Sterven honden nog een natuurlijke dood?

Wat ik me eigenlijk afvraag (er zijn hier hondenbezitters genoeg)Zijn er honden die nog een natuurlijke dood sterven of is dat percentage te verwaarlozen? Zijn er eigenaren wiens hond vanzelf is "heengegaan"? Ik hoef dus niet te horen dat ze kunstmatig ingeslapen zjin want dat zijn er genoeg waarschijnlijk.

Het hondje van mijn oude buren is zelf ingeslapen..
Maar die was wel naar een dierenarts geweest en was erg ziek..
Ze wilde het die nacht nog even doorzetten met medicatie en dan de dag daarna bekijken wat verder.. Maar die dag later kwam niet meer, ze hoorde ineens een hele diepe zucht en die lieverd was overleden.

Verder ken ik niet van zulke verhalen, alle honden die ik ken en heb gekend zijn allemaal met hulp ingeslapen.

Hier zijn 2 van onze honden zelf ingeslapen.

Helaas ken ik ook niet veel verhalen dat een hond aan een natuurlijke dood sterft.

Ik merk trouwens bij de mens dat dit ook steeds minder word..
De laatste tijd zijn er een hoop mensen in mijn omgeving overleden (oudere mensen hoor)

Allemaal aan verschillende soorten kanker.. vooral mannen aan prostaat kanker

De ene was 15 jaar en al sinds zijn 12de 'hartpatient' Hij was de dag voor zijn sterven wat minder actief dan normaal en is de vorige ochtend in het bijzijn van iedereen ingeslapen

De ander was 12 jaar en we waren ermee sochtends naar de dierenarts geweest omdat hij niet helemaal fit was, bleek een longtumor te hebben. Advies was om hem in te laten slapen maar voordat we dat konden doen(hadden smiddags een afspraak) is hij in onze armen overleden.

De mens word steeds ouder maar ook steeds zieker lijkt het af en toe wel..

Wat een onderwerp haal je aan zeg..

Gezellig zo op een za avond

Zelf heb ik nog nooit een maatje moeten laten gaan..
Maar een vriendin-fokker van mij uit spanje, die zowel borders als duitse herders heeft vertelde me laatst van 1 van haar oudere dh's. Die was in de tuin aan het rennen en ineens zag ze hem niet meer. Toen ze ging kijken lag hij achter in de tuin op de grond, hij had een hartaanval gehad...
Ik heb haar ook gevraagd of dat verschil maakt qua gevoel. Zij zegt absoluut van wel, omdat je zelf niet degene bent die de keus heeft moeten maken en je jezelf dus nooit wat hoeft af te vragen..
Dat lijkt mij inderdaad ook en ik denk ook dat het enigszins 'fijner' kan zijn (al vind ik dat een raar woord natuulijk in deze situatie) als de hond zeg maar zelf de keus maakt.. of het lichaam van de hond.. Al komt het dan natuurlijk vaak wel wat onverwachtser..
Als je zelf besluit je hond in te laten slapen dan gaat ie vaak nog even mee naar huis om afscheid te nemen.. Dus ja, wat is een prettigere manier om het af te sluiten...
Denk dat het ook in elke situatie weer anders is.

Volgens mij is het vrijdagavond Loes
Van de vijf honden van me die gestorven zijn, zijn er 2 op natuurlijke wijze overleden op de leeftijd van 13 en 12 jaar.

Oeps haha.. tja het is laat zal ik dan maar zeggen

Ik heb gelukkig nog nooit deze beslissing moeten maken, maar ik denk idd zeker wel dat het qua gevoel verschil uitmaakt..

Ja hoor, m'n hondje voor Kylie is een natuurlijke dood gestorven een paar dagen voor ze 15 werd.

Hopelijk ligt een afscheid van Kylie nog heeeeel ver weg. Ik hoop dat ze ook een natuurlijke dood sterft na een mooi lang leven. Maar dat neemt niet weg dat ik haar pijn en lijden zal besparen als het ooit nodig mocht zijn.

Groetjes.

Mijn hondjeis een aantal jaar geleden ook natuurlijk ingeslapen. Het kwam echt onverwachts, anders had ik hem wel in laten slapen..

Hij was net 15 jaar maar echt nog fit dus ik maakte me geen zorgen. Opeen dag was hij futloos en hij was op.. Nergens zin in, viel bijna om terwijl hij liep dus ik belde de DA..

Hij zou langskomen maar voordat hij er was, was hij al overleden.

07 11 2007

@Irene: helaas komen er voor de ziekte die nu bestreden kunnen worden heel veel ziektes bij die nog lang niet geneesbaar zijn..

Allebei onze vorige honden zijn van nature gestorven zonder medicatie.

Ik heb gelukkig nog nooit een hond hoeven te verliezen, maar ik laat hem/haar absoluut niet lijden. Bij mensen is het zo moeilijk om een spuitje te geven, die hebben vaak een enorme lijdensweg. Ik ben blij dat het bij honden wel gemakkelijk kan, want op den duur dan wil het lichaam gewoon niet meer.

Wel heb ik het gehad bij mijn konijn, hij was verlamd en erg zwak. We hadden eigenlijk gehoopt dat die die nacht dood zou gaan, zodat we niet naar de dierenarts zouden hoeven. Maar hij was echt oersterk en leefde die ochtend gewoon nog. 's Avonds gingen we naar de dierenarts en ging het allemaal heel snel, je zag gewoon dat die op was. We hebben hem begraven en hebben er vrede mee, hij is 15 jaar geworden.

Dus als ik zie dat één van mijn honden (op hoge leeftijd) enorm veel pijn lijd en had wachten is tot die zijn laatste adem uitblaast, wacht ik niet langer en ga ik naar de dierenarts.

Nee, ik heb geen hond gehad die op natuurlijke wijze is overleden. Toen onze oude Dinka (bijna 16 jaar) tenslotte niet meer kon opstaan vonden wij het mooi geweest. Ze vond het vreselijk en wilde niet in huis plassen dus wij besloten dat dat geen hondenleven meer was.
Want dat is voor mij het kriterium: Geen ondragelijke pijn en nog een (oude) hondenleven kunnen hebben.

Ik werk in de gezondheidszorg en ik kan je vertellen, als je maar oud genoeg wordt krijg je ook kwalen. En van sommige kwalen besluiten de lijders ervan zelf dat het genoeg geweest is.
Voor honden moet de eigenaar die beslissing nemen.

Gevoelsmatig vind ik het 'fijner' dat ik zelf niet de keuze heb hoeven maken, anders had ik toch het gevoel van wat als.. overgehouden.
Verder vond ik het sterfproces vrij heftig om te zien.

Luca is vorig jaar op zijn tiende verjaardag gestorven.
Hij is niet ingeslapen.
Luca was heel ziek, levernecrose.
Dat was onomkeerbaar.

Wat een verschrikkelijk onderwerp. Maar je hoort het inderdaad niet zo vaak meer dat honden uit zichzelf inslapen. De hond van mijn vader is op een natuurlijke manier ingeslapen maar dat is al heel erg lang geleden.

Mijn Fransoos is overleden aan een natuurlijke dood, in haar slaap op haar kussentje tussen d'r knuffels en dingetjes. Ze was niet oud, ziek (da dacht aan een soort down bij honden, complete misfok simpel gezegd) maar toch rustig heengegaan.

M'n Rottie zonder hulp maar niet natuurlijk. (Ongeluk.)