Hond rijdt op kind

Wij hebben een teefje, 4,5 jaar oud. Een schat van een beest.
Daarnaast hebben we 2 zoontjes van 6 en 8 jaar oud.
De regels bij ons in huis zijn voor iedereen duidelijk. Zo weet onze hond dat hij niet op de bank mag, niet mag springen. Zo weten ook de kinderen dat ze nooit geen trekspelletjes met haar mogen doen, en simpele apporteer/speurspelletjes doen ze in het bijzijn van ons als ouders.
We boffen echt met zo'n lieve hond. Opvoeding heeft nooit voor problemen gezorgd en ze weet prima haar plaats in ons gezin.
Momenteel is ons teefje loops, vandaag de 15e dag en de hormonen gieren door haar lijf.
Als er iemand met een reu voor ons huis loopt, piept ze en met de wandelingen wil ze niets liever dan naar de reutjes toe in onze omgeving. Zo extreem heeft ze het nog nooit gehad, maar dat is niet het probleem.
De laatste 2 dagen probeert ze steeds als ze de kans krijgt op onze kindjes te rijden.
Dit heeft ze werkelijk nog nooit gedaan.
Nu weet ik dat een hond een kind meestal ziet als ondergeschikte en dat de meningen verdeeld zijn over de oorzaak van het rijden. Sommigen zien het als dominantie, anderen als overprikkeling.
Van overprikkeling is er zeker geen sprake. Ze kan natuurlijk wel enigszins gefrustreerd zijn omdat ze niet los van de riem mag. Omdat het een hond is die veel beweging nodig heeft (duitse staande) proberen we dit te compenseren door veel te fietsen met haar.
Wij zijn niet bekend met dit gedrag, ook vorige honden hebben dit nooit gedaan.
Omdat het nu begonnen is in de vruchtbare periode van haar loopsheid denk ik persoonlijk dat het te maken heeft met dominantie.
Ik heb nu de kinderen geleerd dit gedrag te negeren, op te staan en weg te lopen zonder de hond aan te kijken.
Dit werkt tot op heden niet. Sinds vanochtend heb ik ook gezegd dat ze duidelijk NEE moeten zeggen wanneer ze dit doet.
Maar ook dit werkt niet. Vraag me af of wij haar mogen corrigeren door haar naar haar plaats te verwijzen, of dat dit alleen averechts werkt.
Ik houdt het nu goed in de gaten, maar de hond probeert alle kansen te grijpen.
Vandaar dit bericht, als jullie goede tips hebben dan hoor ik het graag!

Ik denk ook dat het door de hormonen komt. Dan zou het na de loopsheid vanzelf weer moeten verdwijnen.
Let wel op eventuele schijnzwangerschap als de loopsheid nu zo hevig is!

Ik zou de hond persoonlijk van de kinderen weghalen en verbale correctie geven. Vervolgens op de plaats of even naar de gang of zo.

je bent heel conseqwent lees ik, en je doet het goed.

je ziet het aankomen dat de hond wil gaan rijden op je peuters, wees het voor, en verwijs op dat moment de hond naar zijn plaats, ook daar conseqwent in zijn.

misschien is het niet een paar dagen omdat deze dagen het hoogtepunt van de hond is.
iedere keer als de hond de neiging heeft, naar zijn plaats toe. en je zegt er rustig bij...nee.
straffen heeft geen zin, het is opgewondenheid, lekker fietsen, daarna verplichte rust, ook na een wandeling.

ik wilde even wijzigen, maar er ging wat mis.

misschien is het NET die paar dagen dat ze op haar hoogtepunt is, houd ze goed in de gaten.

Dus jullie denken dat het geen probleem is als ik of mijn man haar naar haar plaats sturen?
Is het niet zo dat de kinderen dit "op moeten lossen" zodat bij de hond bekend is dat ze hen als ranghogere moet zien?
Zojuist was ons oudste zoontje van 8 met een ballon aan het spelen. Normaal zal de hond hier absoluut niet op reageren, maar nu begon ze hem uit de dagen door ervoor te springen en te blaffen. Nu heb ik ze wat kippennekjes gegeven en ligt ze onder de veranda te knabbelen. Even rust in huis.
Natuurlijk houdt ik het goed in de gaten, maar vind dit wel erg vervelend gedrag hoor.

Hoi hoi,

Ik vind niet dat de kinderen het op moeten lossen. Want een hond ziet kinderen niet als ranghogere. Als je man haar gewoon rustig naar haar plaats stuurt lijkt mij daar niets mis mee maar ik zou het niet door de kinderen zelf laten doen....

precies wat amber schrijft, jullie zijn degene die de hond moeten corrigeren, niet je kinderen.

Ik bedoel natuurlijk niet dat ik het de kinderen zomaar op laat lossen.
Dit zouden ze dan natuurlijk wel doen onder toezicht van ons als ouders.
Maar dit gaan we zeker proberen.
Hoop maar dat dit gedrag over een paar dagen over is.
Onze hond is niet gewend om gecorrigeerd te worden, is eigenlijk nooit nodig.
Ze is gewend dat positief gedrag beloond wordt, negatief gedrag vertoond ze eigenlijk nooit.
Zit nu ook te bedenken hoe ik haar meer rust aan kan bieden zonder dat ze dit als straf zal zien.
Nu zijn de kinderen buiten aan het spelen, de hond is binnen, maar kan totaal geen rust vinden. Blijft ze maar in de gaten houden. Zo vreemd, we hebben ineens een heel andere hond.
We hebben net ook afgesproken met de kinderen dat ze de komende dagen de hond helemaal moeten negeren. Dus ook niet meer knuffelen en spelen met haar.
Weet niet of ik hier goed aan doe?

Heb je een bench? En anders een ruimte waar ze even apart is van de rest? Dan zou ik bijv. Een kong halen als je die niet hebt en die helemaal vullen met iets waar ze lang mee bezig is. Dan is ze afgeleid van de kinderen en ze heet tijd voor haarzelf zeg maar ik zou haar ook niet fysiek corrigeren, maar gewoon weghalen uit de situatie en een alternatief bieden (spelen/kauwen op de kong). Want waarschijnlijk zit ze zelf ook met zichzelf in de knoop door de hormonen

@Amber &Loothah:
Een bench heb ik helaas niet meer. Zou voor nu inderdaad erg handig zijn geweest.
Aan de kong vond ze gisteren helemaal niets aan, wat normaal gesproken wel zo is.
Gelukkig voor haar zijn de kinderen vandaag weer naar school, dus nu is ze lekker rustig.
(Was vanmorgen wel anders.... we zijn op de fiets achterna gezeten door een ongecastreerde boerboel reu, waar ze normaal regelmatig mee speelt. Jeetje, ik wist niet hoe hard ik terug naar huis moest fietsen, want ik moest er niet aan denken dat deze reu er op zou springen, die is net een maatje te groot om even weg te duwen )
Gelukkig had ik mijn hond op tijd binnen, en stond de reu op de oprit te piepen.)
Het zal allemaal wel weer goed komen, tenminste daar ga ik vanuit.
Toch heel erg bedankt voor jullie tips, altijd fijn als er iemand met je mee denkt.

Ik zou haar gewoon rustig eraf halen(van je kind ) en haar naar haar plek sturen. Je hoeft de kinderen niks te laten zeggen.
Mocht ze toch weer richting 1 van je kinderen gaan(omdat ze nu eenmaal hoog in haar hormoontjes zit en daar ook sneller van en door overprikkeld kan raken)dan het zelf voor zijn, er tussen staan en weg sturen en anders nog een duidelijke 'nee'.

Ik lees dat je zeer verantwoordelijk omgaat met je honden en kinderen. Altijd positief opgevoed en ze vertoont eigenlijk geen negatief gedrag,klinkt me heel bekend in de oren

Het rijden is ook niets negatiefs,ze heeft het nu gewoon even moeilijk