opvoeding :-)

Ik was gisteren bij mijn vader op bezoek. Zoals altijd, loopt hij mee tot aan de straat wanneer ik vertrek. Seppe (de jr van mijn pap) mag altijd mee tot aan de poort.

De poort blijft dan open tot ik vertrokken ben.
Plots ziet hij een kat en loopt er suuuuuuupper hard achteraan, gelukkig de tuin van de buren in.

Mijn pap gaat Seppe achterna, en ik ga mijn pa achterna. Ik wil hem onderweg even duidelijk maken, dat wanneer Seppe uit zichzelf terug komt, hij heel enthousiast moet doen

Seppe kwam uiteindelijk vanzelf teruggelopen, tot achter de poort. Ik doe kei enthousiast. En zeg nog eens tegen mijn vader dat hij moet blij zijn dat hij vanzelf terug kwam. Belonen dus!

Mijn papa heeft er eens mee gelachen. Hij ging naar Seppe en boog helemaal over hem. 'dat mag niet hé!, dat is niet flink' blablabla'. Hij heeft hem niet aangeraakt en ook niet overdreven hoor (even ter verduidelijking)

Wat zouden jullie doen als de hond vanzelf terug kwam? Maar wel eerst ging lopen.

email

Moeilijk, ik ben meestal wel enthousiast maar soms (ik ben ook maar een mens ) kook je van binnen. In dat geval lijn ik haar aan en zeg verder niets.

als mijn uitlaathondje er van door ging, en terug kwam werdt hij beloont. Hoe hij terug kwam maakt niet uit, als ik hem zelf moest vangen, of uit zich zelf altijd beloon ik. Want ik ben leuk, iedere keer als ze me zien krijgen ze een koekje. Op een gegeven moment blijven ze dus in de buurt, en komen als de wiede weer als ik ze roep.

Altijd belonen ook al sta je een uur in de regen te roepen Gelukkig is het nog nooit nodig geweest, maar anders komt ie nooit meer.
Mij is altijd verteld dat je de leukste moet zijn, dan willen ze alleen maar bij je zijn en rennen ze nooit weg. Theoretisch dan

Altijd belonen als ie bij je komt, anders komt hij natuurlijk niet meer zo graag he..

Maar degene die fout was, was niet de hond, die kon het ook niet helpen dat de poort open stond. Dus boos zijn mag, maar niet op de hond.

Als je de dingen voorkomt is er ook geen probleem.