Hoe zoeken jullie je dekreu uit?

Hoi,

wat ik me onlangs afvroeg is waar zoeken jullie naar je dekreu?

Ik weet dat je zoekt naar een reu die je teef aanvult en dat je die vaak in het buitenland vind maar waar zoeken jullie ze?

Op shows, op internet, op de site van de vereniging, ...

Hoe zijn jullie bij je dekreu gekomen?

Ik hoor vaak verhalen over, ja ik heb de reu gebruikt van mijn buren of van mijn dochter (ik hoor die verhalen niet vaak hier hoor en ben daar helemaal niet voor) maar waar begin je met zoeken naar een geschikte reu.

Ik hoor graag jullie verhalen.

Databases, stambomen, wedstrijden, trails. World wide. Uuuuuuuuuuuuuuren werk zit er in om 'alles bij te houden'. Lijnen uitpluizen van over de hele wereld. Welke reu dekt welke teven. Nakomelingen volgen in karakter, gezondheid, werkstijl, prestaties in sport. Honden ontmoeten, leren kennen. Zie ik 'ergens' een aantrekkelijk type, dan vraag ik zijn stamboom op.

Ik heb voor Joya een type voor ogen en die ene perfecte hond ben ik nog niet tegengekomen. Wel enkele die er heel dicht bij zitten.

Ik heb bepaalde eisen waaraan een reu in mijn ogen moet voldoen (op het gebied van gezondheid, uiterlijk en karakter), en dan natuurlijk ook nog wat specifieke dingetjes die ik persoonlijk belangrijk vind waar ik op let (wat speciale karaktertrekjes of uiterlijke kenmerken die mij erg trekken). Ik ben gewoon op sites van fokkers in het binnen- en buitenland gaan kijken, en uiteraard ook op de reuenlijst van de rasvereniging en op basis daarvan heb ik in eerste instantie een lijst met alle reuen gemaakt die in aanmerking zouden komen voor mijn meisje (op het gebied van kleur en gezondheid, want gezondheid is het belangrijkste en aangezien je bij mijn ras niet alle kleuren met elkaar mag mixen is dat natuurlijk ook een belangrijk punt). En daarna ben ik gaan afstrepen... Op basis van showuitslagen (op welke punten ze een goede aanvulling zouden zijn op mijn meisje), karakter, dat soort dingen. Kijkend naar wat ik het belangrijkste vind. En de laatste knoop die ik dan uiteindelijk doorhak is meer gevoelsmatig. Bij welke hond en eigenaar heb ik het beste gevoel en welke hond ben ik echt een beetje 'verliefd' op, want de reuen die dan uiteindelijk nog overblijven zijn in principe allemaal prima in mijn ogen.
Zo ben ik op de reu van ons 2e nest uitgekomen (bij ons 1e nest kreeg ik hulp van een ervaren fokker die dus een groot deel van de zoektocht op zich heeft genomen)...

Oh ja en dan vergeet ik bijna nog de nakomelingen! Daar let ik ook altijd erg op, hoe die uitgroeien en er uit zien... Zegt niet altijd even veel maar vind ik wel belangrijk omdat ik van een bepaald soort type hou (zowel qua karakter als uiterlijk) en dat dus graag in de lijnen terug zie.

Alles wat hierboven al staat beschreven. En in het rassenwereldje zijn natuurlijk ook beroemde honden. Hun advertenties zie je uitgebreid voorbij komen. Helaas is mijn oog ook gevallen op twee reuen uit Amerika. Nu hopen dat hun fokkers terugmailen

Wij kijken naar karakter,gezondheid(eis DNA testen), stamboom en uiterlijk.
De honden bekijk op site's.
Daarna op shows.
En als ik er enkele in gedachte heb, ga ik ze thuis bezoeken.
En daarna maak ik me keus

Is er dan een deftige site waar veel reuen op geregistreerd zijn?

Ik heb zelf eens geprobeerd van Nabu zijn lijn zo ver mogelijk te onderzoeken en ik moest zeker op 30 verschillende sites kijken waarvan vele in het Noors en dus vrijwel onverstaanbaar voor mij.

Wat doe je als je reu ergens weet ik veel waar aan de andere kant van de wereld zit? Ga je dan voor en net iets minder geschikte reu of doe je toch de trip naar de andere kant van de wereld?

Over het algemeen ga je gewoon plaatjes kijken. Zie je een reu die je aanstaat, dan zoek je die lijn op. Vaak zit er in die lijn wel weer een voorouder die je aanstaat. Dan ga je weer op nakomelingen van die voorouder zoeken. Vaak hup je van site naar site (ik zoek dan wel geen dekreu, maar een fatsoenlijke chi fokker en kijk dan op dezelfde manier een beetje (erg kritisch)).

Zo heb ik bv enkele fokkers gevonden met mooie honden, dan kijk je in hun linklijst. Daar staan vaak honden die van hetzelfde type zijn. daar kijk je dan weer tussen. Naar hun honden naar de reuen die zij hebben gebruikt.
Misschien dat die reuen weer wat voor je zijn.

En dan idd wegstrepen. Plaatje is natuurlijk niet alles

De site's die op de site van Rasvereniging staan, dus de aangesloten clubfokkers.

Ik ga niet naar de andere kant van de wereld, in Duitsland/België en Nederland
zijn in mijn ogen mooie reuen van ons ras.

Dan ga ik eerst zelf de reu bezoeken. Als ik hem perfect acht, ga ik met de teef erheen. K.I. doe ik niet. Is een dekking nou echt onmogelijk , dan overweeg ik een nakomeling (pup) van de betreffende reu te importeren als hij echt een aanwinst zou zijn voor mijn honden.

Elk ras zal wel zijn online databases hebben..?

Ik kijk eigenlijk niet naar reuen op de reuenlijst van de rasvereniging. Voornamelijk omdat die minimaal getest zijn. Ik stel veel meer eisen aan gezondheid. Ik gebruik de lijst wel voor stabomen waarvan ik de namen ga Googlen en weer verder ga spitten .

Soms zit er per week zo'n 15 uur in het neuzen. Soms heb ik er even helemaal genoeg van en check ik 2 weken niet.

Het is inderdaad uren zoeken iedere dag weer maanden lang... Ik heb ook maanden gedaan over het vinden van de juiste reu voor nest 2 (ben eigenlijk direct na nest 1 alweer begonnen met de nieuwe zoektocht)! En precies wat Mexx zegt linkpagina's bekijken bij fokkers die je aanstaan en zo weer verder gaan en door en door.

Is een reu erg ver weg dan kun je gaan voor KI, maar dat is mij gelukkig nog niet gebeurt (weet ook niet of ik dat dan zou doen, heb ik nog nooit over nagedacht eigenlijk).
Ben overigens sowieso een automens dus ben niet te beroerd een stuk te reizen voor de reu naar keuze. Overzee (hiermee bedoel ik Amerika of zo) kijken is sowieso iets wat ik pas doe als er geen reu in Nederland of omgeving te vinden is.

Inderdaad is het ook verstandig indien mogelijk om de reu voor de dekking nog eens een keertje op te zoeken, kennis te maken om te zien of die in het echt ook zo mooi is als je dacht. Mocht je de reu nog niet in het echt gezien hebben bedoel ik dan... Dit heb ik ook gedaan, ben enkele maanden voor de dekking langs geweest om kennis te maken en te kijken of ik er echt voor zou willen gaan.

Wat is KI?

Kunstmatige Inseminatie

O OK.

Hoe gaat het verhaal dan verder? Gaan jullie een eerste keer naar de reu toe zonder teefje om kennis te maken of komt de teef ook mee?
En daarna, komt te reu bij jullie thuis of gaan jullie er naartoe? Heb al eens gehoord dat iemand zijn teefje gewoon een weekje bij de reu eigenaar heeft gelaten. Of dat ze samen met de teef bij de reu eigenaar hebben gelogeerd...

De teef gaat altijd naar de reu toe. En het verschilt dan hoe het verder gaat daarna. Sommige laten idd de teef zo een week bij de reu, iets wat ik niet gauw zou doen. Anderen gaan 1x, en weer anderen gaan een aantal keren. Ik ben zelf 2x gegaan bij beide dekking (van zowel het 1e als 2e nest) met liefst 1 dag er tussen (eerste x was het 2dgn achter elkaar, een slip-mating en een goede dekking, de dag daarop wou ze al niet meer, en de 2e keer hebben we op zaterdag een dekking gehad en toen maandagochtend nog eentje).

In principe gaat bij de kennismaking de teef mee maar in ons geval kon dit helaas niet ivm pupjes bij de reu-eigenaar (eveneens fokker en uiteraard liet die niet zomaar een onbekende hond daarbij). Ik heb dus kennisgemaakt zonder onze dame erbij (ook omdat ik weet dat ze niet zo moeilijk is) met de reu en ook met de pups die er toen waren, eveneens een van de nestjes van die reu.
Daarna hebben de honden zelf ook nog een keertje kennisgemaakt voor de dekking op een show, maar dit was eigenlijk meer toeval dan gepland. Maar goed wel handig want hoewel ik absoluut anders geen problemen had verwacht kende ze hierdoor mekaar toch wel al een beetje.

De eerste keer haalde ik internet-kennissen van de boot af met hun twee honden en viel als een blok voor één van hun reuen. Daarna uit gaan pluizen of het een goede match was met onze Bamse.
De tweede keer zou ik een reu gebruiken maar die viel op het laatste moment af omdat hij distichiasis had. Toen heb ik op advies van een collega-fokker en goede vriendin een reu gebruikt die zij gevonden had en wat ook een goede match was.
Heb ook al een keer een reu van haar gebruikt waarvan ik op het moment dat zij hem fokte al wist dat dat een hele goede match zou zijn.
En de laatste keer dat verhaal is bekend denk ik, mijn eindeloze zoektocht naar dé geschikte reu in binnen- en buitenland, die ik uiteindelijk op een uurtje rijden van Harlingen vond.
Voor het tweede nestje van Brumma moet ik weer heel erg goed gaan zoeken, heb eerlijk gezegd nog geen idee.
Voor Binne heb ik wel al sterk het vermoeden welke reu ik gebruiken kan.

Siertje staat op de dekreuenlijst van de rasvereniging.
Bij ons helpt de rasvereniging ook met het maken van geschikte combi's.
Sire is 3x voorgedragen als dekreu.
2x ging niet door. Maar Augustus is het waarschijnlijk zo ver. Het is echt een heel leuke combi waar ik heel enthousiast over ben! (jammer dat we geen drie honden kunnen hebben)

Voor Ivy ben ik ook al aan het shoppen
Ik lees vooral in het blaadje keurverslagen en de test uitslagen maar ook de leuke verhaaltjes van mensen aangezien dat een goed beeld van het karakter kan geven.

Ik heb een ideaalbeeld van het Markiesje. Namelijk een actief, sportief, vrij en sociaal hondje met goede verhoudingen en zonder tekenen van verdwerging of overdrijving.
Dus ik zoek een reu die aan mijn ideaalbeeld voldoet.

ER zijn een paar lijnen/honden die ik op papier heel leuk vind. Ik hoop een aantal van hen op evenementen van de rasvereniging tegen te komen.


Ik gebruik ook een database om stambomen uit te pluizen.

In de tijd dat wij fokten was het gebruik van computers nog niet echt voor iedereen!
Wij zochten al jaren van te voren. We keken overal op tentoonstellingen en maakten binnen de fokcommissie van de kuvaszvereniging een databank vanaf de eerste geregistreerde kuvasz wereldwijd. Deze werden met stambomen en eventuele beschikbare foto's ingebracht in het systeem. Maanden werk, maar het bestaat nog steeds, en er wordt nog steeds dankbaar gebruik van gemaakt. Alles werd ingevoerd van uiterlijk, tot erfelijke ziekten over generaties. Zelf zochten we verder door tentoonstellingen en fokkers te bezoeken in heel Europa en onze vakanties gingen op aan het bezoeken van fokkers, en/of dekreuen bezitters in Europa, maar voornamelijk Hongarije. Ook voor dekkingen gingen we naar het buitenland. De fokbasis van de kuvasz was en is smal en om een echte outcross te fokken moesten we ver gaan. Tot ver in Duitsland en Hongarije kwamen onze dekreuen. Kwestie van dagen reizen. Maar als je wil vind je er altijd wel eentje die wel geschikt is. Probleem van buitenlandse fokkers was destijds dat men geen onderzoeken liet doen, omdat men de DA's niet vertrouwden. HD foto's werden niet gemaakt omdat men (De DA's) bang was om de honden onder narcose te brengen. Veel kuvaszen overleefden dit namelijk niet. Feit was dan om fokkers te vinden die wel bereid waren om de betreffende hond te laten röntgenen, meestal op onze kosten ,omdat ze zelf te arm ervoor waren. Je ging dan met fokker en hond naar een aanbevolen DA in Hongarije of betaalde hun overkomst naar Duitsland en liet daar dan de hond röngenen en beoordelen . Het was allemaal niet gemakkelijk en van een spontane ingave om een teef te laten dekken was zeker geen sprake , dit vereiste planning, zoals je je kunt voorstellen onder deze omstandigheden.
Dit telt natuurlijk allemaal mee in de prijs van een pup, alleen realiseren de meeste pupkopers zich dit niet.

Wij kijken in eerste instantie op internet, we pluizen de stamboom uit, vragen zoveel mogelijk in het rond naar wat er bekend is over een bepaalde lijn, we zoeken over het algemeen naar zoveel mogelijk outcross (is altijd lastig bij een klein ras) maar wel een overeenkomstig type. We bekijken we de onderzoeken die gedaan moeten worden (voor de Gos vooralsnog alleen de heupen!).
We willen graag een reu die niet heel veel (gaat) word(t/en) gebruikt dus zoeken we een eigenaar van een reu die denkbeelden heeft over het fokken die overeen komen met die van ons. Dan gaan we de reu bezoeken, we nemen Raksha mee , zij heeft ook inspraak . We kijken we of het klikt en we kijken naar het karakter van de reu, hoe die beweegt en of hij er uit ziet zoals we dachten van de foto's op internet. Over 2 week gaan we naar Frankrijk om te zien of de reu die we nu op het oog hebben inderdaad dat is wat we hopen dat hij is. Het afgelopen jaar zijn we bij een aantal reuen geweest die in het echt toch niet helemaal waren wat we dachten dat ze zouden zijn!!

Hier begint de zoektocht ook meestal op internet. Ook bezoeken we af en toe shows in het buitenland. We schrijven dan zelf ook een hond in, maar ik vind het ook erg prettig dat ik dan eens reuen in het echt kan zien die ik tot dan toe alleen van internet kende.
In Nederland doen we zelf zelden of nooit mee aan een show, maar we gaan wel af en toe kijken...omdat ik graag op de hoogte wil blijven van wat er zoal rondloopt en foto's kunnen eenvoudigweg een veel positiever beeld schetsen. Heb al vaker meegemaakt dat een reu in het echt niet zo was als we gedacht en gehoopt hadden.
Ik pluis stambomen uit, weet van tevoren wel in welke lijn ik zoek wat betreft karakter en type. Ook hebben reuen die niet veel dekken hier de voorkeur. Ik zal nooit kiezen voor een reu die veel dekt en dus een veel te grote stempel op de genenpool drukt. Dat vind ik niet positief voor welk ras dan ook en zeker niet voor de ZWH.
Hoewel er best veel aanbod is wat reuen betreft, heb ik erg veel moeite om eem goede reu te vinden die aan alle eisen voldoet.
Vorig jaar hebben we een KI-nest gehad. De reu die aan al mijn eisen voldeed, woonde in Zuid-Afrika en we hebben aanvankelijk wel gekeken of er naartoe vliegen een optie was, maar dat plan was snel van de baan...want ik wil niet apart van mijn hond reizen. Toen hebben we gekeken of de reu naar NL kon komen en dat had gekund als Laecey niet op de meest ongunstige momenten (eigenaar kon geen vrij krijgen op haar werk in de vakantietijd en met feestdagen en had zelf pups) loops zou zijn geworden. Toen dus voor KI met bevroren zaad gekozen, want we hadden echt onze zinnen gezet op deze reu. Gelukkig heeft het goed uitgepakt: 7 pups waarvan we Lux en Amy gehouden hebben en dat zijn echt geweldige honden.
Natuurlijk is het wel een gok als je een reu niet in het echt hebt gezien, maar die gok hebben we op de koop toe genomen.
Momenteel vragen ook veel mensen me wanneer we weer een nestje krijgen, maar ik ben geen reu meer tegengekomen die aan al onze eisen voldoet en zolang die mijn pad niet kruist, wordt er niet gefokt. Zo nodig hoef ik niet te fokken en ik ga niet een reu kiezen omdat ik zo nodig dat nestje moet fokken. Tuurlijk, keuze is er genoeg, maar we nemen alleen genoegen met een reu die aan al onze eisen voldoet en aangezien dat er nogal wat zijn, lopen we het risico dat we zo'n reu voorlopig even niet meer tegenkomen. So be it dan maar

Ik heb een heel duidelijk beeld in mijn hoofd zitten en een erg duidelijk doel voor ogen en daar wijk ik niet vanaf. Afstand maakt ons ook niet uit, we zijn al voor dekkingen naar Zuid-Duitsland en Italië gereden en als het nodig is, rijden we zonder problemen nog verder.

Annelies & Déru

Ik ging net vragen hoe je dat dan deed toen er geen computers waren... Erg moeilijk lijkt me dat. Maar zelfs met computer.

Met een klein ras is NOG moeilijker....

Komen jullie dat vaak tegen dat de reu die je het liefst wil gebruiken om de een of andere reden dan toch niet kan? Is dat niet heel frustrerend, al dat werk dat je erin hebt gestoken en dan moet je opnieuw beginnen...

De afstand maakt ons ook niet zoveel uit! KI mag in ons ras niet, maar ik wil de reu ook graag zelf zien en meemaken hoe hij is en beweegt. De reuen die we eerder dit jaar hebben bekeken zijn ondanks dat ze op papier helemaal goed leken, afgevallen omdat ze 'in the real' toch niet helemaal zo bewogen als we graag zouden zien. Ze hadden wel heel leuke karakters maar waren het toch niet helemaal vanwege het gangwerk (ondanks perfecte heupen). We moesten toen idd weer op nieuw beginnen en als de reutjes die we eind deze maand gaan bekijken niet bevallen dan wachten we rustig een jaar (Raksha is eens per jaar loops) en kijken we weer verder, we hebben geen haast!

@ Saartje, het waren echt letterlijke zoektochten. We zijn letterlijk door Europa gereisd, en reuen bezocht , en nakomelingen van de betreffende reuen bezocht . Ik vind dat je niet uit kunt gaan van een foto en wilde de honden zelf zien. Bouw, Karakter, zijn gewoon erg belangrijk!
In die tijd was Hongarije nog straatarm en , de mensen hadden echt geen geld om hun honden medisch te laten onderzoeken. We hebben menige reu in de auto meegenomen en zijn er zelf mee naar de DA's gegaan . De meeste DA's hadden toen ook geen röntgenapparaat en we zijn zelfs een keer in een plaatselijk ziekenhuis geweest om te röntgenen samen met een DA.Dit waren tijden dat kun je je nu niet meer voorstellen. De honden die je op uitnodiging naar Duitsland liet komen werden daar op onze kosten geröntgend en deze werden door de rasvereniging beoordeeld. Waren de uitslagen goed , kon je dan gaan plannen aan de hand van de loopsheid van onze teef, wanneer je er na toe kon gaan. Vaak mislukte deze dekkingen ook nog , omdat de gesteldheid van de honden vaak dramatisch waren. Ze werden slecht gevoerd en je kon een fokker niet blijer maken daar , als met een paar zakken hondenvoer.

De fokbasis van de kuvasz was zo smal dat als je de stambomen naliep waren ze allemaal in de eerste generaties familie van elkaar.

Wow Annelies wat een avonturen zul je hebben beleefd!
Ik vindt het nu al erg leuk om de eigenaren van de diverse reuen te bezoeken,
het zijn toch altijd leuke reizen ook al is de uitkomst niet altijd zoels je hoopt.

@ Marieke, we waren in die tijd inderdaad behoorlijk ondernemend , en we wisten het was voor een goede zaak! Het ras moest weer opgebouwd worden want de meeste kuvaszen in Hongarije, waren uitgeroeid, sinds de Hongaarse opstand. Ze werden destijds veel als bewaking voor huis en haard gehouden en het eerste wat afgeknald werd waren de honden. Er waren nog maar weinig kuvaszen en komondors over. Met enkele honden is men toen weer beginnen te fokken in binnen en buitenland en langzaam zag je de aantallen weer groeien. Om dan een ras gezond te houden en zoveel mogelijk erfelijke eigenschappen te behouden moest je telkens zorgen dat er nieuwe bloedlijnen gebruikt worden om de genenbasis zo breed mogelijk te houden.

Je begrijpt ondertussen wel dat "de reu nextdoor" op deze manier uitgesloten was.

En natuurlijk was het ook leuk! Je ontmoette zoveel mensen met dezelfde bezieling, namelijk de kuvasz, dat er tot nu toe, nog steeds contacten zijn blijven bestaan in binnen -en buitenland.

Nu met het internet bij de hand is alles een stuk makkelijker geworden. Je kunt foto's zien filmpjes, je kunt desnoods rechtstreeks contact hebben via mail, Skype enz.

Toch waren het geweldige tijden, en ik zou het zo weer over doen.
Wij hebben altijd met hart en ziel gefokt, en hebben ook andere mensen gestimuleerd om in hun keuze van dekreuen hun weg te zoeken.

Interessant topic. Blijf het volgen.

Ik heb geen teef maar een reu.Laat hem wel testen maar voor onszelf.
Zie dat jullie er veel moeite insteken en er alles aan doen om de beste combinatie te zoeken.
Fokker van Jazz moest overigens ook naar Berlijn ipv de hond 'om de hoek'.Het MDR-1 probleem en hier zijn bijna geen MDR-1 vrije Schotse herder dekreuen.

Voor ons ras, West Siberische laika, ontkom je (als je het goed wil doen) ook niet aan investeren in reizen en echt op zoek gaan; een hele leuke queeste die ons oa al tot in het oosten van Siberie bracht.

Maar je moet ook kritisch zijn en niet alles wat van ver komt is goed en niet denken omdat je investeerd in reizen er ook iets uit moet komen en je maar de eerste mogelijkheid neemt. Ik ben al heel wat keren 'voor niets gereisd'.

Buiten alle dingen die mensen hierboven al vermelde, kijk ik zelf altijd als ik honden tegenkom die me bevallen, waar ze vandaan komen, bv wie de ouders zijn. Ik ga soms liever naar de vader dan de zoon. Soms is het ook beter naar een onbekendere broer te gaan, die kan beter voor jouw teefje zijn, maar gewoon niet zo bekend. En natuurlijk is het erg belangrijk je eigen teefje goed te kennen en zo een goed match uit te zoeken die voldoet aan je fokdoel.