Onbegrip van andere baasjes!

Niks van aantrekken.
Ik heb ook zo'n hondje. Een Chihuahua nog wel!
Kan je jezelf voorstellen wat iedereen denkt? Kleine keffer zonder opvoeding, bla bla bla....
Maar ach, ik weet hoe lief hij voor ons is en ik weet dat hij goed luisterd.
Dat is het voornaamste.
En verder werk ik nog alle dagen voort aan zijn probleempje. En stapje voor stapje gaat het beter.

Hoi Annika,

niets van aantrekken... kyra komt er heus wel... en ehhh.... ook als je een zogenaamde "niet angstige" of "niet dominante" hond heb... dan nog krijg je commentaar hoor.... heb het vanochtend nog meegemaakt.... loop ik lekker met Tess aan de riem... komt er een grote reu los (geen losloopgebied) aangesprint... recht op Tess af.... dus ik laat haar ook los om de spanning te verminderen.... en de reu meteen met z'n neus onder haar staart.... Tess gaat meteen zitten... blijft de reu doordrammen... dus Tess luchthapt van zich af.... krijg ik het commentaar "zo... wat is je hond aggressief" van de eigenaar van de reu die ook eindelijk in de buurt is..... pfffff.... nou jij kent Tess.... aggressief he?????

Moraal van dit verhaal.... er zijn een hoop mensen met honden die er toch bijzonder weinig van weten.... dus laat het lekker het ene oor in en het andere oor uitgaan..... jij weet waar het bij kyra vandaan komt, en je bent heel hard bezig om haar te helpen....

Dank jullie wel!

@ Claire: ik vond Tess ook behoorlijk agressief ja!! Hahahahahahaha!
Ze kan beter weer hier met onze gentleman komen wandelen. Die snuffelt tenminste NIET onder haar staart!

Volgens mij is het bij veel van die mensen met dat soort opmerkingen, pure onwetendheid.

Ze zijn blijven hangen in de prehistorie, toen het nog heel normaal was om je hond op te voeden met de corrigerende tik of een pak slaag met een krant.
En aan de nekvel pakken, enzovoorts.

Men gaat dan niet mee met de tijd en verdiept zich daar blijkbaar ook niet in.

Erg jammer, vind ik dat! Altijd verder kijken dan je neus lang is, is mijn motto

Ja, ik word ook altijd zo moe van die mensen die het altijd zo goed denken te weten! Terwijl ze je honden niet eens kennen! Ik probeer er ook altijd boven te staan, maar meestal blijf ik me er de hele dag aan irriteren haha.

Laatst kwam ik iemand tegen in de wijk, en Max trok heel erg aan de riem. Zegt ze: Kijk je wel eens naar CM? Ik had namelijk OOK een hond die niet luisterde en die luistert nu perfect!

Ik denk ja joh... Kyra heeft het in ieder geval goed getroffen met jullie. Laat iedereen maar lekker kletsen.

Ik denk sowieso dat Kyra bij haar vorige eigenaar erg vaak bij haar nekvel gepakt is. Als je haar daar aait piept ze vaak al.

Ze is gewoon HEEL gevoelig voor ALLES. In haar koppie is ze nog een pupje en zo behandelen we haar ook. Ze moet alleen nog leren en daar is vanuit ons veel geduld voor nodig.

Ondanks dat ze pas sinds 18 december 2010 bij ons is vind ik dat ze al veel vooruitgang geboekt heeft!

Je bent gewoon hartstikke goed bezig, en als andere mensen commentaar hebben zegt dat eerder iets over hen dan over jou.
Rust in de hond brengen was ook mijn belangrijkste doel voor Lola, in het begin rende ze ook het liefst naar huis, viel uit naar mensen, auto s, fietsers, andere honden etc. en nu na twee jaar is er rust in de hond en weet ze dat ze bij enge dingen naar mij toe kan/moet komen en dat doet ze ook.
Soms kreeg ik ook wel adviezen die ik niet kon waarderen, maar de meeste mensen waren gelukkig aardig en begripvol, mensen met kleine hondjes lopen vanzelf al de andere kant op als ze Lola zien dus dat is makkelijk , alhoewel ze helemaal niets doet tegen welke hond dan ook.

Hoi Annika,

Ik herken mij volledig in je verhaal..Ik had hier een half jaar geleden hetzelfde probleem. Voor Lucas had ik Balou, een supermakkelijke golden retriever. De buren plaatsen ongeveer dezelfde opmerkingen ''waarom neem je een hond met een trauma?" ''waar ben je aan begonnen, Balou was tenminste lief" enz.. En inderdaad dan ben je aan het trainen, komen toch loslopende honden (waar dat niet mag) en dan ging Lucas tekeer en trok mij half mee aan de lijn, dan zeiden ze "zo is hij vals?".

Het ging langzaamaan beter, Lucas begon na 3 maandjes met bepaalde hondjes te spelen, na 5 maanden met veel meer hondjes We hebben nu probleempjes van andere aard want Lucas is ook echt wel een mannetje, dus reuen beginnen al te blaffen als Lucas in het vizier is..

Vorige week eindelijk kunnen beginnen met trainen op de hondenschool, raakte hij weer totaal overprikkeld en pakte de sfeer van de 2 zeer angstige honden uit de groep op (we waren dus weer terug bij af..). Ik blijf volhouden, we komen er wel! Lucas zal altijd zijn momenten hebben, maar steeds gelukkiger worden

Heel veel succes!!

Liefs, Mariska

Ja hoor, ik herken dat helemaal! Altijd hebben ze wel wat te klagen. Ook die van mij heeft een heel zwaar verleden en heeft last van angstagressie naar mensen toe!

Mensen zijn dan wel nieuwsgierig, zo van, goh heb je een andere hond, maar zodra je zegt hoe de vork in de steel zit willen ze het niet weten en gaan je overvoeren met tips enzo. Het stomme is dan nog wel dat zodra je zegt niet in de ogen kijken en niet aaien, men meteen begint te gillen en te brullen dat die hond vals is en aan de lijn met muilkorf hoort.

Ook ik ben hard aan het trainen, maar er zijn niet veel mensen die zeggen, kan ik je helpen b.v door jou aanwijzingen op te volgen en dan een koekje geven zodat vreemde leuker worden. ook valt het mij op dat bijna 94% van de mensen niet weten hoe ze met een hond moeten omgaan. Mensen kijken een hond altijd in de ogen en zodra een hond niet vriendelijk reageert dan ligt de schuld bij de hond (maar niet heus). Op scholen zouden er verplicht lessen moeten komen over honden en hondengedrag, zodat er minder mensen worden gebeten.

Mijn hond vloog gister op een hardloopster af (verder gebeurde er helemaal niets), nadat zij eerst naar mijn hond heeft lopen staren en daarna niet wist wat ze moest, dus omdraaien en nee, toch maar niet omdraaien, staren en voor dat ik mijn hond kon aanlijnen, begint ze het op een rennen te zetten richting mij! Staat ze toch een scheldpartij te voeren en zegt ze, die ogen zag ik al vanuit de verte, ze is vals en moet een spuitje krijgen. Nou vraag ik jullie, wat moet je met zo'n mens!

Als mijn hond op zo'n moment reageert krijg ik haar niet meer terug, het is net alsof er een knop wordt omgezet, gelukkig heb ik hulp van een methode die hier dus niet besproken mag worden, het zou onder mishandeling vallen, maar een wurgband of prikband gebruiken op een verkeerde manier geeft meer schade.

Als mijn hond op zo'n moment reageert krijg ik haar niet meer terug, het is net alsof er een knop wordt omgezet, gelukkig heb ik hulp van een methode die hier dus niet besproken mag worden, het zou onder mishandeling vallen, maar een wurgband of prikband gebruiken op een verkeerde manier geeft meer schade.

Ik denk dat elke hond, als je te laat bent en het knopje al omgedraaid is niet meteen meer luisterd. Als ze nog naar joggers toegaat en nog niet automatisch naar jou toe gaat in zo n geval, zou ik haar voordat zij op de jogster gefixeerd is bij me roepen timing is erg belangrijk. Dan heb je bepaalde methodes waar we het hier liever niet over hebben ook niet nodig.

Ik weet het, ik was te laat, het is deels mijn schuld en niet die van Viper. Het probleem was dat ze dus eerst totaal niet reageerde op die jogster, pas toen zij ineens ging rennen was het foute boel en was ik te laat!

Ik heb haar nu 3 weken, bijna 4, maar zo heeft ze dus nog nooit gereageert, dus daarom stond mijn alarmknop nog op uit . Jij zegt dat als je te laat bent bij elke hond waarbij het knopje omgaat, kan fluiten naar commando's, die methode die ik gebruik haalt een hond op zo'n moment uit de concentratie, waardoor ze weer bij zinnen komen en doen een hond geen zeer. Roepen op zo'n moment geeft alleen maar meer steun bij de hond

Ik ken dat. Mensen kijken jou erop aan, terwijl jij juist hard bezig bent om het probleem te verhelpen.

Mensen... *zucht*

anderen mensen weten het altijd beter. en jij bent gewoon slecht bezig (volgens de andere mensen dan) snep goed dat je even je frustratie kweit moet. gooi het er maar even lekker uit. en goed dat je altijd je woordje klaar hbet. vind het heel knap dat je door zet en en alles aan doet om je hondje een goed huis te geven en er aan te werken dat hij minder angstig word.
ga zo door

Ik zou zeggen,ga vooral lekker door waar je mee bezig bent: je hond vertrouwen geven en positief trainen.

Meer kun je niet doen en je doet het goed.

Tja en het barst nu eenmaal van de betweterige en onwetende/begriploze mensen,helaas.
Die hebben we ook nodig op aarde ander konden we de lieve,slimme en begrijpende mensen niet onderscheiden

trek het je niet aan, al is dat nog niet zo gemakkelijk
Jij hebt haar in huis genomen, terwijl zij zo is. Je doet je uiterste best om haar te helpen. Om haar van haar slechte start af te helpen. Daarvoor zou je juist ontzettend veel complimenten voor moeten krijgen, in plaats van rare plikken en rot opmerkingen. En mensen die een blafband adviseren al helemaal niet naar luisteren.
Ik zou zeggen ga verder zoals jullie bezig zijn

lieve anika,

1 van onze buren had hetzelfde probleem als jij. toen wij dat merkten hebben we hem geholpen ipv te veroordelen. onze honden kunnen veel hebben en dus wat hebben wij gedaan... we zijn een heel aantal keer met hem gaan wandelen. iedere keer een andere hond mee en toen zijn hond er een beetje aangewent raakte zijn we een paar keer op bezoek gegaan. nu is de angst zo goed als weg. hij is alleen nog bang van erg dominante honden.

Annika, herinner je je het topic over Paloma (de foto's waar ze geluk uitstraalde)?

We wonen hier nu 3 jaar en Paloma is altijd als een agressieve hond aanzien. De enige momenten dat mensen haar zagen was op wandeling, wanneer ze andere honden zag. Dan viel ze uit aan de lijn, blaffen, grommen. Mensen vinden het maar normaal dat honden altijd met elkaar spelen en lief zijn voor elkaar, ook al kennen ze elkaar niet.
Wij werden aangekeken, er werd met de ogen getrokken, achter onze rug gepraat (en niet stil hoor, gewoon zodat we het hoorden)

Het heeft een hele tijd geduurd om mensen te laten zien dat Paloma eigenlijk een hele lieve knuffelbeer is die alleen maar tijd nodig heeft, tijd om te wennen, tijd om stap voor stap andere honden te leren kennen.

Mensen kennen haar voorgeschiedenis niet, wat ze allemaal heeft meegemaakt, ze weten niet dat ze bijna blind is en dat op haar af komende honden bedreigend zijn, ze weten niet dat ze door 'het monster van de buurt' is aangevallen, er is zoveel dat ze niet weten...

Ondertussen zijn er een aantal mensen die haar die tijd hebben gegeven en die staan allemaal versteld over hoe lief ze eigenlijk is. Er zijn al een aantal hondjes waar ze het echt goed mee kan vinden.

Laat je niet ontmoedigen door mensen die het zogezegd allemaal beter weten, of je scheef bekijken om hoe je met je hond omgaat. Het belangrijkste is dat jouw Kyra zich veilig voelt en een gelukkig hondeleven kan leiden, je bent intensief met haar bezig, je boekt vooruitgang en dat is het enige wat telt.

En zeg nu zelf, mensen die bij een getraumatiseerd hondje prikbanden aanraden... hoe serieus kan je zo'n raad nemen

Gewoon doen waar jij en Kyra je goed bij voelen en je komt er wel 'met tijd en boterhammen' (zo zeggen wij het in België )

Niet opgeven Anika, Anderen weten het altijd beter. Tenminste, dat denken ze toch. Stapje voor stapje komen jullie er wel.

@ linneke : dat was goed van jullie zeg. Misschien vind Anika via hp ook wel mensen in de buurt met heel makkelijke honden met wie ze kan afspreken om te gaan wandelen of in haar of hun tuin

Ik herken wat je schrijft.

Mensen mogen wel eens respect hebben voor honden met een achtergrond. Wij mensen gaan meteen aan de pillien enz. en dan kan het nog jaren duren voor dat we uit therapie zijn.

Ik heb respect voor jouw en Kyra!

Wat nu ook in mij opkomt is het volgende zinnetje dat oeverloos wordt gezegt helaas: 'o jeetje wat kan hij uitvallen he? Zeg kijk jij wel eens naar CM?'..dat is misschien nog erger. Ga er verder nooit op in

heel veel succes, en doe gewoon wat je zelf het beste vind het tenslotte jouw hond

Hoi allemaal,

Wat een reacties. Jeetje! Dat doet me echt goed.

Ik heb wel een paar honden waar ik goed mee kan oefenen en waarvan de baasjes ook erg veel begrip tonen. Vandaag sowieso weer geoefend op de hondenschool en dat ging best aardig. Ik denk dat dat ook komt omdat ze de omgeving daar kent en zich daar wellicht wat meer op haar gemak voelt. Als ik thuis een onbekend rondje wandel (plekken waar ze nog nooit geweest is) valt ze ook sneller uit als we een andere hond tegenkomen.

Ik merk wel dat er op HP veel baasjes zitten die een hond met een verleden hebben. Hier is het begrip in ieder geval een stuk groter dan buiten op straat!
Al snap ik het aan de ene kant ook wel, misschien zou ik ook wel raar gereageerd hebben op andere mensen/honden als ik Kyra niet had geadopteerd. Nu probeer ik daar wel meer op te letten.

In ieder geval ontzettend bedankt voor al jullie lieve reacties. Alle tips neem ik uiteraard ook mee!

Met veel liefde en geduld komen we er wel.

Groetjes Annika
en een pootje van de beestenbende!