Dominantie?? Onzekerheid??

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw hier, ben hier terecht gekomen omdat ik met een aantal vragen zit.
Wil het eens aan jullie voorleggen.
Wij hebben al geruime tijd een labrador van 6 jaar (gecastreerde reu) en sinds een paar dagen een mix jack russel erbij. Dit is een teefje van bijna 1 jaar.
Wij hebben haar opgehaald bij iemand omdat het niet ging met de baby en andere hond.
Nu begrijpen we waarom...
Ze is erg bezitterig??
Als ik haar bv even optil en de andere hond komt in de buurt gaat ze grommen en wil ze aanvallen.
Als ze een speeltje heeft en je wil het afpakken gromt ze.
Als ze op de bank bij mijn dochter ligt en de andere hond wil ook op de bank(wat hij altijd mocht) gaat ze grommen en wil aanvallen.
Onze lab is een echte sul en bijt of gromt niet van zich af en is eerder bang dan dat hij aktie onderneemt en zijn plaats in de roedel bevestigt.
We weten niet zo goed wat het probleem nu precies is, dominant, bezitterigheid of jaloers??
En nog belangrijker wat kunnen we doen? Want we willen het graag goed doen en niet dat ze straks weer weg moet.
Heeft iemand tips of ideeen?
Ze had van de vorige eigenaars ook een speeltje en dat mocht je al helemaal niet afpakken, die hebben we gelijk de 1e dag al weggegooid.
Ik hoop op reakties zodat we haar een fijn verder leven kunnen geven.
Alvast bedankt en groetjes

Dit is duidelijk dominantie,dit krijg je er zomaar niet uit, zou een gedragstherapeut inschakelen, want anders is je labrador straks de dupe en wordt die heel onzeker, dat kan nooit de bedoeling zijn van een hondje bij nemen,Jackrussels staan er om bekend dat ze van zichzelf al dominant zijn ,op uitzonderingen na,hou het goed in de gaten, je eigen hond mag nooit de dupe worden, een gedragstherapeut is de enige die kan vertellen hoe je het moet doen of hoe je het niet moet doen,wacht daar niet te lang mee.

Ik denk dat het hondje totaal onzeker is, niet weet wat haar nu weer te wachten staat en nog helemaal niet ingeburgerd is bij jullie.

Rust, regelmaat, geen speeltjes over de vloer, niets afpakken, eten apart geven, haar alleen positieve aandacht geven, veel geduld, leuke spelletjes en aandachtsoefeningetjes. Zodat ze vertrouwen gaat krijgen dat dit echt haar vaste plekje wordt met mensen die ze kan vertrouwen.

Zo zou ik het aanpakken.



http://www.devrolijkeviervoeters.org/tips.htm

In eerste instantie rust geven. Laat de hond wennen bij jullie thuis. Maar toch duidelijk je grenzen aangeven.
Niet meer optillen! niets meer afpakken!
Als de hond gromt op de bank, dan hup er af, op een rustige manier. Dus niet duwen maar rustig er af begeleiden. Gaat hij grommen of zelfs bijten, laat hem met rust.

Een gedragstherapeut of trainer is zeker een goed idee voor als je het niet aandurft. En dat is iets waar je je zeker niet voor hoeft te schamen

De rust proberen we haar zeker te geven.
maar het is wel lastig hoor.
Ze ligt bv nu in de bench en als wij binnen komen is er niets aan de hand maar als de labrador binnen komt begint ze gelijk te grommen en te blaffen.
Net hebben ze ook weer flink ruzie gehad en volgens mij is de kleine de baas, onze labrador blaft en gromt wel maar loopt ook voor haar weg.
Springt op de bank om haar te ontlopen maar dat helpt niet want ze gaat er uiteraard achteraan.
Hebben ze wel gewoon laten gaan, ondanks dat onze 10 jarige dochter hier heel bang van word.

Speeltjes hebben we nu weggehaald en verder wachten we af. Hebben wel het gevoel dat we een probleempje in huis hebben gehaald.

Dominantie gevechten bestaan niet. Een hond zal nooit vechten om een hogere rang te krijgen.

Je hond gromt waarschijnlijk uit onzekerheid en een gedragstherapeut is in deze situatie geen slecht idee.
Vooral omdat er kinderen in huis zijn.

We zijn weer een dag verder en het is moeilijk om te beoordelen wat er aan de hand is.
Speeltjes hebben we niet of we spelen met haar en ruimen het dan gelijk op.
Maar met de andere hond blijft het moeilijk.
Ze mogen allebei op de bank maar stel dat de kleinste er eerst op ligt en onze labrador wil er ook op dan gaat ze grommen en blaffen en valt ze aan.
Al komt hij maar richting de bank dan is het gelijk helemaal mis. Ze word dat helemaal wild.

Als die grote er al op ligt is het niet erg.
Dan loopt ze er langs en gaat erbij liggen.

Als onze dochter de grote even zit te aaien bv op de grond komt ze erbij, en ook al krijgt zij dan ook aandacht dus worden allebei geaaid , flipt ze toch na een kleine poos en gaat ze weer in de aanval.
Het is bij beide honden vooral grommen en blaffen maar het ziet er niet fijn uit en klinkt ook niet zo. het is gewoon angstig.

Op dit moment is de grote uit de kamer met onze dochter en nu ligt ze op schoot bij mijn man en dat vind ze heerlijk.
Ook buiten met uitlaten is er niets aan de hand, ze lopen samen, ook los in het bos ging het super. hebben samen lekker gerend
Ik weet het niet zo goed hoor, wat kunnen we doen, behalve een gedrags deskundige raadplegen??

Ik denk dat de hond even moet wennen aan de verandering.Als het niet gaat een gedragstherapeut vragen.Wij hebben het ook een keer een therapeut gehad ze geven je goede raad.

Ik zou haar niet op de bank laten,niet op schoot.

Gewoon na een flinke wandeling,want dat gaat wel goed,haar lekker in haar bench doen en goed een paar uren laten slapen.Je kan ook nog een deken over e bench doen dan heeft ze totale rust,dan kan ze niks zien en zo komt ze beter aan haar rust.Staat de bench wel op een hele rustige plek in de kamer?

Doordat alles nieuw is wordt ze onzeker,maar ik denk ook dat ze bij de vorige baasjes dit gedrag al heeft geleerd en bij jou verder uitbouwd.Als je er verder geen leiding aan geeft,dingen niet gaat voorkomen zal het zo blijven of erger worden.

Nu is het aan jullie daar héél veel rust in te brengen,in dat hondje.

Ik ben er sneller mee dan gedacht maar we hebben hier net weer een flinke vechtpartij gehad, alleen maar omdat onze hond richting de bank liep waar Jadey lag en dat accepteert ze niet en werd echt helemaal dol van woede.
Dat was eerder op de avond ook al gebeurd en hebben haar toen goed aangepakt maar daar heeft ze niet van geleerd.
Nu was het zo erg dat ik haar moest oppakken en ze mij ook greep, onze andere hond wilde mij verdedigen dus het werd nog erger en ik zat er tussen in.
Ik kan dit niet aan en we zijn bang dat we het er ook niet uit krijgen bij haar dus we willen toch kijken of er een ander gezin is waar ze wel zal passen.
Een gezin zonder kleine kinderen en geen andere huisdieren
Straks zit onze dochter er tussen in en dat zou ik mezelf nooit vergeven.
We hebben een hoop honden gehad en en ook wel opvanghonden maar dit heb ik nog nooit meegemaakt.
Ze heeft het een en ander meegekregen uit het vorige gezin maar ik ben bang dat wij dit niet aankunnen.

Wat hebben jullie eerder gedaan op de avond?

En hoeveel rust heeft de hond gehad? Het is erg lastig voor een hond om zich aan te passen in een nieuwe situatie.

Ik had de hond zoziezo rust gegeven na die aanval eerder op de avond.

Linda, ik bedoel dit niet aanvallend maar sorry hoor?!

Eerst addopteer je een hondje en wanneer het toch maar niet gaat dan moet ze weg. Wat denk je wat een tijd het kost om een hond die waarschijnlijk slecht opgevoed en gesocialiseert is te heropvoeden?

Had je dit niet even vooraf kunnen bedenken? Verder zie ik net als andere mensen hier dat je behoorlijk wat fouten maakt, dat maakt opzich niet uit maar wanneer je besluit een hondje met geschiedenis te addopteren lijkt het me handig dat je enige kennis van zaken hebt.

Mensen doen hun huisdier nooit zomaar weg! Laat dit ook een les voor anderen zijn! Wat nu kan dat hondje, totaal overstuur, weer naar een andere baas.

We hebben eerst een lange wandeling gemaakt en daarna heeft ze in haar eigen bench met deken erover een hele poos liggen slapen en rusten.
Zeker 1,5 uur. Dus toen eruit en ze was er echt nog geen 10 minuten uit en hoppa daar ging ze weer.
Zij ligt op de bank en zodra de andere hond maar richting de bank loopt is het mis.

Ik begrijp dat heel veel mensen nu zo denken, dat wij het te snel opgeven maar jullie zitten hier niet tussenin. Het is echt heel erg.
En ik heb de verhalen van de vorige eigenaar gehoord en die waren niet zoals deze.
En ik heb ze er ook naar gevraagd gister en vandaag maar de hond heeft het nog nooit gedaan.
Nou dan weet ik het nu ook wel, maar voor ons is niet te houden en is ze in het verkeerde gezin terecht gekomen. Ze moet in een gezin zonder andere honden en jonge kinderen.
Zo denken wij er nu over en wij zijn echt wel hondenvrienden, als onze honden zijn heel oud geworden bij ons, maar dit is echt voor ons niet te doen.

Sterkte ermee!!! Er zijn mensen die je wel begrijpen hoor en weten dat het moeilijk is!!

Ik snap dat je het niet redt, het is ook zeker beter dat ze vertrekt naar een huis waar dit kan worden verholpen. Ook weet ik zeker dat je een hondenliefhebber bent maar; een hondenliefhebber is in eerste instantie geen hondentrainer.

Daar maken veel mensen gewoon fouten. En die fouten zijn voor beide partijen niet leuk! Dit soort dingen heb ik vaker gezien, ook zelf tussen gezeten. Alleen dan met een Rottweiler i.p.v. Jack..

Daarom zeg ik dit ook, laat het voor anderen een les zijn! Niet iedereen is zomaar geschikt om dit aan te kunnen en dan kan het heel fout gaan. Sowieso loopt het altijd verdrietig af!

Waarom steeds die hond op de bank? Dat blijf ik me afvragen.

Geen van beide honden meer op de bank als daar steeds problemen van komen. Daar zou ik al vast aan beginnen.

Honden op een bank liggen in een hogere positie en daar kunnen forse problemen van komen.


Groetjes Cia

Ze is nog maar een paar dagen bij jullie, je kan niet verwachten dat ze zich al aangepast heeft en geen probleemgedrag meer vertoont. Het is voor een hond niet makkelijk om herplaatst te worden ze weet gewoon niet waar ze aan toe is en dat maakt haar zo onzeker en aanvallend naar de lab.

Met veel rust, geduld. warmte, humor, en positieviteit kan je dit gedrag ombuigen. Maar je moet er wel voor willen gaan natuurlijk, een hond voelt ook als ze irritatie veroorzaakt i.p.v. dat men blij met haar is. Zo niet kan je idd beter zo snel mogelijk een ander plekje voor haar zoeken waar men wel het geduld heeft om haar een veilig plekje te geven waar ze zich thuis voelt.

Het klopt dat een hondenliefhebber zeker geen hondentrainer is, zeker.
Maar je gaat op het verhaal af dat je meekrijgt en hebt ook naar signalen gekeken in dat huis en dat ziet er goed uit. ja kleine dingen die je zeker kunt afleren. Maar deze agressie is teveel voor ons.
En het is niet alleen de bank, dat was een voorbeeld.
ook als je bv op de grond de lab aanhaalt vind ze dat al niet goed, dat betrek je haar erbij, haalt haar ook aan, en na een minuut gaat ze zo vanuit het niets uit het lint en valt echt aan.
Het is niet grommen of waarschuwen maar echt aanvallen.
Zelfs afleiden met balletje, wat ze erg leuk vind, helpt niet. Ze is helemaal gefocused op de andere hond en zodra die maar aandacht krijgt of dat je hem roept of wat dan ook gaat ze al door het lint.

En natuurlijk kunnen we geen wonderen verwachten binnen een paar dagen maar je moet wel iets van vooruitgang zien en dat is er zeker niet.
het word alleen maar erger. En de lab vaart er ook niet wel bij want die word steeds onzekerder.

Ja, ze is beter af in een ander gezin lijkt me. Dit is een situatie waarbij je echt moet weten hoe je moet handelen.

Ik vermoed dat de verplichte rust van 1,5 uur te weinig is. Ik geef altijd het dubbele aan rust dan de activiteit is geweest.

En zoziezo zou ik de 2 niet loslaten in huis met elkaar maar steeds wisselen zodat er geen spanning ontstaat. Dan evt. gaan opbouwen misschien 1 min. en dan weer uitelkaar maar dit is volgens mij geen opgave voor jullie.

Succes en sterkte toegewenst.

Voor je herplaatsen overweegt, kijk eerst naar een gedragstherapeut.
Ik las dat je in het midden van het land woont, Margje van het forum woont in utrecht en is aankomend gedragstherapeut en zeer goed.

Stuur haar een PB of ze je kan helpen. Ik denk dat ze dit vast wel wilt.

Maar ja, omdat je een kind in huis hebt is het belangrijk dat je dit snel doet.
Daarna kan je altijd nog aan herplaatsen denken, of zelfs interne training mocht het probleem zo verholpen kunnen worden. Maar alleen een gedragstherapeut kan dat beoordelen.

groetjes

Zoals ik het lees, zou ik ook voor herplaatsing gaan. Denk niet dat jullie verder met haar kunnen en willen. Dit bedoel ik niet onvriendelijk trouwens, maar zo lees ik het. Verbeter me als het niet klopt.

Mocht je haar toch willen houden en een kans geven, denk ik aan veel rust, reinheid en regelmaat. Zeker in combinatie met jullie labrador. Veel apart houden, haar de tijd geven goed te laten wennen, op de wandelingen eventueel wel samen, maar dan weer apart rusten.
Niet meer op de bank, rustige (zoek)spelletjes, simpele uitlaatrondjes.

Ze is helemaal nog niet geaard bij jullie en eer dit wel zo is, kan een hele tijd overheen gaan.
Je kunt nu nog niks van dit hondje verwachten, ze is totaal in de war.

Succes met hetgeen jullie gaan besluiten te doen.