Dominantie of niet?

Wij hebben recent een 1-jarige hond geadopteerd. Volgens z'n papieren een chocoladebruine labrador, volgens ons een kruising labrador-Vizsla. De dierenarts sprak van een hyperkineet (owv van de kleur)en ik kan haar geen ongelijk geven. De hond heeft daarvoor geen consequente aanpak gekend, dus gaan we nog veel werk hebben. Vooral ook omdat we achteraf merkten dat hij waarschijnlijk uit de broodfok komt (Hongaarse import). We proberen hem sowieso veel te laten bewegen met wandelingen en spelletjes, maar met momenten krijgt hij toch nog z'n 'kramp' en blijft hij ook binnen aandringen op aandacht en spel. Ga je daar niet op in wordt hij wel eens bitsiger en heeft de neiging om z'n tanden rond je pols te zetten. Bijten doet hij niet maar z'n ganse lichaamshouding verraadt toch een zekere spanning. We corrigeren dan wel onmiddellijk. Soms kan hij ook, als je hem aait, z'n poot om je pols leggen, dan volgt de tweede en voor je het weet staat hij recht. Of als je ergens zit probeert hij 'pootje voor pootje' op je schoot te kruipen. Uiteraard laten we dit niet toe, maar hij is hierin zeer koppig. Dit voortdurend willen rechtstaan of op schoot kruipen, kan dat een teken van dominantie zijn? Gezien z'n leeftijd zit hij natuurlijk volop te 'puberen' en zullen we hem nu zeer strikt moeten aanpakken. Enige tips hoe we dit best doen. We hebben al ervaring opgedaan met onze vorige hond, een rottweiler. En dat is zeer goed verlopen. Maar bij deze hond heb ik soms het gevoel dat er meer speelt dan enkel puberen. Hij reageert alleszins minder goed op onze aanpak en het lijkt wel of hij af en toe onderdanigheid veinst doordat hij vlot op z'n rug gaat liggen maar dan weer onmiddellijk opspringt en uitdaagt.

Mij lijkt het dat je hond idd dominant gedrag vertoont. Hij wil blijkbaar op gelijke hoogte staan. Degelijk gedrag moet je telkens aanpakken. Doet hij dit dadelijk weer na een correctie zou ik hem even afzonderen.
Succes.

Waarom open je een topic met een vraag en geeft daar zelf antwoord op?

Overigens denk ik dat je ongelijk hebt maar dat de hond gewoon eerst eens tot rust moet komen. Mijn hond kon in het begin ook ineens met twee poten tegelijk op mijn schoot springen, ze kon ook niet genoeg aandacht krijgen.
Door haar op dat moment gewoon rustig toe te spreken (opstaan kon niet daar is ze veel te groot voor) en het verdere doel was rust in de hond te brengen, is dat helemaal overgegaan. Rust brengen deden we door een rustig vast schema, haar rustig laten eten, en zelf rust en kalmte uitstralen. Goed naar de lichaamstaal van de hond kijken en daaraan aanpassen wat hij wel of niet aankan.

Topic op slot omdat TS en reagerende gast dezelfde persoon zijn

Voor veel mensen het summum van een goed gesprek