Die blik in zijn ogen.........

Ik heb al eens eerder verteld dat Rocky een herplaatser is van 4,5 jaar. Hij is nu 3,5 maand bij me en het gaat steeds beter.
Vanochtend een flinke wandeling gemaakt, bij de losloopplaats nog andere honden ontmoet. En met behulp van beloningen ging het zelfs met een grote zwarte hond die de rust zelf was uiteindelijk goed. Ik was echt trots op hem.

Weer thuis reed ik de scootmobiel naar de berging Rocky liep blij met me mee naar binnen. De gang naar de berging is smal en schemerig en ik kwam op het idee om Rocky even aan een deurkruk vast te leggen. Daarvoor maakte ik de lijn los, bevestigde die aan de deurkruk en bukte om hem weer aan te lijnen.
Rocky maakte een sprong naar achter, keek me met grote ogen aan en toen ik hem riep nam hij de benen. Gelukkig richting huis. Ik heb hem eerst naar binnen gelaten en toen terug naar de berging om de scootmobiel naar binnen te rijden.

Maar die blik in zijn ogen toen ik hem daar vast wilde leggen wat ben ik daar van geschrokken. Was het angst? Ik denk het wel. Arme stakker wat hebben ze toch ooit met je gedaan. Heb ik je vertrouwen in mij nu beschaamd? Ik hoop zo van niet want je bent zo lief. Je verdient een goed, veilig thuis en dat wil ik je geven.

Oei, wat jammer! Als de band goed is tussen jullie, dan komt hij er echt wel over heen! probeer hem niet zielig te vinden, dat voelen ze mega goed aan, maar probeer gewoon te doen als of er niets gebeurd is. Probeer rustig naar het punt toe te trainen, het punt waar het fout ging en je zou zien dat hij sterker is dan dat hij je nu laat zien.

Hij schrok waarschijnlijk van jij die je naar hem toe boog in de smalle gang. Er is nog niet genoeg vertrouwen en sowieso vinden veel honden het niet fijn in nauwe ruimtes te zitten en/of dat iemand zich over ze heen buigt.

Je hebt hiervan geleerd en doet het de volgende keer anders. Foutjes maken we allemaal, Rocky moet je nog wat meer gaan vertrouwen. Niks aan de hand, verwijt jezelf niks.

Morgen weer een dag denk ik zelf altijd

@Hadassa, ik heb hem niet laten merken dat ik van zijn reactie schrok hoor.
Ik neem hem niet meer mee naar de berging dat is ook niet nodig. Het kwam dit keer toevallig zo uit.

@Dewi, ik weet dat je niet over een hond heen moet buigen. Dat was ook niet het geval hij stond op bijna een armlengte van me af.
Trouwens gezien zijn formaat moet ik wel bukken om hem aan te lijnen. Ik zou niet weten hoe ik anders de lijn vast moet maken.

Met een herplaatser waarvan je de geschiedenis niet weet kan je soms voor verrassingen komen te staan.

Wat ik altijd doe is op een afstandje hurken en dan de hond bij mij roepen ipv dat ik op de hond af ga. Zeker bij Jip merk ik dat dit heel positief werkt. Misschien een ideetje om eens te proberen? Het zou goed kunnen wat Dewi ook al schrijft; nauwe doorgang en de beweging naar hem toe maken. Combinatie van factoren wat even niet lekker viel.

@Petra, zoals jij het doet is waarschijnlijk beter dan mijn manier.
Ik kan echter niet op mijn hurken zitten dan kom ik nl niet meer overeind .
Ik ben 76 jaar en heb weinig kracht in mijn benen. Het is me een keertje overkomen in de tuin, nou daar zit je dan tussen je plantjes en het onkruid en niemand in de buurt die je kan helpen.
Ik kan om zo'n situatie gelukkig lachen, lijkt me zo'n dom gezicht .
Dus buk ik naar Rocky toe en pas er wel voor op dat ik niet over hem heen ga hangen.