Onbegrip van andere baasjes!

Hoi allemaal,

Al vanaf het moment dat wij Kyra geadopteerd hebben loop ik tegen veel onbegrip aan van andere hondenbezitters. Zoals vele van jullie weten heeft Kyra extreme angst voor andere honden. Ze valt dan ook behoorlijk uit aan de riem. Loslopen kan ze niet, want dan rent ze heeeel hard naar huis.

Nu ben ik druk bezig met het volgen van een cursus, lezen van boeken (o.a. kalmerende signalen) en het observeren van mijn hond in allerlei situaties. Toch lijken veel mensen daar weinig begrip voor op te kunnen brengen.

Kyra is een "agressieve joekel", ik moet "strenger" voor haar zijn, haar "harder" aanpakken, het lijkt andere mensen geen pretje om zo'n hond te hebben enzovoorts..............
Mensen staan me raar aan te kijken als ik omloop of soms even wacht tot mensen voorbij zijn/kijk welke kant ze oplopen.

*diepe zucht* - Ik word daar ZO moe van!

Zondagavond vroeg iemand me zelfs: Waarom doet zij zo? Ik zeg: omdat ze extreem angstig is voor andere honden. Hij: Ja, dan moet je zo'n antiblafband kopen. Ik: nou, ze is al angstig, dus dat lijkt me niet de oplossing. We zijn hard aan het trainen. Hij: Ja, maar ze voelt er niks van. Ik: tsja, wat heeft zo'n band dan voor nut?!

Ik heb altijd mijn antwoordje wel klaar, maar ik word er zo moe van. Het lijkt wel alsof ik verantwoording af moet leggen voor het gedrag van mijn hond. En dan nog is er weinig begrip en weten vele hondenbezitters het beter.

Zelfs de mensen die ik al jaren ken vanuit het wandelen met Balou zijn soms verbaasd of kijken me raar aan. Wat heb je je nu weer op de hals gehaald met zo'n moeilijk hondje vragen ze dan. Die mensen wil ik altijd uitnodigen om eens bij ons thuis te komen kijken hoe Kyra daar is. Dan piepen ze wel anders.

Zo, dat ben ik weer ff kwijt. Ik weet dat er al veel topics over zijn en dat ik me er niks van aan moet trekken, maar het steekt toch. Kyra is zo'n lieve, knappe meid die gewoon nog veel moet leren door haar slechte start.

Groetjes Annika
& vele pootjes van de beestenboel.

Hee Annika en alle beestenboel!

Heel vervelend inderdaad, het gevoel hebben dat je altijd een verantwoording af moet leggen.
anderzijds snap ik wel de reacties van de andere mensen..die snappen van een afstand niet dat je omloopt of wacht.
Daarnaast vind ik het super dat je juist zorg draagt voor dit lieve hondje!
Andere mensen denken het beste te weten voor je hond, terwijl je dat zelf anders voelt.
Ik zou zeggen, ga gewoon door met hoe jij nu bezig bent.. soms is het gewoon even lekker om je hart te luchten hier!

Ik herken je verhaal er zo erg in. Je doet enorm je best en alles wat andere kunnen is kritiek geven. Weet je, de aanhouder wint en dan win je ook dubbel en dik!

Het is moeilijk om een angstige hond te hebben. En die angst is zo moeilijk, vaak niet helemaal weg te krijgen.

En zeker als je geen steun krijgt of ook niet even een positieve reactie.

Dus bij deze! Ik weet hoe moeilijk het is, wat voor een tijd en energie in zit en hoe verwarrend het is omdat je niet in je hond zijn hoofdje kan kijken. Soms weet je niet meer waar je het zoeken moet! Maar er zijn mensen die hier opgeven, jij niet! Ik vind dat je meer respect verdient

Meid, goed om even stoom af te blazen, sputter maar lekker van je af.Laat die mensen die vanaf de zijkant commentaar leveren maar lekker kletsen. Het is een goed teken dat Kyra thuis zo lekker gaat, toch? Onze Kyra is door haar voorgeschiedenis ook een bangerd, maar thuis zo super lief. Je weet waar je het voor doet, nietwaar

Trek je niets aan van de commentaar , jij doet je best voor Kyra ... Juist jij moet respect verdienen in plaats van al die negatieve commentaar , op één dag word je beloond voor de moeite die je doet...groetjes en dikke berner knuffels

Hee meid! Trek het je niet aan! Jij bent bezig om jou meisje zich weer goed te laten voelen.. en dat is geweldig!!!

Ik ken het wel hoor, Boebie wil ook nog wel is blaffen aan de riem, al heeft zij daar een selectieprocedure voor hahaha, maar dan zie je ook mensen kijken en hoe vaak ik wel niet opmerkingen krijg over agressiviteit en of ze bijt.. Nou kan een boek vol schrijven hahaha . Of mensen die je consequent blijven volgen terwijl jij probeert te trainen met je hond.. Misschien moeten we die mensen ook maar is een gedragscursus geven hahaha

Gewoon negeren die mensen, jij weet het beter! Jij weet waar je mee bezig bent en dat is voldoende . Doe je eigen ding!

xxx

Dank jullie wel lieve HP'ers!!

Hier knap ik echt weer van op.

Ik heb zoveel geduld gekregen sinds we Kyra hebben. Mijn vriend trouwens ook. De trainster op de hondenschool verwoordde het heel mooi: "het opvoeden van een kind duurt 18 jaar en mensen vinden het voor een hond na een paar maanden al teveel moeite". En gelijk heeft ze!

Kyra blijft lekker haar hele leventje bij ons en we blijven ons best voor haar doen.

lieve annika maak je niet druk die mensen weten gewoon niks van honden af.een hond die erg bang is reageerd gewoon anders.en daar gaat veel tijd in zitten voor dat je dat er uit hebt.mijn vorige hond was ook heel bang.ze plasten in huis van angst.kroop het liefs achter de bank of in een klein hoekje. ik ben met haar een jaar bezig geweest om die angst er uit te krijgen en dat ze ons kon vertrouwen.
iemand die dit nooit heeft mee gemaakt kan hier ook niet over oordelen.en je doet het heel goed met kyra en ik vindt dat ze al aardig voor uit is gegaan.dus je gaat gewoon rustig verder met haar.en laat die mensen maar kletsen. over een tijdje kun je hun laten zien hoe goed ze het doet.en dan ben ik benieuwt of ze dan ook nog wat zeggen. ze zullen raar op kijken. en dan kan jij met trots laten zien hoe goed het nu met haar gaat.

groetjes diana en een pootje van scotty.

Doe je zoiets goeds voor Kyra, krijg je zoiets op je dak

Ik herken het enigszins wel, mijn Kyra was (is nog steeds een beetje) bang voor andere honden, dus bleef ze aan de lijn, anders rent ze of naar de auto of naar huis als dat kan. Dat eerste heb ik echt een keer meegemaakt en dat is echt geen pretje! Gelukkig stond er bij de auto's een bekende die Kyra herkende en terugbracht. Ik kreeg zoveel commentaar over dat Kyra aan de lijn zat ipv los te lopen en elke keer weer wisten anderen het beter.

Gelukkig zijn we nu zover (mede dankzij onze 2e hond Bindy) dat Kyra wel los kan bij andere honden, mits het er niet teveel zijn.
Je doet het super goed Annika! Geniet van Kyra en ze is al heel veel vooruit gegaan heb ik gelezen, dus ga zo door! Laat die anderen maar praten, over een tijdje hebben ze niks meer te zeggen!

Ach, oordelen is zó gemakkelijk! Je ziet een hond lopen, kijkt naar zijn gedrag en weet meteen wat er aan de hand is! Jaja.
Een antiblaf band? Ik ben blij dat Kyra niet bij hem woont! Je zult maar (om wat voor reden dan ook) heel bang zijn, en dan ook nog, op het hoogtepunt van je angst, een schok krijgen! Dat helpt niet om gelukkig van te worden.

Mijn dwergje (6 maanden oud) is onbenullig enthousiast als ze andere honden ziet. Vroeger reageerde ze ook op elke voorbijganger alsof het haar allerbeste vriend was, die ze al 15 jaar niet had gezien! Gelukkig is dat voorbij..... Gaat dus vanzelf over. Maar gisteren kreeg ik het advies om naar puppycursus te gaan..... Die heeft ze gedaan. Op plaatsen waar geen verkeer is loopt ze los, houdt mij goed in de gaten, racet naar met toe als ik haar roep, laat onderweg oud brood liggen als ik rustig 'nee' zeg. Ze is geweldig! Maar dat weet die man niet.....


Jij weet hoe jouw Kyra is. Geniet ervan!

trek je daar toch niets van aan, een newfoundlander is laat volwassen, als je eens weet wat ik al niet naar mijn hoofd gekregen heb.....van ik zou ze...daar moet je boven staan. echt.

jij hebt een plan opgezet voor je hond, en of je daar nou lang of kort over doet, dat maakt jij uit, en niet een ander .

trek je schouders op, en reageerd er niet op. jij bepaalt de oefeningen met je hond, hun niet.

Ik weet dat het moeilijk is, maar probeer het commentaar naast je neer te leggen.

Niets van aantrekken en zo goed bezig blijven doorgaan. Uiteindelijk loont het de moeite

Ik snap je frustratie heel goed!

Het is in mijn ogen ook onbegrijpelijk dat mensen zo reageren, zeker wanneer het mensen zijn die je al kent.

Jullie doen zo je best om een 'beschadigde' hond te begeleiden, trainen met haar om de problemen onder controle te krijgen zodat zij straks weer optimaal kan gaan genieten van het leven...
De mensen zouden juist respect voor jullie moeten hebben!!

Ik zou zeggen: Laat ze een poepie ruiken!!
Laat zien dat je met veel liefde, geduld en trainen een 'beschadigde' hond weer in het gareel kunt krijgen.

Jullie kunnen het!!

Je hebt helemaal gelijk, meis!

Niks van aantrekken, jij weet wat Kyra waard is en andere mensen hebben dat maar te accepteren.

Nu wij Roxy hier in huis heb, maken we eigenlijk ook hetzelfde mee. Ik heb ervaren dat Roxy een onzekere, redelijk instabiele hond is, die niet makkelijk haar vertrouwen ergens in legt.
In het begin viel ze constant uit naar andere honden, maar nu we wat met haar zijn gaan trainen, wordt ze met de dag steeds een stukje evenwichtiger. Wat ik hiermee wil zeggen, het komt uiteindelijk allemaal goed, zolang je het maar z'n tijd geeft en niks gaat forceren. En ik weet dat jij het perfecte baasje voor Kyra bent en dat ze heel gelukkig met jou is, dus laat andere mensen maar kletsen!

Allereerst je bent lekker bezig hoor. Ik heb zelf een border gehad van pup af aan. Weet uit ervaring dat het snel fout kan gaan met borders. Ze leren snel maar ook snel de verkeerde dingen... En jij bent dit nu in goede banen aan het lijden. Petje af hoor. Het heeft tijd nodig veel tijd. Jij en wij hier weten dat. Gewoon even slikken met ieder die denkt het beter te weten als jij. Veel plezier met de trainingen.

Ik kan alleen maar melden, Annika, dat je het perfekt
doet met je meisje.
Ik vind het top dat je je zoveel moeite getroost
haar te helpen.
Dan is het inderdaad moeilijk al die "goedbedoelde"
adviezen naast je neer te leggen.
Proberen je er niets van aan te trekken.

Ik vind het heel knap wat je doet hoor! Wat je zelf zegt: het lijkt andere mensen geen pretje om zo'n hond te hebben - Dat lijkt mij ook niet en ik denk ook niet dat het een pretje is als je hond zo'n angst heeft! Ik vind het super dat je haar een thuis hebt gegeven en met haar bezig bent! Je moet dat ook maar kunnen hoor!
En vaak is het van andere mensen ook zo dat ze de hond en de achtergrond niet weten he.. Denk dat mijn eerste reactie ook wel zal zijn: 'wat een agressie (oid)', maar je weet als buitenstaander toch niet wat er aan de hand is en wat er al aan wordt gedaan...
Ik snap best dat je er heel erg moe van wordt, van dat soort mensen... Maar hopelijk kun je het geduld opbrengen om de mensen (die willen luisteren) het verhaal (kort) uit te leggen..
Ik hoop dat het goed komt met Kyra en dat ze op een dag 'normaal' op honden kan reageren en dat jij heerlijk rustig over met je kanjer(s) over straat kan, zonder rare gezichten en/of mededelingen! Ik wens je heel veel succes met de training en van mij: petje af! Ik vind het heel knap wat je doet!

Even een positieve ondersteuning van mij! Ik ben al een paar jaar onderweg met Jippemans. Ondanks dat hij helaas erg gevoelig blijft en terugvallen heeft is de vooruitgang zo overduidelijk. Dan toch moet ik bekennen dat ik vooral heel erg groei van opmerkingen op straat dat men de vooruitgang ziet. De andere opmerkingen van onbegrip en wat mensen eventueel 'denken' laat ik langs gaan. Discussie ga ik ook niet aan als mensen het menen beter te weten. Complimenten daarintegen doen me glunderen.

Wat ik wel heel erg irritant vind is dat mensen hun loslopende hond op ons af laten komen terwijl ze overduidelijk kunnen zien dat ik aan het trainen ben (vooral mensen die mij/Jip langer kennen dan vandaag). Niet eens agressieve, maar vooral nieuwsgierige honden. Als ik dan behoorlijk assertief 'buffer' en hond non verbaal blokkeer word ik getrakteerd op opgetrokken wenkbrauwen en dan moet ik me inhouden niet zeggen ; "pas maar op dat die wenkbrauw niet zo blijft staan".

Gewoon doorzetten, je bent goed bezig en dat is je grootste motivatie!

Als iedereen zo een groot hart had voor de honden, en zoveel geduld heeft en moeite wil doen dan zouden we in een perfecte wereld leven voor de dieren.
Helaas dit is niet zo, gelukkig Annika heb jij een gouden hartje en doe je super je best, laat de anderen maar praten, jij bent TOP

Annika, ik begrijp heel goed wat je je telkens moet voelen en meemaakt. Mijn Nara -mijn allereerste hondje- komt uit een asiel en ze heeft ook iets gelijkaardigs als Kyra al toen we haar hadden op de leeftijd van 3 maanden. En we weten niet waarom ze zo was omdat ze een vondelingtje was en haar achtergrond niet bekend was. Ze mocht veel honden niet en viel uit of blafte naar andere honden, zenuwachtig in de training op HS enzo. Nu is het ook niet volledig over. En dan zeggen mensen "oh, is ze een kwade?!" of "ze lijkt op een hond die nooit aandacht gekregen heeft!" Terwijl Nara thuis ook zoooo'n lief is zoals Kyra. Ik ben telkens gekwetst en heb gedacht dat ik niet goed genoeg ben voor haar.

Het is en blijft moeilijk als je zulke dingen te horen krijgt. Maar je weet best wat je doet voor haar dus probeer je niet aan te trekken. Ze weten niet wat ze zeggen! Je hebt HPers die je steunen

Lucht wel even op stoom af blazen.
Doe het maar op jou manier en laat de mensen maar praten.Ik vind het al heel fijn dat je de hond een mooi leven wilt geven.

Ach Annika,

de beste stuurlui staan al wal...er is altijd wel iemand die het beter weet. jij kent Kyra, jij weet waar je het voor doet en jij bepaalt hoe je het aanpakt.

en de rest, tja laat ze lekker in hun sop gaar koken...(of hoe zeg je dat?)

maar ik snap dat het makkelijk praten is van ons hoor...

just keep it up!

Dat is inderdaad #$^@% vervelend.

Ik heb een hekel aan dat soort mensen die zeggen dat je je hond dan maar hard moet aanpakken of zelfs een stroomband moet gebruiken.

Je bent hartstikke goed bezig hoor!! Met geduld en de juiste methodes weet ik zeker dat haar gedrag langzaam zal veranderen, en dat is het belangrijkste.

Beter langzaam en op de juiste manier een hond weer zekerder krijgen dan snel en met de harde hand wat haar alleen maar angstiger zal maken.

Veel succes en sterkte gewenst!

Lieve, lieve HP'ers!

Ik zit, met tranen in mijn ogen, jullie reacties te lezen. Wat een begrip, medeleven en goede tips!
Daar knap ik echt helemaal van op. Ik kan de opmerkingen al beter langs me heen laten gaan dan in het begin. Dat komt omdat ik zie dat Kyra ook vooruitgang boekt en ik zelf ook zekerder ben geworden. Ik kom voor mijn meisje op. Dat heeft ze nodig en dat verdient ze ook!

Wat betreft die loslopende honden: die probeer ik nog zoveel mogelijk te vermijden. Als het onverhoopt toch gebeurt probeer ik indd ook als buffer op te treden. Dat werkt best goed!

ahhh schei uit
het lijkt wel of iedereen wat ik ken uit de middeleeuwen komt
je wil niet weeten hoe vaak ik al te horen heb gekregen geef die hond toch es een schop
dan zeg ik probeer maar
en dan doet mn vriend (ook al zoon neanderthaler) der ook nog een schepje bovenop door te zeggen dat ie over me heen loop omdat ik hem nooit sla en tegen hem schreeuw
maja hij merkt zeker niet dat ie veel beter luistert als je gewoon lief bent

Oh vertel mij wat!
Wij hebben sinds eind november ook zo'n bengeltje erbij die voor geen meter luisterde. In het begin vond iedereen hem nog schattig, maar toen ze zagen dat hij totaal niet luisterde, toen ging het al gauw van: "Wat moet je daar nou mee? Je had beter een pup kunnen kopen, is veel leuker en die moet je ook nog helemaal opvoeden!" En: "Je moet veel strenger zijn tegen hem, zo zal ie het nooit leren!"
Ik heb alles maar gewoon genegeerd en nu, bijna 4 maanden later, gaat het best wel goed met hem. Nu krijg ik opmerkingen als: "Komt hij uit het asiel? Néé toch? Maar hij is zo lief!" Waar ik me dan nog meer aan irriteer; alsof asielhonden niet lief kunnen zijn!

De mensen die dit soort opmerkingen maken, hebben meestal gewoon niet genoeg verstand van honden. Anders wisten ze wel waar je mee bezig bent. En ook al snappen ze het niet; het is toch jouw hond?
Erg vervelend hoor!
Wacht maar af, als het straks wat beter gaat met Kyra, zul je zien dat iedereen verbaast is. En die hoofden zullen veel goed maken beloof ik je

Dat ik nu meer last heb van loslopende honden is omdat ik in de training de 'veilige' afstand steeds meer heb weten te verkleinen. Eerst trainde ik op 75 meter afstand en tegenwoordig train ik op ca 5 a 10 meter afstand langslopen. Juist dit is een extra mooie traingelegenheid voor Jip en mijzelf in vertrouwen als het gaat om loslopende honden. Honden/bazen die ik van afstand al niet vertrouw vermijd ik ook nog steeds.

Terugdenkend aan het begin moet ik bekennen dat ik er ook meer last van had wat mensen er van vonden. Ik heb er ook grote moeite mee gehad er aan te wennen dat ik nu degene was die met een 'gillende keuken'meid' over straat liep. Na jarenlang relax lopen met Lily. Dat zat hem vooral in mijn eigen onzekerheid. De zekerheid nu dat ik weet waar ik mee bezig ben en vooral ervaren dat het ook werkt maakt dat ik er veel steviger in sta en er maar van uit ga dat die ander gewoon niet beter weet. Toch straalt mijn zekerheid ook uit naar anderen blijkbaar.

Jij weet wat Kyra verdient en ook jij groeit in dit proces! Complimenten

Respect voor jou, veel liefde voor je hond!

Ja Petra, dat klopt indd. Mijn trainingsafstand verschilt per hond. Ik merk dat ze bij lichter gekleurde en kleinere honden minder angstig is dan bij grote, donkere honden.

Op de hondenschool gaat het wel beter dan thuis, want die omgeving kent ze inmiddels. Ondanks dat de honden wel wisselen, omdat wij nu al voor de tweede keer deelnemen aan de cursus. De veilige afstand is daar al veel kleiner dan thuis.

En wat jij zegt van dat jarenlang relaxt lopen met Lily herken ik ook met Balou. Dan leer je een beetje mensen en honden kennen omdat je telkens op een vaste plek wandelt. Nu zoek ik kleinere parkjes op waar wel honden lopen, maar niet zoveel. Dan ken je de mensen ook nog niet en stuit ik op minder begrip.

Mijn zusje en ik proberen ook vaak met Balou & Kyra samen te gaan wandelen. Dan lijkt ze ook wat rustiger en minder angstig.

Hoi Annika,

Niets van die andere mensen aantrekken. Jij weet wel beter. Ja, het is vervelend soms, ook voor de voorbijganger, dat je hond zo blafferig is. Maar zij weten de achterliggende reden niet, jij wel. Het komt vastgoed, maar zoiets heeft tijd nodig.

Bartus was ook zo'n blaffer (en 3e hands), ik heb hem nu dik een jaar en het 'schelden' naar andere honden is bijna helemaal voorbij als hij los loopt en hij doet het nog een enkele keer als hij aangelijnd is.

Succes!