Ook eens aan je zelf denken???

Hebben jullie dat ook zo vaak dat mensen tegen je zegt van je moet ook eens aan je zelf denken in plaats van je eigen dieren??? Ik kreeg net weer het te horen van me begeleider. en op me werk zeggen ze het ook al de hele tijd.

Ik moet er dan zo om lachen he. Ik zeg dan ook gewoon dat me dieren op punt 1 staan en dan me zelf.

Hoe zit dat bij jullie??

Dat hoor ik ook wel eens.

Maar ik doe alles voor mijn honden.

hier precies hetzelfde nog wel erger denk. ik wil en ga niet eens op vakantie omdat ik honden heb. mijn vriend zeg ga mee jo. ik zeg nee word gek als ik mijn honden niet bij me heb. of ik ga op vakantie en ik zit daar denk ik, krijgen ze wel aandacht, goed te eten, op zijn tijd een knuffie enzo. mijn vriend gaat nu elk jaar een week of zo naar een warm land zonder mij . hahaa ja omdat ik niet wil, wil niet zeggen dat hij ook niet mag en aan huis gekluisterd moet zijn. he. hier alles voor de hondjes echt alles . daar heb ik ze voor genomen. hun doen veel voor mij en ik voor hun. en zo hoort het ook , vind ik hoor.

Dat zeggen ze tegen mij ook. En eigenlijk hebben ze daar ook soms wel gelijk in

Ik denk ook altijd aan de honden. Stukje bij beetje leer ik tóch om mezelf soms eens op de eerste plek te zetten, al is het maar af en toe een dagje. De honden varen daar ook wel bij, want de volgende dag is er weer dubbel veel energie voor leuke dingen!

ja ik wil ook idd absoluut niet op vakantie zonder hun. en ga ook nooit op vakantie. word gewoon gek dan

Ik hoor altijd in mijn hoofdIk had vroeger paardrijles bij een vrouw thuis. Ze had een prachtig paard, een Trakhener, echt een superpaard. Ze gaf mij les en ik heb van haar heel veel geleerd over hoe je met dieren omgaat.
Ze zei altijd "eerst de dieren dan de mensen' en dat hoor ik nog altijd. Als ik moe ben en wil gaan zitten geef ik TOCH eerst de poezen verse brokjes. Dat zit erin gebakken.

Hahaha, ik denk ook wel een klein beetje aan mijzelf, maar ook heel erg veel aan Laycka!!

hier eerst mijn kinderen dan mijn man en dan mijn dieren daarna ik.. ik vind het prima zo

Ik heb dat ook wel een beetje, maar niet heel extreem.
Stel dat er bijvoorbeeld brand uitbreekt hier in huis,
zou ik door de vlammen rennen om Yuna te halen.

Ook krijg ik van alle kanten te horen dat ze verwend wordt,
omdat ik haar vlees geef, omdat ik vrij nam toen ze in huis kwam en
omdat ik haar naar een oppas breng bijvoorbeeld.
Maar die mensen weten niet beter denk ik dan maar..

Maar het is niet zo dat ik mezelf wegcijfer.

Hier gaat het precies hetzelfde als bij Myriam. Ik heb voor de honden gekozen en zal er voor staan. Mijn vriend gaat dan ook alleen eens op vakantie met vrienden. Hij kan en mag doen wat hij wil, naast dit is hij een absolute schat voor de honden. Van hem komen ze niks te kort. Straks gaat hij een weekend Newcastle, ik mag mee. Maar nee, ik niet, als ik op vakantie ga, dan gaan de honden met mij mee, anders ga ik gewoon niet. Ik word denk ik niet goed om zo lang zonder hen te zijn.
Er wordt mij ook wel eens gezegd dat ik het allemaal te bont maak omtrent de honden, hebben ze soms ook wel gelijk in Maar mezelf vergeten doe ik dan ook weer niet xD

ik denk ook wel eens wel eens aan mezelf. met bv met kleine dingen, maar hou altijd rekening met mijn honden . ik vind het fijn zo en bene zeer tevreden en denk mijn honden ook hahahaa

gelukkig ben ik dus niet gek
de mensen rond om mij heen verklaren mij namelijk voor gek dat ik zo veel over heb voor mijn dieren
en dat ik hun op de eerste plaats zet

hhahahha nagano, nee ,want je ziet het , er zijn dan meer gekken dan

Ik denk dat ik aan beiden denk.

Ik hoef zo wie zo niet op vakantie, dat heb ik nu elke dag.

Maar ik moet ook aan mezelf denken, mijn honden hebben er niets aan als uitval.

Voor mij dus aan de honden en mezelf denken.

Nagano,

Nee je bent zeker niet gek. het is gewoon bij ons dat de honden op de eerste plaats staan. Mijn begeleider zegt wel tegen mij dat ik me zelf wegzuiver. en alleen maar bezig ben met de honden in plaats van me zelf. maar goed. ik heb ook altijd gezegd je neemt inderdaad zoals mensen hier al zeggen honden, en dan moet je er voor staan. vele mensen snappen dat gewoon niet.

Dat zeggen ze tegen mij ook.

Ik hoorde dat ook continu, maar voor mij was dat zeer vanzelfsprekend. Het zijn altijd mensen die zelf geen huisdieren hebben dus het niet kunnen inleven, of mensen die wel een hond hebben maar er helemaal niets mee of voor doen, dat is mij tenminste opgevallen

hier gaan jazzy en poppy voor en dan kom ik ik ga ook niet op vakantie.ik ben dan wel alleen maar ik kan niet zonder ze.ik denk ook wel aan mezelf hoor,maar je weet dat als je honden hebt dat je leven veranderd en de beslissing om honden te nemen was de beste beslissing in mijn leven. en omdat jazz ook altijd ziek is,vind ik het geen prettig idee dat als ik zeg maar op vakantie ben jazzy ziek word en ik er niet bij ben.nee hoor ik ben gelukkig zo met mijn pukkies

oh gaat er hier iets mis denk ik. Want als ik aan mijzelf denk denk ik automatisch ja leuk wandelen of ja leuk naar cursus.
Even zonder kids geen gezeur alleen ik mijn hond en de natuur

nee, dat hoor ik hier niet, maar er zijn ook gelukkig niet zoveel van die zeurderige kritische mensen in mijn leven, maar die hoef ik ook niet. ik studeer diergeneeskunde, dus ik praat met mijn vriendinnen toch al de hele dag over honden, paarden of andere dieren. dus ligt misschien ook aan het milieu waar je in zit.

dat hoor ik ook wel eens
ik ga daar redelijk ver in.
als ik eens wat minder geld heb, zit ik er niet mee in om zelf van rijst met wat saus te leven, maar de honden krijgen wel lekker vers vlees!

Maar ik zou wél op vakantie gaan, ken namelijk enkele mensen die hen geweldig zouden opvangen, en die ik helemaal met hen vertrouw

Ja dat hoor ik ook weleens.. mijn moeder heeft er een handje van.
Maar die zegt ook dingen als: 'met al die dieren ga je nooit een man vinden!' en 'als je al die dieren wil houden moet je niet raar opkijken als je alleen blijft, dat kan je niet van een man vragen om voor zoveel dieren te zorgen'.

Nou heb ik 1 hond, 3 katten en twee konijnen (vlamen dan wel) in de tuin.. en dat vind ik niet veel hoor!
Katten kunnen er niet bij, want dan gaan ze plassen in huis (iew).
Maar ik heb nog wel plek voor een paar honden haha.. alleen denk ik dat ik Biko er niet zo'n plezier mee doe.. dus daarom komen ze er toch niet.
(maar dan zie ik hem weer leuk spelen met een aussie teefje en dan gaat het toch weer kriebelen )

En als een man niet begrijpt dat ik dol ben op dieren past ie ook niet bij mij!

Dus je niks van aantrekken! Je honden zijn gewoon je alles!
(het is overigens wel een beetje gevaarlijk als ze overlijden en ze zijn echt je alles.. dat heeft mij een behoorlijke dip opgeleverd.. dus je ook op andere dingen richten is wel verstandig)

ik ga ook op vakantie, maar dan met de honden. heerlijk wandelen in allemaal mooie nieuwe gebieden. (bij voorkeur de bergen in oostenrijk o.i.d.)

Goed voor je dieren zorgen is ook goed voor jezelf zorgen. Goed, als je moe bent, zou je waarschijnlijk meer uitrusten van een lekker badje dan van eerst nog eens met je hondje te gaan wandelen. En je zou wat leuker gekleed zijn als je daar wat meer tijd aan besteede.
Maar je krijgt zo ontzettend veel terug van een hond.
Dus zorg je op een onrechtstreekse manier voor jezelf. Ja, toch?
Ik ben bv. van nature een piekeraar. Ik kan me daar zelf niet uittrekken, mijn hondje kon dat wel. Even met haar spelen, een fijne wandeling met haar maken, haar lekker verwennen en ik voelde me meteen een stuk beter. En had ik eens echt geen zin om te gaan wandelen omdat ik een rotdag achter de rug had, dan stond daar een hondje naar me te kijken met een snoetje waar ik onmogelijk neen tegen kon zeggen. Ging ik dus overstag en toch gaan wandelen. Om achteraf helemaal opgekikkerd thuis te komen.
Dus hoezo "je moet eens wat meer voor jezelf zorgen?".
Als je nou niet veel met honden hebt en er niet van opkikkert om met hen bezig te zijn, tja, dan is met hen bezig zijn niet meteen voor jezelf zorgen.
Ik kikker niet op van een avondje dansen en fuiven. Maar daarom zeg ik toch ook niet aan mensen die dat wel leuk vinden dat ze een beetje meer aan zichzelf moeten denken?
Groetjes, Fleur.

Hier ook zo, ik ben allergisch maar kan niet zonder mijn dieren.
Vooral de katten geven me loopneuzen maar ik heb pufjes ervoor (die de ontsteking in de longen verminderen) en het gaat prima
Dieren staan centraal in ons leven, ben ermee opgegroeid en heb me in geen 26 jaar laten tegenhouden door de allergie!

Uiteraard moet je goed voor jezelf zorgen om zo ook goed voor je dieren te kunnen zorgen.

Hier is het niet anders hoor.

Ik sta op, schiet in de eerste beste kleren die nog op de stoel liggen en ren dan meteen naar beneden.
Dan loop ik meteen de achterdeur uit met de hondjes in mijn kielzog.
Paarden voeren, kippen/konijnen (fruit snijden/groente snijden) voeren en alles van vers water voorzien.
Terwijl de paarden aan het eten zijn, ga ik drie kwartier tot een uur met de honden in de wei spelen en oefeningen doen.

Daarna naar binnen, honden in het kantoor leggen, voeren en vers water geven.

Dan ga ik de keuken in, maak een sopje, neem elke ochtend het aanrecht af vanwege het kattevoer dat daar staat (anders maken ze er een pisplaats van en dat vind ik echt goor, I thank God voor Dettol), ik geef de katten verse brokjes en water, zet de keukendeur en achterdeur open zodat ze de stallen in kunnen.

Nou tegen die tijd hebben de paarden hun eten op en mogen ze naar buiten, hooi en water is dan al voorzien op de weide.

Pas als alles eten en drinken heeft, buiten is of geweest is, ga ik koffie zetten.
Als ik moet werken, sta ik om 6 uur op om alles te geven wat ze nodig hebben.
Ik kan niet op mijn krent zitten terwijl ik weet dat de beestjes niet goed verzorgd zijn.

Ja, wij denken ook altijd aan Nala als het over vakantie, verjaardagen, uitstapjes of feestjes gaat. Want we kennen genoeg mensen met een hond die de dag voordat ze op vakantie gaan al hun kennissen opbellen met; kan je de hond even twee weken hebben? Zo gaan wij niet om met Nala, er wordt altijd rekening met haar gehouden.

Vakantie? Wat is dat?

Ik kan vanwege de dieren nooit lang weg, nooit uitslapen, nooit eens een keer lekker doorzakken.
Niets van dat alles.
Heel soms valt me dat zwaar. Maar die keren zijn op 1 hand te tellen.
Ik vind dat dat erbij hoort als je de verantwoordelijk aangaat om een dier in huis te nemen.
Dat is je zorgplicht.

Hier ook alles over voor mijn hondenbeestje Jindi.
Maar ik moet Margje wel gelijk geven.
Toen mijn vorige hond was overleden knapte er iets in mij.
Ze was mijn alles, en ging bijna overal mee naar toe.
Ook ik ging nooit op vakantie.
En zelfs verjaardags-bezoekjes hield ik zo kort mogelijk om maar weer gauw naar haar toe te gaan.
Ze was mijn meisje en ik gaf haar alle aandacht en liefde die ze nodig had en dan nog meer.
Maar toen ze kwam te overlijden na 9 jaar viel ik in een diep gat.
Hoe moest ik nu verder zonder haar.
Mijn leven stond stil, net of ik ook niet meer bestond.
Ik leefde op de automatische piloot.
Ik kon maar niet stoppen met huilen en alles in huis herinnerde mij aan haar.

Nu hebben we een nieuwe hond, ze is nu vijf maanden.
Niets kan mijn vorige hond vervangen maar om weer te zorgen en liefde te geven aan een hulpeloos pupje hielp mij er wel enigzins overheen.
Toch voelde het in het begin anders dan bij mijn eerste hond.
Net of ik onbewust een beetje afstand hield.
Nu we een paar maanden verder zijn kan ik me een leven zonder Jindi niet meer voorstellen.
Kids en hond komen nog steeds op de eerste plaats maar ik heb wel geleerd dat ik ook aan mezelf moet denken.
Ik ga uiteten, of naar de film ofzo of een dagje met vriendinnen opstap.
De pup gaat dan naar mijn moeder en ik heb dan echt even ik-tijd.
Dus het is helemaal niet erg dat je hond op de eerste plaats komt maar zorg er wel voor dat je buiten je hond ook genoeg andere dingen hebt waar je je op kunt richten.