Ook jou mis ik enorm!

Hallo lieve Rakker,

Ik weet nog als de dag van gister dat je bij ons kwam, ik was bijna 8 jaar oud en kwam uit school en ging op de bank zitten en daar zat je dan onder de tafel.
Wat was ik blij eindelijk weer een hondje in huis na nouschka.
De eerste paar weken zat je steeds onder de tafel als wij op de bank zaten en dan stootte je telkens je hoofd wat heb ik daarom moeten lachen.
Ook vond ik het zo leuk en tegelijkertijd irritant dat je zo gefixeerd was op sokken zodra wij op sokken beneden kwamen hing jij eraan ,pakte ze af en ging er mooi op zitten knauwen.
Je werd ouder en een paar jaar later kwam Scooby erbij en ow wat heb je die ook lekker verveeld.
Lag Scooby in zijn mandje te slapen ,wilde jij spelen en trok je m met dekentje en al eruit.
Dat was voor Scooby wel zielig maar vond het in die tijd wel vermakelijk.
Je werd ouder en Scooby ging steeds meer de baas spelen totdat jij ook van je afbeet letterlijk,vanaf dat moment zaten jullie apart wat ik wel jammer vond,maar dat was de enige manier om te zorgen dat jullie allebei konden blijven.
Ook vergeet ik nooit die keer dat ik per ongeluk de poort niet goed dicht had gedaan en je was weggelopen.
Na 3 dagen kregen we eindelijk telefoon dat je gevonden was ,ik heb jou en Scooby nog nooit zo blij gezien om elkaar weer terug te zien, dat was zo mooi aangezien jullie altijd vochten.
Je werd ouder en hoorde op den duur niets meer maar was nog wel fit.
Later kreeg je kanker en ook daar waren we allemaal verdrietig van maar je had nergens last van en was nog steeds die speelse rotzak van vroeger.
Ik ging samenwonen en miste jullie enorm en wat was je blij als ik dan weer eens thuis kwam.
Je zag niemand meer staan en wilde alleen aandacht van mij.
Wat mis ik dat toch enorm, ik ben heel blij dat Snoopy in mijn leven is gekomen dat verzacht toch een beetje de pijn al zal hij nooit jou en Scooby's plek in kunnen nemen.
Een paar maanden geleden belde mama op dat ze met spoed met je naar de dierenarts moest omdat je geen lucht meer had wat maakt ik me zorgen.
Het bleek gelukkig "maar" astmatische bronchitis te zijn en dat zou met medicatie en een rookvrije omgeving wel goedkomen zei de dierenarts..
Maar je bleef redelijk benauwd maar de dierenarts zei dat kan ook door het weer komen want het was toen 30 graden buiten dus we bleven je de medicatie maar geven in de hoop dat je verbeterde.
Twee weken later 25 april 2011 stond mama plotseling aan de deur dat ze me iets ergs moest vertellen: Ze had je in laten slapen.
Papa had je om 4uur snachts nog buiten gelaten en een uur later toen mama uit bed kwam stond je niet meer op, je was helemaal op dus besloot mama de moeilijke beslissing te nemen je in te laten slapen.
Wat heb ik hier verdriet van gehad en nog..
Ik had zo graag nog afscheid willen nemen maar begreep mama haar beslissing wel.
Mama ging met je naar de dierenarts en je was zo rustig ,helemaal niet bang zoals je voorheen altijd was.
Dat is ook de manier waarop je moest gaan lekker rustig net alsof je zei dat het goed was zo.
Ik had je waarschijnlijk alleen maar overstuur gemaakt en dat had ik niet gewild voor je.
Nu brand er iedere dag een kaarsje bij jou en scooby's foto ,dat is mijn manier om toch nog een stukje afscheid te nemen.
Maar het blijft moeilijk.
Ik zal je nooit vergeten lieve schat!!
Ik hoop dat ook jij het daarboven goed hebt en dat je samen met Scooby weer kunt spelen en dat ik je ooit nog eens terug zie!
Rust zacht lieverd!

Mail uit.

Heel veel sterkte!!

Herinneringen zullen altijd blijven, ook al is het moeilijk op het moment! De tijd die je met je beste maatje hebt gehad vergeet je nooit en zal in de toekomst altijd voor een glimlach zorgen! Wens je heel veel sterkte!

heel veel sterkte,ik weet het doet pijn als ze er niet meer zijn,maar denk dat ze een prachtig leven had bij jullie

Alsnog heel veel sterkte en mooie herinneringen gewenst.

heel veel sterkte

Heel veel sterkte

Ik wens je heel veel sterkte toe.

Fijn dat je mooie herinneringen aan haar hebt.

Maar het gemis blijft.

Ook hier heel erg bedankt voor de reacties dat doet me erg goed.
Heb gewoon vaak van die momenten dat ik ze even heel erg mis ,heb dat voornamelijk als ik thuis ben geweest bij me ouders.

de tranen lopen door mijn ogen.
wat betekend je hond veel voor je.

de tranen lopen door mijn ogen.
wat betekend je hond veel voor je.

Ik wens je heel veel sterkte !

Veel sterkte toegewenst.

Heel herkenbaar jou verdriet.
Hier kun je lekker je hart luchten en je verdriet delen.
(heeft mij ook heel erg geholpen)

Heel veel sterkte!!!

Wat een mooi verhaal Een prachtige herinnering in een paar woorden gevat.
Ben zelf ook net mijn kindje kwijt dus begrijp het helemaal.
Ook dat afscheid nemen belangrijk is, dat is voor ons ook niet helemaal gelukt.
Ze zal altijd bij je zijn en bezoekt je in je dromen

Heel veel sterkte met het gemis van Rakker .