reverse sneezing

Skippa heeft de laatste paar dagen dat hij een stuk of 10x op een dag last heeft van reverse sneezing. Vooral wanneer hij enthousiast is.
Zo kwam ik net beneden, en hup gelijk weer 2x.

Had t tijd geleden aan de da gevraagd omdat Sky er soms last van heeft als ze uit hele spannende situaties komt. Maar ze zei dat ik me niet zorgen hoefde te maken en dat het eigenlijk niks is.

Gewoon de bek dicht houden en hun borstkast aaien zodat ze weer ontspannen gaan ademen.

Maar iemand een idee??

Bink heeft het ook als hij zich druk maakt, alleen dan moest ik de neus dicht knijpen zodat hij geen adem meer kreeg en zodra hij slikt moest ik mijn hand weer wegdoen en dan is het ook meteen helemaal weg.

Wat er tegen mij is gezegd is het niet ernstig en kan je er niks tegen doen, sommige honden hebben er af en toe last van en andere honden weer nooit.

Waarom bek dichthouden?

ik heb natuurlijk kleine honden maar gewoon onder hun keel/nek wrijfen is voldoende.
Eventueel heel even de neus dichthouden maar bek dicht houden heeft toch niet veel zin?

Jackie heeft er het meest last van en het komt en gaat.
De ene maand heeft ze het een hele tijd, andere keer paar maanden niet.

Stomme vraag mss, maar wat is reverse sneezing

een van mijn hondjes heeft hier ook last van,ik wrijf haar keeltje en praat zachtjes tegen haar,bek dicht houden doe ik nooit...........

Vooral proberen de hond rustig te houden, hem rustig en
bemoedigend toespreken en hem heel zacht over de voorkant
strijken.
Dat van de bek dichthouden, heb ik niet gehoord.
Ik kan me voorstellen, dat dat ook beangstigend is voor de hond.

masha heeft het ook. neus gaten even dichthouden werkt bij haar uitstekend.. dan is het na 2 sec. over. daarna negeer ik haar gewoon. niet doen alsof ze zielig is, want dan wordt het alleen maar erger.

als ik haar alleen over haar keel ga aaien duurt het veel langer voordat het over is

Mijn hond heeft het ook, alleen dan voornamelijk na het eten.

Tobias heeft het ook, bij opperste opwinding.

Hij komt al naar mij toe, even zijn neusvleugeltjes dicht en het is binnen een paar seconden weer over.

Sorry, te snel:

Je kan het herkennen aan een heftig snurkent geluid, alsof ze geen adem meer kunnen halen.
Als er een slik beweging komt, die je srimuleerd door bijvoorbeeld even de neusvleugels dicht te knijpen, is het over.

Dit is mijn ervaring. Hoe en waardoor het komt???

Arme Skippa...ik hoop dat het weer gauw beter wordt met je. Ik heb het effe gekeken op youtube, wat een raar gezicht, best schrikken denk ik.

De eerste keer is het schrikken, nu is het normaal en doe ik meestal niet eens meer wat maar zeg gewoon tegen haar dat ze moet slikken en dan is het over

Bezoek kijkt trouwens wel raar en raakt in paniek als ze het zien, mijn moeder had het niet meer de eerste keer toen ze het zag.

Volgens mij heeft het fietsen er niks mee te maken hoor.
Hij heeft zich waarschijnlijk te druk gemaakt of iets te entousiast gedaan.

Perro had dat heel vaak.
Gewoon met je vlakke hand de neusgaten dichthouden en het is zo over.

ok
ja de da had gezegd zn bek dicht houden en zn keel of borstkast aaien. Dat deed ik maar hielp niet echt.

wat ook werkt omdat t vancoht tijdens cursus gebeurde is hem aan je hand laten ruiken. ik had toevallig stukje knakworst in mn hand en dat rook die en t was gelijk over

Mijn hond Rowan heeft het ook soms, dan wrijf ik over zn keeltje en is het over, maar ik hou niet ze neus dicht, het heeft ook vaak met spanning te maken, Rowan heeft het soms als we op treinstations staan of zo.

Timo en Zendé hebben er ook weleens last van bij opwinding. Ik hou even alleen de neusgaten dicht (ik leg mijn beide vingertoppen tegen de neusgaten) en praat zachtjes tegen ze om ze te kalmeren. Dan is het altijd zo over.

Vaccineren/Inenten..


VACCINS ZIJN BESLIST NIET ONSCHULDIG


Naar aanleiding van de lezing van Natural Animal Consulting bij de hondensportvereniging DOS op Texel, november 2004, over dit onderwerp, hebben wij op het verzoek van het bestuur dit artikel ingestuurd voor het clubblad, zodat ook de overige leden en geïnteresseerden geïnformeerd zijn.


Dat vaccinaties nu niet bepaald gezond zijn zal blijken uit onderstaande tekst.
Dit is echter geen ontdekking van de laatste paar jaar.
Sinds de introductie van vaccins, is de medische wereld en uiteraard de fabrikanten altijd op de hoogte geweest van de vele risico’s die vaccins met zich meedragen.

Op het gebied van de uitwerking van vaccinaties bij mensen is er naar alle waarschijnlijkheid veel meer onderzoek geweest dan bij dieren.


In Engeland is een organisatie in de jaren negentig uitvoerig begonnen met het in kaart brengen van de bijwerkingen van vaccinaties bij overwegend honden.

E.e.a. naar aanleiding van ziekten en overlijden van honden van de oprichtster van deze organisatie.
Om deze reden heeft zij ook een boek geschreven met de titel “What Vets Don’t Tell You About Vaccines”,

(vert.: “Wat dierenartsen u niet vertellen over vaccins”), dat overigens verkrijgbaar is bij Natural Animal Consulting.


Het vaccinatie-onderzoek heeft veel ernstige feiten naar voren gebracht en ook hebben diverse Engelse en Amerikaanse dierenartsen hun visie hierop gegeven.
Er is overigens een Amerikaanse dierenarts die omstreeks 1999 een aanklacht tegen de nodige veterinaire instanties en collega-dierenartsen in Texas heeft ingediend, aangezien hij de jaarlijkse inentingen bij dieren niet terecht vindt.

Bovendien vindt hij dat de dierenbezitter misleid en bedrogen wordt.
Mocht u beschikken over internet, dan kunt u eens kijken op de site van het Critter Fitter Hospital.


Om u in ieder geval een idee te geven welke aandoeningen er zoal ontstaan tengevolge van vaccins en welke vreemde stoffen vaccins bevatten, kunt u dit beknopte artikel eens op uw gemak doorlezen en wellicht dat ook u tot de conclusie komt dat uw hond of ander huisdier te lijden heeft (gehad) van vaccins.


Aandoeningen en auto-immuunziekten die veelvuldig ontstaan als gevolg van vaccineren*):

· Hashimoto's thyroïditis (chronische schildklierontsteking die vooral bij teven voorkomt)

· Ziekte van Addison (bijnierschorsaandoening)

· Reumatoïde artritis

· Lupus erythematosus ofwel SLE (‘wegvretende’ ziekte van de huid en/of ingewanden)

· Idiopathische Trombocytopenie Purpura (verlaagd aantal bloedplaatjes)

· Haemolytische anemie (afbraak van rode bloedlichaampjes)

· Chronische Actieve Hepatitis

· Diabetes mellitus

· Hypogonadisme (onvoldoende functie van de geslachtsklieren en gestoorde seksualiteit)

· Myasthenia Gravis (ernstige spierzwakte met op verlamming lijkende verschijnselen)

· Pemphigus (auto-immune huidziekte die gepaard gaat met grote blazen)

· Alopecia (haaruitval)

· Glomerulonefritis (ziekte van Bright, ontstoken glomeruli in de nierschors)

· Hypoparathyroïdisme (ziekte van Gull, onvoldoende productie van het schildklier­hormoon)

· Diverse neurologische aandoeningen

· Uveïtis (ontsteking iris) en andere immunologische oogziekten



*) Bron: CHC, PO Box 6943, Forfar, DD8 3WG Scotland



VACCINATIES - ZIJN ZE VEILIG VOOR UW HOND?


Door: Dee Blanco, een holistisch werkend dierenarts in Sante Fé, New Mexico

Uit: CHC Update
Vertaling: H.A Kruize

Ik heb veel tijd doorgebracht in de laatste 12 van mijn 19 jaar als dierenarts, met het bestuderen van de kwestie vaccinaties. Gedurende deze tijd als holistisch werkende dierenarts, heb ik de klinische verschijnselen en scha­delijke effecten van het gebruik en misbruik van vaccinaties kunnen aan­schouwen. Ik heb ook kunnen zien dat er verbeteringen van vele gewone aandoeningen van onze huisdieren optraden door het gebruik van holisti­sche medicijnen en in het bijzonder met homeopathie.


Waarom vaccins problemen veroorzaken

Vaccins worden in het lichaam geïnjecteerd, onder de huid (subcutaan) of in een spier (intramusculair). Deze vaccins bestaan normaliter uit diverse virussen alsmede andere ingrediënten. Uitzonderingen hierop zijn rabiës, corona en bordetella vaccins.

Het proces van het inspuiten van diverse virussen in één keer in het lichaam, komt niet overeen met hoe het in de natuur gebeurt.

In werkelijkheid ontstaan deze ziekten nooit in één keer, nooit! Alles in de natuur heeft zijn ritme, alles. Het ritme van hondenziekte, van polio, van mazelen, van influenza, van parvo of rabiës gaan allemaal volgens schema.
Dit schema, tot verdriet van vele dierenartsen, wordt niet bepaald door een dierenarts.
Wanneer deze virussen in het lichaam worden gespoten, vinden ze hun weg door de nauwe bloedvaatjes, dan via de gro­tere bloedvaten en worden gefilterd in de lymfknopen.


Dit klinkt goed, be­halve dat normaal gesproken deze virussen het eerst binnenkomen in de mond en neus, waardoor het humorale immuunsysteem geactiveerd wordt.

Dit produceert krachtige immunoglobulinen (1gA, 1gG, 1gM) die het eerste optreden als defensie.

Wanneer dit voornaamste defensiemechanisme van het humorale immuunsysteem wordt overgeslagen, ben je afhankelijk van alleen het cellulaire immuunsysteem; dit is het gedeelte dat antilichamen produceert.
Het produceren van antilichamen is mooi, maar wanneer aan de natuurlijke weg wordt voorbijgegaan, zorgt dit voor een extra druk van het systeem.


Wat zit er in een vaccin?

Er zijn twee vormen vaccins verkrijgbaar: (gemodificeerd-levend) verzwakt (MLV) en dood vaccin (zoals rabiës).

De MLV's zijn virussen die eens levend waren en op een chemische manier zijn verzwakt, zodat ze toch nog als zodanig worden herkend door het lichaam, maar theoretisch niet in staat zijn om een ziekte volledig te doen ontstaan.

Het is typisch, dat de chemie voor het afzwakken van virussen formaline of formaldehyde gebruikt, een bekende kankerverwekker.

Soms ontsnappen er wel virussen aan dit verzwakken en kunnen toch een ziekte veroorzaken.
De ingrediënten in vaccins staan bij de algehele geneeskunde bekend als kankerverwekkend inclusief een stof die thiomersal genoemd wordt, een kwikderivaat en aluminium.

'Bijwerkingen' die geconstateerd zijn na vaccinaties


Na inenting tegen hondenziekte:

1. Druppelende, waterige neusafscheiding.

2. Conjunctivitis, oogafscheiding, entropion.

3. Chronische gastritis, hepatitis, pancreatitis, eetluststoornissen.

4. Steeds terugkerende diarree.

5. Gevoelig voor bepaald voedsel wat zich uit in diarree.

6. Epilepsie, verlamming van de achterpoten, spondylitis.

7. Lipplooieczeem.

8. Overmatig aan de voeten likken, uitslag (pukkeltjes) tussen de tenen, allergieën.

9. Kennelhoest, chronische bronchitis.

10. Chronische huidaandoeningen, speciaal op de onderste lichaamshelft,

11. Slechte ontwikkeling, abnormaal dun.



Na rabiësinenting:

1. Rusteloos natuur, argwaan naar anderen, agressie naar mens en/of dier.

2. Gedragsveranderingen: gereserveerdheid, neiging tot zwerven.

3. Verlatingsangst.

4. Beperkingen kunnen leiden tot gewelddadig gedrag en zelfverwonding.

5. Zelfverminking, op de staart kauwen.

6. Verandering van stemgeluid, heesheid, overdreven vaak blaffen.

7. Chronische eetlustgebrek, erg kieskeurig.

8. Keel- of tongverlamming, vervelende eters, kwijlen.

9. Droge ogen, gezichtsverlies, grijze staar.

10. Eten van hout, stenen, aarde, ontlasting.

11. Vernielzuchtig gedrag, stukmaken van de mand.

12. Aanvallen, epilepsie, zenuwtrekken.

13. Verhoogde seksuele verlangens/drift, agressie (seksueel).

14. Onregelmatige pols, hartfalen.

15. 'Omgekeerd niezen'. REVERSE Sneezing



Eén op de 10 riskeert ongunstige reactie op inenting

De eerste uitslagen van het CHC vaccinatie­onderzoek werden in 1997 gepubliceerd. Hier­na is er praktiserende dierenartsen gevraagd om in hun eigen praktijk te onderzoeken af hun eigen bevindingen deze uitslagen van 1997 te kunnen ondersteunen. Wij waren zeer overtuigd verdere ondersteuning te krijgen maar tot heden heeft geen enkele dierenarts deze uit­daging aangenomen.

Nu pas echter, is er op de uitslagen van het CHC onderzoek volledig instemmend gereageerd. Onlangs ontvingen wij de bevindingen van een onderzoek gehouden door Ilse, een dierenarts praktiserend in Saffron Walden, Essex. Ilse onderzocht de geregistreerde gegevens van alle kleine dieren die ingeënt wa­ren in haar praktijk gedurende een periode van vier maanden, van september t/m december 2000. llse volgde deze diertjes tot drie maan­den na de inentingen.


Alle behandelingen na de inentingen zijn geregistreerd en vergeleken.
Behandelingen van verkeersongevallen, ab­cessen ten gevolge van kattenbeten, sneden in de kussen van voeten enzovoort waren buiten beschouwing gelaten, omdat deze niet toe te schrijven waren aan de inentingen.

Ilse onder­zocht de geregistreerde gegevens van 1002 honden, 1010 katten en 98 konijnen.
Van deze dieren zijn 100 honden, 101 katten en 10 ko­nijnen behandeld voor ziekten na de inenting.
Onder deze honden waren er 5 met duizeligheidsklachten; er waren er bij die volgens de eigenaar niet 100% waren, af die een afschei­ding aan voorhuid vertoonden en die auto-immuunproblemen hadden.

Eén kat had een leveraandoening en anorexia; één konijn was plotseling dood en een ander had een abces op de neus.


Ilse zei hierover: "Natuurlijk kan niet alle ziekte in verband worden gebracht met inentingen, maar in vele gevallen is er geen twijfel moge­lijk.

De 2 honden die in elkaar zakten, de honden met een epilepsie geschiedenis die aan­vallen kregen in de dagen na de inenting.

Alle honden, katten en konijnen die ter plekke reacties vertoonden na de inenting.
Ook de kat­ten die sloomheid toonde gedurende 24 uur na vaccinatie.
De honden met verschillende soorten tumoren die begonnen te groeien na het inenten.


De kat met fibrosarcoma (red.: kwaadaardig gezwel, uitgaande van vezelig bindweefsel) op de plaats van de inenting, is haast zeker te wijten aan het katten leuke­mie vaccin, zoals men ontdekte in de Verenig­de Staten.

Sommige katten met maag­aandoeningen; sommige katten met luchtwegaandoeningen en katten met een chronische nierontsteking toonden verslechte­ring na de inenting. Het grootste deel van de diergeneeskundige behandelingen vond bin­nen de eerste maand na de inenting plaats."

Het commentaar van John Watt hierop was: "Dit onderzoek is van grote betekenis, omdat 10% van de onderzochte dieren ziektebeelden vertoonden binnen drie maanden na de inen­ting.

Dit ondersteunt ook het onderzoek uitge­voerd door de CHC in 1997 & 1998 in zoverre, dat het de beweringen op het gebied van de veiligheid van vaccins door de fabrikanten hiervan en het Directoraat van Diergenees­kundige Medicijnen benadeeld heeft."


Gerapporteerde ziektebeelden, waarbij men gebruik maakt van het zogenaamde Yellow Form schema, liggen beduidend lager dan 700 van alle honden in de UK in één jaar.

We heb­ben hier één uit ongeveer drieduizend dieren­praktijken die 100 ziektebeelden van honden in beeld hebben gebracht in een willekeurige periode van 4 maanden.
Het is dus denkbaar dat het aantal ziektebeelden uit inentingen bij honden mogelijk zo hoog kunnen zijn als 900.000 in een willekeurig jaar - meer dan 12% van de geschatte totale hondenpopulatie.

Deze cijfers van het aantal ziektebeelden ver­oorzaakt door inentingen zijn vier maat erger dan het door de CHC gedane onderzoek in 1997 en 1998.

Rekenkundig gezien, kunnen we vaststellen dat aan de hand van dit onderzoek het voor­komen van een negatieve reactie op een vaccin als volgt kunnen worden ingedeeld:


Soort dier Min. Max.

Honden 7,54% 12,42%

Katten 7,56% 12,44%

Konijnen 2,3% 18,09%


Dit met een betrouwbaarheidsfactor van 99%. Het is ook opmerkelijk dat het patroon van de ziektegevallen na inenting, tussen die van katten en de van honden nagenoeg gelijk zijn.

Vaccins zijn de wortels van het ontstaan van ziekten in alle dieren!
Het zal interessant zijn om de resultaten te vergelijken met die van het onderzoek van de British Small Animal Veteri­nary Association, welke gesubsidieerd wordt door fabrikanten van vaccins.


Bron: CHC, Forfar, Scotland



Natural Animal Consulting hoopt in 2005 een boekwerk uit te brengen met uitgebreide gegevens en feiten omtrent de nadelige gevolgen en negatieve bijwerkingen van vaccins en reguliere diergeneesmiddelen die niet altijd voorzien worden van de nodige informatie en bijsluiters.


Wilt u meer weten of zijn er andere zaken die uw interesse hebben? Neem dan eens contact op met Natural Animal Consulting,

Esdoornstraat 11

1943 LB Beverwijk

Tel./fax 0251 213498


ZO ZIET REVERSE SNEEZING ER UIT:

Bijou heeft het ook zo af en toe. Is inderdaad een eng gezicht als je niet weet wat het is!

Het over de keel wrijven is puur zodat de hond gaat slikken, dan gaat het gelijk weg.
Je kan dus ook een snoepje geven, is het ook over.

@ilja & sterre

mja maar Skippa heeft laaang geleden zijn rabies gehad :P dus lijkt me sterk dat t nu ineens speelt.

Ik denk misschien stress omdat hij de hele week niks met Sky mocht doen?

@ilja en sterre!

heb net in een ander topic aangegeven dar ik Marly nog nooit heb ingeent tegen wat dan ook!
ons vorige hond ook niet en die is van ouderdom overleden.
mijn DA geeft ook aan dat het absoluut niet slecht is om hem niet elk jaar te vaccineren.
uiteraard als ik denk dat er iets mis is met hem gaan we naar de DA,maar dat is nog nooit gebeurd.

Jackie is voor het laatst gevaccineert toen ze als pup hier kwam dus het verhaal van Ilja is niet van toepassing.
Tuurlijk kan dat bij honden maar meestal is dit niet het geval.
Bij chi's en andere kleine honden komt het bijvoorbeeld heel vaak voor.
Meestal is het idd stress.

Jacqueline: daar heb je gelijk in. In elk geval bij chi's heeft het niets te maken met vaccinatie's.