iets geregeld voor de hond ?

Tja... Ik ben dan wel niet alleen, maar mijn vriend werkt fulltime. Wanneer er dus iets met mij zou gebeuren, zou Sam dus 40 uur in de week alleen thuis zitten. Niet te doen dus. Ik heb niets geregeld, maar mijn ouders (m.n. mijn moeder) is erg gek met Sam, dus die zouden hem zo opnemen. Daarbij zou ik zelf ook zoiets doen. Never nooit niet zou ik een hond naar een asiel (etc.) laten gaan, mocht iemand er niet meer voor kunnen zorgen in m'n omgeving. Kom maar brengen! Het is dat m'n vriend me tegenhoudt, anders hadden we intussen een kinderboerderij gehad.

Dat is niet fijn als je ervan wakker ligt.
Als je alleen bent, kan ik me dat heel goed voorstellen..
Ik ben niet alleen gelukkig, dus mocht mij wat overkomen, blijven de honden bij mijn vriend.
Mocht ons allebei wat overkomen, dan blijven ze in de familie.. Bij m'n ouders of zus/zusje.
Ik weet zeker dat ze goed terecht komen, dat heb ik nagevraagd en dat hebben ze me verzekerd.
Ze blijven bij elkaar en ze blijven in de familie, dus daar ben ik gerust op!

En vast oppas. Ik heb hele lieve buren die ze af en toe eens uit willen doen
en ook familie waar ik ze altijd naartoe kan brengen, dus ik zit gelukkig nooit verlegen!

Hopelijk vind je een fijn en vertrouwd adres, zodat je met een gerust hart weg kunt gaan en kunt gaan slapen

Trouwens, de buren hebben een sleutel, dus kunnen erin als het moet. Buurman is altijd thuis, dus erg handig. Je weet maar nooit..

Als ik wat langer van huis weg ben, dan heb ik een lieve buurman die mijn hondjes ff uitlaat tussentijds. En eventueel ook nog een aardige mevrouw die hier pas is komen wonen bij mij op het appartementencomplex. Ze heeft zelf ook een hond en is helemaal dogsminded.

Betreft als er mij iets overkomt...tja, daar zit ik dus ook nog mee. Als mij iets overkomt en ik laat de zorg over aan mijn ouders...dan denk ik dat ze de honden naar het asiel doen of verkopen aan de eerste de beste die ze in huis willen. Ik moet hier niet aan denken!!! Mijn ouders zijn geen hondenliefhebbers. Ze vinden het wel leuk en aardig om te zien, maar als ze hier komen dan wordt er al geklaagd over welke broek ze aan moeten trekken.

Tara heeft een totaalpakket bij Petplan, mocht ik in het ziekenhuis terecht komen, dan weet ik zeker dat Tara op kosten van petplan 10 dagen gratis opgevangen wordt. Tender heeft geen totaalpakket, een basispakket alleen, en dus hij moet dan nog wel onderdak, maar wellicht wil die lieve mevrouw hier er wel voor in staan. Zeker weten doe ik het ook niet.

Zou ik ooit een ongeluk krijgen en niet meer in staat zijn voor honden te zorgen, dan denk ik dat ik de honden via een stichting wil laten herplaatsen. Wil er zeker van zijn dat ze goed terecht komen en niet bij mensen die na poosje de honden weer herplaatsen ofzo.

http://www.slhh.nl/

Hier vond ik toevallig een link van een stichting die doet herplaatsen.

ook hier een westerling in het mooie Groningen, allemaal aardige mensen maar niemand die ik mijn honden zou toevertrouwen.
Nu ligt mijn man in het ziekenhuis en word ik toch met de neus op de feiten gedrukt dat het lastig is om de honden te verzorgen. Tot nu toe lukt het wel maar wat als???? Ik moet er nu maar even niet aan denken.

Mijn pap en mam passen op de honden en anders m'n vriendin
Dus weet zeker dat als er iets gebeurd hun voor ze zorgen, ook wil me schoonzus ze altijd even voor me uit laten of ze opvangen..
Maar bij m'n ouders en vriendin zijn ze "thuis" dus dat is wel erg lekker!

Goede vraag Willemijn,
Wij zijn met z'n tweeen, maar er heeft nog nooit iemand anders Santa uitgelaten, nog nooit iemand meegelopen, laat staan oppassen oid.
Waarom? Omdat we volop aan het trainen waren, en uitlaten echt niet lollig was in het begin.
Nu denk ik er wel over om eens de buurvrouw mee te vragen, zodat we ooit een beroep op haar kunnen doen.
Als wij allebei zouden wegvallen, moeten mijn ouders en zus beslissen wat er gebeurt.
Ik denk dat mijn ouders hem niet willen, teveel/te grote hond, mijn zus misschien wel.
Ik zal eens vragen

Ik heb dus geen hond, maar ben wel zeg maar de vaste oppas van een hond.
Ze komt als zij op vakantie zijn, een dagje weg moeten etc.
Mocht bij wijze van spreken het hele gezin verongelukken, weet ik zeker dat mijn ouders geen nee zeggen tegen tenminste een tijdelijk, maar langer verblijf.
Ik zeg in ieder geval dan geen nee, haha
Verder werken ze gedeeltelijk 's nachts, gedeeltelijk overdag, als ze dan lang weg zijn, laten hun ouders haar uit. En als ze dus met spoed weg zouden moeten oid., dan zou ze daar ook heen gaan. Dat is ook ong. op nog geen 2 min. afstand van hen, dus dat is een goed "spoedadres" zeg maar, daar is ze ook altijd welkom.

Wij hebben twee van onze pups bij alleenstaande vrouwen geplaatst, die extra vanwege de honden maar partime werken en ze bovendien nog meestal meenemen. Beide vrouwen hebben onafhankelijk van elkaar gevraagd of ze in hun testament mogen opnemen, dat de hond naar ons toekomt indien er wat met hun zou gebeuren.

Wij hebben hier positief op gereageerd, maar wel uitgelegd dat indien de honden in ons roedel passen, en onze woon en leefsituatie niet veranderd is, zij hier kunnen zijn en zoniet wij zorgen voor een zo goed mogelijke herplaatsing van de hond, en wij tot die tijd de verantwoording en de zorg op ons nemen.

Mischien een idee dus, om dit met de fokker te overleggen.

Ook ik heb daar wakker van gelegen met met twee poezebeestjes en Wiggle vorm ik een eenpersoonsgezinnetje.
Gelukkig hebben een vriendin in de straat en ik van sleutels geruild. Je weet immers nooit in geval van brand of iets dergelijks en bij haar is het wegens een ongeval al ooit nodig geweest en gelukkig maar tijdelijk.

Met mijn zonen heb ik besproken dat mocht er wat gebeuren dat ik hoop dat er opvang is voor mijn beestjes ( en daar lijkt het nu wel op, want ze zijn er stapelgek mee) en desnoods dat ze dan een ander geschikt adres zoeken. Mocht er écht iets vreselijks met mij gebeuren en dat het allemaal niet zal lukken dan liever een spuitje ... hoe cru het ook mag klinken...en dan gaan ze in mijn kist mee.pfffff

oeps...dat was ik dus..niet ingelogd sorry

Mijn ouders en schoonzusje willen altijd wel..

Nou Bamse is hier ook zeker welkom haha.. En wil haar ook best te eten geven woon in de stad groningen, Maar doorvoor wil ik best even rijden haha..

Tja willemijn, dat zijn goeie dingen om over na te denken. joa in grunn ist nogal stug folk. maar hoe lang woon je al in groningen dan? ooit kom je er wel tussen toch. je blijft in hun ogen waarschijnlijk altijd een westeling.....maar ja daar valt wel overheen te komen toch?
(ik woon zelf op de grens drenthe groningen)
voor gipsy heb ik die angst weleens onderweg. ik cross met haar heel europa door en wat als ik een keer een ongeval krijg ofzo waarbij ik buiten bewustzijn in het ziekenhuis beland. en niemand heeft in de gaten dat er een hondje in de cabine zit/zat. dat beangstigt mij weleens....maar ja ze is gechipt en dan mag ik maar hopen dat dat ook werkt in het desbetreffende land.
voor thuis heb ik geen problemen. mijn man is er wel en mocht het niet gaan (waar ik niet aan twijfel hoor, hij is gek met haar) dan zijn mijn ouders er wel. daar gaat ze nu ook heen als wij wat langer weg zijn.

Hey zo stug ben ik niet hoor

Ik ben dan niet alleen maar Demon word binnen kort (net als kinderen) opgenomen in het testament.
Als je kind geboren is regel je ook dat als er iets met je gebeurt je kind goed terecht komt.
Zo doen wij dat ook met Demon.

Mijn vriend (over stug zijn gesproken) vond het allemaal maar onzin, maar het begint een beetje binnen te sijpelen.
Dus gaat een gezamelijke vriend van ons op papier om voor Demon te zorgen, mocht ons onverhoopt iets gebeuren.

En als oppas, tja, niet echt vast.
Met de kerst passen mijn ouders op, en tussendoor vaak gewoon vrienden.
Demon is niet heel moeilijk en ook niet zo groot dus dat is dan makkelijker lijkt me dan voor Bamse bv.

sorry als ik je beledigd heb kimmy, maar wij noordelingen komen vaak nogal stug over

Haha, ik ben ook een stugge noorderling! Desondanks: Bamse lijkt me een enorme lieverd, dus als ik je eens uit de brand kan helpen Willemijn? Dan geef maar een gil.

Ik woon ook nog thuis maar moest ik alleen wonen dan zou mijn oppas zijn,

Mijn ouders
misschien mijn zus
En mijn beste vriendin zou met plezier op vino passen
Mijn tante heeft zelf honden dus daar kan vino ook heen
Mijn grootouders langs vaders kant
Voor de rest zou ik niemand meer weten

jose, ik weet dat je in winschoten woont. heel dichtbij, voor een oppas ? houd ik me aanbevolen, maar zal niet zo snel gebeuren.

en dat ik me zorgen maak, ja het is niet wat als je er niet meer bent en je hond komt alleen te staan.

wat ik hier boven lees, een spuitje laten geven ? nee , bamse is gezond en als ze in een gezin zou komen die goed voor haar is, maakt het verlies van mij, voor Bamse niets uit, daar ben ik heel eerlijk in.

Bamse is mijn alles, maar moet het niet te ver doordrijven, dat als ik er niet meer bent, dat voor Bamse geen gelukkige tijden zouden aanbreken, tuurlijk wel.

en ja ik moet en zal er eens goed over nadenken hoe ik het gaat regelen, want er moet wel iets afgesproken worden.

Ik woon nog niet zolang in het hoge Noorden, net een kleine vijf jaar, waarvan vier jaar in Scheemda. en nee je komt er hier niet tussen, waar ik woon zijn oudere mensen, die eigenlijk geen hond willen, laat staan een newfoundlander.

ik lees ook dat er zeker meerderen zijn die niets geregeld hebben. en er toch even mee zitten.

en nu wordt je dan op de feiten gedrukt, van ...als.

bij mij was dat door mijn zus, tweelingzus, ze houdt niet van honden, maar toch was zij de aanleiding van ...heb je wat geregeld ? voor jezelf en voor Bamse. ?

dat heb me toch aan het nadenken gezet. en ik ga er zeker werk van maken.

hoop dat het nimmer nodig zal zijn. maar toch beter dat het geregeld is.

ja je hebt helemaal gelijk. als er niemand is die voor bamse kan zorgen dan is dat wel heel naar. mss dat je een keer een gesprek met een paar mensen van hp kunt hebben die haar dan wel zouden willen opvangen.....of ben ik heel voorbarig. en bij de new foundland club....
als ik dit werk niet had zou ik best een achter deur willen zijn, ze lijkt me een geweldige hond. maar euh.....beetje lastig in de auto tillen

@ Tanja:Het kwam ook niet beledigend over hoor vandaar de erachter.

En willemijn zo denk ik er ook over hoor. Het zekere voor het onzekere nemen.

tanja, moet wel lachen hoor, in de auto tillen, hahah ik heb een fiat 500, daar kan ze gemakkelijk in, voorstoel naar voren en hup bamse loopt zo de auto in. maar het is waar, het is een giga hond, 70 kilo.

ik ga wat voor de regelen, ook kosten natuurlijk, het is niet zo dat ik bamse dan maar ergens onderbrengt en dan geen kosten berekend, daar kunnen mensen zich echt op verkijken, gewoon eens goed informeren, en desnoods een notaris in de hand nemen.

zodat bamse goed verzorgd achter blijft, voor als.........

Kimmy, je hebt helemaal gelijk, het moet vast staan, anders gaan ze er met Bamse er vandoor, en dat is niet de bedoeling natuurlijk, vast laten zetten is het aller beste.

Jazeker!

Mijn ouders zijn back-up/rescue plan, ook financieel.

Dit heb ik al met hun kort gesloten voordat ik Daan ging halen en nogmaals benoemd/gevraagd toen wij (moeders en ik) aan de werpkist stonden bij Daan zn fokster.

Martijn vond het onzin bij het volgende senario stil te staan;

(wij zaten id auto toen ik dit zo met hem besprak)

Wat als wij ons nu om dat verkeersbord vouwen met de bus, of die boom? En Daan overleefd het alleen en wij niet..
Wat dan?

Ach dat gebeurd niet en je moet niet zo raar denken, waar slaat het op? Gebeurd toch niet..

Nou ik heb met papa en mama afgesproken dat hij dan naar hun zal gaan.

Tijn zwaar geïrriteerd.. die wil daar helemaal niet aan denken of bij stil staan, is geen leuk onderwerp he..

Ik vind het heel belangrijk dat er goed voor mijn beestjes wordt gezorgd als ik dat niet meer zou kunnen, en vind zelfs dat iedereen er bij stil zou moeten staan.

Als jij als eigenaar dood gaat, gaat het leven van je dier door.. en JIJ als eigenaar bent daar ook verantwoordelijk voor.

Mag ik je/Bamse haar back-up zijn Willemijn?

Ik ben ook alleen...en als ik werk gaan de dames naar m'n ouders. Ze zijn nooit alleen (op het boodschappen na doen dan). Als ik een cursus heb s'avonds vraag ik ook of ze bij mijn ouders terecht kunnen...(zijn ze ook uitgelaten als ik terug kom )

Als er wat met mij gebeurd(ziekenhuis bv) gaan Pippi en Lulu naar mijn ouders...als ik kom te overlijden... moeders heeft al vanaf het begin aangegeven dat ze perse geen (eigen) honden wil en dat ze een goed baasje zoekt voor ze..Ze gaan niet naar een asiel...

Ik woon samen met mijn zus, ouders hebben we niet meer, familie om op terug te vallen als er iets met ons gebeurd hebben we ook niet want die zijn geen van allen hondenfan, dus dat wil ik niemand aandoen in zo'n geval. Als er eens iets nodig is kunnen ze altijd naar pension waar ze het allemaal kennen en al vaker voor een dagje geweest zijn ... dit is echt echt tijdelijk.

In geval van echte nood (dat er iets met ons allebei gebeurd) weet ik zeker dat Wilma voor onze honden klaar staat om ze te helpen, op te vangen waar nodig en eventueel een super huisje voor ze zoekt. En mocht het zijn dat ik onverwacht weg kom te vallen dan weet ik zeker dat mijn zus alles op alles zet om Rowan en Myla bij haar te houden, en omgekeerd zou ik ook alles op alles zetten om Micky en Gentle bij me te houden als zij weg zou komen te vallen.

Als we eens iets langer weg zijn wat bijna nooit gebeurd, dan houdt mijn schoonzus een oogje op Lola.

Mocht ons iets overkomen kan mijn schoonzus het niet aan om voor haar te zorgen aangezien ze bang is voor de hond en zou Lola bij Beate en Mike terechtkomen, die al voor verschillende honden uit poolse asiels een opvang hebben. Zij zijn de oprichters van stichting Hundehilfe Polen en Beate heeft haar uit Polen opgehaald en zou nooit toestaan dat Lola in het asiel terechtkomt.

Als ik er trouwens echt alleen voor zou komen te staan zou ik wat proberen te regelen in mijn testament, dat Dobby mét een stukje van mijn erfenis terechtkomt bij stichting Dierenthuis. Dan moet hij wel gecastreerd worden om in zo'n groep te kunnen leven, maar ach. Liever in een roedel in een opvang dan alleen in een asielhokje. Zeker aangezien eventueel probleemgedrag weer de kop op zou kunnen steken, zou ik denk ik liever hebben dat hij bij zo'n groepsopvang terecht kan dan van baas naar baas naar baas. Ik ga er dan voor het gemak maar even vanuit dat Dobby dan ouder zou zijn, en minder kans zou hebben om elders geplaatst te worden.

Ik denk dat als ik Dobby (of een volgende hond) 1000? 2000? meer? euro zou meegeven als ik kom te overlijden, hij daar met open armen word ontvangen, omdat niet alleen zijn kosten dan gewaarborgd zijn, maar ook die van andere hondjes in die opvang.