angstige momenten..

Hi ik heb al een paar angstige momenten met mijn hond gehad..
Ik zou graag eens jullie belevenisen weten met jullie hond.
voorbeelden met mijn hond zijn: 1. Dat mijn vader terug kwam van een wandeling met Xenia en Xenia was doornat en vies en zag er niet goed uit ik heb haar dan snel goed gewasen, volgens mijn vader was ze in de sloot gesprongen is ze meegetroken door de stroming en heeft hij haar net op tijd kunnen nemen aan haar nekvel..
2. was ze bijna overeden door een auto (weeral met mijn vader..) De bestuurder was blijkbaar dronken en had het met opzet gedaan Xenia heeft nu extra angst voor mannen.. Het goede vond ik wel dat iedereen die het gezien had direct op de man gevlogen zijn vanwegen met opzet tegen Xenia te rijden.
3. Was op de luchthaven we zijn aan het wachten op de lift, komt daar een afrikaanse familie zeg ik tegen mijn vader om te achten anders zijn er te veel mensen in de lift (in verband met de hond) en op het moment dat de lift gaat sluiten krijgt Xenia een vreemde ingeving en springt in de lift ik had nog geprobeerd de lift tegen de houden maar de laat. Ik naar boven gegaan en mijn vader naar onder om te zien waar ze beland is, hebben we nog geluk gehad een man had haar aan de leiband genomen en op ons gewacht. De familie vond het grapig maar ik niet wat als ik zo'n bol ofzo aan de leiband had dat was ze gestikt of mischien was ze verloren gelopen of meegenomen.. in elk geval Xenia gaat nooit meer naar de luchthaven!

Met mijn vorige hond had ik een paar angstige ervaringen de ergste was dit:

Mijn ex was met haar gaan wandelen in het park, had haar losgelaten en beiden liepen waarschijnlijk te dromen want ineens was hij haar kwijt.
Na een tijdje zoeken was hij maar naar huis gegaan in de hoop dat zij al thuis was.

Maar tussen het park en onze wijk is een enorm drukke weg, met veel vrachtverkeer ook.

Dus ik in paniek snel de fiets op gestapt, de buurvrouw ook en zij fietste sneller dan ik. En ik zag dat ze bij de stoplichten op het voetgangersknopje gedrukt had. Ondertussen zien we de hond uit het park komen en rustig dravend richting zebrapad loopt. Ik stond werkelijk doodsangsten uit en brulde dat ze moest zitten. Alleen hoorde ze het niet door de herrie van het verkeer.
En toen........als een wonder sprong op het juiste moment het licht op groen voor haar en liep ze vrolijk naar ons toe. Ik huilen maar ik was dolblij dat ze niks had. Mijn ex heeft later wel een en ander van mij te horen gekregen pfff ik was zo bang dat ze zou verongelukken ik krijg nog kippenvel als ik eraan terugdenk.

Later hebben we de buuv ook nog wat lekkere chocolaatjes gebracht. Als zij niet zo snel geweest was en op het knopje gedrukt had............ze was een echte beschermengel.....

Ik heb Bram nog maar kort, soms houdt ik wel mijn hart vast als hij iets in zijn geheel door probeerd te slikken, en dan enge geluiden maakt. Ook ben ik altijd bang als hij naar buiten glipt, dat hij niet meer terug komt.. Brr..

Hm mijn moeder had me verteld (ik was toen mischien 3 jaar .
Dat de mechelse herder ontsnapt (vergeten de deur dicht de doen), dus was ze opt straat beland en opgepikt door de politie.. Mijn moeder was dan naar de politie geweest en had gevraagt of ze een mechelse herder gevonden hadden? Nee mevrouw alleen een rottweiler!?? 2weken later is mijn vader en mijn broer toch naar het asiel gaan kijken en ja daar was ze (in een hoekje gedoken en totaal angstig) Ze moesten 200 euro als schadevergoeding betalen ??? het heeft toch een tijdje geduurt voordat ze in haar eigen doen was volgens mijn moeder.
Tja ik weet ik was jong ik heb daar niks van geweten maar als ik mijn moeder was zou ik toch mijn hart vashouden

Bah dat zijn momenten die je jaren van je leven kosten zeg.
Ben blij dat ik tot nu toe nog niet zoiets heb mee gemaakt.....even afkloppen.

Wel eens gehad toen met onze Shita dat die aangevallen werd door een valse hond die hem echt verscheuren wou.
Toen stond mijn hart echt wel stil en was ik zo verstijfd van angst en omdat ik overdonderd was,dat ik niets deed. Gelukkig was mijn vriend er ook bij en die heeft de hond dus losgeslagen met een stok.

Pfff dat hoop ik nooit meer mee te maken. Afschuwelijk.

Groetjes Marianne

We hadden Frodo altijd in een mandje voorop de fiets. Daar paste hij op een gegeven moment niet meer in dus had mijn moeder een 2e hands mandje voor achterop de fiets gekocht. Daarmee ging ze fietsen, Frodo achterop en gaan. Ik bleef thuis. Na een uurtje/anderhalf uur begon ik me af te vragen waar ze bleven. Op het moment dat ik naar beneden ging werd ik gebeld en vertelde mn moeder dat ze bij de DA was en dat Frodo zijn pootje had gebroken.
Nu heb ik eigenlijk altijd als iemand voor mijn gevoel te lang met Frodo weg blijft, dat ik me daar niet prettig bij voel en me best ongerust maak.

Ik hoop dat ik nooit meer zo`n telefoontje hoef te krijgen want ik schrok me kapot toen!