak dat een hond als hij los loopt prima met andere honden omgaat, terwij hij aan de riem echt een monster is.

Ik heb zelf het probleem bij mijn hond vrijwel opgelost en heb een aantal tips voor je:

1.NIET straffen (dus ook neit op de rug leggen) Door je hond op zijn donder te geven, verhoog je zijn stress/negatieve ervaring. Hierdoor zal de motivatie om volgende keer weer uit te vallen alleen maar toenemen. Daarnaast is het ook niet echt bevorderlijk voor de band die je met hem hebt. Dubbel negatief effect dus.

2.Als basis: vermijd de situatie. Je zult hiervoor ogen in je achterhoofd moeten hebben; jij moet een naderende hond eerder op kunnen merken dan jouw hond. Alleen als de situatie beheersbaar is en aan bepaalde voorwaarden voldoet (zie punt 3) laat je de naderende hond passeren. Als dit niet zo is, draai om en neem een andere route. Of loop er met zo’n grote boog om heen dat je hond niet getriggerd wordt. Waarom vermijden? Hoe vaker je hond uit kan vallen, hoe meer het gedrag ingesleten raakt in zijn systeem, hoe moeilijker het is om te buigen.

3. Je gaat het gedrag ombuigen naar iets positiefs. Een naderende hond moet nu voor jouw hond een signaal worden dat het hem meer oplevert als hij zijn aandacht op jou richt.
Hoe doe je dit?:
Vind allereerst uit waar jouw hond hélémaal warm voor draait. Kip? Kaas? Het moet in ieder geval iets heel bijzonders zijn, wat hij normaal gesproken nooit krijgt. Beperk deze beloning vanaf nu ook alleen tot deze trainingssituatie (daarmee zorg je ervoor dat de motivatie om bijv. de kip te krijgen zo hoog mogelijk is).
Je loopt met je hond aan de riem en ziet een andere hond naderen. Schat de situatie in: je moet een afstand tot de andere hond aan kunnen nemen die niet zo groot is dat je hond de ander niet opmerkt, maar ook niet zo klein dat hij teveel getriggerd wordt en zijn motivatie om uit te vallen zo groot is dat hij niets anders meer opmerkt. Is het bijvoorbeeld een nauwe doorgang? Draai dan om of loop er met een enorme boog omheen (zie punt 2).
Vervolgens laat je je hond zitten en ga je tussen hem en de andere hond in staan. Haal nu alles uit de kast o zijn aandacht te trekken: hoge, blije stem “oooooh, kijk eens…kip!!!”. Je houdt de kip onder je kin. De hond zal nu naar je gezicht kijken in plaats van naar de andere hond. DIRECT belonen met de kip en je stem. Gelijk daarna hetzelfde doen (aandacht trekken). In het begin beloon je dus steeds met een ieder moment aandacht op jou en door daar mee door te gaan totdat de hond gepasseerd is, houd je die aandacht vast. Dit kun je voorzichtig uit gaan bouwen, totdat je nog maar 1 beloning nodig hebt wanneer de hond voorbij is en je hond de hele tijd zijn aandacht op jou heeft gehad.

Het is handig om een commando voor aandacht aan te leren. Ik gebruik “watch”, mijn hond kijkt me dan aan (dit leer je volgens bovenstaande methode aan). Je kunt dit commando dan gebruiken .

Heeeel erg lang verhaal, ik hoop dat je er iets aan hebt.
Raak niet ontmoedigd, er is veel geduld voor nodig. Maar de aanhouder wint...

Succes, Mischa

Hallo allemaal,
Danny, waarom wordt je geen lid van dit gezellige forum?
Verder heb ik misschien een tip voor je.
Als Dusty tekeer gaat in de tuin zeg je 1 keer bij de eerste blaf: NEEE of foei of zo.
als dat niet werkt, rammel je hard met een leeg plastic waterflesje gevuld met kiezelstenen zeg je weer NEEE.
Zo heb ik Arak afgeleerd te blaffen in 1 dag. Maar er is een maar aan verbonden. Sommige honden intereseert geluid totaal niet. Kwestie van uitproberen. Mischa, wat vind jij van het fles idee?
Als Arak niet meer blafte prees ik hem natuurlijk de hemel in.
groetjes Betty en poot van Arak

Ik moest ineens aan nog iets denken hierover:


Honden zijn over het algemeen veel minder honkvast dan wij. Maar, dit is natuurlijk wel een grote verandering ineens voor je kleine grote man. Ineens krijgt hij op alle fronten allemaal nieuwe prikkels.

Ik zou even een paar stappen terug met hem doen en hem stap voor stap aan zijn nieuwe omgeving laten wennen.
Loop eerst eens een paar keer gewoon op dezelfde plek net hem. Dit bouw langzaam maar zeker uit.
Verder, geef hem ook niet de hele tuin tot zijn beschikking, maar een deel hiervan.
Ga dus wat zijn nieuwe omgeving betreft net zo met hem aan de gang als je tijdens de socialisatie van een pup zou doen; gedoseerd je hond nieuwe prikkels aanbieden, iedere dag een klein beetje meer. Net zoveel als je hond aankan.


Het idee van Betty, fles met steentjes rammelen, ik denk dat het met een jonge, onbevangen pup kan werken zoals in jouw geval, Betty. Ik denk alleen dat hier meer aan de hand is. Als er ook maar een greintje angst of onzekerheid bij zit, is het laatste wat je wilt ook nog eens een schrikreactie veroorzaken, omdat dat de motivatie voor het blaffen allleen maar toe doet nemen.

Groetjes, Mischa