keuzes

Zoals jullie wellicht weten heb ik 2 hondjes. Dit ging eigenlijk heel goed, maar sinds een poosje vechten ze veel. Ik heb ze al laten observeren door een GT en de dierenarts om raad gevraagd.
Nu heb ik dus een vriend, die woont tegenover mij, en hij wil heel graag het hondje wat we het laatst erbij genomen hebben bij hem in huis nemen.
Ik vind het zo moeilijk omdat het aan de ene kant tegen mijn gevoel indruist, maar aan de andere kant klinkt het soms zo verleidelijk, omdat ik er af en toe knettergek van word. Ik vind het zo lastig om te kiezen. Nu neemt hij vandaag Oofje mee naar het strand en dan voel ik me weer schuldig dat ik blij ben dat ik niet 2 knokkende dames in mijn fietsmand hoef te zetten.

En wat was volgens de GT de oorzaak van het vechten?

Te veel verschil in de aard van de beestjes. Josefientje is qua kruising een rustig en relaxed no-nonsence beestje en Olijfje qua kruising energiek en all over the place. josefientje wordt erg knorrig en chagrijnig van het ge-ren en gevlieg van Olijfje.

Oké het zit dus echt in de karakters van de honden zelf, en lijkt me moeilijk om hier verandering aan te brengen, maar heb hier geen ervaring mee.
Ik dacht misschien is er een rangorde probleem, daar zou je misschien iets aan kunnen doen, maar dit lijkt me lastiger.

Als ik het goed lees dan zet je ze beide in één fietsmand?
Dat zou ik niet meer doen, mee op de fiets doen ze zoveel indrukken op en zitten ze elkaar in de weg.
Je kunt ze natuulijk ook om de beurt meenemen, dan gaat het denk ik wel goed.
En Olijfje af en toe in een bench zetten als ze zo druk is.

Ja en als ik eerlijk ben helpt het ook niet echt dat ik momenteel (volgens de huisarts en psycholoog) overspannen ben, waardoor ik (ook al doe ik mijn best) moeite heb mijn leven geordend te houden. 2 honden die constant in de clinch liggen dragen niet bij aan aan de harmonie in huis, zodat wij momenteel in een soort van vicieuze cirkel terecht zijn gekomen. De gedragstherapeut zei ook al dat het heel lastig zou worden hier een balans in te creëren.

Tja, mijn gevoel zegt dat je Olijfje wilt herplaatsen. Die vriend woont tegenover je en is gek op Olijfje. Je ziet haar dan ook waaarschijnlijk elke dag en kan je zien hoe het met haar gaat.

Je hebt zelf ook rust nodig en als Olijfje alleen maar irritaties geeft en de hondjes constant vechten is het misschien beter om te herplaatsen? Je kan de hondjes nu ook niet de rust en duidelijkheid geven die ze nodig hebben. Moeilijke beslissing......sterkte ermee.

Ze zitten bijna nooit samen in de fietsmand hoor, dat ging alleen over de picknick vandaag.
Normaal gesproken lopen we naar de dijk, hier achter het huis. Daar kunnen ze lekker los.
Het apart zetten doe ik al sinds het begin. De GT die hier geweest is en het geobserveerd heeft zei ook dat het niet ligt aan hoe ik de dieren behandel/opvoed, want dat dacht ik eerst logischerwijze.

Nou Greetje het is inderdaad wat mijn hoofd zegt, maar mijn hart voelt net als heel veel mensen dat hebben als een hond herplaatst wordt.
Heb je het wel genoeg geprobeerd, je kiest voor een huisdier, dus doe je ze niet weg enz.
Je hart, je hoofd en dan ook nog de meningen van mensen om je heen.
Het blijft lastig.

Hoe oud zijn de hondjes?
Dat de kleinste zo druk is, is misschien omdat ze nog vrij jong is?
Ik weet ook niet hoelang je ze al hebt, want 2 hondjes bij elkaar zetten, dat moet natuurlijk wel even wennen aan mekaar.
Maar als je zelf denkt dat je het niet aankan, is het misschien toch beter om er één te herplaatsen.
Ga op je eigen gevoel af, en luister niet teveel naar mensen die je een schuldgevoel aan willen praten.

Als het om een vriend gaat die ook nog eens vlakbij woont is het dan geen optie om de hond daar voor even te plaatsen totdat jij zelf ook weer wat beter in je vel zit en er weer 100% voor kan gaan? Als je zelf niet goed in je vel zit voelen je honden dit ook aan waardoor ze ook sneller een conflict gaan hebben met elkaar... Definitief herplaatsen is nu je zelf niet lekker bent denk ik geen verstandige keuze.. Door het voor een poosje te doen heb jij weer even ruimte om te ademen en je kunt dan met de honden samen ook gaan wandelen en leuke dingen doen wardoor de stress onder de honden misschien ook verminderd?

Een vriendin van mij heeft het eens gehad dat ze een oudere hond had en een tweede hond erbij en dat liep totaal niet lekker, ze werd erg verdrietig en kon het niet meer aan... Ik heb toen even de jongste hond hier in huis gehad en de honden wel dagelijks met elkaar in contact gebracht... Na een week was er al zoveel verbetering dat de hond weer terug naar huis kon....

Heel veel succes met het maken van een keuze, makkelijk is het zeker niet!

Ze zijn ook allebei jong, daarom heb ik de GT ingeschakeld, omdat ik wilde weten of het leeftijdgebonden was, of iets dieperliggends zeg maar. Josefien is 1 en Olijfje bijna 1. Ik heb ze allebei vanaf 8 weken.
Ik realiseer mij ook wel dat ik heel erg veel geluk heb, dat iemand zo dicht bij mij mijn hondje wil hebben (sterker nog hij wilde haar na de vakantie niet eens terug hebben). Hij werkt thuis, dus is er altijd en we kunnen samen de honden uitlaten. Ik merk ook dat Josefientje het duidelijk veel meer naar haar zin heeft als J. Olijfje een dagje op sleeptouw neemt. Ze ligt dan gestrekt op de bank de zuchten en te kroelen.
Maar omdat het met mezelf momenteel niet zo lekker gaat, merk ik dat ik keuzes maken nog moeilijker vindt dan voorheen. Ik hou natuurlijk van allebei de hondjes. J. wil volgende week een midweekje weg met Olijfje. Misschien dat ik dan eens rustig kan herbeoordelen hoe het huishouden draait. Misschien kan ik dan ook een meer doordachte keuze maken.

Ik ben van mening dat je er altijd voor kunt zorgen dat twee honden elkaar op zijn minst gedogen. Ze hoeven niet altijd dikke vriendjes te zijn. Ik denk niet dat ik je van goed advies kan voorzien, omdat ik zelf per definitie tegen herplaatsten ben (behalve in gevallen van mishandeling verwaarlozing enz.). Naar mijn mening heb je een hondje uitgezocht, en op dat moment ben je de verplichting aangegaan om er voor altijd voor te zorgen, zonder voorwaarden en alles doen wat in je macht ligt om haar/hem het huisje te geven wat hij/zij verdient. Daarbij hoort bij mij herplaatsen niet.

Sorry, voor dit misschien wat onbevredigend antwoord maar dat is mijn mening, ik vind het altijd zo erg.....

Groetjes en succes met je keuze!

Gedogen... moet je hond dan maar 14 jaar 'gedogen' met een andere hond leven? Ik heb persoonlijk een 'hekel' aan mijn schoonzus, je moet mij echt niet met haar een middag 'opsluiten'. Wij kunnen elkaar uit de weg gaan, we wonen niet in hetzelfde huis & plaats. Op een verjaardag kan ik haar prima gedogen. Maar ik zou er niet aan moeten denken om dat de rest van mijn leven 24/7 te moeten doen in dezelfde woonomgeving.

Misschien een rare vergelijking maar dat is hoe ik het zie. In mijn optiek moet je alles eraan doen om je hond zo gelukkig mogelijk te maken.

Tijdelijk herplaatsen zou ik niet doen, als blijkt dat daarna alsnog def. herplaatst moet worden komt het het beestje ook niet ten goede.

Maar wellicht zie je doordat je persoonlijk niet zo goed in je vel zit ook te veel beren op de weg. Vraag een second opinion aan bij een andere GT. Kies niet voor de easy way out, daar ga je spijt van krijgen.

Nou ik ben het daar niet helemaal mee eens inderdaad. Ik zie het niet op die manier, voor mij gelukkig maar misschien. Want niemand wordt er gelukkiger van als de situatie zo is dat je het niet meer aankunt. Ik ben juist heel blij dat ik een keuze heb. Ik neig er juist wel naar, ook omdat het gisteren weer gebleken is hoe leuk ze het allebei hebben gehad afzonderlijk van elkaar en hoe de strijd weer begon toen ze allebei weer thuis waren.
Iedereen recht op z'n eigen mening natuurlijk. Ik waardeer je eerlijkheid.

Een tijdelijke herplaatsing overweeg ik niet. Het is of bij mij, of bij J. Als ik de keuze eenmaal gemaakt heb, zal ik het er mee moeten doen.

@ marga;

In de hondenwereld gaat gedogen op een andere manier. Een hond heeft geen tal van emoties als een mens en zal niet de hele tijd lopen denken grrr dat stomme rot mormel....Honden reageren, mensen denken en dat is het verschil. Het is niet zomaar kul wat ik zeg ik spreek puur over mijn eigen mening en ook de ervaring die ik heb gehad met onze honden.

Onze Gaia was een zeer getraumatiseerd hondje toen ze bij ons kwam en probeerde zo snel ze kon hoger in de rang te komen als onze Boogy (de oudste + zeer evenwichtige hond) na zovaak negeren kon Boogy op een gegeven moment niets anders dan terug vechten. Ik heb met die beiden gewerkt tot ik erbij neerviel en nu liggen ze tegen elkaar in de bench. Ik wist dat als Gaia bij iemand anders kwam ze misschien vroeg of laat iemand zou bijten en in het asiel zou belanden, daarbij komt, ik had voor haar gekozen. Ik geloof er heilig in dat honden voor een reden in je leven komen, ze komen je iets leren. Soms weet je niet wat op het moment zelf maar daar kom je in de leven wel achter. Ik heb twee verhaaltjes gezet op hp (zie mijn profiel) waarbij de tranen over mijn wang biggelden, zo hoort het niet te gaan!

Ffies voor de goede orde met die verhaaltjes refereer ik niet naar jou hoor kaatje.

Ondanks dat ik er op tegen ben heb ik met Gaia vaak genoeg met mijn handen in het haar gezeten dus ik kan me enigzins indenken hoe je je voelt, alleen was ik niet overspannen, dus dat zal het allemaal nog eens versterken.

Nomaals succes met je keuze.

Groetjes!