Hondenregelement

Hondenreglement

Als ik straks oud ben, ziek en zwak,
en pijn verjaagt de slaap,
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat me gaan.....
de laatste goede daad.

Beslis voor mij en wees niet laf.
Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf,
of uitstel.... tot het beter past bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang tijdens die laatste gang.
Jij loopt niet weg: je kijkt me aan,
je noemt me bij mijn naam en houdt me stevig vast.

Vandaag voor het laatst groet ik je met mijn hondenstaart.....
wat jij liet doen, deed je voor mij:
je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Een zwaar besluit?
Nee, ....huil nu niet.

Een wijs besluit dat werd gegrond op een oud en uniek verbond:
jij bent mijn baas en ik jouw hond.

Lief en wijs, en toch zo moeilijk...

Goed gedicht, raakt me diep.
Zoals Saskia ook al zegt lief en wijs, en toch zo moeilijk..

Heb daarom diep respect voor iedereen die voor zo'n situatie heeft gestaan, want het lijkt me zo ontzettend zwaar om die beslissing te kunnen nemen.

Heb aan dit gedicht veel gehad, heb helaas voor Bobby die beslissing moeten nemen. Zo tegenstrijdig zijn lichaam was op maar dat koppie was nog zo helder. Heb nog wel momenten dat ik het er nog moeilijk mee heb of ik er toen wel goed aan gedaan heb. Als ik dan zijn laatste filmpjes bekijk en zie hoe hij liep en wat voor pijn zijn ogen uitstraalden weet ik dat ik uiteindelijk de juiste beslissing genomen heb. Maar die beslissing gun ik niemand, want die is bijna onmogelijk.

wat een mooi gedicht.
we hebben dit besluit een paar weken terug ook moeten nemen.
maar wat was/is dat ontzettend moeilijk zeg.
kom er nu eigenlijk nog steeds niet klaar mee.
ik mis hem gewoon ontzettend,en wat is het verdriet groot.
we konden hem wel niet meer zo zien lijden, maar het is gewoon heel erg moeilijk om die keuze te maken.
ik mis je ontzettend Rocky
maar zal je nooit vergeten.

Mooi gedicht
Ook wij hebben dit besluit maandag moeten nemen .
Wij konden Billy niet langer laten lijden
Het is vreselijk als je deze keuze moet maken
maar we hebben het uit liefde voor Billy gedaan
Hij heeft nu geen pijn meer .
Billy je blijft voor altijd in mijn hart ik zal je nooit meer vergeten .

Wat een mooi gedicht.
Krijg de koude rillingen ervan.

Ja, het gedicht is realiteit alleen kwam het zinnetje Als ik straks oud ben, ziek en zwak bij mij Mac niet voor hij stierf binnen 9 dagen en was nog geen 3 jaar en 9 maanden oud.. Toch heb ik de beslissing genomen uit heel veel liefde voor hem.. Hij heeft het nu goed daarboven maar wij zitten nog iedere dag zonder hem...hier beneden..

Super mooi gedicht...
Ik kon het zelfs niet droog houden.

Het is ontzettend moeilijk om zo'n beslissing te moeten maken.
Ik vind het daarom heel dapper van jullie, Angelique, Ralph, Daisy, Hanne, Wil en alle anderen, dat jullie die beslissing konden nemen.

Ik heb zelf nog niet zo'n keuze hoeven nemen, maar omdat ik bij Roxanne zoiets had van had ik haar dit leed maar kunnen besparen, moest ik mezelf beloven dat ik het niet zover zou laten komen met Esjah. Zover kwam het dus ook niet, want Esjah knapte toen gelukkig weer op, dachten wij. Het was kort daarop dat ze slecht begon te lopen en de dierenarts zei dat het artritis was, maar voordat ik het in de gaten had was ze twee dagen later al overleden.

Het is verschrikkelijk om afscheid te moeten nemen van een hond en dit verdriet is niet zomaar over. Soms door de kleinste dingen word je herinnerd aan je hond en het verdriet. Dat is niet erg, want daardoor verwerk je het eerder dan wanneer je het verdringt en het verdriet wegduwt.

Ook al slaat het gedicht niet op mijn situatie, toch doet het me goed. Als de tranen me in de ogen springen of als ik huil om iemand anders zijn/haar verdriet, dan merk ik dat het mij helpt met mijn eigen verwerkingsproces. Niet dat ik een ander zulk verdriet toewens, maar ach jullie weten wel wat ik bedoel hoop ik.