Penibel avontuurtje van Promise

Vanavond konden Promise en ik helaas niet naar onze wekelijkse speurles vanwege een groep 8 musical van mijn nichtje. Ook belangrijk natuurlijk..

Maarrrrr, daarom zijn we vanmiddag met ons trommeltje op stap geweest. Ik verstop dat terwijl Promise wacht, daarna mag zij het gaan zoeken.
Ik had een verstopplekje gevonden waarmee ik erg in mijn nopjes was en liet mijn dame zoeken. Enthousiast als altijd vloog ze van links naar rechts door het struikgewas. Totdat ze bleef staan en lichtelijk in paniek raakte. Ze zat vast. Eerst dacht ik nog aan bramenstruiken (is aan de orde van de dag bij mijn Beardies), maar daar kunnen ze zichzelf bijna altijd wel uittrekken. Nu kon ze dat niet, dus ik snel haar te hulp, zit ze vast in een grote rol prikkeldraad
Haar hele lijf zat vast in het gemene draad. Gelukkig weet ze dat ik haar help, dus heel rustig heb ik haar stukje voor stukje uit de draad gehaald.
Ik had dit bij het lopen van het spoortje niet gezien, dat spreekt voor zich, maar voelde me toch schuldig.
Na de bevrijding pakte ze het zoeken weer meteen op en vond het trommeltje glorieus.

Ben (alweer ) zo trots op deze eigenzinnige, onwijs lieve, speciale hond

Oie schrikken zeg, gelukkig dat ze je zo vertrouwd dat ze niet volkomen in paniek raakte, en gelukkig dat je haar zonder verwondingen los kon trekken.

En dan gewoon weer enthousiast verder speuren, geweldig!!!

ai, wat een hachelijk avontuur. Dat had heel vervelend kunnen aflopen. Wat een slimme meid dat ze stil bleef staan. Jip zou zich tot bloedens toe losgetrokken hebben. En toch nog heel positief haar spoortje afmaken, that's the spirit

Het is mij ook wel eens overkomen dat ik kruip door sluip door ineens met de honden in een berg prikkeldraad sta. Link dat ze dat zo achteloos wegdoen.

Dat vond ik ook super gaaf Arina. Eerst het vertrouwen dat ik het wel fix, en dan weer gaan met de banaan.

Oh wat een ellende..!!!

Ik heb dit ook een keer gehad met mijn colliepup...
Ik laat altijd mijn puppen gelijk los vanaf dag één..

De tweede dag was ik vooruitgelopen terwijl zij een het schooien was..
Maar het duurde me net iets te lang voor Lotus mij voorbij kwam rennen..
Ik riep, geen Lotus..
Ik liep terug..
Ik hoorde puppie piepen in de bosjes..
Waarom kwam Lotus niet..???

Stond Lotus daar volledig met de puppie pluizenvacht en een los krullend/springend stuk prikkeldraad gedraaid..

Had ik het links los en aan rechts begon, stuiterde links weer de vacht in... pffff..
Gelukkig had ze door dat ik haar aan het redden was ze bleef keurig stil staan en ging zoenen in mijn gezicht....

Oh, als ik daar nog aan denk....pfff krij het er nog warm van...
Dus ik kan mij jouw ervaring voorstellen....
Brrrrrrrr...


Je traint nog steeds met de trommel..??
Knuffel voor je meisje hoor voor de schrik..

Ik vind dat ook link Petra. Het was wel een stuk waar waarschijnlijk niet veel mensen/honden komen, had het dan ook totaal niet verwacht.

Jep Ilja, trommeltje is nog steeds een favorietje hier , ze gaan ervoor als een speer, allebei.

Dit was ook zo'n springerig draad, maar ik slaagde er gelukkig in om op het stuk dat ik eruit had te gaan staan, zodat ik weer verder kon met een volgend stuk. Had het inderdaad ook even érg warm.

Arme pup, ook knap dat ze meteen door had dat jij haar redder was

Leuk dat het nog steeds hun favo is..!!!

Och Promise toch...
Dat is nog eens praktijk speuren..
Fijn dat ze het vertrouwen in jou heeft en niet in paniek raakt. Gelukkig had ze een flink pak haar dat haar beschermde

Dat zeg je goed Marit. Meer praktijk wordt het niet

ooh schrikken zeg! gelukkig vertrouwd ze zo goed op je en is ze rustig gebleven...en ach...we zien allemaal wel eens wat over het hoofd toch hoef jij je echt niet schuldig over te voelen

Dat is waar, Floor

Wat mooi dat Promise zo veel vertrouwen in je heeft en daardoor zo stil bleef staan. Uit jouw verhalen blijkt telkens weer wat een sterke band je met je hondjes hebt, heel fijn om te lezen!

Lief dat je dat zegt Adinda