Agressief of gewoon een speelse pup?

Hoi, onze pup Beau (Oud duitse herder van 14 weken) is over het algemeen erg leif en luisterd goed. We proberen haar nar het wandelen en andere activiteiten veel ta laten rusten, maar desondanks heeft ze een of meerdere keren per dag opeens een hele gekke wilde bui. Dan gaat ze rennen, blaffen, met speeltjes gooien, in je enkels bijten en als je "nee of foei" zegt wordt het veel erger, zeker als je bijvoorbeeld een gestolen voorwerp af wilt pakken, ze gaat dan haar bui op ons richten en dan op je springen, opeens op de bank springen en flink happen, wat overigens enorm pijnlijk is. Ik vind het heel lastig hier goed mee om te gaan en vraag me af of ik wat fout doe waardoor ze in zo'n bui komt en hoe ik de bui het beste kan over laten gaan. Nu zeg ik "nee" en als ze niet luistert, geef ik haar een timeout door haar of in de gang of in de bench te tillen, totdat ze weer rustig is. In principe is ze daarna altijd weer rustiger, maar ze weet precies dat ik haar in de bench wil tillen en dan valt ze me bijna aan, grommen, blaffen en me echt hard bijten, ondertussen probeert ze dan weg te rennen en maakt ze er een soort spelletje van.... wordt er heel moedeloos van. Probeer maar eens niet boos te worden als je pup je bijt en naar je gromt. Pff en dat terwijl ze in een normale bui wel goed naar "nee" en correcties luisterd. Nu zal ik heel eerlijk toegeven dat ik wel eens het gevecht ben aangegaan, als ze me bijt, door dan nee te roepen en haar bij haar nekvel of riem te pakken, ik wil dat niet, maar weet niet hoe ik een al behoorlijk grote, sterke pup (ze weegt al 14,5 kilo) die zo doet anders de baas kan. Alleen negeren, zonder haar apart te zetten is geen optie, omdat ze in die bui gewoon op je springt en je echt bijt...

Nog goede tips of misschien opbeurende verhalen van mensen die deze buien ook hebben meegemaakt en erdoor heen zijn gekomen ??

Groetjes Sas

Hoe meer jij er op gaat reageren, hoe leuker het word..Negatieve aandacht is ook aandacht
Echter is niets zo vervelend en pijnlijk als die scherpe puppytandjes Wat ik zou proberen is als ze weer zo doet, op te staan en je om te draaien dus met je rug naar haar toe staan.
Pas als ze rustig is aandacht geven.

Zo'n bui kan ook komen als reactie op te weinig rust, je schrijft dat als het lukt haar tijdens zo'n bui in de bench te zetten, dat haar dat dan rustiger maakt.
Hoeveel rust krijgt ze nu per dag in uren?

Ze krijgt behoorlijk veel slaap, maar het is wel een werkhondje en is niet zo snel en veel moe als andere honden. In de nacht zeker 8 uur aan een stuk. Tot 8 uur s'morgens, dan een wandeling, eten, spelen, dan gaat ze weer een uur of 2 de bench in, dan rond 11 uur weer lopen, spelen etc en weer 1 tot 2 uur de bench in, dan weer lopen en eten rond 2 uur en weer een tijd de bench in, meestal zet ik haar s'avonds niet verplicht in de bench, maar dan ligt ze meestal bij ons in de woonkamer naast de bank te spelen en te slapen. Denk dat ze op een gemiddelde dag wel zo'n 8/9 uur slaap krijgt, naast de 8 uur s'nachts dan. Maar vind het ook zielig om haar heel veel verplicht in de bench te doen...

Overigens over de tip van het omdraaien en negeren, dat zou ik graag doen, maar ze bijt je heel hard tot je gillend van de pijn gaat weglopen, het is al zo erg dat ik soms express regenlaarzen aandoe, omdat ik dan minder pijn heb....

Klinkt als overprikkeld gedrag. Dan is ze gewoon moe.
Werkhonden kunnen erg gevoelig zijn en geen rem hebben; geef je pup verplichte rust, minstens 4x2 uur op een dag.

Het kan ook zijn dat ze al een beetje gaat puberen. Volgens mij is ze je af en toe aan het uitdagen. Er bestaan geen agressieve pups. Ik weet niet of je met haar naar een hondenschool bent geweest en traint. Wat ik deed in zo'n geval de hond laten zitten. Deed ze dat dan, dan belonen. Je brengt dan rust in de hond. Vooral niet schreeuwen. Je beloont dan negatief gedrag. Met dit soort honden moet je wat gaan doen. Eerst trainen en later iets van behendigheid of speuren.

Klinkt heel bekend! Onze amstaffpup had ook van die buien toen hij zo klein was..als niets hielp nam ik hem op schoot en masseerde
zijn flank met mn vingertoppen,dus niet aaien,maar echt masseren. Dan lag hij na een paar minuten in dromenland en kon ik hem al slapend in zn mandje leggen. Nu is hij zes maanden en is dit niet meer nodig,als hij nu ècht stout gaat doen zeg ik : Slaaptijd! En dan gaat hij de bench in en in no time snurkt hij de sterren van de hemel Ik hoop dat je er wat aan hebt,ik werd er ook af en toe moedeloos van,maar..het gaat over!

Soms is negeren meer dan je omdraaien, je moet jezelf onbeschikbaar maken voor je hond. Door een traphekje te plaatsen in de deuropening kan je jezelf fysiek van je hond scheiden, door zelf over het hekje te stappen. of de hond erachter te plaatsen. In jouw geval zou ik de hond niet hanteren.
Door eerst aandacht te geven (nee zeggen is ook aandacht) en dan te negeren kan ze geleerd hebben om beter haar best te doen voor jouw aandacht. Als je de termen interval beloning en extinctionburst/flare opzoekt begrijp je waarom.

Wel apart dat je dat op de foto kan zien Een pup is op deze leeftijd helemaal niet met dominantie bezig.. maar je hebt wel type's die graag willen uitzoeken waar de grenzen nou precies liggen - daar is het een pup voor.

Je pup is geen uitzondering hoor, het lijkt erop dat ze gewoon snel overprikkeld is en dan niet weet wat ze met haarzelf aanmoet. Probeer veel rust in te bouwen en zelf ook kalm blijven, zeker niet het 'gevecht' aangaan. Zo te lezen heb je al meerdere manieren uitgeprobeerd om haar tot rust te manen, waarschijnlijk heeft ze dus ook behoefte aan consequentheid. Probeer gewoon 1 manier vast te houden, zeker voor een week, dan kan je zien of ze het ook echt doorkrijgt.

Misschien kan dit artikel wel helpen, het heeft mij in ieder geval veel nieuwe inzichten gegeven wbt pups:
http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_366-De-puppy-en-de-jonge-hond.php

Ik vind het wel knap dat je van een foto kan zien dat de desbetreffende hond dominant is

Wij hebben hier nu een Hollandse/mechelse herder van dezelfde leeftijd, dus ik weet wel een beetje waar je mee zit. Al klap ik ik mijn handjes dat ze de laatste tijd gigantisch veel heeft bijgeleerd. Het zijn inderdaad werkhonden, en ik merk dat Tess véél rustiger wordt in haar gedrag wanneer ik een lekkere wandeling met haar maak, waarbij ze af en toe stukjes moet volgen, een keer moet gaan zitten en verder lekker kan snuffelen. Zo is een kwartiertje weg voor haar al erg inspannend met veel indrukken. Daarnaast oefenen we thuis meerdere keer op een dag een minuutje of 5 met haar wat oefeningen waarbij ze zich moet concentreren. Dit werkt voor haar écht rustgevend, mits je niet te lang doorgaat natuurlijk. Ze wordt zo mentaal uitgedaagd.

Hier heeft ze ook af en toe nog haar gekke 5 minuten, waarbij ze rondsjeesd, op de bank springt, en lomper gaat spelen. Dan weet ik meteen dat ze overprikkeld is, vaker is ze dan ook al een uur wakker. Dus hup, snoepje in de bench, en rusten maar! En dit werkt prima. Ik vind verplichte rust zeker niet zielig, het is zielig als ze zich hyperactief uit omdat ze niet weet wat ze moet met zichzelf, en daarmee jou gek maakt, en dat er op deze manier irritaties ontstaan. Bij ons is het: 1 uurtje wakker, hooguit 1,5, en dan hup, slapen in de bench! Soms is na 45 minuten het batterijtje al leeg, dat zie je vanzelf.

Bijten in de kuiten heeft ze in het begin heel veel gedaan, happen in de handen, beetje herder eigen werd mij verteld. Stelregel blijft gewoon: negeren! Hapt ze in je handen, ophouden met aaien, en negeren. Niet dooraaien! Hapt ze in je broek, stil blijven staan, negeren, op een gegeven moment houd ze op. Geen aandacht is een ergere straf dan het gevecht aangaan, wat uiteindelijk geen straf is maar een spel. Bij ons werd gezegd door de trainer: bijt ze je echt dat het pijn doet, dan mag je haar losmaken. Doet ze het nog een keertje, dan eventjes apart zetten. Dit apart zetten hebben we nooit hoeven gebruiken. Ik denk zeker niet dat je omdraaien en negeren een teken van zwakte tonen is, ik merk aan onze andere hond ook dat wanneer Tess haar uitdaagd en ze hier geen zin in heeft, ze zich ook eerst omdraaid en straal negeert of wegloopt. Dit werkt. Laat haar maar in haar eigen sop gaarkoken! Het negeren en stoppen met aandacht geven bij bijten en springen, heeft bij ons in 2 weken tijd al bijna tot op het nulpunt laten dalen. En als ze het doet, is ze moe. Dus ik kan je verplichte rust alleen maar aanraden!

Hier was dat het BERUCHTE !!! puppy kwartiertje.
Godzijdank hebben we een grote tuin, en daar mocht onze Landseer haar energie even uitleven.
Graspollen, molsgaten, takken, bloempotten.echt alles moest er aan geloven.
Nou is een Landseer van nature erg rustig, dus waren we ook niet bang dat ze dit gedrag door zou trekken naar haar volwassen gedrag.
En dat doet ze dus ook niet, en is nu gewoon een heerlijk rustig hondje.
Op de hondenschool ken ik iemand die het met de plantenspuit oploste.
Ging de pup helemaal los, dan was het de plantenspuit die haar tot bedaren bracht, en daarna gelijk in de bench of afgezonderd in de schuur.
Weet niet meer of dat het echt hielp. maar ze gaf de pup op dat moment een groot vleesbot.
Volgens haar ging ze dan als een gek liggen kluiven..

Het uitdagen tot een spelletje, of gewoon lekker willen rennen...prima.
Maar zodra er dus ook gebeten gaat worden, (en in het enthousiastme kan dat behoorlijk hard gaan)is het gewoon klaar.

Negeren is hartstikke goed, maar ieder mens heeft zelf ook grenzen.
(euhh. tenminste. ik wel )

En met een baby van 14 weken ga je ook geen "gevecht" aan.
Alsteblief zeg.hahahahaha

Het is idd op dat moment overprikkeling. Je houdt de rust er goed in maar het spelen is vaak zo opwindend dat overprikkeling dit vaak als gevolg is. Als je speelt hoelang speel je dan? En met wat voor speeltje?

Als ze een gestolen voorwerp heeft, hoe handel je nu dan?

Als de pup te druk wordt kan het zijn dat zij te weinig rust krijgt.
Een aantal keren per dag zou ik haar verplicht laten rusten, bv. in een bench.
Want als ze druk zijn en zij krijgt geen rust, wordt het steeds erger, ipv minder.
Dan zou ik bij dit gedrag, de hond negeren, niet praten, niet roepen, je omdraaien,
als dat lukt en met de rug naar haar gaan toestaan.
Blijft zij bv. bijten, loop je de kamer uit, totdat zij rustig is.
Is zij rustig kom je terug en begint zij weer, loop je weer weg, niet zolang totdat het kwartje valt.
Haar in het nekvel pakken zou ik niet doen, want dat verergert de situatie.
Als ze bv. in de riem bijt met wandelen, moet je de riem zo laag mogelijk houden, niet naar boven trekken,
haar ook de rug toedraaien en zwijgen en als het kan, de riem loslaten en erop gaan staan, met de rug naar haar toe.
Succes.

Mag ik vragen wat jij dan ziet aan dominante houding en wat voor jou een dominante houding inhoud??
Honden/pups reageren niet achterlijk die reagereb honds op ons menselijke gedrag.

hoi sas,

ik zit hier ook met een gezellige bijter vol energie.
cita is nu 13 weekjes en kan soms niet stoppen, energie te veel en bijt enorm graag en hard.
zitten jouw handen er ook zo onder ?

zie wel verbetering, gelukkig. negeren werkt hier echt niet altijd, ik heb ook mijn grens zoals al iemand aan geeft. jammer genoeg heb ik geen bench dus die verplichte rust bouw ik anders in.

merk dat ze echt behoefte heeft aan wandelen en oefeningen, dus dat doen we dan maar en hopen vaak dat ze zo moe wordt dat ze lekker gaat pitten. maar ja, dat wil ook niet altijd werken.

volhouden maar en de schoenen aan houden

Ik zie een heerlijke onschuldige boevensnoet

Zo, hier nog zo een
Lucy (Pitbull van 11 weken) kan ook erg bijterig worden en wij moeten ons best doen om niet boos te worden.
Negeren helpt bij ons niet echt, wel de verplichte rust.
Wij lokken haar dan met een snoepje in de bench,dan is het 2 minuten piepen en dan ligt ze heerlijk te slapen. Tegenwoordig leg ik ook nog eens een deken over de bench zodat ze niets meer ziet want anders was ze vaak weer wakker als ik ergens mee bezig was. En het gaat super !
Als ze wakker is meteen naar buiten nog ff spelen en dan begint het opnieuw. Weer bijterig en hup weer de bench in en slapen.
Wij doen haar nooit zelf de bench in, altijd met een snoepje zodat ze er vrijwillig in gaat.

Ik sta er wel van te kijken hoeveel ze moet slapen... maar het helpt wel. Als ze uitgerust is is ze de liefste pup van de wereld

Dus op moment red ze misschien 1 uurtje wakker en 2 uur slapen....enz

Hehe wat een opmerkingen weer.. Een dominante hond, gezien vanaf een foto en werkhonden zijn minder snel moe en hebben dus minder rust nodig.

Mijn ras bestaat alleen maar uit werkhonden maar ik kan me niet voorstellen dat ze drukker of feller zijn dan andere pups en al helemaal niet dat zij een andere behandeling vereisen.

Eigenlijk ben je al te laat op het moment dat het zover is en je pup zich zo gedraagd. Mijn pup heeft soms ook d'r gekke buien nadat ze wakker is geworden. Ik denk dat dit komt doordat ze nog geen grenzen kennen, ze zijn wakker, weer helemaal fit en gaan er weer vollop tegen aan.

De kunst is deze energie niet tegen je te laten gebruiken. Ik geef haar meestal direct een kluifje, daar reageert ze zich dan op af. Vervolgens is ze weer moe (het is wat dat kluiven) en valt ze direct weer in slaap. Anders laat ik haar uit of ga wat oefeningetjes met haar doen. Laat haar weglopen en roep haar vervolgens terug om te gaan zitten. Dit doe ik meestal vijf keer en dan zie je haar alweer bijna omvallen van de slaap.

Het is een beetje uitvinden waar je hond voor te motiveren is maar er is vast iets

Een troost; Het gaat echt over

Herkenbaar!
Kobus gaat dan zo hard door de kamer rennen dat zijn achterpoten zijn voorpoten inhalen, ziet er erg grappig uit! Maar uiteraard niet zo fijn als het eindigt met hangen in je broekspijp en bijten en springen.
Wij proberen hem dan eerst af te leiden, om hem daarna de bench in te lokken met een lekker kauwstokje, een gevulde kong, of zijn activity bal. Even iets waar hij flink mee bezig kan zijn in zijn bench, om vervolgens al vrij snel in slaap te vallen

Over dominantie zijn de meningen altijd verschillend het is maar net welke betekenis je hier aan hangt.
Jou pup is bezig om met jou te onderhandelen over zijn rechten en plichten en over zijn positie, door duidelijk aan te geven wat jij van de pup verwacht worden dit soort dingen duidelijk voor een pup, door de verkeerde antwoorden te geven, bijv. ingaan op het uitdagende gedrag van pup stimuleer je op dit moment het gedrag alleen maar.
Je bent zelf al een paar keer te ver gegaan door hem in de nek te grijpen of te schreeuwen enz. het is wel een logische reactie hoor, maar je moet wel weten dat je het meestal alleen maar erger maakt, je steld je namelijk op zo'n moment niet op als een betrouwbare leider(in de ogen van de hond) en dit zijn toch wel de antwoorden die ze willen hebben.
Probeer een bepaalde rust in huis te creeeren, hoe rustiger jij bent des te rustiger wordt de hond, laat zien dat jij alles onder controle hebt, het is soms moeilijk om dit gedrag te negeren vooral in de situatie waarin jij nu zit, maar toch is het de beste oplossing om aan te geven wanneer jou grens is bereikt.

Jhento doet dit nog wel eens tijdens het wandelen
Wat ik dan doe is er niet op in gaan, gewoon doorlopen en hem negeren. Na een tijdje is hij afgekoeld en dan roep ik hem bij me. Dan lijn ik hem aan en zodra hij thuis is moet hij verplicht rusten. Gewoon negeren dus tot hij rustig is. Als je hond dingen in zijn mond heeft: Ga na een andere kamer toe, en sluit de deur. Eens kijken hoe leuk het dan nog is voor de hond
Daarna stuur je hem met een kluifje de bench in voor verplichte rust!

hmzzz....erg herkenbaar hoor, en zoals je ziet, er hebben echt meer mensen last van...

het enige wat ik je mee kan geven, maak er idd geen spelletje van. alle aandacht doen ze het op zo'n moment wel voor, positief of negatief..als je dus erg druk, gefrustreerd en boos gaat doen krijg je eignelijk alleen maar meer tegengas (hiet wel tenminste)

als je je hond achterna moet om in de bench te doen, dat werkt niet...laat dr zelf naar de bench komen (ga erbij zitten met een kluifje of snoepje, die ze krijgt als ze in de bench zit) hier werkt dat wel, want ik hoef dr nooit achterna, ze weet dat ze in de bench iets lekkers krijgt. daarna ligt ze meestal meteen lkr te slapen.

hier was het zo dat als ze zo deed zoals jij beschrijft ze vaak even moest slapen.

probeer relaxed t eblijven en bied alternatieven, waar z edus wel op mogen bijten. al lijkt het of dat niks helpt, het sluipt er langzaam in en ze snappen uiteindelijk wel wat de bedoeling is.

de kleine hier is 15 weken nu en hapt beduidend minder...no worries, het gaat over

Een mooi artikel over dominantie bij honden heeft Verhoeven de gedragsdeskundige geschreven.
Als jullie bij Google : "dominantie in de volksmond" ingeeft en dan doorentert naar de regel Nelis Verhoeven, verschijnt er een heel interessant artikel over dominantie.
Veel van wat wij als dominantie zien, is dat niet.

Het is maar net hoe je 'dominantie' interpreteert en uitlegt, en de meesten hier zien dominantie alleen maar als een negatieve eigenschap die een hond kan hebben. In mijn beleving en interpretatie bestaan er niet niet dominante honden, het is wat mij betreft een positieve eigenschap die elk levend wezen bezit

Hier het stuk over Dominantie van de site van Nelis Verhoeven:


--------------------------------------------------------------------------------

Goed leiderschap, door Raili Halme
In een populatie van wolven in gevangenschap, waar individuele dieren van totaal verschillende roedels bijeen moeten leven in een beperkte ruimte, is er doorlopend sprake van spanningen die resulteren in een onnatuurlijke verandering van de sociale structuur. De wolven worden gedwongen om manieren te vinden hiermee om te gaan zonder constant in gevecht te zijn. Ze bouwen een hiërarchie op binnen de roedel waarin de sterkere leden domineren over zwakkere leden en deze leden aan zich onderwerpen. Vergelijkbare situaties ontstaan ook bij andere soorten, waaronder de mens - zoals pesten en treiteren op scholen, werkplekken en in gevangenissen. Honden onderling vormen dit type hiërarchie ook als er teveel individuen in een roedel zijn die binnen beperkte omstandigheden leven. Het moet echter worden opgemerkt dat dergelijk gedrag alleen voorkomt onder leden van dezelfde soort, en alleen dan wanneer er echt geen goed niveau van welzijn heerst in de roedel.

Waarnemingen van wilde wolven die in vrijheid leven hebben aangetoond dat zij dit type roedelgedrag niet laten zien. De ouders dragen de verantwoordelijkheid voor de roedel en voor het welzijn van de leden van deze groep met tederheid en consequent gedrag. In het geval van een roedel wolven die in vrijheid leeft is er geen sprake van spanningen en daardoor ook geen behoefte om onderlinge conflicten aan te gaan. De roedel voelt zich goed en er is geen behoefte aan een dominante hiërarchie.

Een hond is een hond

Lange tijd werd gedacht dat de hond een nauw verwant familielid van de wolf was. Recente studies ondersteunen dit gegeven echter niet. Niemand is tot op heden in staat geweest om met enige zekerheid aan te tonen wie er nu werkelijk de voorvader van de hond is. Dit zou een type wolf kunnen zijn, of een coyote, een jakhals of iets anders. Twintig procent van het DNA van een hond is hetzelfde als dat van een wolf, wat inhoudt dat ze verre neven zijn. Het menselijk DNA is 90% gelijk aan dat van een aap, maar niemand bij zijn volle verstand beweert dat wij apen zijn. Waarom zouden wij dan in hemelsnaam een hond op dezelfde manier behandelen zoals wolven in gevangenschap elkaar behandelen als ze zich niet prettig voelen?

Aangezien we niet zeker kunnen weten wie de voorvader van de hond werkelijk is, is het de vraag waarom we ons blijven vasthouden aan het idee dat hij een wolf is. Laten we beginnen vast te stellen dat een hond een hond is, en proberen om hem zo goed als we kunnen te begrijpen. Er zijn ongelooflijk weinig overeenkomsten of verbanden tussen honden en wolven in gevangenschap. De honden van tegenwoordig vormen niet eens roedels. Het is voor hen niet nodig om dit te doen omdat ze niet meer op eten hoeven te jagen. Straathonden hebben de neiging om zich alleen op pad te gaan, of ze vormen paren en soms groepen van drie.

De hond als een dier

De hond is een allesetend roofdier - geen harig kind. Het feit dat hij een roofdier is betekent dat ook hij een jager is, die moet jagen. Daarnaast is hij echter een prooi voor andere dieren en dit maakt dat hij voorzichtig is. Hij moet weten wat er staat te gebeuren. Hij moet klaar zijn om zichzelf te verdedigen als de situatie dit noodzakelijk maakt, door te vechten of door aan te vallen. Een hond zal het gevecht alleen aangaan als een laatste redmiddel en zal nooit onverwacht vanuit het niets aanvallen. Treurig genoeg pikken we de waarschuwingen die onze hond uitzendt zelden op tijd op. We laten een situatie te lang doorgaan of we ontketenen deze zelf door ons eigen gedrag. Gelukkig begrijpen honden elkaar veel beter dan wij dit doen en kunnen een kwestie vaak oplossen met fantastische vaardigheid en stijl. Zij zijn erg beleefd naar elkaar toe, onder voorwaarde dat ze de gelegenheid krijgen om dit te zijn. Net als mensen hebben honden die ziek zijn, pijn voelen of anderszins stress ervaren de neiging tot een grotere mate van defensief gedrag. Ik ben ervan overtuigd dat zogenaamde agressieve honden helemaaI niet bestaan. Dit zijn alleen verlegen, defensieve honden die te ver zijn gepusht en wiens enige manier om hiermee om te kunnen gaan is zichzelf te beschermen. Deze reactie zien we ook bij leeuwen, olifanten, tijgers en andere dieren, niet alleen bij honden.

Hond en mens

Een hond komt bij ons wonen als een lid van de familie. We kunnen echter niet in dezelfde roedel samenleven. Roedels worden alleen gevormd tussen leden van dezelfde soort. Honden en mensen kunnen zich niet samen voortplanten omdat ze niet tot dezelfde soort behoren. De hond ervaart en weet dit door interacties met zijn moeder en broers en zussen tijdens zijn puppytijd, door onze verschillende waarden, verschillend gedrag, door de afwijkende geur etc. En omdat we niet tot dezelfde roedel behoren kan er ook geen sprake zijn van kwesties betreffende het leiderschap van de roedel.

Wat zijn dan deze zogeheten leiderschapsproblemen? We horen vaak over grommen om een bot, trekken aan de riem en opspringen tegen mensen. Deze problemen zijn in werkelijkheid problemen met betrekking tot communicatie of hulpmiddelen, geen leiderschapskwesties. Als een hond gromt vanwege een bot is het zijn eigendom aan het beschermen. Als de hond tegen iemand opspringt denkt het arme dier dat hij het goed doet, want deze persoon heeft hem onbewust geleerd dit te doen. Het knelpunt ligt in de communicatie. Het trekken aan de riem kan verschillende oorzaken hebben - de hond kan proberen te ontsnappen aan de pijn van de halsband die wordt veroorzaakt door te trekken, hij kan geleerd hebben om te trekken, het kan een ontlading van stress zijn, of iets anders, maar het is geen leiderschapskwestie!

Goed leiderschap is ouderschap

De hond is een verlegen, buitengewoon beleefd en sociaal dier dat conflicten wil vermijden tot het bittere einde. Om deze reden kan een goed leven samen met een hond niet worden bereikt door middel van traditionele leiderschapsmethoden. Onderdrukking en straf leiden alleen maar tot een hond die zichzelf gaat verdedigen. Een vertrouwensband kan niet worden opgebouwd vanuit angst, dit geldt voor mensen en ook voor honden.

Het is tijd met onze honden om te gaan zoals we met onze kinderen omgaan - door te leren met ze samen te leven. We moeten leren om een goede ouder te zijn; een ouder die verantwoordelijkheid draagt. We moeten proberen zaken te benaderen vanuit de conceptie van de hond, op een positieve manier en met de beste bedoelingen voor de hond. Als we dit gaan doen, creëren we een levenslange relatie van vertrouwen en een magnifieke band. En als dit gebeurt wordt de training - waarop velen van ons zich richten - gemakkelijk en uitermate lonend.

Het principe van deze redenering is dat we de verantwoordelijkheid dragen voor onze honden, van hen houden en hen respecteren.

Verantwoordelijkheid dragen betekent het zo goed mogelijk zorgen voor onze hond. We voorzien hem van al zijn basisbehoeften (voldoende eten, water en warmte, een plek om te slapen, op tijd naar de dierenarts etc.). We verzekeren dat hij genoeg te doen heeft en voldoende stimulatie en verrijking krijgt. We geven hem beweging, in zijn eigen tempo en volgens zijn eigen behoeftenpatroon. Het betekent ook dat we ons consequent gedragen. Een hond begrijpt niet waarom hij de ene dag wel op de bank mag slapen en de volgende dag niet. Consequent zijn maakt het leven van de hond gemakkelijker en vermindert zijn stressniveau.

Onvoorwaardelijke liefde die uitgaat van de behoeften van de hond is de fundering van een goede relatie en van een diep vertrouwen. We moeten ons voornemen geen situaties te creëren die onze honden als negatief zullen ervaren. Elke negatieve ervaring brokkelt een stukje van de fundering van het vertrouwen af - primaire voorbeelden hiervan zijn een bars commando, afwijzing of geschreeuw. De hond begrijpt deze zaken niet en ze zullen leiden tot problemen. Liefde betekent ook bescherming. We moeten onze honden beschermen voor, bijvoorbeeld, angstige ervaringen. We moeten voorzichtig zijn om ze niet in bovenmatig moeilijke situaties te trekken of om teveel van ze te vragen. Een hond moet op een geleidelijke manier, in zijn eigen tempo gesocialiseerd worden. Dit versterkt de relatie en verdiept het vertrouwen.

Door het begrijpen van en leren over de hondenmanier van communiceren maken we het leven van de hond veel eenvoudiger. Ook wij vinden het gemakkelijker om te gaan met mensen van verschillende delen van de wereld wanneer we elkaar kunnen begrijpen. Net zoals wij andere talen moeten leren moeten we ook de taal van de hond leren - in het bijzonder de kalmerende signalen - zodat we er zeker van kunnen zijn dat de hond zich niet bedreigd voelt in onze aanwezigheid. Onbedoeld doen we vaak dingen die een hond als bedreigend ervaart: zoals ons over hem heenbuigen, naar hem staren of recht op hem aflopen. Zodra we de kalmerende signalen kennen en begrijpen hoe deze een hond beïnvloeden kunnen we ons eigen gedrag aanpassen, met als gevolg dat hij zich veel veiliger voelt in onze aanwezigheid. Naast het leren van de hondentaal moeten we hem leren wat we van hem verwachten, met betrekking tot hoe hij moet zijn en wat hij moet doen. Een hond kan onmogelijk begrijpen wat we van hem verlangen tenzij we hem dit leren. Hij kan niet beter gedachten lezen dan dat wij kunnen raden wat andere mensen denken. Laten we onze honden daarom leren wat we van ze willen, vanuit hun eigen oogpunt.

We zouden moeten proberen te handelen zoals een moederhond dat doet met haar pups. Dit betekent het geven van heel veel liefde, en leiden met zachtheid en geduld. Daarnaast kunnen we ons lichaam gebruiken om met onze honden te communiceren. Honden begrijpen lichaamstaal immers veel beter dan gesproken taal. Mensentaal is hen vreemd, maar fysieke signalen zijn dat niet.

Laten we ons best doen om het leven van onze honden zo te begeleiden dat ze durven om hun eigen, geweldige en lieve zelf te zijn. Laten we ervoor zorgen dat zij niet gedwongen worden om zich te verdedigen, maar in plaats daarvan vol van vertrouwen zijn naar ons toe, en dat ze gelukkig en vreedzaam naast en bij ons kunnen leven.

De toekomst van de relatie met onze hond ligt in onze handen.



HANDLEIDING VOOR EEN GOED LEVEN VOOR EEN HOND

Doe niets naar de hond toe waarvan jij niet zou willen dat iemand het bij jou zou doen

- Een hond voelt pijn, net zoals mensen

Beloon het goede; negeer het slechte

- Een hond leert van beloning

- Een hond leert niet van straffen en verbieden

- Vaak leren we een hond slechte gewoonten aan door ons eigen gedrag

Vergeet verbieden

- Voorspel situaties, beloon goed gedrag
- Een hond raakt gefrustreerd en ervaart stress wanneer hij constant verboden wordt dingen te doen
- Verbieden kan door de hond worden ervaren als belonen
- Verbieden maakt mensen agressief
Dwing de hond nooit

- Introduceer nieuwe dingen op een langzame en positieve manier
- Als je je hond eenmaal hebt gedwongen, zul je hem in de toekomst ook moeten dwingen
Spreek altijd met een prettige stem tegen je hond

- De relatie verbetert
- De hond hoort je beter
Raak je hond niet constant aan

- Denk aan de kalmerende signalen
- Dat waarvan jij geniet is niet noodzakelijkerwijs hetgeen waarvan je hond geniet
Een hond is een allesetend roofdier

- Denk eraan om tegemoet te komen aan de specifieke behoeften van de soort.


Als je deze eenvoudige richtlijnen aanhoudt, is je hond GELUKKIG EN IN BALANS!

En als je hond gelukkig is, ben jij dat ook.

vertaald door Nelis Verhoeven

ff stomme vraag tussen door: dat stuk hierboven van nelis verhoeven.
komt dat uit een boek ofzo?
zoja welk boek?????????
want vind het een erg intressant stuk! en zou graag meer willen lezen.
(liefst natuurlijk in een boek )

Het is geschreven door: Raili Halme.

Geen idee of er een boek van is..
Even googlen misschien.

Waarom toch steeds de wolf aanhalen, als die niet te vergelijken is met de hond? je kan hier dan toch wel een kras doorheen zetten? je gaat toch ook niet het gedrag van de aap projecteren op het opvoeden van een kind?