nog altijd mis ik hem

hallo iedereen, ik wil even kwijt dat ik mijn lieve Chass nog steeds mis, hij is op nieuwjaarsdag 2008 van ons heengegaan.

missen doe je wel
al duurt het een jaar
2 -3 j je blijft altyd aan hem denken

sterkte xx

Hey Martine

Natuurlijk mis je je maatje nog steeds.
Dat is heel normaal,je maatje zal altijd in je gedachten bij je zijn.

En als het ooit jou tijd mocht komen,Staat Chass vast met een kwispelende staart op je te wachten,en dan zijn jullie weer samen.

Wens je nog veel sterkte ermee.

liefs natascha

Hoi Martine,

Is helemaal niet vreemd, dat je je Chass nog steeds mist.

Ik kwam laatst een dekentje tegen van ons vorige hondje, goh wat miste ik hem weer!

Het heeft bij mij echt wel een tijd geduurd dat hij niet meer dagelijks in mijn hoofd spookte bij alles wat ik deed

Nu nog af en toe, en dan voel ik me gelukkig, maar toen ik dat dekentje zag, helemaal een brok ik m'n keel. Het was ook zo'n lieverd.

Geef TG maar een extra knuffel

hey martine
een goede vriend vergeet je nooit maar blijft voor altijd in je hart koester dat gevoel en je zal je beter voelen
veel sterkte
groetjes patricia

Chella mijn rottie is al bijna 7 jaar geleden ingeslapen,en op sommige momenten zou ik nog steeds om haar kunnen janken,dan mis ik haar zo,ik heb geen geloof,maar ik hoop zo,dat ik al me overleden dieren weer terug ziet,ik zou ze allemaal weer kroelen,zoenen aaien en nog zoveel ..............

Hoi martine,

Ik begrijp heel goed wat je voelt.
Een vriend vergeet je gewoon niet.

Hoi Martine,

Mijn reu Jip is nu bijna twee en een half jaar dood..
Ik mis hem nog iedere dag...!
Ondanks dat ik héél gelukkig met met m'n meissie; Sterre...

We denken aan en praten nog regelmatig over onze overleden honden..
Zeker als er een bepaalde situatie zich voordoet waarin die specifieke hond dan een bepaald gedrag vertoonde..

Dropje kwam bijvoorbeeld alleen in de keuken kijken - als we spagetti kookten en aten, dan liep ze met d'r neus omhoog rond de tafel..

Jip was met dit mooie weer altijd buiten te vinden - met een gestolen kussen van de bank - onder z'n hoofd...

Met Lotus onze eerste collie kon je praten, die kletste constant terug...

Kazoo had een enorme "AIR" wat er in d'r koppie zat, zat niet in d'r kontje...

Sadie - m'n eerste hond - haalde de saté's van brandende barbeque af...

Een hond kan nooit een andere hond vervangen..
Iedere hond heeft z'n eigen leuke dingen en bepaalde karakter trekken..
die je nooit meer zal vergeten..

Alle hondjes zitten diep in onze harten, veilig opgeborgen...
En we dragen hen - voor de rest van ons leven - mee..

Lieve groet, Ilja

Hallo Martine,

Ik begrijp wat je bedoeld,
Boemer de hond van mijn ouders hebben we in 2006 moeten in laten slapen.
Dit besluit was erg moeilijk en nog steeds als ik naar haar fotootje kijk met plukje haar,krijg ik het nog steeds moeilijk.
In elk geval heel veel sterkte

Groetjes Susan, Mikki en Scooby

ik ben zo blij met jullie reacties, het geeft me de moed om aan de mooie momenten met Chass te denken en die te koesteren
bedankt allemaal, Martine