Tips gezocht

Sinds mijn Blondie dood is vertoont mijn bastaardje haantjesgedrag, weet iemand hoe ik kan zorgen dat dit minder wordt?

Blondie was echt de roedelleider onder de honden zeg maar en ik merk dat Jessy die nu op zich wilt nemen. Op zich niet erg en eigenlijk heel logisch aangezien ze de oudste is.

Maar het probleem is dat als we in het park/bos enzo lopen dat ze dan ook haantjesgedrag vertoont naar andere honden.
Dit is erg vervelend omdat ten eerste een hoop mensen het niet prettig/eng vinden en ten tweede omdat hier toch een hoop dominante honden lopen die bij dit gedrag gelijk bijten.

Daarnaast heeft zich nog een probleem ontwikkeld sinds Blondie dood is.
Jessy is vroeger geslagen enz.. en toen we haar net kregen had ze dan ook een reactie op bepaalde mensen (die als haar baasjes lijken).
We hebben dit er toen uitgekregen, maar sinds Blondie er niet meer is is het weer terug.
Ze gaat dan al stijgerend en blaffend op iemand af, wat natuurlijk heel beangstigend kan zijn voor iemand die haar niet kent.

Heeft er iemand tips hoe ik dit het beste kan aanpakken?

Hey,

Jessy is haar steun kwijt en probeert nu zelf de hooggeplaatse rol te vervullen.
Een rol die ze helemaal niet aan kan.
Jij behoort die rol ook te hebben.
Dus zorg dat ze jou echt gaat zien als leider en steun zoekt bij jou.

Als ze zo op iemand afloopt, zorgt dat ze aan de riem is en draai meteen om. Zij wordt van het object of de persoon afgehaald.
Loop ook niet haar achterna, maar leid zelf de weg.

Als je even zoekt op rangorde regels, dan zijn er al aardig wat topics waar je kunt lezen wat je precies moet doen. En anders plaats ik ze nog even, moet je maar aangeven!

Groetjes Margje

Hi Choco,
Zoals je al aangeeft; het is niet gek dat Jessy nu probeert het voortouw te nemen. Het is nog maar kort geleden dat Blondie weggevallen is en het is niet zo vreemd dat in een instabiele roedel Jessy de leiderrol op zich neemt (ik zeg "instabiel" omdat er een verandering van sociale structuur is).
Ook voor Jessy is het een grote verandering.
Het eerste wat bij mij opkomt: ga onmiddelijk terug naar de "dominantiebepalende regels" (niet op de bank/bed, jij eet eerst, al het initiatief ligt bij jou en niet bij je hond etc. Volgens mij ben je daarmee bekend, toch?).
Laat daarmee Jessy duidelijk merken dat er maar één leider is en dat ben jij en dat hij die rol dus niet op zich hoeft te nemen...


Succes, Mischa

Ik ga met Margje mee - zelf iets nadrukkelijker de roedelleiderrol op je nemen. Dan komt het wel goed.

Haha, Ben ik weer te traag met mijn antwoord...mjah, wat Margje zegt, dus

Ik ben wel duidelijk de roedelleider hoor, maar het gaat erom als ik er bijv. niet ben.

Jessy is eigenlijk namelijk een onzeker en onderdanig hondje.

Ze mag al niet op bed/bank enz, ze krijgt na ons eten, ze wacht altijd ons af of ze mee mag of niet, ook wacht ze ons af of ze weer naar binnen mag.

Het lijkt er meer op dat Jessy zich zekerder voelde naast Blondie en die zekerheid is ze nu kwijt.

Terwijl het toch echt altijd al heel duidelijk was en is dat wij de roedelleiders zijn.

Ze is duidelijk wat onzekerder en angstiger en ik weet dat dit toch wel wat moet duiden op dat ze mij niet helemaal als roedelleider ziet, blijkbaar. Want anders zou ze zich naast mij toch net zo zeker moeten voelen??

Of zou het echt puur nu zijn omdat ze gewoon weer even haar draai moet vinden zo zonder Blondie??

Aan de andere kant voelen de honden zich namelijk juist weer een stuk vrijer zonder Blondie, de aanval ligt niet meer op de loer, waardoor ze veel meer ontspannen zijn??

Misschien komt het ook door mijn verdriet om Blondie??

Ik heb namelijk de eerste week helemaal niet met ze gelopen, mijn man liep elke x met ze en hij is ook weer anders met ze, laat veel meer toe??