happen naar de dierenarts

vandaag zijn Demon, Joy en ik even naar de dierenarts geweest. Demon blijkt oorontsteking te hebben en oormijt. Nu was hij ongelooflijk bang van de dierenarts. (ik heb hem nog nooit zo bang gezien) en hapte hij ineens naar de dierenarts. Alleen ik mocht voorzichtig aan zijn oor komen. maar hij leek helemaal in paniek.
Moet ik me nu zorgen maken dat dit gedrag meer gaat voorkomen bij de dierenarts of op andere plekken? ik schrok er van want Demon is nooit zo.

mail uit

Nee hoor, is alleen even niet zo'n leuke ervaring! Ooronsteking doet pijn en onderzoeken dus ook! Je hond reageert op de pijnprikkel en verzet zich . Heel normaal. Straks voor de gewone prik zal hij zeer waarschijnlijk geen haar meer verschudden. Anders tussendoor eens de kliniek inlopen, belonen mat een koek en weer naar buiten. Een positieve ervaring, veegt de negatieve vaak weg!! dus niet iets om erg ongerust over te zijn!

oké gelukkig. Hij wilde niks meer van de dierenarts weten! ik ga er van de week nog wel een keer heen.

Ons indy is ook bang voor de dierenarts.
Nee dat zeg ik verkeerd. Indy is bang voor de tafel. alles is goed tot ze op die tafel staat. dan kruipt ze letterlijk in mij.
Probeer met je dierenarts af te spreken dat je langs komt voor 1 aai. meer niet. gewoon halve minuut. als je hond dan goed reageerd dan weet je meteen of/dat het aan de pijn lag.
Ik denk dat ze namelijk dat ze dit gewoon deed omdat ze pijn had.

Nee hoor, maak je geen zorgen.

Bijou is ook een keer lelijk geweest naar de DA en veranderde in een angstig hoopje zodra ze op de behandeltafel moest.
Ik maakte me zorgen, was bang dat voortaan ieder DA bezoek hels zou worden, maar ze is weer gewoon de normale!

Geduld hebben en rustig blijven, dit geef je over aan Demon

Je moet hem vooral niet besterken in zijn angst. Blijkbaar heb ik dat wel gedaan, want toen wij vandaag bij de DA waren ging Maggie ook happen en grommen. Ze heeft een teek op haar voorpoot maar ging het echt niet laten zien. Zelfs een mauwlkorf(geen flauw idee hoe je dat moet spellen) moest ze om.
In de wachtkamer is het nog helemaal geen probleem. Maar zodra het naar binnen gaat....nou dan wil ze niet eens door de deur....

Bij onze da, die vlak achter ons woonde liep ik af en toe naar binnen met Lola waar ze wat lekkers kreeg. Daar ging het redelijk goed, al liet ze zich niet onderzoeken, maar ik kreeg haar wel rustig. Helaas overleed deze arts een paar maanden geleden. We moesten toen naar een da anderhalf uur lopen bij ons vandaan, aangezien ze niet in een auto stapt. Wat we ook niet kunnen oefenen omdat we zelf geen auto hebben.

Hoe goed het bij de vorige da ook ging, bij deze leek ze eerder op een wilde wolf, grauwen, happen en grommen, er was geen sprake van dat ze onderzocht kon worden, een muilband om ging ook helemaal niet. maar ze moest wel geopereerd worden. Toen we de week daarna voor de operatie kwamen, was het groot drama, afleiden met snoep kon niet omdat ze natuurlijk nuchter moest zijn. Ze liet niemand in haar omgeving komen. De da vond dat we haar dan maar tussen de deur moesten klemmen om haar de verdovingsinjectie te kunnen geven. Aangezien ik dat natuurlijk nooit zou toestaan zei ik dat ik haar dan maar zelf die injectie geef en uiteindelijk is dat gelukt, maar pff wat een toestand.

Ik denk niet dat ik haar zonder lekkers nog een keer die praktijdk in krijg. En zomaar langsgaan is met anderhalf uur lopen ook niet echt makkelijk.

Vergeet nog Demon beterschap te wensen, Ik hoop maar dat hij snel opknapt en niet teveel pijn heeft.

Hoeft idd niet zo te zijn dat het weer eens gebeurd en keer gewoon binnenlopen voor een aai en een koekje is ook een erg goede tip.

Maar zoals Dorby al zegt kan het ook aan de DA liggen, wil niet zeggen dat de DA slecht is. Maar net als mensen de ene persoon mag je meteen en een ander mag je niet zo. In de DA praktijk waar wij heen gaan werken 4 dierenartsen. Bobby vindt het bij alle 4 wel best. Bo is een ander verhaal voor hem hebben we eigenlijk een vaste DA die kan namelijk echt alles met BO doen. Maar een van de anderen is een groot drama, Bo moet niks van hem hebben en laat niks toe. Bij het zetten van een spuit (castratie chip) wou hij hem met 3 man (!) vasthouden, dat liet ik niet toe. Heb hem gerust gesteld en de DA vervolgens vanaf achter toch de spuit kunnen zetten, maar met heeeeeeel veel moeite.

Sindsdien ga ik enkel nog naar de DA waar Bo het wel mee kan vinden.

Trouwens beterschap met Demon, Bo heeft ook oormijt en oorontsteking gehad, is geen pretje voor ze.

Nee, arm ding dat het is. ik heb zo`n medelijden met m. en nu moe tik het dus 10 dagen achter elkaar goed behandelen. en hij heeft er zoo`n hekel aan:(

Ik zou dus zeggen: ja, het kan vaker voorkomen. Ik zou daarom zeker nog een paar keer langs de dierenarts gaan om gewoon even alleen een kluifje te halen. Veel dierenartsen werken daar graag aan mee!
Een ooronsteking doet goed pijn, dus het is niet gek dat hij zo reageerde. Maar hij kan het wel aan de dierenarts koppelen en daarom zou ik even een beetje oefenen.
Ook weet je nu, dat als hij pijn heeft en angstig is, kan gaan happen. Dat is alleen maar goed om te weten.

Beterschap!

Demon is nooit zo maar nu wel... Blijkbaar is de ontsteking zo pijnlijk dat hij er niet tegen kan dat dat gebied wordt betast.