vertrouwen en ontspannen

Zoals vermeld hebben wij een moeilijk periode gehad met Mexx waarin hij iedere hond die maar iets 'fout' communiceerde gelijk afsnauwde en honden zelfs ging opzoeken (aanval is de beste verdediging).
Na 3 jaar is hij nog niet de oude, maar dat zal hij ook nooit meer worden (3 a 4 jaar lang meerdere malen per week gegrepen worden vanaf 8 weken leeftijd gaat niet in de koude kleren zitten), maar we kunnen nu redelijk ontspannen wandelen, ik hoef niet alle kanten van het bos in de gaten te houden, 'er zal toch geen hond aankomen??'

Nu kan Mexx weer met alle sociale honden, jonge oude, drukke, onderdanige, teef en bijna elke reu. Alleen de honden die hem vroeger aanvielen zijn nog potentiele problemen (de uitvallende en op Mexx afstormende kleine terriers), labradors (voornamelijk bruine, dat gaat nog erg slecht) en honden met een afwijkende lichaamsbouw/houding, bv de poolhonden en ridgebacks.

Toch zie ik nog steeds kleine stapjes vooruit, terwijl ik nu eigenlijk al erg tevreden ben..

Vandaag bv..
Ik fietste naar het bosje en wilde beginnen aan ons uurtje bosje struinen met de bal. Ik zie een vrouw met labrador enkele meters voor ons, maar aangezien Mexx tegenwoordig niet naar andere honden loopt die hij niet kent of zonder commando zag ik geen probleem.
Hij gaat los, snuffelt en plast wat en we lopen verder.
Alleen de lab blijft staan en markeert, krabt, markeert, schopt met de achterpoten etc. De vrouw zie ik wat onrustig worden (je wordt heel handig in mensen en honden lezen na 3 jaar gestressed wandelen :-p). Dit was zon hond waar ik Mexx liever niet mee in contact breng omdat dat een confrontatie kan geven en ik hem liever alleen goede ervaringen geef.
Dus ik houd hem dicht bij me. De vrouw roept, de hond gaat staan en fixeren op Mexx. Mexx begint gelijk te hijgen en wordt onrustig en ik zie hem al wat passen die kant uit doen (oud gedrag, aanval is de beste verdediging), maar 1 ‘Mexx ball??’ en hup, hij draait zich gelijk om, komt naast me staan, ik raak zijn rug aan en voila hij ontspant. Wij wachten, de vrouw haalt de hond en we wandelen de andere kant uit.
Ik gooi de bal en zie ineens net in de bocht een man met kleine terrier aan de riem staan. Het hondje valt gelijk uit terwijl Mexx richting hondje loopt omdat de bal er net 2 meter voor is beland :-s
‘Mexx, is goed, husssssssssshhh. Kom, breng bal.’ En hij kijkt om en komt al kwispelend weer mijn kant uit. Afgelegd, man laten passeren en we wandelen verder.

Net de hoek om, zie ik een man met 2 honden, kleine hondje en grote schnauzer-achtige, reu, en pittig typje (plast bijna met de achterbenen tegen de boom aan en achteruit schoppen). Ik besluit dat we nu wel even genoeg ‘fijne’ ontmoetingen hebben gehad en ga links waar hij rechts gaat.
Daar komen we 2 achterblijvers tegen van de man, bassets, ruwhaarig, beide lekker door de bosjes struinend met de neus op de grond
Man roepen, honden snuffelen vrolijk verder en de man loopt verder. Ze zien er sociaal uit dus vooruit, bal in de aanslag en gewoon erlangs.
Idd beide kijken op 1 snuffelt verder en 1 komt even kijken op gepaste afstand. Aangezien de man verder loopt en beide honden achterblijven en 1 van de 2 zelfs de andere kant uit begint te wandelen roep ik maar even achter de man aan wat er gebeurt
Man roepen: geen honden, de ene begint Mexx uit te dagen (spelbuiging, snuifjes etc, Mexx natuurlijk in de negeerstand want ik hem de bal hoog), de ander wandelt vrolijk verder de verkeerde kant uit. Dus ik besluit naar de man toe te lopen in de hoop dat de honden volgen.
Dat doen ze..
Ik loop richting de man en zie dat hij snel de schnauzer aan de riem heeft gedaan. Dus ik laat Mexx naast zitten (bal nog hoog) en praat even, een van de bassets zoekt contact met Mexx via de zijkant..
Rent ineens de kleine hond al grommend en blaffend recht op Mexx af… Vroeger zou dit voor Mexx iets teveel zijn, 1 vreemde hond naast hem snuffend aan hem, 1 naast hem snuffend aan de grond, starende reu aan de overkant en dan iets kleins dat in de aanval gaat.
Maar Mexx kijkt 1 keer, schat in en kijkt gewoon weer naar mij. Hij was ontspannen genoeg om de situatie in te schatten, de lichaamstaal te lezen en te zien dat dit bluf van de kleine was.

De kleine loopt al grommend om hem heen, de bassets snuft nu aan zijn gezicht en nog steeds is hij ontspannen en snuft even vriendelijk terug om vervolgens weer naar mij te kijken.
Ik zeg dag draai me om en neem Mexx mee toen de kleine weer terug liep en gooi even verderop de bal als beloning.
Weer de kleine erheen en grommen en blaffen. Mexx kijkt, loopt met een boogje eromheen naar mij en geeft de bal af om vervolgens klaar te staan voor de volgende bal terwijl de kleine weer om hem heen loopt en snuft en gromt.

Daarna hebben we nog even een stukje achter het bos gelopen, komt nauwelijks iemand, even rust voor Mexx en zijn we terug gegaan naar huis.

In 1 wandeling 3 moeilijke situaties was voor hem erg veel, maar hij laat zien dat hij het dus nu aankan. Waar hij hiervoor na zon situatie meer stress kreeg en de volgende ontmoeting minder kon hebben is hij nu ontspannen en kan hij meer van die situaties aan.
Steeds een klein stapje vooruit.

Een super blij baasje

wat een beproeving voor Mexx fijn dat het zo goed ging.

Wat super knap als ik dit allemaal lees!
Wat zal hij het moeilijk hebben gehad die vreselijke tijd, en wat zal hij het nu leuk hebben nu hij weer 'normaal' en ontspannen langs honden kan lopen!

Knap van beiden, want jouw hulp is van groot belang!
Een rustig baasje is een rustige hond

Super hoor, met een beetje geruststelling en een bal gaat het al een stuk beter met Mexx.

je wordt heel handig in mensen en honden lezen na 3 jaar gestressed wandelen :-p


Herken ik goed , ik ben ook altijd alert met Lola, je leert daar idd heel veel van.


Mexx laat echt zien dat hij alle vertrouwen in jou en zichzelf heeft, heel leuk om te lezen!
Hij had toch ook pas iets toen hij bij je ouders logeerde en gewacht tot jij thuis kwam om zich te uiten?

Wat fijn dat het zo goed ging.. !! En dat je toch een redelijk rustige wandeling kon maken met Mexx..

Groetjes Loes

Wat zal je opgelucht zijn

Lekker hoor voor jou en Mexx

@ Shawna, dank je
Het heeft echt 3 jaar bloed zweet en tranen gekost om hem zo te krijgen, maar het is wel heerlijk om de vooruitgang te zien.

@ Dobry:
Idd, hij had toen een soort beukenootjesschil onder zijn voet.
Door de training merk ik idd dat hij meer naar mij trekt. Hij vertrouwt me nu echt.
Helaas merk ik wel dat het bij mijn moeder en zusje nog lang niet zo goed gaat.
Bij hen kan hij nog niet ontspannen. Mijn zusje die vertrouwd hij gewoon niet genoeg en mijn moeder is zelf te bang en daardoor raakt Mexx in de stress.
Zij ontwijken dus ook alle vreemde honden en daar gaat hij aan de flexi als ze buitenaf wandelen.
Daarmee voorkomen we terugvallen.
Bij mijn vader gaat het grotendeels goed. Die heeft vertouwen in Mexx en doet hem bij bijna elke hond en als ze dan een keer snauwen dan negeert hij dat en op zich veranderd het Mexx dan ook niet ten nadele daarna.

wow wat goed van jullie zeg! Fijn als je kan zien dat hard werken voor beide na een lange tijd beloont wordt en hoe! Echt heel fijn voor jullie dat je nu wat rustiger kan lopen. Ik heb het soms alleen bij kleine hondjes, Eros wil ook graag 'verkeerd' gedrag corrigeren. Het grappige is dat daar door een malamute teefje, die niet gek is op andere honden, helemaal gek is op Eros (Eros is de enige hond waar mee ze wil spelen). Door dat hij zo duidelijk is, alleen die 4 keffertjes zien dat niet. Dus ja bij die moeten we Eros goed in de gaten houden (lopen ook altijd los).

Volgens mij zijn Mexx en Eros ook aardig aan elkaar gewaagt, (als ik wel eens verhalen lees van je, wow lijkt net Eros) alleen ik denk dat Mexx wat dominanter is.

Groetjes Bianka

Wat fijn dat het met kleine stapjes vooruit gaat

@ Bianka, ik weet niet pecies hoe Eros is dus het is moeilijk te vergelijken op dat punt

Maar Mexx is altijd al enorm zeker en stabiel geweest.
Hij zocht nooit de confrontatie op, ze zochten hem alleen helaas op.
Hij wil gewoon met respect behandeld worden of met rust gelaten, andere honden moeten hem niet lastig vallen.
Als hij een zekerdere/hogere hond tegenkomt dan reageert hij ook heel keurig en laat alle kalmerende signalen zien om de confrontatie te vermijden.
Hij vind dat soort honden juist prettig, voelt zich er veilig bij.

Wat hier ook een tijd goed heeft geholpen is een andere hond meenemen of oplopen met iemand.
De andere hond werkte als een soort bliksemafleider. Hij laat een vreemde hond eerst kennismaken met de andere hond en kijkt af of loopt snel door. Als hij het vertrouwt komt hij snel even snuffen en gaat weer weg.

Ik merk ook dat als hij eenmaal een hond heeft ontmoet, dat hij daarna veel meer ontspannen is bij de ontmoeting. Zelfs als het om een bv erg uitdagende reu gaat. Hij weet dan wat hij kan verwachten.

Wat een mooi verhaal om te lezen een goed voorbeeld dat je veel kunt bereiken als je er maar aan wilt werken.

Wat kun je dan trots zijn op je hond he (en natuurlijk op jezelf )

Ik weet nog dat we een keer mee hebben gewandeld in Roosendaal en dat mijn Bo aan de lijn even uitviel naar jouw Mexx, jij knipte toen met je vingers en Mexx kwam braaf naast je zitten, dat vond ik toen mooi om te zien.

Wow! Dat ging super goed! Proficiat hoor!

Dat is echt heel mooi om te lezen zeg, knap gedaan!

wauw, daar mag je trots op zijn hoor!!! Super knap van die knappe Mexx!!!

@ Hanke klopt. Mexx heeft toch die uitstraling, dat reuen naar hem uitvallen.
Aan de riem reageert hij nauwelijks (ik ben dan zijn steun en vertrouwen), los was het later iets anders, snauwde hij geloof ik even terug en draaide weer weg, maar daar moesten we ook naartoe werken, dat hij ook los dat vertrouwen had.

Nu nog mijn moeder omkrijgen. Haar angst is het probleem. Ze vind andere honden al eng en vertrouwt Mexx niet bij andere honden, dus Mexx voelt dat en moet het dus zelf oplossen.
Als zij en ik samen wandelen en er komt een andere hond, dan loopt zij ook weg omdat Mexx als ze bij ons blijft toch onrustig wordt en ik dan teveel moet ingrijpen.
Ik wijs haar nu steeds op hoe correct Mexx zich gedraagt, alle juiste signalen, nooit echt bijten, altijd wegdraaien etc. Dan krijgt ze iets meer vertrouwen hopelijk.

Wow wat goed zeg!
Dat doet je zelfvertrouwen erg goed!
Zo gaat het elke keer een beetje beter!

Gisteren weer een grote stap gemaakt.
Mijn nichtje belde, of ik mee ging naar het Twickelbos. Een bos waar Mexx zeer veel nare ervaringen heeft gehad. Hij komt er zo graag, maar is er zo op zijn hoede..
Mijn nichtje zou samen met der vriend en hun 5,5 maand oude pup gaan, haar overbuurmeisjes (tweeling) en hun hond en mijn zusje (die mexx niet vertrouwd).

Toen we wegreden bleek dat niet de tweeling hun teef meenam, maar dat hun nichtje met hun smous reu mee ging.
Bij aankomst heb ik Mexx weggehouden bij de nieuweling toen die nog aan de riem was, het was namelijk een pittige volgens de dames.
Ik had de bal mee, dus Mexx was op mij gefixeerd.
Toen de heren allemaal los waren hadden Hummer en de smous elkaar snel gevonden. Toen Hummer bij Mexx steunt zocht kwamen de heren elkaar tegen, even een snuf even een ‘sta’ en voila klaar, de roedel was gevormd
Daarna kwamen we op het grote veld en gooide ik even met de bal voor Mexx terwijl de andere 2 lekker aan het stoeien waren.
Vanaf de andere kant kwam achter de bosjes ineens een kruising herder/poolhond/stabij te voorschijn. Hoog op de poten, hoge houding en natuurlijk recht op Mexx af die net naar mij kwam met de bal. Stoot ertegen aan, hoge rug etc. Mexx draaide netjes zijn hoofd weg al verstarde hij wel.
De rest van de roedel kwam natuurlijk gelijk erbij, de smous stootte de andere reu even aan, die verlegde even zijn aandacht en Mexx deed wat stappen weg en kwam snel richting mij, de bal hield hij nog steeds vast. Om problemen te voorkomen liep ik verder en de rest kwam al snel mee, de andere reu liep terug naar zijn baas.

Nog geen minuut later dendert diezelfde reu langs ons heen, door de 2 andere honden en recht op Mexx af die net een bosje aan het besnuffen was, met de rug naar ons toe. De reu sprong vol op Mexx zijn achterhand, die schrok zich natuurlijk een ongeluk en grauwde gelijk van zich af en bleef weer weggedraaid staan (lichaam, oren, ogen). De reu beukte nog een keer met de schouder, Mexx deed een pas opzij en zocht duidelijk steun bij mij door mij te zoeken met zijn blik.
Dus ik ben er heen gelopen, bal gepakt en Mexx doorgestuurd over de brug, hij liep heel houterig en met zijn kop laag weg van de situatie, flink hijgen..
Daarna ging hij aan de overkant snel het water in en hebben we gewacht tot de reu weg was.

De honden daarna heeft hij genegeerd ik had de bal vast dus verder was niks interessant, zelfs toen er een airedale reu op hoge poten en met de lippen opgetrokken op hem toe liep. Ik heb hem laten zitten voor me en liet de meegekomen jongen de weg blokkeren.
De bijbehorende vrouw was paniekerig aan het roepen, maar kreeg hem uiteindelijk mee toen wij de weg naar Mexx bleven blokkeren. Mexx is al die tijd rustig voor mij blijven zitten en naar de bal blijven staren
De honden daarna die we ontmoeten, die ik had ingeschat, heeft hij begroet op mijn commando en daarna liep hij eigenlijk gelijk weer weg.

Halverwege, net voordat de smous weg was hebben de heren zelfs nog even gespeeld! De Smous speelt door te buigen en dan laag tegen Mexx op te springen dus niet poten op de schouder maar tegen de zijkant. Mexx sprong dan weg, blafte en maakte speelbewegingen met zijn hoofd
Het was maar heel even, een sec of 20 (voor ze afgeleid werden), maar erg leuk en voor Mexx ook erg goed.

En voor mijn zusje die mee was, was het ook super. Ze kon zien dat Mexx zich keurig gedroeg zelfs bij een reu die hem vol uitdaagt en aanstoot. Ik kon haar wijzen op de lichaamstaal en ze zag dat Mexx idd zich keurig gedroeg en duidelijk geen ruzie wilde.
Ze durft nu wel vaker mee, mits er een andere hond bij is als afleider.

Super! Het gaat duidelijk de goede kant op!

Wat een mooi verhaal Geeft veel inspiratie! Ik weet zeker dat ik met Lucas over een hele tijd net zo ontspannen kan lopen.

Complimenten voor jullie !

waauw! idd een super mooi verhaal!

echt goed van jullie!

wauw,wat een indrukken voor mexx,en dan nog zo rustig blijven

Super! Dat noem ik reuzestappen!
Want het is echt ontzettend knap dat hij een reu negeert die hem zo uitdaagd en dan ook nog fysiek echt raakt.
Mexx, je mag trots zijn op jezelf!

Wat fijn zeg om dit te lezen.. ik vind het echt zo zielig dat Mexx altijd de l*l is.. gelukkig heeft hij een fantastisch baasje dat hard met hem aan het trainen is.. en super dat hij de hond negeerde..

Groetjes Loes

Weer een positieve ervaring, heel mooi om te lezen.

@ Margja: dat vind ik ook geweldig van hem. Hij graude wel van zich af in 1e instantie, maar dat was echt van schrik en wat sjaggerijn.
Daarna was hij gelijk weer in zijn standaard houding, hoog, maar afgewend, om de confrontatie te voorkomen. En hij wil ook weg uit de situatie, maar durft en kan vaak niet weg omdat de andere hond dan kan reageren.

Super dat je hem zo zeker kan laten voelen dat hij zich zo afwend!

wat super!! echt blij voor je he!!