vraag over euthanasie versus natuurlijk

Ik vraag me af waarom we tegenwoordig dieren eigenlijk nooit meer laten gaan wanneer het hun tijd is?

Bij dieren is het normaal dat we afscheid van ze nemen wanneer wij vinden dat het voorbij is, maar bij mensen is euthanasie nog een groot taboe.

Dus ik vraag mij af: waarom moeten mensen wel in leven gehouden worden totdat zelfs ademen niet meer zonder apparatuur gaat, maar worden we bijna gedwongen van een dier die niet meer volledig functioneert afscheid te nemen.

Ik wil hier niemand boos mee hebben, maar dit is een vraag die al een lange tijd door mijn hoofd spookt. Mensen zijn niet zo heel verschillend van de dieren, dus waarom wordt er over de dood van een geliefd huisdier zoveel keer lichter dan dat van een mens gedacht.

Nogmaals, tot nu toe zijn al mijn huisdieren bij de dierenarts aan hun einde gekomen, maar ik vraag me gewoon af of het ook anders kan.

Een dier kan niet bewust kiezen, een mens wel. Maar die keuze is idd niet zomaar gemaakt. Ik heb vorig jaar met iemand een gesprek gehad die een euthanasieverklaring had. Een paar weken na ons gesprek heeft ze idd euthanasie laten plegen. Ze was ernstig ziek. Ik denk dat het voor een mens vele malen moeilijker is om het allemaal te regelen! Een mens heeft drie dagen (72 uur) voordat er daadwerkelijk euthanasie wordt gepleegd. Dit is zo in de wet beschreven. Voor dieren geldt dit niet. Hier kun je denk ik heel goed over discuseren. Mijn eigen mening is dat dieren over het algemeen minder hoeven te lijden bij ziek zijn als een mens. Een dier heeft het voorrecht uit zijn lijden verlost te worden, voor een mens is dit dus vele malen moeilijker!!!

ik vind dus ook dat mensen niet in leven moeten worden gehouden met allemaal apparaten en poespas. Overigens gebeurd dat ook niet altijd hoor. Als bekend is dat iemand niet meer uit de coma oid gaat komen, proberen ze meestal 3 keer de apparaten eraf te halen om te kijken of iemand het nog zelfsstandig gaat doen. Zo niet, dan "laten" ze vaak iemand overlijden.
Ik vind niet dat je kunt spreken over "lichter denken over de dood van dieren dan van mensen". de meeste mensen hebben er juist heel veel moeite mee dat ze hun dierbare huisdier moeten laten gaan!!!!
Ik vind dat je niet moet wachten tot je hond niks meer kan. Het moet een hondwaardig bestaan blijven. En als je als hondje dan je ontlasting/urine niet meer op kan houden, zo dement als een deur bent, niet meer kunt lopen/rennen/spelen, niet meer fatsoenlijk kunt eten, ondraaglijk veel pijn hebt. Dan vind ik dat het moment daar is. En eerlijk gezegd vind ik dat voor mensen hetzelfde geldt...

Ik weet wel zeker dat er over de dood van een huisdier absoluut niet lichter wordt gedacht. Alleen heb je bij een huisdier de mogelijkheid om hem/haar in te laten slapen bij ondraaglijke pijn enz. En het lijkt me verschrikkelijk als je voor zo'n keuze komt te staan, maar je hebt in elk geval een keuze. Ik denk dat de overheid wat meer moet gaan nadenken, zodat het ook bij mensen legaal wordt. Ik heb van heel dichtbij iemand meegemaakt die op sterven lag en erge pijn had. Die persoon kreeg wel morfine tegen de pijn, maar net niet genoeg om te sterven. Ik had zoiets van : Geef toch gewoon iets meer. Dit is een lijdensweg. Ik hoop dat mij dat bespaard mag blijven en mocht het zover komen, dan hoop ik dat de overheid zover is, dat ik dan zelf een keuze mag maken of iemand die veel om mij geeft. Een huisdier kan niet zelf een keuze maken, dus zijn wij verplicht om dat te doen. Je laat je geliefde huisdier toch niet vergaan van de pijn als dat niet hoeft. Je wilt hem/haar toch een lijdensweg besparen? Maar nogmaals: Hier wordt absoluut niet licht mee omgegaan. Niet door de mensen die echt van hun huisdier houden. Want het lijkt me voor de eigenaar ook een lijdensweg als je je huisdier in laat slapen.

Ik vind zelfs dat honden het hier beter hebben als mensen. Als je onnodig pijn hebt en geen vooruitzicht op verbetering moet je er gewoon mee kunnen stoppen. Bij dieren kan dit vaak vrij makkelijk. Bij mensen zijn er vaak morele (lees religieuze) factoren die zo'n besluit beperken. Gelukkig valt dit in nederland nog wel mee. Is altijd een moeilijk besluit om het te laten doen maar ik hoop toch dat iemand die voor mij maakt als ik onnodig pijn heb.

Lichter bedoel ik meer buitenstaanders, hier op het forum is het wel zo goed als bewezen dat iedereen hier zijn dier met heel veel respect behandelt.

Maar inderdaad, het zou voor mensen makkelijker moeten worden om die keuze te moeten maken. In ieder geval zou de scheidingslijn mens/dier niet zo gigantisch moeten zijn.

daar wil ik zeker op antwoorden.

mijn laatste hond Femme, een newfoundlander van bijna 13 jaar, oud . en nee ik wilde haar wel tot haar 20 tigste bij me houden, maar zij kon slecht nog lopen, liep te zwalken op haar poten, en viel tijdens een korte wandeling wel vele malen ten gronde. en gebeurde maar al te vaak dat ze een bebloedende bek had door dat haar tanden tegen de grond sloegen, een grote zware hond, een newfoundlander.

had ik haar voor de rest van haar leven in de tuin moeten houden, met een band onder lichaam om haar te ondersteunen ?
nee toch, ook mijn hond heeft waarde voor me, maar zeker voor dr zelf, mijn hond is in mijn armen ingeslapen bij mij thuis , de dierenarts zei me, nee niets te vroeg.

ik ben heel blij dat ik een beslissing heb kunnen nemen, die voor mijn hond nog altijd een waardig einde mocht hebben.

Ik heb ( helaas) ook die beslissing een aantal keren moeten nemen om onze honden een verder lijden te besparen. En ik vind ook dat mensen die keuze moeten mogen maken als het leven voor hun lijden is geworden. Om nog op een waardige manier afscheid te kunnen nemen. Mijn moeder had een euthanasie verklaring. Ze wilde absoluut niet dement worden net als haar eigen moeder. Nu zit mijn moeder op een gesloten afdeling. Want die verklaring is niet meer geldig. Haar is nu overkomen waar ze ooit zo bang voor was.

Je bedoelt dat de buitenstaanders er licht over denken? Daar heb je wel gedeeltelijk gelijk in. Ik heb jaren geleden mijn russische dwerghamster (10 cm klein) een spuitje laten geven, omdat hij een tumor had. kosten: 25 gulden. Nou, je had de mensen moeten horen. Of ik nog wel bij mijn volle verstand was. 25 gulden voor zo'n beestje. Er was er 1 die zei: je had hem kunnen verdrinken of tegen een muur gooien. Zeg nou zelf: wie is er hier nu niet bij zijn volle verstand? Elk dier heeft recht op respect. Of het nu een dwerhamster is of een hond.

Inderdaad Gerina, wat walgelijk dat mensen die opmerkingen over je hamster maakten!

Helaas is dat vaak zo; Het is maar een dier, dan koop je toch een nieuwe?

Tja..Mensen zonder verstand/gevoel denk ik dan.

Voor dieren zijn er nu eenmaal minder voorzieningen. Een mens kan in bed liggend nog zijn/ haar hoofd gebruiken, en praten om mens te zijn. Een dier wat niet meer kan lopen... kan niets meer.

Ik vind eerlijk gezegd dat we makkelijker moeten zijn met euthanasie. Als het leven pijn doet, en nooit meer beter zal worden, dan is het toch potdorie jouw beslissing of je nog met die pijn wilt leven?

Een dier kan die beslissing niet nemen, maar als baasje ZIE je het wel wanneer de grens is bereikt.

wij hebben van de da te horen gekregen dat onze ouwe versleten is en dat we afscheid moeten gaan nemen zo langzaamaan. hij heeft pijnstillers en is evenveel nog blij als dat hij heel neergeslagen is..hij kan niet meer zoveel maar loopt er nog wel, wil niks meer eten behalve knakworsten en hij slaapt veel. zijn rug is versleten en zijn zenuwbaan is kapot.
hij likt ook steeds aan zijn mand..ik denk dat ie beetje kierewiet wordt.
ik moet eerlijk zeggen dat ik een hond die mij blij aankijkt en me begroet en blij is met een knakworst, slecht kan laten gaan.
hij is bijna 15 jaar.
ik ben blij dat de mogelijkheid van euthanasie maar vind de beslissing maken erg lastig.

@Nicole, het is ook een vreselijk moeilijke beslissing, er komen veel emoties bij kijken. Maar wat zou het beste zijn voor je maatje? Heeft ie pijn? Heeft ie nog plezier in zijn leventje? Het is altijd even slikken "doe ik het niet te vroeg ,of wacht ik juist te lang?" Mijn lieverdje is in augustus in mijn armen ingeslapen,thuis. Ze was op 2 weken na 15 jaar geworden. Ze was echt op. Sterkte hoor.

Hoe vreselijk moeilijk het ook is, ik ben blij dat wij voor onze dieren de keuze kunnen maken wanneer het genoeg is.
Twee dagen geleden is onze poes van 16 jaar in mijn armen ingeslapen bij de dierenarts.
Ontzettend moeilijk om de beslissing te maken maar als ik had moeten wachten tot ze vanzelf ging...en ze nog meet zou moeten lijden? Dat had ze niet verdiend.

Ik werk met demente bejaarden in een verpleeghuis en af en toe denk ik weleens: geeft ze aub iets, dit lijden heeft al te lang geduurd.
Maar dan is het net als hierboven door iemand wordt geschreven: euthanasieverklaringen hebben dan geen zin meer omdat men al dement is.

Beel sterkte Nicole, doe wat je hart je ingeeft en laat je vriendje niet onnodig lijden...

het is inderdaad moeilijker om mensen die keuze te geven en alles moet via papierwerk geregeld zijn.
nu moet ik zeggen dat wij dit tot 2x toe hebben meegemaakt als je het kan vragen aan de arts dat ze het doen.
zowel oma als mijn schoonvader hebben het zelf kunnen aangeven niet meer zo te willen leven en het is gedaan.

een dier kan niet praten en dan moeten we denken met het verstand en niet met ons hart en dat is het moeilijkst omdat je dan weer een twijfel moment hebt en je hart het overneemt als je niet uit kijkt .

maar beide blijft moeilijk zowel bij een mens als bij een dier.

Ik heb ook al een paar keer de keuze moeten maken. Maar ik heb het ook altijd met de dierenarts overleg gehad.En heb ze altijd een lijden bespaard.