Blues valt Biko aan

En, is je hoofdpijn al over? Ik vond het wel grappig om te lezen hoe je zat te denken over signalen, en hoe het eventueel aan te pakken. Heel herkenbaar. Ik hoop dat je goed geslapen hebt en niet hebt liggen malen.

@Scot dan zijn wij het oneens. Wat als na die maand proeftijd (raar woord) de hond zich pas vertrouwd gaat voelen en dan??
Daarnaast is het zo als moeder en dochter vechten het niet perse aan de dochter hoeft te liggen in dit geval Bleus. Als ik kijk naar mijn 2 teefjes die ook moeder en dochter zijn dan is moeder toch echt de aanstichter geweest die de gevechten aanging zeker niet de dochter. Maar wat ik al in een eerdere reactie heb gegeven is dat je al kunt verwachten dat er problemen kunnen komen juist door de ervaringen die Bleus heeft meegekregen.

Teefjes staan vaak boven aan de leiding, maar voor de rest bepaal ik wat wel en niet mag. Ik heb hier 5 honden waarvan 2 teven, eigenen zij zich iets toe dat kap ik meteen af. Geen van mijn 5 honden eigent zich iets toe gebeurt dat wel dan grijp ik direct in. Ik bepaal wat wel en niet mag niet de teven ofwel de reuen die hier zijn.

Tussen mijn 2 teefjes bestaan nog steeds spanningen met name als zij loops worden. Dan is het dubbel zoveel opletten, , als je daar wat meer moeite in moet steken en meer moet observeren kijken naar hun lichaamstaal ect ect. en het gaat zoals het nu gaat ben ik dik tevreden en heerst er toch rust en harmonie in huis. Natuurlijk is en blijft het jammer dat de 2 teefjes geen 'vriendinnen' worden.

Bleus lijkt mij helemaal niet zo'n "takketeef", dat vind ik overigens veel te kort om dat te zeggen.weet jij veel of ze juist enorm onzeker is zoals een van mijn teefjes. Jij weet niet wat er gebeurt is en margje overigens ook niet want zij zegt zelf dat ze op die momenten niet opgelet heeft. Wat ze wel weet is dat het bij een lege etensbak is gebeurt en op de bank waar een bot gegeten was.
Hoe en op welke manier heeft Biko zich dan laten zien. Dus ik vind het niet terecht als jij al zegt dat Biko het 'pispaaltje' is want daar is het veel te onduidelijk voor.

Voor Biko zijn er een aantal veranderingen geweest niet alleen dit teefje dat er nu sinds 2 weken is, natuurlijk reageert hij op dit moment anders.

Chapeau Wilma..

he bah :(
ik heb dat met puk en fiefie toen ook zo heftig gehad, vooral fief is toen behoorlijk toegetakeld en heeft de littekens nog op haar koppie...ik heb dat helaas niet goed gekregen, ik ben daar te emotioneel en nerveus voor dus dat is nooit goed gekomen maar ik weet zeker dat jij met je kennis en ervaring iets heel goeds kan bereiken met die twee! het is even rot, absoluut, maar het gaat wel goed komen en dan is het alleen maar fijner
heeeeeeel veel sterkte! en een dikke knuffel voor arme biko.

vaak wordt gezegd dat de teef altijd de baas is, maar persoonlijk ben ik het daar niet mee eens.

wij hebben een tijdlang een teef in huis gehad die onze oudste reu (toen nog "enig hond") echt aanviel, hij mocht niks, op een bepaald moment, en bij ons was de maat ook wel vol, werd hij verschrikkelijk kwaad en heeft de bewuste teef alle hoeken van de kamer laten zien, hij was het zat, hij vond het genoeg en was er klaar mee. En het was trouwens helemaal geen dominant aangelegde reu en bovendien in gewicht een derde van de teef.

nooit meer een probleem geweest, en nooit meer.

ik vind het nogal wat, sommige honden zijn gewoon beter af als "alleen hond" en waarom zou je ze dat niet gunnen, dan is al die strijd niet nodig, en ik zie er ook nooit de meerwaarde van van meer honden, leven ze in een roedel wordt gezegd: wat mij betreft zijn wij de roedel al, meer honden is leuk als het goed gaat en de bazen dat leuk vinden, maar geen must voor het geluk van een hond.

tja, ik denk dat mijn mening wel duidelijk is, als Biko niet heel snel orde op zaken stelt, heb je dalijk 2 beschadigde honden, want het teefje wordt hier ook niet beter van, ik zocht een nieuw thuis, en dan definitief, bij een ervaren hondenmens, maar wel als "alleen" hond.

@Wilma:Ik kan begrijpen als je pups in huis haalt en later blijkt dat niet alle honden overeen komen,dat je dan echt wel alles uitprobeert om de situatie leefbaar te krijgen.
Maar hier plaats je een volwassen teef bij een volwassen reu en of die teef nu 'aanvalt' uit onzekerheid,bezitsdrag of gewoon omdat ze er zin in heeft...,voor Biko is het telkens een heel nare ervaring en telkens leven de honden zeker 14 dagen na een uitval terug onder spanning.Ook al kun je de situatie ombuigen naar een leefbare situatie,wat ook niet met een vingerknip lukt,dan nog blijft het hun hele leven lang oppassen voor triggers.
Als 1 van de honden pas een hele tijd na de proefperiode 'lastig' begint te doen,dan heb je ook een probleem dat opgelost moet zien te worden,maar als 1 van de honden al 'lastig' doet tijdens de proefperiode,laat ik de 'oorzaak' niet blijven.
Dat honden anders reageren als er uitbreiding komt is heel normaal,elk moet zijn plekje weer vinden en dat vraagt al genoeg van een hond,maar als die zich ook moet aanpassen aan een hond die op hem uitvliegt om welke reden dan ook,dan vraag je mijn inziens teveel van de hond.

@Margje
Ik hoef je waarschijnlijk niet uit te leggen hoe je het kunt aanpakken. Ik heb eigenlijk maar 1 advies. Laat een andere gedragstherapeut mee kijken. Eentje die beide honden niet kent en er dus heel anders naar kijkt dan jij zelf. Dat kan heel verhelderend werken.

Wat gewoon mij echt pijn doet is om Biko te zien op de deurmat alsof hij zijn laatste oortje versnoept heeft en ook met geen beweging de kamer in de krijgen is.
En dat hij na het wandelen op de hoek van de straat stopt en niet naar huis wil.
Terwijl ze in de eerste twee weken heel leuk contact maakte en speelde, mijd hij haar nu echt, hij blijft in een hoekje liggen en staat gewoon niet op.
Pas als zij in haar bench zit, dan gaat hij rondlopen.
Wat mij aangeeft dat hij de laatste paar keer gewoon echt niet begrepen heeft wat hij 'fout' had gedaan.
Komt Blues aangelopen dan zie je dat Biko gaat wegkijken, tongelen en zijn kop omlaag doet.
En dat vind ik gewoon heel naar om te zien.
Als ik andere mensen begeleid met hun honden raakt het me niet zo, leg je de mensen uit dat het tijd kost enzovoorts.
Maar gevoel en verstand zijn twee dingen die heeeeeel ver uit elkaar kunnen liggen.
Daarnaast is Blues ook van slag als ze zo is uitgevaren. Voor haar is het ook echt niet leuk.

De proeftijd voor Blues komt overigens niet bij mij vandaan. Het is een voorwaarde voor plaatsing, net als dat ze gesteriliseerd moet worden. Iets waar ik al aan twijfelde, maar nu met haar felle buien nog meer aan twijfel of dat zo verstandig is. Ze heeft twee maanden proeftijd en de eigenaren (zijn ook de fokkers) willen in die tijd bepalen of ze bij mij goed zit. Ze komen dan over een ruime maand ook weer langs om te kijken hoe het gaat.

Vandaag is het verder heel goed gegaan. Paasontbijt verzorgd voor familie. Blues in haar bench, Biko los. Daarna zijn we naar het park gegaan, is Blues meegegaan en Biko thuisgebleven.
Ook noodzakelijk om maar 1 van de twee mee te nemen. Want Biko vliegt nu ook andere honden aan, sinds een ruime week dus ook.. zoals ik al schreef.
Op cursus.. waar hij me al jaren helpt, geen land mee te bezeilen. Precies wat Scot zegt.
Ook met een bal spelen, hij gaat hem halen, loopt ermee weg en gaan op een afstand in zijn eentje met de bal liggen.
Nu liggen ze met zijn tweeen lekker te slapen.
Maar wat opvalt is dat Blues ook mij echt probeert te claimen. Ik ben ook wel de enige die ze vertrouwd, ze is nogal gereserveerd naar vreemden, dus ik begrijp het ook wel.

Ik ga er ook mee aan de slag en probeer het niet te overanalyseren. Ik ga ook zeker vragen of een vriendin van mij die ook GT is even met me meekijkt.
Vaak gaat het uuuuren prima, op momenten waarop je verwacht dat het mis zou gaan is er niets aan de hand, maar dan ineens is het klabam.

Waar mijn zorgen vooral liggen is op emotioneel vlak:
Doe ik Biko nu tekort en is dit voor Blues wel leuk of zou die beter af zijn als enige hond.
Vandaag heeft ze veel lopen hijgen en ze heeft echt gewoon een heel gat in haar tong. Heeft ze zelf gedaan.. maar leuk is anders.

Het is ook niet alleen mijn beslissing, de oorspronkelijke eigenaren hebben er ook wat over te zeggen. Ook als ik er 100% voor wil gaan, maar hun willen Blues dan liever bij mensen zonder honden, heb ik pech gehad.
Ze hebben 6 mensen/stellen geinterviewd, ik en nog een ander was uitgenodigd voor een tweede ronde en ik ben het dan geworden. Maar het is dus niet dat ze zomaar overal mee akkoord gaan. Ik heb ook haar paspoort en stamboom nog niet, dat pas als de twee maanden om zijn en als ik haar heb laten steriliseren.
Zoals ik het nu zie, wil ik haar alleen niet gesteriliseerd hebben, omdat ze dan nog feller kan worden. En dat heeft ze niet echt nodig

Wat ik al met al probeer te zeggen is dat als het je eigen honden zijn er ook een emotionele kant bij komt kijken. Als GT of trainer ben je juist zo goed omdat je het objectief kan bekijken.
Maar vandaag is heel goed gegaan. Biko is dus wat timide (behalve buiten helaas) maar dat trekt wel bij als er een aantal dagen geen incidenten zijn geweest.

Hoofdpijn is gelukkig over!

Dat dit emotioneel moeilijk ligt kan ik helemaal begrijpen.Ikzelf zit ook in dat geval.Met de beste bedoelingen haal je een hond in huis om deze een goede thuis te bezorgen en
dan merk je dat je eigen hond er niet gelukkiger op wordt.
Langs de ene kant wil je de herplaatser helpen en langs de andere kant wil je ook niet dat er 'slachtoffers' moeten vallen.

Als je er mee door wilt gaan,kan ik je enkel de raad geven van de honden homeopatisch te laten ondersteunen.
Zeker Biko want dat uitvalgedrag naar andere honden zijn volgens mijn ervaringen pure frustratie en stressuitvallen.Het nadeel is wel dat hij zich daar niet beter door voelt en het na enkele keren een 'gewoonte' wordt die achteraf met gewone gedragstraining maar moeilijk meer af te leren valt.
Ikzelf zit ben nu in een fase dat hier thuis alles goed gaat,dat Scott weer vol enthousiasme en vrolijk door het huis loopt en weer speelt met mij,maar vanaf er tijdens het spel ook maar iets van druk op de hond gezet wordt,dan hervalt hij weer in afwezig gras eten.
Zodus we zijn nog lang niet op een punt gekomen waarop we weer naar de trainingen kunnen gaan.(een hele streep door mijn wedstrijdgebeuren,maar zo is het nu eenmaal)
Geloof mij vrij,het is helemaal niet fijn als je hond 's morgens niet meer uit zijn kennel wilt komen en emotioneel aan de grond zit.Had ik dit 8 maand eerder kunnen voorzien,dan had mijn verstand wel de overhand genomen.
En naar mijn gevoel was het hier dan nog zo heftig niet,want Scott is zelf nooit slachtoffer geweest en hebben ze al die tijd steeds alle drie samen kunnen leven en toch kon hij zich niet verzoenen met de situatie.

Hopelijk vind je snel hulp waar je iets aan hebt.

B.t.w.at claimen van Blues is ook iets dat Misch heeft.Zeker niet toelaten.Van mij wordt ze steeds 2 meter terug gestuurd als ze zo doet.Ik laat nooit of te nimmer toe dat ze zich ergens tussen wringt om aandacht of wat dan ook.Ze mag haar rol als 'directrice' volledig op zich nemen,maar dan wel op mijn voorwaarden en daar waar ik het nodig vind,maar niet op eigen initiatief.

B.t.w.at claimen van Blues is ook iets dat Misch heeft.Zeker niet toelaten.Van mij wordt ze steeds 2 meter terug gestuurd als ze zo doet.Ik laat nooit of te nimmer toe dat ze zich ergens tussen wringt om aandacht of wat dan ook.Ze mag haar rol als 'directrice' volledig op zich nemen,maar dan wel op mijn voorwaarden en daar waar ik het nodig vind,maar niet op eigen initiatief.

Op het forum van de stichting waar ik mijn hond vandaan heb, blijkt dat elke herplaatser dit gedrag vertoont, het zal wel de onzekerheid zijn over de nieuwe situatie. Ook onze hond vertoonde dit gedrag, wat we met beleid omgebogen hebben.

(sorry dat ik er even tussenval, maar ik vind dit wel intressant ).

Heb wel veel bewondering voor wat je allemaal doet Scott.

Ik heb Biko meteen al even op de Arnica gezet en ik zal dinsdag even bellen wat ik nog meer kan doen.

Dat claimen en zich overal tussen duwen laat ik ook niet toe.

@Dorby, ja ik kan me ook voorstellen dat ze dat doet, ik ben het enige wat ze nog kent. Ik ben een paar keer bij de oude eigenaren thuis geweest en ik heb haar meegenomen, dus dat ze erg aan me 'hangt' begrijp ik wel.
Ik begrijp haar zowiezo wel, het valt allemaal niet mee.

Biko hing trouwens helemaal niet aan me toen ik hem net had. Als het aan hem had gelegen had hij zijn rugzak gepakt en was hij weer terug gegaan naar zijn eigen baasjes. Hij bleef ze ook nog weken zoeken buiten. Als hij een lange man zag, dacht hij dat het zijn baasje was, totdat hij in de buurt kwam.
Dat vond ik ook wel heeeel erg hoor. Dat vertrouwen wat je langzaam ziet afbrokkelen: ze hebben me echt achter gelaten. Of zo voel ik dat dan..
Ik heb ook heel veel tijd, moeite en overtuigingskracht moeten gebruiken om hem naar te laten omkijken haha
Maar toen dat eenmaal voor elkaar was, was het ook alsof het nooit anders geweest is. Het is een ontzettende trouwe hond die ik echt voor me moest winnen.

Bewondering moet je niet hebben,wij doen enkel wat er moet gedaan worden in het belang van de honden.
Maar ik wil enkel meegeven dat niet alle introducties van herplaatsers altijd een verhaal is van 1 grote gelukkige familie.Veelal durven mensen er niet voor uit komen dat het niet van een leien dakje gaat of gegaan is.
Mensen denken dat ze 'ergens' falen en willen vooral laten uitschijnen dat er in hun 'roedel' nooit strubbelingen zijn en dat alle honden als 1 grote familie samen (kunnen) leven.

Ik kan ook iedereen in de waan laten dat het hier allemaal heel goed gaat,niemand die het zal zien want de 3 honden lopen samen door het huis.
Scott zijn gedrag is iets dat er in geslopen is en over maanden gegaan is en geen buitenstaander die iets merkte,tot hij op het laatst dus uitvalgedrag naar 2 andere honden vertoonde op training en 2 keer onze Cliff te grazen heeft genomen toen we thuiskwamen van training.Toen heb ik aan de alarmbel getrokken en direct de homeopathe ingeschakeld.Maar nog voor ik op afspraak kon gaan,kwam Scott dus al niet meer uit zijn kennel.
Ik hoop dus dat Scott geen blijvende schade heeft opgelopen,maar besef heel goed dat het ook een werk van maanden zal worden.

Ik wens dat dus niemand toe en ook geen andere hond,daarmee dat ik even wilde meegeven dat het elders ook niet altijd 100% loopt zoals een mens het zou willen.

Dat is heel fijn, want het helpt wel om andere verhalen te horen!

Topic is opgeschoond en staat weer open. Gelieve on-topic te blijven.

Ik heb niet gevraagd om een opschoning..

Hier is ook niet alles koek en ei hoor, we hebben met beide honden al wel wat gehad, en nu met 1 in het bijzonder en dat is Eros, die de laatste weken niet goed in zijn vel zit. En sinds vandaag ook lelijk doet naar andere reuen (nog niet happen, maar hij laat zeker ander gedrag zien). Dus wij zijn daar ook heel erg mee bezig nu, voor het uit de hand loopt.

Als je honden hebt dan kan je soms problemen verwachten, en soms is daar een schaamte over, het niet durven uitspreken van.

Ik ben benieuwd wat je vriendin ziet, heb je al iets afgesproken?

Groetjes Bianka

vervelend meis.
dat is toch altijd schrikken, of het nu van je eigen beessies zijn, of van andere,
en je mag hier alles neerzetten hoor, is geen klagen, maar vragen om raad.
en dat is altijd goed.

Hey Bianka,

Ik heb afgesproken voor aanstaande vrijdag.

Groeten, Margje

Hey Margje,

Balen dat het niet zo lekker loopt nu tussen Biko en Blues. Het is daarnaast inderdaad een stuk makkelijker het probleem bij een ander te duiden dan objectief te blijven als het jezelf en vooral je eigen honden betreft. Goed plan dan ook dat je iemand anders ernaar laat kijken.

Wat ik in je verhaal lees is dat je er nogal moeite mee hebt ten opzichte van Biko. Ook weer makkelijk gezegd, maar daarmee schiet je helemaal niets op. Maar dat weet je zelf ook wel .
Toen wij alleen Esha nog maar hadden (Fitz was er dus niet), hebben we een aantal keren honden opgevangen hier. Een ervan was een enorm triest ding uit Spanje, superbang herderteefje wat de eerste dagen trillend in een hoekje heeft gelegen.
Vreselijk om te zien, vooral omdat Esha, zodra ze ook maar even de kans kreeg, er vol bovenop dook. En dan ook echt VOL. Zo erg dat ik er op een gegeven moment echt een potje bij heb staan janken. (Beeldscherm doet raar, dus wordt vervolgd in volgend bericht)

Goed, heel erg naar allemaal, maar dat was wel het moment waarop ik me realiseerde dat het echt geen enkele zin had om vanuit medelijden met Palma (zo heette de opvanghond) te reageren. Echt even terug naar de basis, vooral met mezelf; "wie" wil ik zijn in relatie tot mijn hond(en)....Met medelijden en schuldgevoel kunnen zij helemaal niets, zij en ik zijn er veel meer bij gebaat als ik op een kalme en overdachte manier optreed op basis van wat ik geleerd heb over gedrag, dan vanuit mijn emotie.

Ik wil niet zeggen dat vanaf dat moment alles koek en ei was, maar met die andere instelling was het in ieder geval voor mezelf makkelijker de rust te bewaren.

Al met al hebben we Palma een maand of 3 gehad en het aantal confrontaties werd geleidelijk aan wel minder en minder heftig.
Ik denk dat het gewoon veel tijd kost, geef het echt een aantal maanden. Je hebt genoeg kennis en ervaring in huis om hier op een verantwoorde manier mee om te gaan.

Succes!

Dankjewel Mischa!!

Mooi om te zien, zo kan het dus ook! Dit ziet er niet echt uit alsof je je vreselijk veel zorgen om Biko hoeft te maken .

Vergis ik me nu of is er in het tweede filmpje een soort speelse competitie om toegang tot jou (Blues blockt Biko enzo)?
Ik zie dat hier namelijk wel, tussen Esha en Fitz; waar er eerst echt serieuze confrontaties waren om toegang tot bijvoorbeeld ons, is dit nu afgezwakt tot competitief spel...met veel spelbogen enzo...

Ja, ook de eerste keer spelen wordt er veel oogcontact met mij gezocht. Door beide..
Het is een speelse manier om even te testen..
Biko is wat mij betreft direct onder mij, hij is 8 jaar, groter, sterker en stabieler.
Blues krijgt nu veel meer rust echt in de bench en verder ga ik met haar ook veel apart doen en dan frisbeen, speuren en hopelijk binnenkort schaapdrijven. Zo wordt ze ook echt geestelijk goed moe.

Biko heeft haar een klein weekje compleet genegeerd. Hij lag meer in de gang, trok een lipje op als ze contact zocht en draaide dan weg. En nu zocht hij zelf toenadering om te spelen!
Blues hou ik wel goed onder appel als ze binnen 'los' loopt. Eergisteren kwam er iemand met een labteefje op bezoek. Blues zat al in haar bench. Toen ze rustig was mocht ze er even uit, maar na twee seconde was het haar al teveel en begon ze met snappen. Dus is ze weer lekker terug gegaan in de bench
Iedereen moet hier met honden kunnen komen, dus ze heeft nog heel wat te leren!
Maar komt goed. Het is al een pak van mijn hard dat die twee nu ook weer leuk met elkaar optrekken.

Mooi hoopgevend filmpje dit.

Ik weet van mijn collega met wie ik samen speurles geef, zij is ook GT, dat het in één keer een stuk moeilijker wordt bij je eigen honden. Zij heeft hier ook voor gestaan, dus kan je goed begrijpen.

Gelukkig ben je nu positief gestemd en klaar voor de 'strijd' zo te lezen.

Succes met je 2 mooierds

Dit lijkt de goede kant op te gaan Margje

Wat een hoop uitproberen tijdens dat spelen zeg, je ziet wel dat biko wat meer op z'n strepen gaat staan.

Ik ben blij dat het beter gaat, niets is erger dan een hond weer weg doen.

Verder Scott, vind ik probleemgedrag in de eerste 2 weken volkomen normaal, het is erg stressvol voor z'n hond. Ik vind het erger als het later komt, want dan zit het er diper in.
de eerste paar weken is het meestal gewoon stress en minderd het moet goed begeleiden gewoon.

Danjewel Dewi! Het is echt ineens een stuk moeilijker als het je eigen honden zijn!~

Ja he Hetty, ziet er goed uit

@Gerdine, ja het zijn beide honden die niet voor 1 gat te vangen zijn.. en Aussies zoeken altijd een manier om toch hun zin te krijgen. En dat kan op hele verschillende manieren. Soms moet je zelf nog even twee keer kijken: heb ik dat nou echt goed gezien??!! Deed ie dat echt?? haha