Naar het asiel geweest.

Hoooooi,
Ik ben eindelijk naar het asiel geweest.
Zoals jullie misschien nog wel weten maakte ik onlangs trektouwen voor de asielhondjes.
Zie vorig topic;
http://www.hondenpage.com/hondenforum/60758/3/al-enkele-trektouwen-voor-het-asiel-zijn-klaar..php

Ik ben vandaag dus geweest!
Het was minder rooskleurig dan ik had gedacht, maar ja, ik ben 14 en had nog nooit een asiel gezien, laat staan er binnen geweest. Ik schrok dus wel even. Als je binnenkwam waren daar 4 kamers +keuken voor de katten, en de meesten mochten los rondlopen en vrij naar buiten door het luikje. Ze hadden echt vanalles, de kamers mooi geverfd, zooooooo veel speeltjes.

En dan het contrast met de honden, ZO groot!!!
Er ging een deur naar de kennnels, er zaten ongeveer 15 honden. Meteen bij binnenkomen zat er een dobberman, rottweiler (?) waar op de kooi stond; Pas op ik bijt. Alle honden begonnen zo luid te blaffen, het stonk en het lawaai was niet te harden. Ze hadden niks, het was allemaal koud, ijzer, leeg, BAH.
Wat een verschil met de katten ruimtes...

Ik liep dus even door de hondenruimte, en helemaal vanachter zat een klein, bruin prachtig hondje, liggend, en niet aan het blaffen. Het plan was eigenlijk dat ik met een hondje zou gaan wandelen maar doe al het gedoe ben ik dat helemaal vergeten.. Ik denk nu van; was ik maar met dat kleine bruine hondje gaan wandelen. Zo'n schatje. Ik durfde me niet bukken om het papier te lezen met zijn/haar gegevens, dus ik weet er niks over...

Uiteindelijk zijn we amper 10(!) minuten binnen geweest, zo weinig. Maar ik was zo onder de indruk van alles, ik moet nog bekomen..

Foto's volgen, van de hondjes heb ik er wel geen..

Je ziet hier duidelijk hoe mooi de katten het hebben.. Maar de honden..

Jammer dat het is tegengevallen

Toch eventjes geschrokken dan, Hopen dat ze je speeltjes leuk vinden meis!

wat een ontzettend goed initiatief is dat zeg ,
Je zal de honden er vast heel blij mee hebben gemaakt, eindelijk iets om op te knabbelen en om mee te spelen , egt een heel leuk idee

Is dit het asiel in Breda toevallig? Daar lijkt het wel op op de laatste foto vind ik, maar ben er al een tijdje niet geweest.

Je plant vaak van alles te zeggen en je wordt dan zo onverdonderd door situaties dat je bijna alles vergeten bent. Ik ben 43 en heb dat nog steeds. Ik vind het heel mooi en moedig van je, dat je je voor het asiel inzet. Je bent er nu al een keer binnen geweest, de volgende keer is de drempel minder hoog, weet je wat je kan verwachten, en dan kun je nog altijd je hulp aanbieden. De katten lijken het inderdaad supergoed te hebben. Spijtig dat de honden een minder goed lot beschoren zijn.

Hoi, ik snap dat je geschrokken bent! 3 Jaar geleden bijna hebben mijn zoons en ik een pup uit het asiel gehaald. Wij waren ook erg onder de indruk. Het was het asiel in Beilen, Drenthe. Het poezenverblijf zag er ong net zo uit als op jouw foto's, de honden zaten in kennels. En dat lijkt natuurlijk al heel anders.
Ik weet eerlijk gezegd ook niet waarom er zo'n verschil is in verblijf, misschien omdat de poezen hun behoeften kunnen doen op een bak en daarom alles frisser is en niet alle honden zindelijk zullen zijn. Daarom ruikt het vast ook vies.
We zagen een prachtige, enorm grote hond. Hij zag er heel lief uit. Maar, het was een hele moeilijke hond, ook agressief, vertelde één van de medewerkers. Hij mocht alleen mee met mensen, waarvan ze eerst de thuissituatie wilden zien.
Al met al vond ik het allemaal niet fijn, ik heb bewondering voor de mensen die daar werken!
Ik hoop dat je nog een keertje terugwilt om met een hondje te gaan wandelen. Hartstikke goed dat je die prachtige touwen hebt gemaakt in ieder geval!

Eefje, nee het is in Belgie, ik woon in Belgie

Ja, ik weet niet of ik nog eens wil teruggaan, en mijn moeder gaat me geen 2de keer brengen..

Ik heb een mail gestuurd over dat ene hondje.. Ben toch nieuwgierig.

Waren ze blij met de speeltjes die je gemaakt had??? Lief van je!!!
Dus de katten hadden het wel goed...en de honden niet
Zielig

Mijn ervaring is ook dat de hondenverblijven veel minder aangenaam zijn dan de kattenverblijven. Maar goed, de katten mogen door iedereen bekeken worden, mensen mogen tussen ze door lopen om te kijken welke ze leuk vinden... En de katten hebben elkaar, ze zitten vaak in grotere groepen in een kamer.
Wat ik meegemaakt heb is dat je bij de honden normaal gesproken niet mag komen. Het zal vast voor de honden ook niet leuk zijn dat telkens de deuren open en dicht gaan en er mensen langs ze heen lopen, dus daarom zitten ze apart van de katten, voor minder stress ofzo denk ik. Het zal sowieso niet leuk zijn om als hond eenzaam in een hok te zitten die in niets lijkt op de vertrouwde omgeving van een woonkamer. Geen warmte, geen zacht kleed of mand...

Toen wij in het asiel gingen kijken om honden en Charlie te ontmoeten, werden wij bij de honden gebracht door een foutje van een nieuw personeelslid. Alle honden sloegen aan, op een paar na die stilletjes bleven zitten. Verder was er nog een aparte gang bij de honden, achter een deur, waar de honden zaten die blijkbaar extra veel rust moesten hebben. De honden daar vlogen tegen de tralie op, alsof ze helemaal gek werden.

Verder niets op het asiel aan te merken verder, want alles was schoon en netjes, de honden hadden ook buitenkennels aan hun binnenkennel vast via een deurtje, en het personeel was heel vriendelijk. Ik geloof zeker dat zij hun best doen om goed voor de dieren te zorgen met de mogelijkheden die zij hebben.
Maar ja, de omgeving waarin de honden zaten was niet zo vrolijk. Gelukkig heb je de mogelijkheid om met de hond te gaan wandelen om hem buiten die troosteloze omgeving te zien! Sommige honden lijken dan wel te veranderen in een hele andere hond!

Tja katten zijn gewoon wat gemakkelijker dan honden, honden gaan uit verveling en stress slopen, dus zou al het mooie binnen de kortste keren kapot zijn en zou het er verwaarloost uitzien.

En zo slecht hebben honden het niet in een kennel, een hond kijkt echt niet door de woonkamer van wauw wat een trendy kleurtjes allemaal, en kijk dat schilderij dat zorgd voor sfeer in de kamer.

Ik vind wel dat ze soort matrasjes moeten hebben van dik zeil, het matreaal mag misschien stug voelen, maardenk dat het wel wat beter is voor honden op iets te liggen wat veert dan op een plank.

Maar nu lagen ze gewoon op niks. Pure, koude grond. Ze hadden echt niks, hun hok was gewoon leeg.

Wel zaten er 2 golden retrievers bij elkaar in een hok, best krap, maar volgens mij hoorden ze samen.

Het is en blijft triest voor de beestjes die er zitten, als alle baasjes zouden zijn zoals wij voor onze honden zorgen zouden er geen dierenasiels nodig zijn.

Heel veel succes

Haha, ik denk ook niet dat ze zo denken, Fay Maar ik bedoel maar, het ziet er allemaal niet zo vrolijk uit daar. Ik ben het met je eens, iets om op te liggen zou mooi zijn. Maar ook dat hadden ze niet in het asiel waar ik was. Net zoals Caroline zei; ook waar ik was waren de hokken van de honden leeg. Op Charlie's hok na, want die had... een bal. Jawel. Een bal.
Daarmee trok hij onze aandacht, door hem tegen de tralie aan te duwen, zo van: Kom hier, ga met me spelen, doe iets, geef me aandacht!

Wat triest zeg dat de honden in zo een lege kennel zitten.

Ik heb een jaar stage gelopen in een asiel en daar hadden de honden het eigenlijk best goed (voor een asiel). Ze hadden lekkere manden met warme dekens. Speeltjes. Konden naar binnen en naar buiten. De honden werden ook iedere dag minstens 3 keer uitgelaten en af en toe op een veld om te spelen.

Werd er daar wel wat met de honden gedaan?

Sanne, dat weet ik niet want de medewerkers waren met andere mensen m=bezig en waren er ineens niet meer, heb dus niks kunnen vragen.
Vind het zo jammer dat ik vergeten ben om te vragen of ik met het hondje mocht gaan wandelen, ik krijg 'm niet uit mn hoofd..

Caroline, ik zou zeggen: Ga nog eens langs. Je weet nu wat je kan verwachten, én je kan dat hondje nog eens zien. Blijf je ook niet met dat knagende gevoel zitten.

gaaaf

Ja ik ben wel van mening dat er een soort matrasje moet liggen op een soort pallet, gewoon lekker van de vloer en gewoon beter voor de gewrichten, kou en tocht is slecht voor gewrichten.

Ach en heel eerlijk te zijn, die kennel panelen zwart dan ziet het er niet meteen zo gevangenis achtig uit,
Ik heb zelf ook een zwarte kennel en ziet er altijd schoner uit dan die metalen tralie kennels

Mijn moeder wou me eerst niet brengen, uiteindelijk wel, maar ze gaat mij echt geen 2de keer brengen, dus ik vrees dat ik niet meer zal kunnen terugkeren ..

Dat denk ik ook wel. Ik ben een fan van zwart. Kleed mooi af, lekker rustig, en je ziet niet snel dat het vies is.

@Caroline; Oh, daar had ik overheen gelezen... Jeetje, wat jammer. Is het ook met het openbaar vervoer geen optie? Dat je zelf gaat, met bijvoorbeeld vriendinnen? Of in je eentje, als dat mag van je moeder.

Wel, eerst ging een vriendin normaal gezien mee gaan, maar omdat we dan zowat een discussie kregen over dat er dan 1 van ons 2 jaloers zou worden over wie met de hond mocht wandelen, heb ik gezegd dat ik wel alleen ging.. Zij is de enige van mijn vriendinnen die wat met honden heeft.

Misschien met de bus ja, maar dan gaat mijn moeder vragen waarom ik per se nog eens terug wil, dat ik toch alles gezien heb wat er te zien viel..

Mijn moeder had ook "iets" met het bruine hondje, trouwens, toen ik vertelde dat hij/zij me opgevallen was zei ze, dat zij hem/haar ook opgemerkt had..

Maar adopteren kunnen we sowieso niet..

Hmm... Misschien moet je het er eerst nog maar eens goed met je moeder over hebben. Ik zou het persoonlijk fijn vinden om, als ik zo'n klik gevoeld had, het te kunnen 'afsluiten' zegmaar. Als dat bij jou niet mogelijk is, ben ik bang dat je het hondje beter achter je kunt laten, met in je achterhoofd de gedachte dat ze over een tijdje een baasje krijgt die goed voor haar zal zijn. Als adopteren geen mogelijkheid is, is er niet veel anders dat je kan doen...
Heb je al een reactie van het asiel over je touwen? Wat ze ermee gedaan hebben? Of was dat niet aan dit asiel?

Juist als ze in kale hokken zaten is jouw initiatief heel goed geweest! Ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent, maar de honden zijn vast blij met de trektouwen!

Jawel hoor was aan dit asiel. Een medewerkster heeft me zien aankomen met de touwen en ik mocht zo op een karretje leggen in de gang. Ik heb een mail gestuurd maar dit duurt meestal 2-3 dagen voor ik antwoord heb.

Ik vraag em wel af, als ik terugga, zal ik het misschien nog moeilijker hebben om het hondje te vergeten..

Misschien heb je dat gevoel wel, dat het moeilijker is om het hondje weer achter te laten.

MAAR, je geeft dat hondje wel een leuke dag om daar even mee te wandelen en knuffelen, zo voel jij je weer goed, maar het hondje ook toch?