Blaren rond anus

Wie kan mij helpen? Mijn hondje van 7 jaar, een reu heeft sinds enkele maanden geregeld blaren rond de anus. Hij heeft daar veel last van en gaat likken en "sleetje rijden". Ik ben de afgelopen 3 maanden al 4 keer bij de de dierenarts geweest. De eerste keer heeft hij de anaal klieren leeg gedrukt, maar er zat weinig in, volgens hem. De keren daarna was er een andere arts en die zei dat het aan de anaal klieren lag en drukte ze leeg. Ik heb zelf niet op gelet of er veel uit kwam. Na een paar weken was het weer zo ver, meteen weer heen gegaan, weer hetzelfde. het is nu een week geleden, de blaren waren al weer weg, maar sinds gistermiddag zit het er weer. De blaren zitten meestal op 10, 12 en 13 uur, maar vooral op 12 uur. (Als je de anus van de hond als een klok zou zien.) Ik voel rond de anaal klieren ook geen verdikking. Ik let met uit gaan op dat hij niet met zijn anus bij brandnetels en zo zit.
Zou er iets anders aan de hand kunnen zijn? Ik ga een second opinion aan vragen bij een andere dierenarts, maar vraag hier ook nog even advies. Ik voel me zo machteloos, en vind het zo zielig voor hem.

Ik denk dat een second opinion bij een andere dierenarts een goed idee is. Succes!

hey,

mag ik vragen wat second opinion betekent?

groetjes

Hoi Chico,

Ik zou ook even bij een andere dierenarts langs gaan. Er moet toch een reden zijn. Normaal worden de anaalkliertjes ook geleegt als je hond zijn behoefte doet. Mijn vorige reu had een gezwelletje aan zijn anus. De eerste keer dat ik hiermee naar de DA ging, dachten ze ook aan de anaalkliertjes, echter die bult ging niet weg en werd alleen maar groter. Deze bult leek niet op een blaar maar meer op een steenpuist. Deze knapte zo nu en dan en dan was het bultje weer even weg, maar kwam daarna weer terug en groeide dan meestal best hard tot het weer knapte. Onze DA zei destijds dat ik er niets aan hoefde te doen. Buster had er zelf weinig last van. Hij kreeg dit op oudere leeftijd. Het zag er alleen een beetje vies uit, zo'n mini-knikkertje aan zijn anus.

Groetjes Monique

Hey Desiree,
Een second opinion houdt in dat je naar een andere (in dit geval) DA gaat, en om zijn mening vraagt. (second = 2e / opinion = mening)
Het kan natuurlijk zo zijn dat een andere dierenarts heel anders tegen de situatie aan kijkt.

hey ingrid,

dank om op mijn vraag te antwoorden.
nu weet ik ook wat het betekent.
ik denk ook inderdaad dat iedere DA een andere mening heeft.
maar ik denk dat als je naar twee verschilende luisterd dat je het toch op een duur ook niet meer weet.

groetjes

Allemaal bedankt voor het advies. Ik kon helaas vandaag niet terecht bij de dierenarts waar ik heen wou. Maar ik heb zelf een paar maatregelen getroffen. Ik ga bijhouden wat hij eet, wat hij doet, enz. Ik zoek het misschien ver, maar het is in ieder geval 2 keer voor gevallen dat mijn ex was geweest, en dat hij het de volgende dag had. Van de andere keren weet ik dat niet meer. Hij gaf hem de afgelopen keren kaas, dat mag dus niet meer van mij. En hij zorgt voor erg veel stress, door zijn agressieve gedrag. Ik heb dus gevraagd om niet meer te komen. Maar helaas, ik ben bang dat hij zich daar niet aan gaat houden (hij stalkt mij, maar dat is een ander verhaal en een andere site). Ik merk dat mij hond er erg nerveus van wordt.
Maandag dus naar een andere dierenarts.

Even over een second opinion. Dat kan dus ook levens redden! Ik heb mee gemaakt dat mijn hond ineens rare poep had, kleine keutels en erg donker. Ik ging het van dicht bij bekijken en er met een stokje in prikken, bleek van binnen blauw te zijn. Een blauw/groenige kleur en veel zwart. Ik bel de dierenarts, oh, was niks, vast iets blauws gegeten. Ik vroeg nog, kan het geen ratten gif zijn? nee hoor, dat ziet er anders uit. s'Middags gaf hij over en 's avonds nog eens die rare poep. ik vertrouwde het niet en ben op internet gaan kijken. Daar vond ik een verhaal over vergiftigde honden met dezelfde symptonen. Een andere d.a. gebeld, die dienst had, nou nee hoor, niks aan de hand. Maar het staat ook op internet! nee, niks aan de hand. Ik de volgende dag toch nog een derde geraadpleegd. En die zei meteen dat het rattengif was. En waarom ik niet meteen de vorige dag was gekomen of de dienstdoende arts had gebeld. dat had ik dus wel gedaan. Gelukkig is alles goed gekomen, doordat ik op mijn eigen gevoel af ging en door bleef zoeken. Hij is toen behandeld met vitamine B. (maar ook daar moest ik achter aan, want ik merkte dat er cacao in zat. Ik moet het namelijk ophalen bij de normale "mensen" apotheek omdat de d.a. het niet op voorraad had. De d.a. heeft het vergiftigings centrum op gebeld, want ze schrok er zelf ook van, dat dat er in zat. Hond goed in de gaten houden, vooral om z'n hartje denken, en zodra ik iets bemerkte, dan moest ik meteen bellen. Dan zouden ze er voor zorgen dat het speciaal klaar gemaakt werd, zonder cacao. Het is allemaal goed gegaan gelukkig. )

Sorry voor mijn lange verhaal, maar wie weet kan ik er ooit iemand mee helpen. Ga op je gevoel af.

Nou zeg dat is zeker een heel verhaal,ik hoop dat je ex verstandiger is de volgende keer. Die vergiftiging is ook een eng verhaal, soms zijn dierenartsen gewoon gemakzuchtig dus.