2e hond?

Hallo, ik start even een nieuw onderwerp. Mijn hond is weer een specifiek geval.

Mijn hond Mook kruising Dalmatiër/Labrador is nu 3,5 jaar. Zo rond de leeftijd van 2 heeft hij zonder enige aanleiding een klein, pluizig hondje gebeten. Het ras is me niet duidelijk. Daarna heb ik heb gelijk laten castreren en ben op training gegaan. Op die training was ook zo'n zelfde hondje als die hij gebeten had. Daar ging het ook niet goed. Vreemd genoeg was het hondje 2 weken later geknipt en was het hele probleem over.

Sinds dat voorval is hij niet meer de oude. Sociaal gezien is hij erg achteruit gegaan. Wil bijna niet meer spelen met andere honden en wil ook niet dat ze bij hem komen snuffelen. Dan valt hij vreselijk uit en hoor ik de kaken klappen.

Vrienden adviseerde mij om eens te kijken naar de optie om een 2e hond te nemen. "Wie weet draait ie bij"
Mijn schoonzus is genoodzaakt haar 3,5 jaar oude Labrador weg te doen. Dit is 1 van de weinige honden waar mijn hond wel mee overweg kan.
Thuis is mijn hond nogal dominant en bazig en vraag me af of dit problemen zal geven of niet.

Heeft iemand tips voor mij??

Groeten Ingrid

hey Ingrid,

ik denk dat je het gewoon eens moet proberen. Een aantal dagen de labrador in huis nemen en kijken wat er gebeurd.

succes ermee!

groetjes

Hoi Ingrid,

De tip die ik je geven kan is om het eens te proberen voor een week met de hond van je schoonzus.

Misschien weet je dan gelijk genoeg.
Die hond moet blijkbaar toch weg, misschien kan jij hem daarna overnemen als het goed blijkt te gaan, en als het niet goed gaat weet je dat ook gelijk.

Groetjes Jolanda

Ik denk zelf dat het na een paar dagen wel goed zal gaan. Hij heeft vreemd genoeg maar 4 honden waar hij mee overweg kan. Dat vind ik raar. Hoe kan dat zo snel veranderen. Hij negeert andere honden kompleet en als ze naar hem komen word ie boos.

De Labrador van mijn schoonzus is heel onderdanig maar ook heel druk. Zal zo'n hond erbij zijn sociale vaardigheden beter ontwikkelen of juist niet?

Groeten Ingrid

Wat je kunt proberen is een sport met hem te doen waar hij heel vrolijk van word. Jara had ook zoiets, niet tegen honden maar tegen mensen. Ze kwijnde weg op een één of andere manier. Apporteren deed ze niet meer, toen kreeg ik het advies van mijn trainer om eens iets van behendigheid te doen en ze is totaal veranderd. Ze is weer lief tegen iedereen, ze werkt weer vrolijk enz.

Tweede hond is geen optie wel geweldig om te hebben voor je zelf en je andere hond want ze zijn altijd samen. Maar een karakter verander je daar niet mee is mijn ervaring.

Ieder geval is natuurlijk weer anders, maar ik wil je toch graag mijn ervaring even vertellen.

Koda, onze eerste hond hebben we nogal wat mee te stellen gehad.
Ze is enorm ziek geweest in de puppytijd, net in de inprenting (juviniele cellulaire dermatitis, of hoe je het schrijft). Hierdoor heeft ze echt enorm veel socialisatie gemist. Probeer dat maar eens in te halen (ze is ook half appenzeller sennen, dat zijn ook niet altijd makkelijke honden)

Maargoed... dit heeft een iets nerveuze, angstige en dwangmatige hond gevormt. (natuurlijk zit dat ook deels in het karakter wel)

Ze deed vaak lelijk tegen andere honden en vertoonde zelfs angstagressie naar verloop van tijd (naar mens en hond). Soms zag ik het echt even niet meer zitten met haar, maar we zijn elke keer weer met haar aan de slag gegaan.

Uiteindelijk toen koda 2 was hebben we er een tweede hond bij genomen. Dan wel een pup omdat Ko super gek met pupjes is.

Maar dit heeft haar met grote stappen vooruit geholpen. Ze is veel zekerder geworden van zichzelf en veel stabieler geworden. Ik herken haar eigenlijk niet meer terug van hoe ze eerst was.

Vreemde honden vind ze nog steeds wel spannend, maar na een aantal keren even elkaar te hebben ontmoet wil ze er wel graag mee spelen.

Mijn ervaring is dus dat een hond erbij heel goed kan zijn. Skip heeft Ko er helemaal doorheen getrokken. Ik moet er wel bij zeggen dat Skip een super stabiele hond is. Maar daardoor heeft Koda wel een stukje rust gevonden bij zichzelf.

Ik zou het gewoon eens proberen.

Hallo Ingrid,

Als dit 1 van de weinige honden is waar hij mee overweg kan,dan zou ik zeggen probeer het gewoon,wie weet gaat het kei goed thuis.
Mocht het niet gaan dan heb je het in elk geval geprobeerd.
In ieder geval veel succes.

Groetjes Susan en een poot van Mikki en Scooby

zou het ook proberen,als dit vaak goed gaat met deze hond, als het toch niet werkt kan je schoonzus altijd een andere optie voor de hond zoeken,.. toch?

Ik denk ook wel dat ik het ga proberen. Hier thuis zal het misschien wat stroef gaan maar dat komt vanzelf wel goed.
Bedankt voor de tips en de ervaringen!

Groeten Ingrid

veel succes met de hond!