Hond dus even kwijt

We waren net lekker aan het wandelen in het bos toen we een jogger tegenkwamen.
Takkie schrok daar dus heel erg van en rende voor hem weg. Die man bleef door rennen en Takkie rende hem in haar angst de hele tijd voor . Noa helemaal in paniek erachteraan. We hebben geroepen en gefloten, gezocht, helemaal achter de jogger aan gelopen, maar op een gegeven moment waren we dus en de jogger en Takkie kwijt. Normaal gesproken ben ik niet zo snel ongerust, maar we wonen hier net een week, dus nog vrij onbekend terrein voor Takkie. En na het verhaal over Chiro uit Dordrecht realiseer ik mij dat het dus niet altijd goed afloopt.
Uiteindelijk kwam ze uit zichzelf terug gerend. Noa helemaal boos op de jogger. Dus ik uitgelegd dat het natuurlijk niet zijn probleem is als onze hond de benen neemt, maar zij zei:
"Wat is er nou belangrijker, iemand zijn hond terugbrengen of een beetje stom rondrennen in het bos!"
Whahahaha wat een taart joh! Zelf had ik het ook op prijs gesteld als de meneer even was blijven staan, maar ja...het is mijn hond.
Ben wel ontzettend blij dat ze weer terug kwam. Noa zei ook (terecht) toen ik zei dat we heus niet naar huis waren gegaan zonder Josefientje, dat als het donker was, we toch echt terug hadden gemoeten, want dan zie je geen klap.
Dat kind maakt me altijd zo aan het lachen, maar ze was echt heel erg geschrokken.
Ze zei net al dat ze weinig lucht heeft, ik denk dat het nog de schrik is.

jeetje zeg,dat is schrikken.gelukkig is takkie teruggekomen.ik had het laatst ook toen poppy was gegrepen door een hond.die nam een spurt bijna de snelweg op. maar gelukkig is het allemaal goed afgelopen met takkie

Dat is wel schrikken ja. Vind het wel flauw van die jogger dat hij niet eventjes stil gaan staan is hoor. Maar het is inderdaad niet zijn probleem.
Gelukkig is het goed afgelopen.

Ja dat vond Noa dus ook hahaha! Volgende keer als er ons iemand tegemoet komt lopen, Takkie maar even aanlijnen.

Wat moet jij in de rats gezeten hebben, gelukkig is alles goed gekomen

Het was vooral mijn dochter van 8 die als een dolle stier erachter aan speerde, toen ik haar niet meer zag, was ik er 2 kwijt hahaha!

Ja allebei hahahaha!

Wat een schrik! Nu hebben jullie zelf ook gejogd!

En vanaf vandaag is ze loops, dus ben ik even blij dat ze er niet helemaal vandoor is gegaan!!!