Wat kan ik doen?

Ik heb geen idee of het hier goed staat, of dat het onder medisch hoort, maar dat hoor ik dan wel..


Ik zit even behoorlijk ergens mee.
Sinds een week of 2 zie ik af en toe één van mijn buren zijn hondje naar het veldje onder de flat tillen om hem daar neer te zetten.
Vervolgens zie ik dus, dat het hondje zijn achtepootjes niet meer kan gebruiken.
Met zijn voorpootjes loopt hij en sleept echt zijn achterlijfje mee.
Hij doet zijn behoeftes, word weer opgepakt en naar binnen getild..
For the record: dit hondje heeft altijd gewoon gelopen, ik kwam ze altijd regelmatig tegen en het hondje liep altijd. Maar sinds een week of 2 zie ik dus dat hij zijn achterlijfje helemaal niet meer kan gebruiken.
Natuurlijk is dit vreselijk om te zien, maar goed, je kent het verhaal erachter natuurlijk niet dus kan daar niet over oordelen.
Nu was ik vanmiddag mijn vriend even 'kwijt', ik dacht dat ie was gaan douchen maar ineens zag ik hem op het balkon staan te turen.
Toen ik naar hem toe liep om te vragen wat er was, zag ik het hondje dus zijn lijfje weer het hele veld overslepen, hij probeerde op die manier zelfs achter een kat aan te gaan, heel erg zielig!
Mijn vriend zei dus later dat hij die mensen had horen praten met andere mensen uit de flat dat het hondje eigenlijk geopereerd moet worden maar dat ze dat niet gaan doen omdat het teveel kost...
Nu kunnen we natuurlijk in niemands portomonee kijken, maar dan vraag ik me af... Dit kun je je hondje toch niet aan doen???
Volgens mij is het nog niet eens zo'n oud hondje. Wel volwassen maar niet al heel oud ofzo..
Hij is wel echt heel levendig en vrolijk, maar dat kan toch geen leven zijn zo voor dat beestje of zie ik dat verkeerd?
Ik denk toch dat ie op een gegeven moment toch ook wondjes aan zijn achterpootjes zal krijgen omdat hij het zo over de grond sleept?
Ik heb geen idee of hij ziek is of een ongeluk gehad heeft verder hoor, dat hebben we niet meegekregen..
Maar ik vind dit zo zielig! Ik zit hier best wel mee..

te snel gedrukt.. wat vinden jullie hiervan en wat zouden jullie doen in zo'n situatie?

Ik zou diegene aanspreken, gewoon op normale manier..Vragen wat er gebeurd is.
Een hondenrolstoel kan helpen, zodat de poten niet over de grond slepen, maar we weten natuurlijk niet wat er mis is met dit hondje.

je weet de context niet. je hebt geen flauw idee wat er aan de hand is. geen overhaaste conclusies en worst case scenario's bedenken. vraag op de man af wat er aan de hand is en zie dan verder...

Ik trek geen overhaaste conclusies, daarom zet ik het hier neer en ga ik niet op hoge poten naar het baasje...
Maar als iemand zegt dat ie zijn of haar hondje niet laat opereren omdat het te duur is, lijkt me dat geen overhaaste conclusie maar best wel duidelijk.. Moet je om die reden je hondje laten lijden?

Ik zou een gesprek aangaan en vragen wat er met het hondje aan de hand is. Je weet natuurlijk nooit wat er echt aan de hand is totdat je van hun het verhaal hoort.

Zeker niet aanspreken het is niet jou zaak en je kan ook niet alle ellende van een ander op je nek nemen.
Geen geld geen operatie zo simpel is het . Je zegt het hondje is vrolijk ,misschien is er wel een karretje in de maak ,je weet het niet.

Zo simpel?

Ik zou dus juist wel aanspreken, al is het maar om de tip van de rolstoel te geven, misschien weten die mensen wel niet dat zoiets bestaat..

Ik denk dat ew het nu een beetje zwart wit bekijken. Wat voor band heb je met die mensen. Als je ze vaker spreekt kan je vragen wat er is. Als je nooit interesse in ze hebt getoond dan kan je nogal snel gezien worden als een bemoeial terwijl dit niet de bedoeling is.

Met vlagen maak ik regelmatig een praatje met die man.
Toevallig heeft mijn zusje bij zijn zoon in de klas gezeten vroeger en daar herkende ik hem van.
Zo raakten we eigenlijk aan de praat en ook over de honden natuurlijk, dat is nu eenmaal een makkelijk aanspreek punt.
Laatst in het winkelcentrum nog een praatje gemaakt, toen vertelde hij dat zijn fret ziek was en dat ie die weg ging doen geloof ik.. Maar verder niks meer over de honden.
Maar het is dus niet zo dat ik hem nooit spreek. Alleen ik merk dat ik het wel erg lastig vind om hierover te beginnen. Bang dat ik een gevoelig onderwerp aanbreek maar tegelijk ook bang dat ik verkeerde dingen te horen krijg en uit mijn slof schiet.. ik kan nogal temperament hebben soms..

Ik denk dat het verstandig is om er over te beginnen als je hem toevallig tegen komt. Als hij bijvoorbeeld op vaste tijden naar buiten gaat kan jij ook een keer op die tijd naar buiten en dan gewoon gedag zeggen en vragen wat er aan de hand is.

Eigenlijk wil ik er nog aan toevoegen dat goedbedoelde adviezen niet altijd leuk overkomen. Wij hebben een buurman die jaren honden getraind heeft en toen ik Joep net had ging hij alles van mij analyseren. Dit is natuurlijk veel meer dan jij wil gaan zeggen tegen die man. Maar als ik jou was zou ik het bijvoorbeeld een beetje aankleden. Dus als hij zegt de hond moet geopereerd worden maar ik kan het niet betalen, dan zeg jij: zijn er dan geen alternatieven bijvoorbeeld een hondenrolstoel oid. En dan kijken hoe hij reageert. Wil hij er niks van weten dan moet je stoppen en dan heb je je best gedaan. als hij interesse toont dan zal hij zelf gaan zoeken en dan kan jij je er ondertussen ook in verdiepen en de volgende keer dat je hem aanspreekt kan je bijvoorbeeld een uitgeprint a4tje laten zien met alternatieven.